Nou, info over de Maltezer, eens even kijken
Ik heb er zelf twee. Moos van bijna 3, en Saar van 6 maanden.
Dit is wat ik erover geschreven heb op een ander forum, naar een vraag over rasbeschrijvingen:
Eerst maar even een standaardstukje:
De Maltezer is de oudste Europese dwerghond. Reeds in de Oudheid van Egypte, Griekenland en Rome worden sporen van een dergelijk hondje aangetroffen. De naam is een vertaling van de Latijnse naam "Canis Melitaeus". Het eiland Melita (tegenwoordig Malta) wordt beschouwd als het land van oorsprong. In 1864 verwierf het ras in Engeland zijn eigen status. Het was vroeger een geliefd dameshondje. Tegenwoordig is de Maltezer een prima gezelschapshond en vlug van begrip. Bovendien worden de hondjes erg oud en blijven lang gezond. Zijn vacht heeft veel verzorging nodig.
Aard:
Intelligent
Levendig
Aanhankelijk
Lief voor kinderen
Gevoelig
Zachtaardig
Wat door veel mensen vaak wordt onderschat is het feit dat Maltezers net zo goed honden zijn en ook houden van flinke wandelingen. Ze kunnen wel toe met minder beweging, maar naar mijn idee zijn ze, net als alle andere honden, veel gelukkiger als ze wel gewoon elke dag een flinke lange wandeling krijgen. Moos loopt met gemak 3 uur achter elkaar, en kan ook met gemak 1.5 uur lang een tennisbal apporteren.
Ze houden er ook best van om lekker smerig te worden; lekker ravotten met andere honden in de blubber is heerlijk! Maar je hebt bij een Maltezer die je zo'n leven geeft wel veel extra vachtverzorging. De vacht is namelijk niet echt zelfreinigend, en na een maand lang elke ochtend in het bos gespeeld te hebben gaan ze ook echt van wit naar grauw, en is een bad geen overbodige luxe. Verder moeten ze zeker dan ook veel gekamd, omdat al die moddertroep ook weer voor extra klitten zorgt.
Maar dat weegt allemaal helemaal niet op tegen het plezier wat ze hebben tijdens zo'n boswandeling
Alle hierboven genoemde kenmerken gaan voor zowel Moos als Saar op. Ze vinden iedereen lief; begroeten ook iedereen als een lang verloren vriend, en worden het liefst de hele dag geknuffeld. Moos met volle overgave, Saar met een zacht beleid
Dat hele zachtaardige wat vaak genoemd wordt in rasbeschrijvingen, klopt voor Saar helemaal. Je moet tegen haar niet erg je stem verheffen want dan is ze te diep onder de indruk. Een simpel duidelijk "Nee" is meer dan genoeg. En alles moet met vriendelijk beleid gebeuren; echt flink boos worden daar zou ze te erg van schrikken.
Voor Moos geld dat wat minder; die heeft duidelijke leiding nodig, en af en toe ook een flinke brul om hem te laten weten dat het nu echt menens is. Dat zie ik bij meer Maltezer-reutjes, dus wat dat betreft heb ik het idee dat ze vaak als iets TE lief worden aangeprezen.
Ik vind dat behoorlijk meegaande, knuffelige, en vriendelijk tegenover alles en iedereen hele prettige eigenschappen. Dat is was ik graag zie in een hond. Ik kan me voorstellen dat ze voor sommige mensen wat te mak zijn, en niet echt een uitdaging genoeg vormen; zelfs een beetje saai zijn misschien.
Over het algemeen blaffen ze weinig; het zijn geen keffers. Ze kunnen wel waaks zijn ( wat aanslaan als er iemand aan de deur staat), maar zodra die persoon binnen is wordt hij afgelebberd, en willen ze op schoot
Alleen zijn aanleren kan behoorlijk wat tijd kosten, omdat Maltezers vaak verliefd zijn op de baas, en het dus heel moeilijk vinden om van hem/haar gescheiden te worden. Maar met wat tijd en toewijding is het wel heel goed te doen!
Ze horen niet overmatig angstig te zijn, en kunnen in de regel prima overweg met andere honden. Naar mijn idee gaat er bij sommige Maltezers nogal wat mis in de socialisatie-fase; te weinig contact met andere honden, of steeds optillen als er een grote hond aankomt, want ze zijn zo klein. En net als andere kleine hondjes denken sommige mensen dat ze ze niet op hoeven te voeden...
Op die manier creeer je natuurlijk niet echt stabiele honden, en da's heel jammer, want ze kunnen prima functioneren in een gelegenheidsroedel in een hondenbos of park, en hebben het dan ook heel erg naar hun zin!
Alhoewel ik er nu ik Saar heb wel bij moet vermelden dat sommige Maltezers (net zoals elk ander ras) van nature gewoon wat onzeker kunnen zijn, en daardoor af en toe weleens kunnen schrikken van hele grote opdringerige honden. Maar ook Saar kan gewoon prima overweg met 90% van de honden; het zijn echt alleen maar bepaalde honden waar ze nog weleens van schrikt.
Ik kan het weten want ik heb er zo eentje 
