De roedelleider van het huis

[Reini]

Hoe is de rangorde bij jullie thuis geregeld?

Ik woon samen met mijn vriend en onze pup van Vegas van 8 1/2 week oud. Ik ben degene die de hond voert, 's morgens uitlaat en hem in bed stopt. Hij is de hele dag met mij mee naar het werk en ik ben ook degene die de meeste aandacht aan de hond geeft. Ik hou me overdag bezig met opvoeding en ik merk dat hij meer op mij reageert dan op mijn vriend. Als ik Vegas roep komt hij bijna altijd meteen en als ik aandacht van hem wil krijg ik dat ook gelijk.
Ik merk dat dat bij mijn vriend heel anders gaat. Vegas luistert minder goed naar hem. Ik denk dat Vegas mij ziet als 'de baas'. Buiten let hij ook erg op mij. Zolang ik voorop loop is er niks aan de hand maar loopt Vegas voor me uit dan kijkt hij steeds achterom of ik er wel aankom. Bij mijn vriend doet hij dit volgens mij niet.

Hebben jullie thuis bewust de rangen verdeeld ten opzichte van de hond? Is het altijd zo dat degene die het meeste met de hond onderneemt ook ranghoogste wordt binnen het gezin of werkt dat anders? Heeft het te maken met wie de hond zijn eten geeft?

Ik merk dat bij mijn broer thuis zijn vrouw onder de hond staat en hijzelf bovenaan in de roedel. Ik vind dat een wat vreemde situatie, of hoeft dit niet zo te zijn? Mijn broer zegt dat Ceasar zijn vrouw altijd lager heeft gezien terwijl zij het meest bij de hond is want mijn broer werkt de hele dag. Nu ik dit zo schrijf bedenk ik me dat het dus niet aan het eten geven ligt want dat doet de vrouw van mijn broer maar dat versterkt dus niet haar ranghogere positie.

Resumerend: hoe regelen jullie dit thuis met je partner? Hebben jullie onderling afgesproken wie 'de baas' in huis is of heeft dit zichzelf geregeld?

[Mama Sanneke]

Ik ben het meeste bezig met Luka, eten geven, wandelen, spelen etc...
Maar bij mijn man loopt ie netjes aan de lijn.

Mijn moeder zegt dat ie me steeds in het oog houd en dat dat komt omdat ik het meest met hem bezig ben.

Ik weet niet of dat inhoudt dat ik dan roedelleider ben
Zo voel ik het niet aan.

[Reini]

Is de roedelleider degene die het meeste overwicht uitstraalt?
De honden van mijn moeder luisterde ook altijd beter naar mijn vader terwijl hij bijna nooit thuis was. Als hij een barse NEE uitsprak wisten ze precies wat hij bedoelde terwijl mijn moeder kon roepen wat ze wilde. Of zou dat misschien met angst te maken hebben?

[Riboet]

Ik ben het meeste bezig met Beau, behalve eten geven, dat doet Leo vaak. Ik laat Beau uit en train met hem.

Ik weet dat hij mij hoger acht in rang. Hij heeft zelfs een keer op Leo gegromd en dat was net nadat ik Leo verteld had, dat ik aan Beau kon zien, dat hij vond dat hij tussen ons in stond. Inmiddels is dat wel hersteld hoor. Maar als Leo zegt: kom en ik zal daarna meteen tegen Beau zeggen, nee, blijf, dan blijft ie. Als we buiten zijn, rent ie wel makkelijker weg naar Leo, maar hij kijkt geregeld achterom waar ik ben. Als ik blijf staan en zij lopen met zijn tweeen door, dan weet ik dat Beau uiteindelijk omkeert.

Ik weet niet of die rangorde wordt vastgesteld doordat er iemand is die het meeste met de hond omgaat. Maar bij ons was (is) het zo dat ik consequenter ben in mijn gedrag en de regels naar de hond toe. Wat bij mij nu niet mag, mag ook niet na 5 minuten of na zielig kijken.
Bij Leo zou Beau (zeker een jaar terug) meer succes gehad hebben en ik geloof niet dat een baas die dan weer zegt nee, dan weer zegt ja, in de ogen van de hond een echte roedelleider is.

[Reini]

Het zal inderdaad met consequentie te maken hebben. Een hond heeft behoefte aan duidelijkheid en degene die hem dat het meest geeft zal hij hoger achten? Maken jullie hier afspraken over? Mijn vriend is niet zo consequent merk ik en dat zal Vegas ook opvallen!

[laeken]

Jullie zien het even helemaal verkeerd in mijn ogen
Het gaat er nl om wat en hoe je met de hond omgaat. Het heeft helemaal niets te maken met eten geven en tijd die je met de hond doorbrengt.

Ik heb Wuilus altijd samen met mijn vader gehad voor ze bij mij kwam wonen en was soms wel eens 2-3 weken niet bij mijn vader geweest. Wuilus was 100% op mij gericht en luisterde perfect naar mij. Gaf ook duidelijk de voorkeur aan mijn aanwezigheid.

Dat was puur gebaseerd op hoe je met de hond speelt en omgaat. Ik speelde heel veel, liet haar zwemmen en apporteren en deed veel en vaak oefeningen met koekjes met haar.
De hond wordt dan gek op je en zal zich vooral op jou gaan richten. Als je wil dat Vegas ook meer naar je vriend trekt zal je hem moeten laten wandelen als hij er is en moeten zorgen dat je vriend veel en leuk met hem speelt. Je hondje zal dan op een zeer positieve manier ervaren hoe je vriend is en dus erg aan hem gaan hangen als hij er is. Hij is immers leuk en zeer interessant ivm de leuke dingen die hij doet

Als je vriend 1 keer per dag enorm lekker gaat wandelen en heerlijk speelt met hem dan zal je pup binnen no time aan zijn lippen hangen (figuurlijk hoop ik )
Het is niet voor niks dat veel honden perfect luisteren naar de uitlaatservice en niks doen voor de baas als die nooit met ze naar het bos gaat of flink speelt. Komt de uitlaatservice dan flipt de hond en vergeet de baas direct, de lol en actie gaan nl beginnen

[estelle]

pffff Zo ben ik helemaal niet met mijn honden bezig.
Het gaat zoals het gaat.
Niks 'vaste' gewoonten o.i.d. om de een of de ander hoger te laten zijn of lager....

Heb ook geen problemen verder.

[laeken]

Het zal inderdaad met consequentie te maken hebben. Een hond heeft behoefte aan duidelijkheid en degene die hem dat het meest geeft zal hij hoger achten? Maken jullie hier afspraken over? Mijn vriend is niet zo consequent merk ik en dat zal Vegas ook opvallen!

Niet mee eens. Consequentie doet niet veel in de relatie met je hondje. Ja het zal hem beter doen luisteren en goed opvoeden, rust geven en zekerheid, maar daar heeft hij zelf geen vreugde aan of binding met jullie. Spelen, spelen en nog eens spelen. Leuke dingen doen, hem amuseren door wat jullie met hem doen en binnen no time is hij helemaal adolaat van jullie. Het zit hem echt in het geven van lol waardoor hij gek op je wordt. Daar leert hij ook door luisteren en zijn grenzen bepalen, allemaal helemaal in spel ingebracht en verstopt.

Even zitten voor je de bal gooit, even rustig eer hij het koekje mag zoeken, even zitten voor hij los mag buiten, liggen en dan pas stoeien etc. Dan gaat het allemaal als vanzelf want hij doet het zo graag om de lol te laten starten

[johan1969]

Wie de hond voert heeft minder belang, maar wel wie er het meeste mee bezig is en de leukste dingen doet.

Toen ik nog naar school ging en om 16.30 thuiskwam, wist mijn hond dat dat betekende 'uitlaten', terwijl hij de hele dag samen met mijn moeder thuis zat (maar die ging er bijna nooit mee wandelen).

[Branka]

Wat Marc zegt herken ik bij onze honden. Tagor is erg op mijn moeder gericht. Dat was onze 1e hond en zij bracht veel tijd met hem door en het contact was door o.a. de trainingen erg intensief. Als Tagor moet kiezen, dan kiest ie voor haar. En Tagor heeft een leider nodig waar hij voor kan 'werken'. Dat vindt ie prachtig en dat deed ie met/voor mijn moeder.
Jari daarentegen is 'mijn' hond en dat blijft ie ondanks ik al jaren niet meer thuis woon. Maar door de manier waarop ik contact met hem heb verkiest hij mij boven mijn ouders. Want het is een hond die fysiek contact (dus aaien, knuffelen, tegen je aan of bij je liggen) nodig lijkt te hebben. Dat vindt ie prettig en dat doe ik dus vaker dan mijn ouders. En ik ben degene die met hem heeft getraind en die met de instructeur is blijven zoeken naar manieren om hem toch de dingen aan te leren.
Mijn vader heeft heus overwicht op de honden, maar het contact is blijkbaar net iets minder ontspannen en leuk voor ze waardoor die band wat minder hecht is.

[Eline*]

Ik zie éen grote hoop van van alles bij elkaar.
Die man die op zondags het vlees sneedt dwong enorm respect af in de vroegere gezinnen en was dus absoluut en onbetwist de dominant. Hij negeerde immers veel en stond dus behoorlijk boven de roedel.
Hoe anders dan moeder lief die druk poepbilletjes waste en kopjes thee dronk om de kindjes hun verhaal te laten doen.
Wel of niet luisteren heeft met allerlei factoren te maken..met conditionering bovenal. Leiderschap is verbonden met dominantie, maar het is toch iets anders. Je hoeft niet de dominant te zijn om te kunnen leiden, zie een trekkende hond.

[Caro.]

Hier luisteren de honden naar ons allebei.
Ik ben degene die het meeste bij ze is, ze bijna altijd eten geeft en het meeste met ze speelt en gek doet.
Wie ze als echte roedelleider zien? geen flauw idee eigenlijk.
Kaya volgens mij ons allebei (en soms zichzelf in een overmoedige bui ) en van Moritz weet ik het niet; ik ben zijn maatje, zijn allessie, voor Pieter is hij bangig maar misschien zegt die angst juist wel iets over dat hij Pieter als 'leider' ziet (extreem ontzag?).
Allebei zijn we niet streng of bars tegen de honden. Ik ben er eigenlijk ook niet zo mee bezig; zolang het allemaal goed gaat, vind ik het prima.

We hebben weleens geprobeerd allebei een andere kant op te lopen en dan te kijken wie de honden volgen. Maar ze raakten helemaal in de war hiervan, dus dat doen we niet meer.

[Takkie]

Ik denk ook dat het anders is. Het heeft denk ik niets met overwicht te maken.

Joy is helemaal gek van mij. En de oppashond Farang ook. Ze lopen de hele dag achter mijn kont aan. All ga ik naar de WC, staan ze op en lopen achter me aan. Ga ik iets verzitten op de bank, komen ze allebei weer in de benen. Ze hebben me constant in de gaten.

Dat komt denk ik omdat:

- van mij krijgen ze altijd eten
- ik ga altijd met ze wandelen.

Dus als ik naar de keuken ga, of naar buiten, moeten de honden mee, want... misschien krijgen we wel eten, of misschien gaan we wel wandelen.

Het is denk ik echt niet dat ze mij zo lief vinden, maar ook een beetje uit eigen belang.

[Mama Sanneke]

Is de roedelleider degene die het meeste overwicht uitstraalt?
De honden van mijn moeder luisterde ook altijd beter naar mijn vader terwijl hij bijna nooit thuis was. Als hij een barse NEE uitsprak wisten ze precies wat hij bedoelde terwijl mijn moeder kon roepen wat ze wilde. Of zou dat misschien met angst te maken hebben?

Hier is dat ook zo, manlief heeft zwaardere stem, misschien heeft het daar iets mee te maken.

[dobervriendin]

De honden luisteren naar allebei maar als het er op aan komt ben ik de baas. Mijn vriend is af en toe te lief en dat hebben ze door dus vreten ze bij hem meer uit en bij mij zijn ze wel even dol maar dan is het over.

[jip007]

hier luisteren de doggen ook goed naar ons alletwee , alleen naker heeft iets meer met mij dan met kick , maar dat komt gewoon omdat hij een enorme vreetzak is. Hij weet gewoon dat als hij goed zijn best doet er iets lekkers volgt , en kick vergeet dat nog wellis

[*Linda*]

pffff Zo ben ik helemaal niet met mijn honden bezig.
Het gaat zoals het gaat.
Niks 'vaste' gewoonten o.i.d. om de een of de ander hoger te laten zijn of lager....

Heb ook geen problemen verder.

Idem hier

[Essy]

Ik heb twee honden. Joep die van mij en mijn ex samen is. En Isis die alleen van mij is. Joep is in het weekend bij zijn 'papa'.
Als mijn ex en ik samen ergens zijn en ik geef Joep een commando dan gaat hij bij mijn ex verhaal halen omdat hij het absoluut niet wil doen. Hij ziet mij dan echt niet voor vol aan. Als Joep alleen met mij is luistert hij meteen. Isis daarentegen heeft wel veel ontzag voor mij en luistert erg goed naar mij. Zij vindt mijn ex erg leuk en spannend maar volgt wel meteen mijn commando's op als hij er ook is.
Joep valt bij mij wel eens andere reuen aan als hij de kans zou krijgen maar als hij met mijn ex is speelt hij zelfs met andere reuen. Ik weet niet of hij dan gewoon niet naar mij wil luisteren maar liever met een andere hond wil knokken of dat hij mij misschien niet voor vol aanziet in een situatie die hij potentieel bedreigend vindt, en dus maar zelf maatregelen gaat nemen. Of misschien wil hij indruk maken op mij of zo, ik ben er niet helemaal uit.
Tussen Joep en Isis liggen de verhoudingen ook vrij vaag. Joep is bang voor pups dus heeft Isis daar flink gebruik van gemaakt toen ze als pup bij ons kwam. Ze vrat zo Joep's bak leeg als ze de kans kreeg. Joep ging gelijk voor haar aan de kant. Hij heeft haar dus nooit opgevoed en nu loopt ze bijnaletterlijk over hem heen. Ze rijdt op hem en als hij langs haar wil hapt ze naar hem. Als ik thuiskom en Joep wil mij begroeten dan hapt ze ook naar hem (ze bijt hem niet echt maar is wel vervelend tegen hem). Voor haar sta ik heel duidelijk bovenaan maar Joep vind van niet, maar wordt weer gedomineerd door Isis.

[astrid]

Hier gaat het net als bij Estelle. Het gaat zoals het gaat, ik ben daar helemaal niet mee bezig.
Van de 3 honden is er wel 1 die mij "vergeet"als Fons thuiskomt, maar daar kan ik nou totaal niet wakker van liggen.
Die paar uurtjes per avond mag hij best vriendjes zijn met de baas. De rest van de dag zal hij het met mij moeten doen.

[Sjiel]

Takkie hangt het meeste aan mij, ik ben het meest met hem samen en heb hem voor het grootste deel opgevoed.
Verder pas ik kleine foefjes toe, zoals niet opstaan als me vriend thuis komt en hem naar mij toe laten komen
Buiten komt ie het snelst als ik hem fluit, maar Sjoerd kan dan ook niet echt fluiten

[Baily]

Ik merk hier dat ze beter naar mij luisteren, maar ook dat ik ze beter doorheb omdat ik meer met ze meemaak.

Ik denk dat degene die er niet vaak is en die af en toe thuis is en dan leuke dingen met de hond gaat doen een voorsprong heeft op degene die er altijd is. Want diegene die af en toe leuk komt doen is in de ogen van de hond als hij er is, altijd leuk. Terwijl ik ook wel eens saai ben......... kan niet altijd met ze spelen.

Maar mijn man is dus vaak weg voor werk en hobby maar kan ze niet los laten lopen. Zou hij dat wel kunnen heb ik er een hele harde dobber aan om leuker te zijn als hem denk ik. Nu is dat geen probleem. Ik zou het niet leuk vinden als alle honden helemaal naar hem trekken terwijl ik me het heen en weer loop. Nu is alleen Beer echt de hond van mijn man, de rest trekt naar mij.

Ze zien ons wel allebei als ranghoger.

[miekmiek]

Hier is diegene met de frolicjes de baas. Kan net zo goed de buurman zijn.

Geintje natuurlijk (al schuilt er een kern van waarheid in) maar onze honden luisteren naar ons allebei. Bij mij weten ze het beste waar ze aan toe zijn, in die zin trekken ze soms wat meer naar mij toe.

[Moos]

Ik ben alleen, dus dat scheelt

Ze luisteren dan ook het beste naar mij, en willen ook het liefste bij mij zijn.
Als ik bij mijn ouders ben zijn ze helemaal gek op mijn moeder, en liggen ze ook standaar bij haar en volgen haar door het huis. Heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht. Ik vind het gewoon leuk dat de honden en mijn moeder zo van elkaar genieten!

Ze luisteren alleen niet naar elke vreemde op de straat merkte ik laatst. Iemand in de dierenwinkel had bijv. koekjes en wilden ze laten zitten voor een koekje. Nou, dat ging maar moeizaam. Uiteindelijk zei ik een keer 'zit' tegen ze, en ze gingen meteen zitten.

[tineke]

Hier doen wij beide veel met de honden dus het is een beetje gelijk verdeeld.
Orson is dol op Jan en Rio en Beau maakt het geen zier uit volgens mij.
Tash was wel duidelijk erg op mij gesteld en Micron is ook wel close met mij.
De honden luisteren niet beter naar de een of de ander heb ik het idee en met dominantie houden wij ons ook niet zo bezig tov de honden het loopt allemaal lekker zonder problemen dus laten we het zo.

[Inge]

Ik ben alleen, dus wat dat betreft is het duidelijk.
Nika luistert ook prima naar mijn ouders, ook als ik erbij ben (ze is daar gedeeltelijk opgegroeid), Marouck luistert helemaal niet naar mijn ouders als ik erbij ben, hoogstens gaat ze een halve seconde zitten voor een brokje Als ik er niet ben luistert ze wel naar hen.

[Belle]

Ik zie éen grote hoop van van alles bij elkaar.
Die man die op zondags het vlees sneedt dwong enorm respect af in de vroegere gezinnen en was dus absoluut en onbetwist de dominant. Hij negeerde immers veel en stond dus behoorlijk boven de roedel.
Hoe anders dan moeder lief die druk poepbilletjes waste en kopjes thee dronk om de kindjes hun verhaal te laten doen.

Zoiets zie ik bij ons thuis. Bas, mijn oudste zoon heeft niet zoveel met honden, kijkt nauwelijks naar ze om en gaat zeker niet met ze lopen. Heel af en toe krijgen ze een aai over de bol. Hij is ook niet zo vaak meer thuis, maar als hij er een keer is, zijn ze (en vooral Belle) niet bij hem weg te slaan, ze liggen letterlijk en figuurlijk aan zijn voeten.

[Domie]

Ik heb een LAT relatie. Joep woont bij mij. Paul zien we om de 14 dagen een x aantal dagen.
Joep is helemaal gek van Paul maar hij luistert beter naar mij. Ik ben ook constant met hem bezig en ik ben degene die met hem train. Paul is een stuk minder consequent. Wij zeggen altijd"ik ben van de regels, Paul is van de lol" Joep daagt Paul meer uit dan mij en ze hebben zo hun eigen spelletje wat Joep ook wel, maar wel veel minder met mij heeft. Als Paul er niet is dan is er geen man over boort maar als ik er niet ben en Paul is gewoon thuis bij Joep gaat Joep toch jankend op de mat bij de voordeur liggen wachten. Paul kan op zo'n moment op z'n kop gaan staan maar Joep negeert hem volledig. Als Paul Joep uitlaat gaat dat zonder echt veel aandacht voor elkaar maar als het dringend noodzakelijk MOET dan komt Joep wel meteen als Paul roept (maar in de meeste gevallen heeft Paul Joep allang zelf gehaald in plaats van dat hij Joep laat komen)

[Addy]

Hier loopt het hoe het loopt, we besteden beiden heel veel tijd aan de honden en doen ook beiden leuke dingen met ze. Wel trekt de ene hond wat meer naar mij dan de ander maar luisteren doen ze naar beiden

[ien]

De honden leven met ons samen. En er is onderling ook tussen mijn man en mij geen sprake van een ranghogere of zo.
honden hebben snel door, net zoals bij kinderen, bij wie ze meer een potje kunnen breken of om de vinger kunnen winden, maar wat opvoeden, het leven met , betreft, zijn de rangen gelijk hier.

[Carly]

Hier is het een beetje vreemd gelopen wat rangorde betreft.
We kregen Pino toen hij 12 weken was. Ik kreeg de eerste weken sterk de indruk dat hij Eric als zijn baas zag ... vond ik heel jammer ... maar had ik vrede mee.
Maar nu is het helemaal omgeschakeld. Pino ziet mij duidelijk als zijn baas.
Hij houdt mij continu in de gaten. Als ik ergens zit, dan ligt hij ergens waarvandaan hij me kan zien ... ga ik ergens anders zitten dan gaat hij ook ergens anders liggen. Als iemand hem een commando geeft dan kijkt hij eerst naar mij met een vragende blik in z'n ogen ... pas als ik laat merken dat het okay is voert hij het commando uit. Ook met uitlaten houdt hij mij continu in de gaten, loopt hij voorop dan kijkt hij om de paar passen om of ik er nog wel ben. Wanneer we bij een splitsing komen wacht hij ook altijd netjes op mij en gaat de kant uit die ik uit ga. Wanneer ik Pino roep komt hij altijd mijn kant uit, als ik mazzel heb komt hij ook nog helemaal naar me toe, maar dit alleen als er geen afleiding is ... iets waar ik Pino nu in aan het trainen ben. Ook volgt hij mijn commando's direct op.
Eric heeft er wel wat moeite mee dat Pino mij als baas ziet. Pino wil niet met Eric mee als Eric hem uit gaat laten ... met als gevolg dat Eric Pino bijna naar buiten moet sleuren. Eric is ook een stuk hardhandiger met Pino straffen ... Pino begint nu daadwerkelijk bang te worden voor Eric. Eric hoeft maar met een boze houding op Pino af te lopen en Pino gaat gelijk op z'n rug liggen en begint te plassen. Ook komt hij bij mij schuilen als Eric thuis komt.
Ik ben nu dus heel hard bezig om Eric te leren dat straffen niet hardhandig hoeft en dat je ook verbaal een hond kan straffen en dat je hem ook kan negeren als straf. Ik wil niet dat Pino uiteindelijk doodsbang voor Eric door het leven moet.
Al met al ziet Pino mij dus echt als zijn baasje, de roedelleider.