Ik denk dat honden zich zeer gemakkelijk aanpassen zolang de roedel bekend is. Dat omgeving verandert is eén, maar dat de regels daar vervolgens aan aangepast worden hebben ze volgens mij enorm snel door. Braaf opgevoedde honden gaan ineens schooien op verjaardagsfeestjes, terwijl ze dat normaal nooit doen om maar eens wat te noemen. Ik denk dat de veranderingen in gedrag ook veel eeder te linken zijn aan het handhaven van de regels ja of nee en de mate waarin je consequent kan zijn en dat dan weer gerelateerd aan de omgeving. Nelson weet heel goed wanneer ik te piepelen ben en wanneer niet. Hij maakt daar soms dan ook dankbaar gebruik van. Dat ligt aan mij en mijn reactie hangt weer af van de omgeving (en mijn humeur.Ik ben er al een tijd van overtuigd dat de context waarin iets gebeurt voor een hond zwaarder meetelt dan voor mensen en hieruit blijkt dat een simpele verandering van omgeving al een boel kan veranderen. Hebben jullie dat ook weleens gemerkt? En maak je daar dan ook gebruik van?
)Ik neig er dus naar te vinden dat de omgeving geen hol uitmaakt, maar wel de mate waarin wij als bazen ons aanpassen aan de omgeving.
) Omdat je je iets onzeker voelt stel je je afwachtend op en pas je daar je gedrag op aan en vertoon je dus geen "dominant" gedrag, zoals het uitzoeken van prominente plekken. Voelt de hond zich echter prettig/zeker in de roedel of een mens in een groep zie je dat gedrag dus wel weer...maar dan toch ook iets afhankelijk van de (vreemde) omgeving. Is de omgeving veilig/bekend dan is hij in mijn ogen dus van ondergeschikt belang, maar staat voorop de wijze waarop je als baas met je hond omgaat.
mn familie zegt dan, daar komt Els weer met haar goed opgevoede honden, omdat ik altijd over ze opschep hoe goed ze luisteren. 
nou dat hebben we hem snel afgeleerd.Het ligt er maar aan hoe de regeltjes zijn bij andere mensen,als die volhouden van het mag niet komt het best goed 
