Eerst even de achtergrond:
Terry, 6 (bijna 7) jaar oud heb ik in huis gehaald toen ze 4,5 was. Zoals ik wel vaker in topics heb aangegeven, is haar verleden enigszins duister. Ze zou zijn afgekeurd voor politietraining o.i.d., maar ik heb het idee dat ze daar tegen beter weten in te lang mee door zijn gegaan. Ze is gewoon niet geschikt, punt uit. Ze was toen ik haar net had echt nerveus en angstig.
Ik wilde gewoon een leuke hond, die erfhond kon worden en vriendinnetje van Nick. Dat is allemaal goed gegaan en ze ziet er heel happy uit. Zeker als je dit vergelijkt met hoe ze was toen ik haar uit de kennel had gehaald. Ze is ons supertrouw en als ze nu met het mooie weer languit los op het erf aan het zonnen is, geniet ik ook met volle teugen. En dat terwijl ze de eerste dagen geen raad wist met al die ruimte en het liefst meteen weer naar binnen snelde.
Ik verwacht dan ook van haar geen leuke trucjes of wat dan ook, alleen basic gehoorzaamheid, zoals hier, af, zit, blijf e.d. Dit gaat ook allemaal prima. Ze is een enorme knuffelaar en dat vind ik fijn aan haar.
Het volgende gebeurt er en is voor zover ik weet altijd zo geweest: als Terry een speelte of stok heeft, krijgt echt niemand het voor elkaar dat ze die weer op commando loslaat. Echt vergeet het maar. Ze doet het gewoon niet. Nou ja prima, dan niet.
Toch, is er voor haar een leuke manier om toch het speeltje los te laten?
Met een snoepie ruilen, werkt eigenlijk ook niet echt. Het gekke is, dat als ik haar koppie aai en ze heeft het speeltje vast, ze dan wel helemaal met haar koppie naar voren komt, maar ik wijt dat meer aan onderdanigheid. Maar loslaten doet de muts niet.
Oh, behalve als ze iets pakt wat niet mag en je schrekt gemeend nijdig: NEE, ja dan wel, maar zo wil ik er niet een spelletje van maken.Iemand een grappige suggestie? Nogmaals, het is verre van een halsszaak, maar ik ben gewoon beniewd.
