Jarenlang heb ik mogen genieten van mijn (nu overleden) groenendaeler. Een pracht van een hond, buiten super enthousiast en druk, en binnen lekker rustig.
Een poosje geleden paste ik een paar dagen op een Cocker Spaniel, en die was in huis erg druk. Echt bij elke beweging dribbelde hij met mee, op de bank, van de bank af, geen seconde liet hij mij uit zicht. En hoe lief dat ook is, ik heb liever een wat rustiger gedrag in huis.
Al denk ik wel dat een goede opvoeding (waarbij je spel, en uitlaatbeurten afwisseld met rust, nu even niet tijd) een stuk zal schelen.
Ik was/ben gewoon benieuwd naar jullie ervaringen. (en een batterij-hond hoeft voor mij niet hoor !
groetjes,
lilalila