Geinig al die vooroordelen.
Natuurlijk hebben wij ze ook, maar het gebeurt ons regelmatig dat we het tegenovergestelde van het vooroordeel tegenkomen.
Vanmiddag nog: in het bos komen we een man tegen met twee duitse herders. Inderdaad, 50+er en type: ik doe africhtingswerk met mijn honden. Beetje stoer typje met bedaarde inslag.
En wat komt erachteraan rennen? Een pracht van een goldenreu. Was ook van die meneer.
Buurjongen aan de overkant is het prototype staffie eigenaar, zoals we ze vroeger ook bij ons in de flat hadden wonen: Jonge knullen met blonde vriendin, stoere oude auto's, vage beroepen of in ieder geval regelmatig van baan wisselend. En die heeft inderdaad ook een blonde vriendin. En ze hebben een prachtig duits herder teefje. Nou ja, herder past hem ook wel, bij die kale kop van hem. Dus ok, vooroordeel toch nog een beetje bevestigd. Halen ze er van de zomer een berner bij. Tja, daahaag, stereotype vooroordeel.
Ook komen we regelmatig een dame tegen met lange waxcoat, creme natuurlijk, dure all seasons laarzen erbij en wax hoed. Inderdaad, tiepje jachthondje ofzo of een lading goldens.
Maar die heeft dus een Fila en (volgens mij) een Mastino.
Om nog maar niet te praten over Nero, de rottie. Oudere mensen, waarvan het vrouwtje, met rok en rubber laarzen altijd met hem loopt. Hij trekt haar regelmatig bijna ondersteboven, maar het is een angsthaas eerste klas. Totaal geen rottiekarakter en al helemaal geen rottie bazinnetje.
Maar voor de rest ken ik ook heel veel bevestigingen op onze vooroordelen: boxers met baasjes die best lief zijn, maar niet zo ontzettend slim. Duitse herders met baasjes die allemaal zo trots zijn op fikkie die het zo goed doet in de africhting: tis een echte politiehond, weet je. Tis een killer.
Labjes, bij licht hysterische bazinnetjes, die niet verder komen dan het grasveld (maar ja, dat komen mijn honden geloof ik ook niet volgens de buren

), venijnige altijd dominante Jack Russelltjes bij baasjes die dat best een beetje stoer vinden: zo'n kleine opsodemieter die het die grote engerd van mij toch maar even vertelt.
Van die kleine boloogspanieltjes bij baasjes die eigenlijk de hond als hun kindje zien, oh daar ken ik er zoveel van, dat is allang geen vooroordeel meer, maar waarheid.
Maar eh, verder heb ik niet echt vooroordelen hoor.
Ben ik blij dat ik 3 verschillende rassen heb, val ik tenminste niet in een speciaal vakje der hondenrassen.
Bevriend met rooie kaai Herman en dametje Ici.
In memoriam Yentie en Toby