Roelfien schreef:Ben wel benieuwd hoor, Joyce, want ik had eens van jou gelezen dat je de hollanders (langhaar?) niet meer zo leuk vindt als vroeger, dus ik ben benieuwd waar dat verschil t.a.v. vroeger dan in zit.

Het verschil tussen vroeger en nu zit hem in verschillende dingetjes in het karakter en het uiterlijk.
Door het inkruisen van de tervuerense herder in het verleden vindt ik de karakters in deze lijnen duidelijk afwijken met de karakters uit de oude stam.
Ze zijn wat mij betreft, nerveuzer geworden, makkelijker te intimideren en wat vocaler.
Ze zijn ook wat ieler gebouwd en kleiner, maar over het algemeen wat beter gestroomd.
De inkruising met de korthaar hollander heeft bij mij wat meer krediet.
Ze leren over het algemeen sneller, zijn minder snel te intimideren en als ze onder de indruk zijn dan herstellen ze zich sneller.
De oude stam langharen is gefokt uit kortharen in het verleden daarom heeft deze inkruising mijn voorkeur.
De oude stam langharen waren honden die stabiel waren en ergens voor stonden, redelijk zelfstandig en eigenwijs. (ik praat hier over langharen van 15 á 16 jaar geleden)
Geen nerveus gedoe.
Er is wel een tijd geweest dat de langharen redelijke terroristen waren, snel beten en ronduit agressief. Daar moeten we ook niet naar terug.
Tegenwoordig zijn nakomelingen van de twee inkruisingen ook gebruikt in veel honden binnen de oude stam, en daarom zeg ik is het karakter van de langhaar niet meer zo als 17 jaar geleden toen ik begon met mijn eerste langhaar.
In de fotohoek staan foto's van mijn eerste twee langharen, met hun heb ik me altijd veilig gevoeld.
Met het teefje wat ik nu nog heb, die komt uit de inkruising met de tervueren, voel ik me heel wat minder veilig 's avonds op straat.
Zij rent denk ik harder weg als er wat is dan ik.
Zij is een nerveus typje en is ook heel wat kleiner dan mijn eerste twee.
Ook merk ik dat zij wat snauweriger is naar bijv. mijn kinderen, iets wat mijn 2 uit de oude stam nooit hebben gedaan in hun respectievelijk bijna 10 en 14,5 jarige bestaan.
Om de karakters en het kleiner en ieler worden wil ik voorlopig geen langhaar meer, maar ik probeer het wel allemaal in de gaten te houden hoe het zich verder ontwikkeld.
De langhaar was mijn eerste liefde.
Wat de vraag betreft uit het eerste bericht de kortharen vind ik wat drukker dan de langharen alhoewel het tegenwoordig niet zoveel meer uitmaakt dan wat jaren geleden.
De ruwharen vindt ik de clowntjes onder de hollanders, prima werkhondjes.
Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben met wat ik bedoel, bovenstaande is gebaseerd op MIJN mening.
Groetjes, Joyce