Het HondenForum

Wilde reageren op het eigenlijke onderwerp van dit topic; http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... highlight=
maar lijkt me handiger om zelf een topic te openen .

Ik wacht al heel lang tot er in Zuid Holland een cursus georganiseerd wordt door 'Zorgdier Nederland' omdat het me leuk lijkt om mijn hond als "aaidier" in te zetten. Nu hoor ik wel eens meer dat mensen in dat kader gewoon op eigen initiatief naar een verzorg- of verpleeghuis gaan met hun hond. Ik doe dat niet omdat ik op safe wil spelen. Via zo'n vereniging krijg je een cursus (welliswaar maar drie dagen, maar toch), de combiatie begeleider/dier wordt getest en je krijgt begeleiding. Kortom een professionele aanpak dus. Nu heb ik een ontzettend goeiïge hond die zelfs in stress- of pijn toestanden (bijv. bij de dierenarts) nog nooit enige vorm van agressie heeft getoond. Maar toch... Ik zou hem zonder cursus of test toch niet in de situaties willen brengen die voor kunnen komen in verzorg- of verpleeghuizen; denk aan spastici die misschien 'rare' bewegingen maken of dementerende ouderen, enz.
Heeft iemand van jullie daar ervaring mee en ben ik nu te voorzichtig?

Gr. Marijke

Ik werk zelf in een verzorgings huis en neem mijn oude Bull Terrier al jaren mee, sinds dat hij een jaar of 3 is dat is nu al 11 jaar zonder problemen, ik moet alleen opletten dat ze hem niet overvoeren met koekjes als ik binnenloop met hem likt hij zijn bek al af
Hij gaat zelf al bij een rolstoel liggen, het wordt wel enorm gewaardeerd door de bewoners als ik hem meebreng.

zoiets lijkt mij nou ook erg leuk om te doen. Wij hebben daar hier ook wel honden naar.
Chello zou dat geweldig vinden en zou daar ook best geschikt voor zijn.
Hera is doldwaas op mensen maar ik vrees dat zij te enhousiast zou zijn, ze wil dan springen , gaat blaffen uit blijheid etc etc.
Ghaya vind vreemden niet echt geweldig en Woopy bijt. hahha

waar vind je eigenlijk websites van dit soort stichtingen. Kan ik eens kijken of die ook in Groningen actief zijn.

estelle schreef:waar vind je eigenlijk websites van dit soort stichtingen. Kan ik eens kijken of die ook in Groningen actief zijn.

www.zorgdier.nl

Maar je geeft geen antwoord op mijn vraag

Gr. Marijke

kanche schreef:Ik werk zelf in een verzorgings huis en neem mijn oude Bull Terrier al jaren mee, sinds dat hij een jaar of 3 is dat is nu al 11 jaar zonder problemen, ik moet alleen opletten dat ze hem niet overvoeren met koekjes als ik binnenloop met hem likt hij zijn bek al af
Hij gaat zelf al bij een rolstoel liggen, het wordt wel enorm gewaardeerd door de bewoners als ik hem meebreng.

Misschien is het ook wel anders als je zelf in zo'n instelling werkt? Je kent immers de bewoners; weet wat je van hen verwachten kunt. Maar misschien zie ik het allemaal wel te moeilijk

Gr. Marijke

Toen ik nog in de psychiaterie werkte, nam ik mijn pup ook vaak mee, niet iedere dag maar wel vaak. De mensen vonden het geweldig, en het was gelijk goeie socialisatie. Maar da's ook geen antwoord op je vraag

astrid schreef:Toen ik nog in de psychiaterie werkte, nam ik mijn pup ook vaak mee, niet iedere dag maar wel vaak. De mensen vonden het geweldig, en het was gelijk goeie socialisatie. Maar da's ook geen antwoord op je vraag

Nou hoor Ik krijg dus steeds meer het gevoel dat ik gewoon moeilijk zit te doen

Gr. Marijke

1 keer in de week neem ik mijn Basset mee naar het bejaarden tehuis hier in de buurt. Loddie gaat al mee vanaf een week of 8 en is heel voorzichtig en heel lief. Ik ken verder niemand persoonlijk daar, maar de mensen hebben er enorm veel plezier in en dat is de reden waarom ik dit doe.
Verder neem ik vaak opvangertjes mee, voor de honden een goede ervaring en voor de mensen alleen maar meer om te aaien. Honden hebben geen problemen met rolstoelen of spasmes..
Ik ben zelf rolstoelafhankelijk en heb regelmatig last van spasmes, iedere nieuwe hond die binnenkomt vind t vanzelfsprekend dat ik niet loop. Mensen doen moeilijk, honden niet

ik heb ervaring met deze stichting.

heb 2 jr geleden een cursus met balou bij hun gedaan.
toen was de cursus volledig in t engels.
was erg leuk en het bezoek aan een verzorgings huis van gehandicapten vond ik zelf erg indrukwekkend.

helaas was balou zelf gezakt voor de cursus.
ze kijken hoe je hond reageerd op bepaalde dingen.

als ze nog eens in de buurt een cursus geven, zou ik het denk ik nog eens met rochelle willen doen.

Hebben ze ook zo'n cursussen in België? Ons Dinah gaat hier regelmatig mee naar het rusthuis. Een drietal weken geleden hebben we zelfs een act gedaan op het personeelsoptreden ('Dinah goes Lassie'- wat gehoorzaamheidsoefeningetjes op het podium, met 120 man publiek). Nu, drie weken later, word ik er nog elke dag over aangesproken door de bejaarden. Ze waren er echt van onder de indruk!

Het enige, waar ik met Dinah soms wat schrik voor heb, is dat ze af en toe met een hele troep op haar af willen komen. En dan is ze niet op haar gemak. Nu ja, zou ik ook niet zijn als er ineens 10 man recht op me af komt. :N: Maar het enige wat ze tot nu toe gedaan heeft, is een dame in bontjas en konijn op hoofd, proberen te overblaffen. Met dementerenden heb ik geen schrik, die zitten meestal in een rolwagen of iets dergelijks, en zijn dus minder mobiel. Ze kunnen dus niet met een troep op haar afkomen, maar wij wel naar hen. Die zijn dus minder stresserend voor haar. Overigens is het fantastisch om ouderen, waar je anders met moeite een woord uitkrijgt, ineens 'Ah, Rafke, da's lang geleden!!' hoor zeggen, met een glimlach tot achter hun oren. En ik ga hen heus niet vertellen dat het Dinah is, en niet hun Rafke .

nance schreef:Mensen doen moeilijk, honden niet

Hoe graag ik het ook met je eens zou willen zijn, toch heb ik een kanttekening hierbij. De broer van mijn schoonmoeder was verstandelijk gehandicapt, zat in een rolstoel, praatte moeilijk en bewoog ongecoordineerd. Terra, onze lab, deed er niet zoveel op uit, was niet geinteresseerd en liep er meestal gewoon langs heen. De toenmalige hond van mijn schoonouders wist echter niet wat hij met die oom moest, werd er erg nerveus van en ging altijd tegen hem blaffen. Wat weer voor onrust bij deze man zorgde. Niet een perfecte combi dus, wat dat betreft vind ik een professionele aanpak bij begeleiding van "aaidieren" wel een goed plan. Het moet voor beide kanten wel positief werken.

Toch weet ik dat er vele onderzoeken zijn gedaan naar de werking van de aanwezigheid van dieren op mensen met diverse problemen, en de effecten van dieren zijn groots. Het aaien van een dier brengt een significante verlaging van de bloeddruk en hartslag met zich mee, wat op zich al prachtig is. Maar ook mensen die al jaren niet communiceren blijken door de aanwezigheid van dieren weer stimulans daartoe te krijgen. Dus ik ben er zeker voor om meer bewust en vooral ook veel regelmatiger dieren in te zetten in de hulpverlening, mits het van beide kanten ongedwongen is en leuk blijft.

Terra schreef:Dus ik ben er zeker voor om meer bewust en vooral ook veel regelmatiger dieren in te zetten in de hulpverlening, mits het van beide kanten ongedwongen is en leuk blijft.

Hier in het zorgcentrum hebben ze al sinds jaar en dag een creche voor de medewerkers. Een of twee keer per week gaan de ukken met de demente bejaarden kleuren en fröbelen, ik vind dat een goied initiatief en ook goed voor alle partijen.

Zo is het ongedwongen en leuk, een verplichte aaisessie vind ik niet zo ongedwongen en leuk.

Anne

Martijn schreef:Oh fuck! Gaan ze in nederland ook aan die therapy dog bullshit meedoen?
Wat een lulkoek vind ik dat.

Donder gewoon naar het bejaardenhuis met je poedel als je dat leuk vind maar daar ga je toch geen diploma over zitten breien?

Het hele punt is inderdaad dat je mensen gewoon hun hondje moet laten houden als ze het bejaardentehuis of verpleegtehuis in gaan. Mensen verpieteren als ze hun beessie achter moeten laten, en die hondjes verpieteren in het asiel.

Maar on-topic: Jack vindt alle aandacht geweldig, zou zich enthousiast laten aanhalen door grote groepen bejaarden of geestelijk gehandicapten of weet ik wat voor patiënten, maar ik zou hem toch niet zonder officiële begeleiding mee nemen naar wat dan ook voor tehuis. 1 debiel ertussen die hem een schop geeft, en mijn hond heeft een trauma, nee dankjewel.

Martijn schreef:

Hanneke2 schreef:

Martijn schreef:Oh fuck! Gaan ze in nederland ook aan die therapy dog bullshit meedoen?
Wat een lulkoek vind ik dat.

Donder gewoon naar het bejaardenhuis met je poedel als je dat leuk vind maar daar ga je toch geen diploma over zitten breien?

Het hele punt is inderdaad dat je mensen gewoon hun hondje moet laten houden als ze het bejaardentehuis of verpleegtehuis in gaan. Mensen verpieteren als ze hun beessie achter moeten laten, en die hondjes verpieteren in het asiel.

Precies..je moet gewoon een uitlaatdienst van het huis regelen. Eé ectra personeelslid op een heel huis kan er nog wel af. Zelfs met bezuinigingen.

Maar on-topic: Jack vindt alle aandacht geweldig, zou zich enthousiast laten aanhalen door grote groepen bejaarden of geestelijk gehandicapten of weet ik wat voor patiënten, maar ik zou hem toch niet zonder officiële begeleiding mee nemen naar wat dan ook voor tehuis. 1 debiel ertussen die hem een schop geeft, en mijn hond heeft een trauma, nee dankjewel.

En gelijk heb je. Eén van mijn cliënten heeft een jaar geleden met pasen in het ziekenhuis de kop van een kuikentje gebeten. :N:

Maar dat moet je niet met een tussenpersoon overleggen maar met de mensen die voor die mensen zorgen.
Ik weet nu al dat éen of andere tuthols die komt kijken of mijn cliënten met honden om kunnen gaan de plank volledis misslaat. Als je hond je lief is vraag je dat aan mij..de verzorger..ik weet hoe ze zijn en wat ze wanneer wel en niet kunnen. Zo'n therapy dog muts dus niet.

Maar dat is dus wat ik bedoel met 'begeleid', dat er iemand bij is die ervoor zorgt dat Jack rond zou lopen tussen mensen die (voorzover mogelijk) gegarandeerd geen agressie vertonen naar dieren toe, die dus die mensen kent en weet hoe ze reageren.

Het is trouwens verstandelijk gehandicapten...met hun geest is niets mis. Sorry voor het gezeik..het gaat me aan het hart.

Sorry, het is niet mijn vakgebied dus ik gebruik leken-termen.

Hanneke2 schreef:
Sorry, het is niet mijn vakgebied dus ik gebruik leken-termen.

Doet me altijd denken aan zo'n strip die begon met een arm mannetje dat ging van arm naar gedepriveerd naar sociaal gehandicapt etc, en op het laatst zei: "Ik bezit nog steeds geen cent, maar ik heb een ruime woordenschat".

Anne

Martijn schreef:
Ik streef naar een wereld waar je down's mag hebben of autistisch mag zijn zonder uitgesloten te worden.

Dat is voor mij het probleem. Je kunt andere woorden verzinnen en andere omschrijvingen, maar dat betekent nog niet accepteren. Dat vind ik naief.

Anne

Martijn schreef:Oh fuck! Gaan ze in nederland ook aan die therapy dog bullshit meedoen?
Wat een lulkoek vind ik dat.

Donder gewoon naar het bejaardenhuis met je poedel als je dat leuk vind maar daar ga je toch geen diploma over zitten breien?

dan krijg je van die letsmutsen die zich voordoet als dierenliefhebber

Martijn schreef:Oh fuck! Gaan ze in nederland ook aan die therapy dog bullshit meedoen?
Wat een lulkoek vind ik dat.

Donder gewoon naar het bejaardenhuis met je poedel als je dat leuk vind maar daar ga je toch geen diploma over zitten breien?

Ik ben het aan een kant wel met je eens; ben ook alergisch voor "amerikaanse toestanden". Aan de andere kant, je hebt te maken met zeer kwetsbare mensen. Denk je niet dat enige mate van professionalisering (vreselijk woord; weet het even niet anders te omschrijven) aan hen bescherming biedt? En aan de andere kant ook aan je hond?
Het is trouwens dan niet de bedoeling dat je aan de hand van iemand deze mensen bezoekt. De contacten worden gelegd door de stichting en je krijgt één of meer mensen toegewezen. Deze bezoek je dan wekelijks of zoiets.

Maar nogmaals misschien ben ik tè voorzichtig en moet ik het maar gewoon sponaan doen!

Gr. Marijke

little-wolf schreef:ik heb ervaring met deze stichting.

heb 2 jr geleden een cursus met balou bij hun gedaan.
toen was de cursus volledig in t engels.
was erg leuk en het bezoek aan een verzorgings huis van gehandicapten vond ik zelf erg indrukwekkend.

helaas was balou zelf gezakt voor de cursus.
ze kijken hoe je hond reageerd op bepaalde dingen.

als ze nog eens in de buurt een cursus geven, zou ik het denk ik nog eens met rochelle willen doen.

Wat ik een beetje raar vind is dat je eerst de cursus moet doen (zonder hond) en dat daarna pas de test van hond en begeleider plaats vindt . Andersom lijkt me logischer; dan had jij ook niet die hele cursus hoeven te doen Of hebben ze daar een speciale reden voor?

En dan vraag ik me nog iets af; jouw hond kwam niet door de test. Stel je voor dat je gewoon buiten die stichting om met Balou naar een verzorgingshuis gestapt was, was er dan een risico geweest denk je?
(want dat is uiteindelijk waar het mij om draait )

Gr. Marijke

nance schreef:1 keer in de week neem ik mijn Basset mee naar het bejaarden tehuis hier in de buurt. Loddie gaat al mee vanaf een week of 8 en is heel voorzichtig en heel lief. Ik ken verder niemand persoonlijk daar, maar de mensen hebben er enorm veel plezier in en dat is de reden waarom ik dit doe.
Verder neem ik vaak opvangertjes mee, voor de honden een goede ervaring en voor de mensen alleen maar meer om te aaien. Honden hebben geen problemen met rolstoelen of spasmes..
Ik ben zelf rolstoelafhankelijk en heb regelmatig last van spasmes, iedere nieuwe hond die binnenkomt vind t vanzelfsprekend dat ik niet loop. Mensen doen moeilijk, honden niet

Als mijn hond verstandelijk gehandicapten tegenkomt op straat of mensen die 'anders' doen, loopt hij daar toch, enigszins argwanend, met een boogje omheen... Maar misschien is mijn hond een uitzondering?

Gr. Marijke

starfleet schreef:

Terra schreef:Dus ik ben er zeker voor om meer bewust en vooral ook veel regelmatiger dieren in te zetten in de hulpverlening, mits het van beide kanten ongedwongen is en leuk blijft.

Hier in het zorgcentrum hebben ze al sinds jaar en dag een creche voor de medewerkers. Een of twee keer per week gaan de ukken met de demente bejaarden kleuren en fröbelen, ik vind dat een goied initiatief en ook goed voor alle partijen.

Zo is het ongedwongen en leuk, een verplichte aaisessie vind ik niet zo ongedwongen en leuk.

Anne

Hoezo verplichte aaisessie? Het enige verschil met jouw voorbeeld is dat je één op één bezoekjes maakt. Mensen die het leuk vinden worden bezocht door iemand met een hond die ze dan kunnen vertroetelen. Is dat een verplichting dan Misschien zitten er in het groepje demente bejaarden wel kinderhaters; worden ze twee maal per week met ukken opgescheept...

Moon schreef:

little-wolf schreef:ik heb ervaring met deze stichting.

heb 2 jr geleden een cursus met balou bij hun gedaan.
toen was de cursus volledig in t engels.
was erg leuk en het bezoek aan een verzorgings huis van gehandicapten vond ik zelf erg indrukwekkend.

helaas was balou zelf gezakt voor de cursus.
ze kijken hoe je hond reageerd op bepaalde dingen.

als ze nog eens in de buurt een cursus geven, zou ik het denk ik nog eens met rochelle willen doen.

Wat ik een beetje raar vind is dat je eerst de cursus moet doen (zonder hond) en dat daarna pas de test van hond en begeleider plaats vindt . Andersom lijkt me logischer; dan had jij ook niet die hele cursus hoeven te doen Of hebben ze daar een speciale reden voor?

En dan vraag ik me nog iets af; jouw hond kwam niet door de test. Stel je voor dat je gewoon buiten die stichting om met Balou naar een verzorgingshuis gestapt was, was er dan een risico geweest denk je?
(want dat is uiteindelijk waar het mij om draait )

Gr. Marijke

nee, ik weet niet wat de reden er van is.
maar het is wel een leuke cursus en erg goed voor mn engels

er zou mogelijk risico's zijn geweest zijn denk ik.
maar dat komt denk ik meer door het ras dat hij is.

als ik met rochelle zou zakken, zou t naar mijn idee weinig risico zijn als ik haar buiten de stichting om naar een verzorgingshuis zou gaan.

maar zelf zou ik niet voor een verzorgingshuis kiezen.
ze hadden het ook over projecten met gevangenen. daar zou ik voor gekozen hebben. geen idee of ze daar al iets mee gedaan hebben.

starfleet schreef:

Terra schreef:Dus ik ben er zeker voor om meer bewust en vooral ook veel regelmatiger dieren in te zetten in de hulpverlening, mits het van beide kanten ongedwongen is en leuk blijft.

Hier in het zorgcentrum hebben ze al sinds jaar en dag een creche voor de medewerkers. Een of twee keer per week gaan de ukken met de demente bejaarden kleuren en fröbelen, ik vind dat een goied initiatief en ook goed voor alle partijen.

Zo is het ongedwongen en leuk, een verplichte aaisessie vind ik niet zo ongedwongen en leuk.

Anne

en toch wordt er resultaat geboekt.

die mensen komen met hun huisdier binnen en gaan op hun gemak bij een patient zitten. ( van wat ik gezien heb met de zwaar gehandicapten mensen) er wordt helemaal niks gedwongen.

Toen ik nog als verpleeghulp werkte bij lichamelijk en verstandelijk gehandicapten nam ik wel eens Boris mee. De bewoners vonden het geweldig en Boris (mijn teckeltje) ook.
Verschil vind ik wel dat ik wist hòe een bewoner zou kunnen reageren en dus wist of het vertrouwd was. En met sommige bewoners heb ik heerlijk liggen 'snoezelen' met Boris erbij.
Geweldige tijd!

Ik dacht aan iets dat ik vergeten te vertellen had. Je hebt hier een soort van 'getrainde bejaardenhond'. Ik weet niet of dit hetzelfde is, als bij jullie in Nederland. Maar je kan hier bvb een vaste dag in de week een hond 'huren'. Je kan het vergelijken met een blindgeleidehond, maar dan voor bejaarden of andere hulpbehoevenden. Die hond is geleerd dat hij niet mag springen, dat 'rare' plotse armbewegingen normaal zijn, dat hij zich op commando met z'n pootjes op mensen hun schoot mag leggen (bij de hogere rolstoelen, comfortzetels, zien die mensen de hond anders haast niet), niet mag eten van de eetkarren . Ik heb ook gehoord dat ze soms gebruikt worden als een soort van stervensbegeleiding voor familie.
Dat is eigenlijk gewoon een hond (vaak labrador of golden, of toch op de foto's die ik gezien heb), die per week één dag of meer in een rusthuis op bezoek komt. En gedurende die dag, loopt die de hele dag vrij rond op de afdeling, en gaat kamer in en kamer uit. En op z'n weg komt die wel mensen tegen die eventjes nood hebben aan een knuffel van een hond. Kost wel vrij veel. En bij ons in het rusthuis is dit dus een reden waarom het niet mag. Bovendien zou de wetgeving zo zijn, dat er eigenlijk geen husidieren in een rvt mogen. Enfin, dat zegt de directie, maar wij geloven er geen snars van.

Nou als ik onderstaande zin lees in het vragenformulier van deze stichting dan ga ik toch wel twijfelen over deze mensen en hun verstand van honden:

- • Honden die getraind zijn of worden om te vechten (pakwerk) kunnen geen zorgdierteam worden.

estelle schreef:Nou als ik onderstaande zin lees in het vragenformulier van deze stichting dan ga ik toch wel twijfelen over deze mensen en hun verstand van honden:

- • Honden die getraind zijn of worden om te vechten (pakwerk) kunnen geen zorgdierteam worden.

ik heb toen ook aangekaart dat ik met balou pakwerk had gedaan.

ze denken als er iemand in zo'n tehuis met iets wappert, dat ze dan zullen bijten. ik weet niet meer precies hoe ze t uitlegden, maar t kwam zo ongeveer op dit neer.

estelle schreef:Nou als ik onderstaande zin lees in het vragenformulier van deze stichting dan ga ik toch wel twijfelen over deze mensen en hun verstand van honden:

- • Honden die getraind zijn of worden om te vechten (pakwerk) kunnen geen zorgdierteam worden.

dat zegt mij al genoeg

little-wolf schreef:

estelle schreef:Nou als ik onderstaande zin lees in het vragenformulier van deze stichting dan ga ik toch wel twijfelen over deze mensen en hun verstand van honden:

- • Honden die getraind zijn of worden om te vechten (pakwerk) kunnen geen zorgdierteam worden.

ik heb toen ook aangekaart dat ik met balou pakwerk had gedaan.

ze denken als er iemand in zo'n tehuis met iets wappert, dat ze dan zullen bijten. ik weet niet meer precies hoe ze t uitlegden, maar t kwam zo ongeveer op dit neer.

tSja, dan heb je dus duidelijk geen verstand van pakwerk en dan moet je daar dus ook niet van die rare uitsprakne over doen.

Ik heb ze een mail gestuurd met uitleg over pakwerk en of ze die zin zouden kunnen veranderen omdat het nergens op slaat.
Hera, die dus pakwerkt, is super sociaal en zou (mits ze niet agressief was naar andere honden) perfect geweest zijn voor in zo'n zorgteam.