Het HondenForum

Ik lees regelmatig dat honden slopen in huis, een bankstelletje hier en een kussentje daar etc. etc. Dit gedrag gebeurd vaak als de hond alleen thuis is doordat de hond zich verveeld of verlatingsangst heeft.

Maar ik ben van mening dat dit gedrag niet altijd hoeft te betekenen dat een hond last heeft van verlatingsangst. Met deze uitspraak moet ik wel heel erg oppassen natuurlijk want je moet altijd verlatingsangst en verveling uitsluiten als dit gedrag plaatsvindt maar het hoeft toch niet altijd zo te zijn?

Hoe denken jullie hierover?

Ik ben het wel met je eens denk ik. Uiteraard kan het vaak wel verlatingsangst zijn, en moet je daar wel heel goed op letten, maar ik denk niet dat het dat altijd is.

Nu is dacht ik 1 kenmerk van verlatingsangst dat de hond het alleen doet als jij wegbent. Veel honden slopen ook als de baas thuis is maar het even niet ziet, of hebben dat gedaan maar doen dat niet meer omdat ze geleerd hebben dat het niet mag.

Moos vreet uit de prullenbak als ik weg ben, die zet ik dus altijd hoog weg. Als ik thuis ben probeert hij het heel soms nog weleens, en dan zeg ik 'nee!' en is het klaar. Maar ik hoef maar even de post te gaan halen of meneer zit in de prullenbak. En volgens mij is dat echt omdat hij dan zijn kans schoon ziet, en niet omdat hij zo gestressed is
Voorderest sloopt hij ook niks, dus dat is dan ook weer voor mij een indicatie.

Ik denk dus dat het soms ook een kwestie is van 'aha! de baas is weg, nu snaai ik toch wat uit die prullenbak' of 'aha! de baas is wel nu kan ik eindelijk aan dat kabeltje trekken'.
Zo zullen honden wel niet denken, maar dat idee

Ik denk dat het eerder verlatingsangst is als de hond echt alleen maar sloopt als je wegbent; het ook nooit probeert als je thuis bent, en dan ook behoorlijk gestressed overkomt als je weer thuis komt (heel langdurig begroeten, piepen, rondjes draaien, door het huis sjeezen, en dat dan 5 of 10 minuten lang).

Ik geloof zeker niet dat het altijd verlatingsangst is!
Hier hebben ze beide vreselijk erg gesloopt, maar ik ben ervan overtuigd dat dat verveling was en geen angst

ik heb ook een sloper in huis ,hij is nu bijna 4 en heeft altijd gesloopt ,in de loop der tijd ben ik erachter gekomen dat het geen verlatingsangst is omdat hij totaal geen stressingalen vertoont wanneer ik weg ga ook als ik weer thuis kom ligt meneer heel rustig op de bank toch sloopt hij als hij de kans krijgt ,ik ben tot de slotsom gekomen dat het doodgewoon verveling is hij is erg slim en moet gewoon een bezigheid hebben wanneer hij alleen is nu ik dit door heb kan ik zijn sloopgedrag beter in de hand houden door uitdagende speeltjes voor hem neer te leggen dit gaat heel goed sam isbezig met zijn speeltjes en heeft geen tijd om te slopen .

Luka sloopt altijd mijn nieuwe dweils

En dat doet ie alleen als wij aan het eten zijn.

toen wij Ivan kregen, sloopte hij alles wat hem voor de bek kwam. Ivan was voorheen een kennelhond (voordat wij hem kregen) en wilde ook liever buiten zijn dan binnen. Hij is nu dik 4 jaar en het slopen wordt steeds minder tot nihil. Toch vertrouw ik hem nog niet in de kamer als ik weg ben. Ik denk dat het te maken heeft met verveling. Wij hebben een kennel aangeschaft om hem rustig aan "binnen" te laten wennen. Hij sloopte ook alles in de kennel, binnenhok, dikke kussens moet maar op.
Na een half jaar was hij zo goed als gewend en is de kennel weer vertrokken, maar het slopen is gebleven .

Inge O schreef:nee hoor, zeker niet altijd verlatingsangst, sluit me bij alle voorgangers aan . ik heb eigenlijk nog nooit een hond met verlatingsangst gehad (ze worden ook nooit verlaten, simpel eigenlijk ), maar toch is er in de loop der jaren al het één en het ander gesloopt.
de ene hond vindt het gewoon leuk om op dingen te gaan kauwen, de andere vindt daar niks aan. sommige kauwen dan wel weer graag, maar bijten daarbij niks stuk, andere gaan te werk alsof ze een papierversnipperaar in de voorouders hebben zitten, kwiebus is er zo ééntje .

nee, als er verder geen tekenen van stress zijn, dan is het gewoon verveling, of bezigheidstherapie .

ik wilde eerst ook gaan typen, maar dat is eigenlijk niet nodig!
Ik heb alleen geen Kwiebus maar een banketende Boris....(niet meer gelukkig)

Inge O schreef:andere gaan te werk alsof ze een papierversnipperaar in de voorouders hebben zitten, kwiebus is er zo ééntje .

Bowie is gek op alles wat van papier is! Soms heeft het in huis gesneeuwd

Ik vind ook niet dat slopen met verlatingsangst te maken heeft. Als het aan Quasar ligt doet hij het ook als we erbij zijn als we even de andere kant opkijken

mijn lieve tosca heeft altijd gesloopt helaas...maar dan ook alleen maar als ik weg ben dus wel een vorm van verlatingsangst en wat nog het erge eraan is...alles molt ze en niks is veilig, laat ik der buiten al is het 10 min de planten en bloembakken leven niet meer, laat ik der binnen is het helemaal een ravage. en als ik terugkom mag ik mezelf tegen een muur zetten anders val ik dus languit! en dat blijft ze niet 10 min doen piepen janken, springen, nee min een uur heb ik dan honing aan mijn k+nt haha,
Maar ja er is een oplossing hier gelukkig, ik neem der gewoon overal mee naartoe en kan het echt niet anders mag ze naar mijn ouders

Solar "sloopt" als er wat nieuws in huis is, een beeldje of een doosje, een zak met iets erin, gewoon baldadigheid en nieuwsgierigheid ze doet het ook als ik niet oplet en ze sloopt alleen dat soort dingen als ze dr niuewsgierigheid niet kan bedwingen, ze wil het dan onderzoeken en tsja dan gaat er wel eens iets kapot, dr speelgoed sloopt ze trouwens ook

geen verlatings angst hier hoor , ze hebben soms gewoon zin in andere meubels

Hier is Leklek de enige die sloopt. Overdag is ze altijd met mij en de andere honden buiten en dan is er altijd wel wat te beleven en zit ze geen minuut stil. Als we eens een uurtje weggaan, sluit ik de honden in huis op en dan gaat ze zich gewoon vervelen en begint te slopen (terwijl er heel veel speeltjes liggen en nog twee honden rondlopen)! Gelukkig ben ik nu zover dat het huis 'sloop'proof is, alleen de kussens worden steevast van de bank gegooid!

scooby heeft alleen de periode gesloopt toen ze aan het wisselen was met haar tanden, terwijl ze ook een bot kon pakken
tijdelijk dus

Ik denk dat slopen niet altijd verlatingsangst is.
Ik denk dat het eerder verveling, het ontdekken van dingen is.
Waarschijnlijk heb ik echt mazzel want Pardoes heeft in zijn leven nog maar 1 keer iets gesloopt. Had zichzelf even bevrijd van zijn tuigje.

jip007 schreef:geen verlatings angst hier hoor , ze hebben soms gewoon zin in andere meubels

Zullen we af en toe ruilen van meubels? Lossen we misschien samen dat probleem op

In veel gevallen heeft het zeker te maken met onrust of stressgevoelens, zeker als het slopen al vlot begint na het alleen laten van de hond.
Soms speelt er inderdaad verveling, maar dan gaat de hond dus pas slopen als de baas een poosje weg is.
Soms is het frustratie omdat de hond niet mee mag en daar wel op had gerekend. Rangordeproblemen kunnen ook meespelen bij bv slopen tijdens het alleen zijn. Kortom, er zijn veel redenen waarom een hond kan gaan slopen thuis.

ladybird schreef:

jip007 schreef:geen verlatings angst hier hoor , ze hebben soms gewoon zin in andere meubels

Zullen we af en toe ruilen van meubels? Lossen we misschien samen dat probleem op

dan ruiken ze andere honden luchtjes , gaan ze juist slopen denk ik

Bij Chaya is het geen verlatingsangst. Mijn honden kunnen erg goed alleen zijn.
Chaya sloopt haast nooit, maar als ze sloopt is dit meestal uit verveling of als ze haar zijn niet krijgt. Ze heeft laatst mijn rijbewijs aan stukjes gescheurd :N:

Hier versnipperen ze papier.
Puur uit verveling.
Terwijl ze zoveel andere speeltjes hebben.
Pfffffff.

Ik heb het even gevraagd, maar Bram zegt dat het geen verlatingsangst is

Eline* schreef:In veel gevallen heeft het zeker te maken met onrust of stressgevoelens, zeker als het slopen al vlot begint na het alleen laten van de hond.
Soms speelt er inderdaad verveling, maar dan gaat de hond dus pas slopen als de baas een poosje weg is.
Soms is het frustratie omdat de hond niet mee mag en daar wel op had gerekend. Rangordeproblemen kunnen ook meespelen bij bv slopen tijdens het alleen zijn. Kortom, er zijn veel redenen waarom een hond kan gaan slopen thuis.

hier is het verveling.
Alle speeltjes weer eens zoek en onder de bank, en het vrouwtje staat eerst de vaatwasser uit en in te laden in plaats van ons mee te nemen naar het bos, dus dan gaan we voor de schoenen....


Ik vergat iets.
Is het af te leren?????
In mijn geval dus heel makkelijk, maar mijn honden slopen niet als ik er niet ben, als er een keer in mijn afwezigheid een wcrol wordt versnippert is het veel.
Maar honden die echt slopen, kun je dat eruit trainen?
Er is hier n.l. in het asiel een heel lieve hond teruggebracht ivm slopen.

Daan schreef:[Ik vergat iets.
Is het af te leren?????
In mijn geval dus heel makkelijk, maar mijn honden slopen niet als ik er niet ben, als er een keer in mijn afwezigheid een wcrol wordt versnippert is het veel.
Maar honden die echt slopen, kun je dat eruit trainen?
Er is hier n.l. in het asiel een heel lieve hond teruggebracht ivm slopen.

In principe is alles af te leren, als je maar de tijd neemt en de oorzaak dus weghaalt.
Bij verveling doet een goede stevige wandeling van te voren vaak al wonderen. De hond is dan moe als hij thuis komt en zal tijdens het alleen zijn slapen.
Bij angst zul je dus de angst moeten aanpakken en ga zo maar door.
Sommige honden zijn ook gewoon hypergevoelig. Ik kan Nelson ook zover krijgen dat hij sloopt door druk te doen voordat ik ga en dan hem in opwinding achterlaten. Dan kan ik er echt de donder op zeggen dat hij gaat gillen en slopen.
Toch gebeurd dat dus zelden tot nooit, gewoon omdat ik de rust om het weggaan heb ingebouwd en een vaste routine heb waar hij zich in kan vinden.
Verder is slopen toch wel vaak ook gebonden aan leeftijd. Veel honden slopen gewoon rond de 10/11 maanden en zeker tijdens het alleen zijn.

brutus hier heeft het eerste jaar ook gesloopt maar toen had ik nog behang in me vorige huis, en dat moest het ontgelden. overal stukken behang van de muur, de oorzaak bij hem weet ik niet, maar is allemaal goed gekomen, kan hem nu met een gerust hart alleen laten zonder dat er gesloopt wordt of in de prullenbak gezeten wordt.

ik heb wel een tervurense herder pup gehad, die sloopte alles wat maar los en vast zat, ook als ik thuis was terwijl ik toch veel met hem bezig was en hij veel kluiven en dingen had om te spelen en te bijten, maar helaas. en de oorzaak heb ik nooit kunnen achterhalen.
Hij is zelfs tijdje terug gegaan naar de fokker. en deed het bij hun niet meer en is toen weer terug gekomen en begon het hele feest van voor af aan, met als gevolg dat hij lijstje en foto sloopte van mijn overleden opa, en dat was voor mij de druppel, want die foto was/is niet meer bij te maken of iets, en toen heb ik besloten om hem weg te doen, want het ging absoluut niet meer. en is toen terug gegaan naar de fokker, waar het nu nog steeds erg goed gaat met hem. heb af en toe nog contact met de fokker over hoe het gaat met hem. en hij doet het perfect nu.

dus het kan idd verlatingsangst zijn, maar kan ook andere oorzaken hebben, waar je soms niet achterkomt hoe goed je ook je best doet. bij brutus ben ik er dus ook nooit achter gekomen waarom hij het eerste jaar sloopte.

en danger (nu vandaag precies 10 weken oud) sloopt tot nu toe nog niks gelukkig, maar wat niet is kan nog komen. en als ik wegga. kaily naar school brengen of boodschapjes dan rent hij als een gek naar de deur omdat hij mee wil, maar als ik dan terugkom of eventjes uit het zicht ga en dan terug ga kijken ligt hij lief en lekker in de mand. en als ik thuiskom van alles doen dan ligt hij nog steeds in de mand, alleen met veel pech wel een plasje ofzo maar meer niet.