Het HondenForum

Hallo allemaal,
Ik heb een dalmatiër teef van nu 1,5 jaar oud (Dipsy), ze is doof geboren.
Ik heb haar gekocht van iemand van marktplaats, geen officiële fokker dus.
Ik mocht haar al bij 7 weken mee naar huis nemen. Ik wist toen niet dat ze doof was, ik had er wel op gelet in het nest maar toen ik haar riep kwam ze gewoon bij me. (achter af was ze gewoon sociaal dat ze uit zichzelf naar mij toe kwam.) Eenmaal thuis merkte ik dat ze toch niet op alles reageerde, dus ik naar de dierenarts. De dierenarts dacht ook dat ze doof was en vertelde dat je in Zeist een gehoortest kon laten maken en aan de hand daarvan 100% zekerheid had. Dit heb ik gedaan en ze is 100% doof aan beide oren. Ik had vervolgens de fokker opgebeld om te zeggen dat hij niet meer verder mocht fokken met zijn honden ivm doofheid. Ook vroeg ik hem of de andere pups ook doof waren, hij zei toen van niet. Hij werd heel boos aan de telefoon en schold me voor alles uit. Hij geloofde me niet, volgens hem wilde ik gewoon niet meer voor de hond zorgen en was ik een slecht persoon. Hij reageerde zo agressief dat ik even niet wist wat ik terug moest zeggen. Hij zou die hond weer komen ophalen, ik heb toen gezegd:''over mijn lijk'' die hond blijft bij mij. Ik woon in Zaandam en iedereen adviseerde mij om de hond in te laten slapen ivm dat een dove hond onbegonnen werk is. Ik wilde op puppy cursus met de hond in Zaandam, maar daar lieten ze de pup niet toe vanwege zijn handicap. Ik ben toen helemaal met het openbaar vervoer naar Haarlem afgerist elke week om daar de cursus te volgen. Ze heeft daar 10 weken les gehad tussen allemaal horende honden en deed precies hetzelfde alleen deed ik het niet met mijn stem, maar met gebaren. Ze deed het soms nog beter dan die horende honden. Mijn trainster had nog nooit een dove hond getraind, maar wilde het een kans geven. We waren zo blij dat mijn pup het zo goed deed. Ik kreeg als advies dat ik verder kan trainen met haar, maar ik heb ook een dochtertje van 2 dus ik heb de tijd helaas niet om steeds naar Haarlem te reizen. Mijn trainster heeft een boek geschreven over mijn pup ''dipsy'' daar beschrijft ze het hele verhaal van mijn pup en hoe we het voor elkaar gekregen hebben om haar gebaren te leren. Ook geeft ze in dat boek een hoop tips en adviezen hoe om te gaan met een dove hond. Later zag ik op marktplaats weer een advertentie over een dove dalmatiër teef van dezelfde leeftijd als mijn hond, na wat email contact bleek dit het zusje te zijn van mijn pup, ze werd nu al voor de 4de keer aangeboden, ook zij was doof en erg schuw geworden. Ik kon wel huilen toen ik dat hoorde hoe slecht ze behandeld was door vorige eigenaren.
Op het internet hoor ik steeds verhalen dat het gevaarlijk is om een dove hond en een klein kind te hebben, dat het veel werk is etc. Ik ben het hier gedeeltelijk mee eens. Het is inderdaad een hele klus om een hond die doof is goed op te voeden, maar een horende hond kan ook heel vermoeiend zijn. Kinderen laat je nooit alleen met honden, ook als ze kunnen horen is dat verboden. Toen ik Dipsy kreeg was mijn dochtertje ongeveer 1,5 jaar oud. Vanaf dat ik Dipsy heb, heb ik haar op onverwachtse momenten aangetikt op haar billen, zodra ze om keek, heb ik haar meteen beloont met iets lekkers. Nu als je haar plotseling aanraakt, schrikt ze niet, ze draait zich om en denkt dat ze iets lekkers krijgt. Ze is heel sociaal tegen zowel (vreemde)honden als (vreemde) mensen. Ik heb ook een dalmatiër reu van nu bijna 7 jaar, deze heb ik nadat ze van baasje naar baasje is gegaan uit een asiel in Almere gehaald, toen was hij ongeveer 2 jaar oud. Deze oudere hond kan nog wel wat leren van Dipsy als het gaat om sociaal gedrag. Hij kan heel lief zijn, maar als mijn dochtertje bijvoorbeeld te druk wordt, gromt hij wel eens naar haar. Ik ben zo blij dat ik Dipsy niet heb laten inslapen, zoals de meeste mensen dat toen tegen mij zeiden. Mijn omgeving komt er nu op terug, iedere keer zodra ze Dipsy zien, hoe keurig ze zich gedraagt krijg ik complimenten.
Ik geloof best zodra je met een dove hond geen trainingen volgt en je zal er niks aan doen, dat het een hond wordt die zijn eigen weg gaat en die erg asociaal wordt.
Vaak ligt dit probleem niet bij de hond maar bij het baasje. Een hond wordt gemaakt door de mens. Ik heb heel veel energie in Dipsy gestoken en nu nog, maar het is de moeite waard geweest.

Groetjes en veel liefs Francis & een pootje van Dipsy & Pongo

dipsy lover schreef:Vaak ligt dit probleem niet bij de hond maar bij het baasje. Een hond wordt gemaakt door de mens. Ik heb heel veel energie in Dipsy gestoken en nu nog, maar het is de moeite waard geweest.

Nou, welkom op het forum Francis. Hopelijk kun jij Milou duidelijk maken dat het geen sinecure is waaraan ze is begonnen. En waarom ze denkt een dove pup wel probleemloos groot kan krijgen naast haar kindje, waar haar dat met de Berner niet lukte

Applaus voor jou dat je Dipsy zo goed hebt opgevoed
Verder sluit ik me bij Marion aan

hoi Francis,
welkom op dit (niet zo gezellige) forum
ik heb veel van jou en jou trainster geleerd, alleen al uit de verhalen en ervaringen die ik met jullie mail!
Het boekje over dipsy komt ook zeker te weten in huis!
en we spreken snel af he!
en kom ook gezillig op het dove honden forum!
daar zijn jullie meer dan welkom!
en Nettie is daar natuurlijk ook welkom!

Wat je zij over dat aantikken en niet schrikken, dat heeft vlekkie ook, ik kan doen wat ik wil maar tot nu toe is hij (gelukkig) nog niet geschrokken, en dylan is van geboorte af aan met katten opgegroeid en vanaf 2 maanden met een hond (border collie) die hadden ik en mijn ex als pup genomen, die hond is bij mijn ex gebleven en dat gaat goed met dylan, dylan heeft geleerd om niet zomaar de poezen of de hond te pakken!

Ik zou maar in mijn handen knijpen als ik jouw was Milou...dat je iemand ontmoet hebt die je goede raad kan geven.
Zij heeft het fantastisch gedaan...
Nu jij nog...

Als je maar niet zo eigenwijs bent als dat je hier bent, want het zou doodzonde zijn als iemand als Francis jouw adviezen zou geven en je zou er niets mee doen.

milou1986 schreef:en kom ook gezillig op het dove honden forum!
daar zijn jullie meer dan welkom!
en Nettie is daar natuurlijk ook welkom!

Wat moeten jullie in hemelsnaam op dit niet zo gezellige forum???

Flikker lekker een end op zeg. Ga maar lekker masturberen op het dove honden forum. Dààr begrijpen jullie elkaar zo fijn.

Zucht.

Marion. schreef:

milou1986 schreef:en kom ook gezillig op het dove honden forum!
daar zijn jullie meer dan welkom!
en Nettie is daar natuurlijk ook welkom!

Wat moeten jullie in hemelsnaam op dit niet zo gezellige forum???

Flikker lekker een end op zeg. Ga maar lekker masturberen op het dove honden forum. Dààr begrijpen jullie elkaar zo fijn.

Zucht.

:sst:

Tamara en Bowie schreef: :sst:

Voor de duidelijkheid (voordat ik geband wordt hahaha), masturberen in de zin van zelfbevrediging. Jezelf bevredigen. Jezelf een veer in de reet stouwen. Omdat niemand anders dat doet

Waarom zo vijandig?
Ik zet een positief stukje op het forum en krijg allemaal nare reacties daarop.
Ik probeer alleen duidelijk te maken, dat zodra je veel energie en aandacht en goede training in een dove pup stopt, je een hele hoop goede dingen er voor terug krijgt.
Ik zeg niet dat Milou een makkelijke keuze gemaakt heeft, maar het is haar eigen keuze. die moeten wij accepteren.
Ze zal er zelf achter komen dat het geen gemakkelijke taak is dan zal zij ons moeten laten zien dat het haar lukt.
Ik kreeg ook zoveel negatieve reacties en kijk mij nu.
Ik hoop dat jullie snappen waarom ik dit stukje heb neergezet.
Het is geen gemakkelijke taak, maar het is zeker niet onmogelijk om een dove pup een goede opvoeding te geven.
Ik heb nog steeds contact met de trainster en zodra ik ergens tegen aanloop kan ik haar bellen en zij kent een gedragsdeskundige die zij dan weer om raad vraagt. Je komt dingen tegen die je bij een horende hond anders doet dan bij een dove hond.

Marion. schreef:

Tamara en Bowie schreef: :sst:

Voor de duidelijkheid (voordat ik geband wordt hahaha), masturberen in de zin van zelfbevrediging. Jezelf bevredigen. Jezelf een veer in de reet stouwen. Omdat niemand anders dat doet

Ik begreep hoe je het bedoelde Daar zit Milou namelijk om te schreeuwen, die veer in d'r reet van hoe goed ze het wel niet doet omdat ze een hondje gered heeft.

Maar ik heb echt even hardop moeten lachen hoor

dipsy lover schreef:Ik hoop dat jullie snappen waarom ik dit stukje heb neergezet.
Het is geen gemakkelijke taak, maar het is zeker niet onmogelijk om een dove pup een goede opvoeding te geven.

Wij snappen heel goed waarom jij dit stukje neer hebt gezet. Omdat Milou je dat gevraagd heeft
Maar je hoeft ons niet te overtuigen of bij te staan ofzo. Ik ben niet alleenstaand, en heb geen kindje van nog geen jaar, en heb geen dove pup. Milou denkt dat wel aan te kunnen, hoewel ze een trekkende Berner zojuist heeft weggedaan omdat dat allemaal niet kon met een buggy ernaast.
Ik hoop ook dat jij snapt waarom hier vraagtekens opkomen.

dipsy lover schreef:Waarom zo vijandig?
Ik zet een positief stukje op het forum en krijg allemaal nare reacties daarop.
Ik probeer alleen duidelijk te maken, dat zodra je veel energie en aandacht en goede training in een dove pup stopt, je een hele hoop goede dingen er voor terug krijgt.
Ik zeg niet dat Milou een makkelijke keuze gemaakt heeft, maar het is haar eigen keuze. die moeten wij accepteren.
Ze zal er zelf achter komen dat het geen gemakkelijke taak is dan zal zij ons moeten laten zien dat het haar lukt.
Ik kreeg ook zoveel negatieve reacties en kijk mij nu.
Ik hoop dat jullie snappen waarom ik dit stukje heb neergezet.
Het is geen gemakkelijke taak, maar het is zeker niet onmogelijk om een dove pup een goede opvoeding te geven.

De vijandigheid is absoluut niet tegen jou.

Maar Milou heeft hier al een aantal keren eerder wat gepost, niet alleen in het topic wat betreft haar dove Dalmatier. Daardoor krijg je wel een beeld wat voor type persoon het is, die behoorlijk impulsief en ondoordacht te werk gaat.

Ze heeft ook een Berner gehad die ze heeft herplaatst omdat hij trok aan de riem.... En nu kiest ze voor een nog grotere uitdaging En hoe zij op mij overkomt, verwacht ik niet dat die uitdaging haar gaat lukken en dat over een tijdje Vlekkie hetzelfde moet ondergaan als de Berner.
lukken.

Jij bent heel planmatig, bewust en consequent bezig geweest met je hondje vanaf 7 weken. Ik verwacht niet dat Milou planmatig kan werken en kan doorzetten. Met alle goede bedoelingen ook van haar.

Alles wat tegen haar gezegd wordt, en echt waar, met alle goede bedoelingen van iedereen ,gooit ze in de wind, ze schreeuwt om aandacht en niet in positieve zin.
Er zit hier iemand op het forum die zelf 2 Dalmatiers heeft, echt waar, petje af voor haar, want ze wil Milou echt helpen. Heeft ontzettend veel tips gegeven en neemt de moeite om hele verhalen te typen om Milou proberen te helpen. En Milou? Die gaat lekker darten kijken... En reageerd nergens op... Ondankbaar kr*** BAH!!!

dipsy lover schreef:Waarom zo vijandig?
Ik zet een positief stukje op het forum en krijg allemaal nare reacties daarop.
Ik probeer alleen duidelijk te maken, dat zodra je veel energie en aandacht en goede training in een dove pup stopt, je een hele hoop goede dingen er voor terug krijgt.
Ik zeg niet dat Milou een makkelijke keuze gemaakt heeft, maar het is haar eigen keuze. die moeten wij accepteren.
Ze zal er zelf achter komen dat het geen gemakkelijke taak is dan zal zij ons moeten laten zien dat het haar lukt.
Ik kreeg ook zoveel negatieve reacties en kijk mij nu.
Ik hoop dat jullie snappen waarom ik dit stukje heb neergezet.
Het is geen gemakkelijke taak, maar het is zeker niet onmogelijk om een dove pup een goede opvoeding te geven.
Ik heb nog steeds contact met de trainster en zodra ik ergens tegen aanloop kan ik haar bellen en zij kent een gedragsdeskundige die zij dan weer om raad vraagt. Je komt dingen tegen die je bij een horende hond anders doet dan bij een dove hond.

Hoezo allemaal negatief?

marian* schreef:Applaus voor jou dat je Dipsy zo goed hebt opgevoed
Verder sluit ik me bij Marion aan

Ik vind het hartstikke knap wat jij met jouw hond hebt gepresteerd
Maar jij bent Milou niet!
Milou zegt dat ze verstand heeft van hondenopvoeding(alhoewel ik dat volgens haar wel zal liegen) maar doet een Berner Sennenhond weg omdat ie zo trekt en ze dat niet kan hebben bij de buggy,en vervolgens neemt ze een dove,niet opgevoede Dalmatier die in heel korte tijd al bij de 3e baas zit.
Eerst vertelt ze dat de fokker niet met haar wil praten en vervolgens zegt ze een paar berichtjes later dat ze wél met de fokker praat maar dat het ons niks aan gaat wat de fokker zegt(en dat is ook zo).
Dingen vertellen is één ding,maar liegen is een tweede.

Zijn er trouwens op deze site nog mensen uit Zaandam die een (dove) dalmatier heeft.
Hoe kan ik dat opzoeken, lijkt me wel leuk om informatie uit te wisselen

dipsy lover schreef:Zijn er trouwens op deze site nog mensen uit Zaandam die een (dove) dalmatier heeft.
Hoe kan ik dat opzoeken, lijkt me wel leuk om informatie uit te wisselen

Als je de zoekfunktie gebruikt kun je die vast wel vinden
En er is ook een dove hondenforum.

dipsy lover schreef:Zijn er trouwens op deze site nog mensen uit Zaandam die een (dove) dalmatier heeft.
Hoe kan ik dat opzoeken, lijkt me wel leuk om informatie uit te wisselen

bij gebruikerslijst kan je kijken of er nog meer uit zaandam komen

dipsy lover schreef:Hallo allemaal,
Ik heb een dalmatiër teef van nu 1,5 jaar oud (Dipsy), ze is doof geboren.
Ik heb haar gekocht van iemand van marktplaats, geen officiële fokker dus.
Ik mocht haar al bij 7 weken mee naar huis nemen. Ik wist toen niet dat ze doof was, ik had er wel op gelet in het nest maar toen ik haar riep kwam ze gewoon bij me. (achter af was ze gewoon sociaal dat ze uit zichzelf naar mij toe kwam.) Eenmaal thuis merkte ik dat ze toch niet op alles reageerde, dus ik naar de dierenarts. De dierenarts dacht ook dat ze doof was en vertelde dat je in Zeist een gehoortest kon laten maken en aan de hand daarvan 100% zekerheid had. Dit heb ik gedaan en ze is 100% doof aan beide oren. Ik had vervolgens de fokker opgebeld om te zeggen dat hij niet meer verder mocht fokken met zijn honden ivm doofheid. Ook vroeg ik hem of de andere pups ook doof waren, hij zei toen van niet. Hij werd heel boos aan de telefoon en schold me voor alles uit. Hij geloofde me niet, volgens hem wilde ik gewoon niet meer voor de hond zorgen en was ik een slecht persoon. Hij reageerde zo agressief dat ik even niet wist wat ik terug moest zeggen. Hij zou die hond weer komen ophalen, ik heb toen gezegd:''over mijn lijk'' die hond blijft bij mij. Ik woon in Zaandam en iedereen adviseerde mij om de hond in te laten slapen ivm dat een dove hond onbegonnen werk is. Ik wilde op puppy cursus met de hond in Zaandam, maar daar lieten ze de pup niet toe vanwege zijn handicap. Ik ben toen helemaal met het openbaar vervoer naar Haarlem afgerist elke week om daar de cursus te volgen. Ze heeft daar 10 weken les gehad tussen allemaal horende honden en deed precies hetzelfde alleen deed ik het niet met mijn stem, maar met gebaren. Ze deed het soms nog beter dan die horende honden. Mijn trainster had nog nooit een dove hond getraind, maar wilde het een kans geven. We waren zo blij dat mijn pup het zo goed deed. Ik kreeg als advies dat ik verder kan trainen met haar, maar ik heb ook een dochtertje van 2 dus ik heb de tijd helaas niet om steeds naar Haarlem te reizen. Mijn trainster heeft een boek geschreven over mijn pup ''dipsy'' daar beschrijft ze het hele verhaal van mijn pup en hoe we het voor elkaar gekregen hebben om haar gebaren te leren. Ook geeft ze in dat boek een hoop tips en adviezen hoe om te gaan met een dove hond. Later zag ik op marktplaats weer een advertentie over een dove dalmatiër teef van dezelfde leeftijd als mijn hond, na wat email contact bleek dit het zusje te zijn van mijn pup, ze werd nu al voor de 4de keer aangeboden, ook zij was doof en erg schuw geworden. Ik kon wel huilen toen ik dat hoorde hoe slecht ze behandeld was door vorige eigenaren.
Op het internet hoor ik steeds verhalen dat het gevaarlijk is om een dove hond en een klein kind te hebben, dat het veel werk is etc. Ik ben het hier gedeeltelijk mee eens. Het is inderdaad een hele klus om een hond die doof is goed op te voeden, maar een horende hond kan ook heel vermoeiend zijn. Kinderen laat je nooit alleen met honden, ook als ze kunnen horen is dat verboden. Toen ik Dipsy kreeg was mijn dochtertje ongeveer 1,5 jaar oud. Vanaf dat ik Dipsy heb, heb ik haar op onverwachtse momenten aangetikt op haar billen, zodra ze om keek, heb ik haar meteen beloont met iets lekkers. Nu als je haar plotseling aanraakt, schrikt ze niet, ze draait zich om en denkt dat ze iets lekkers krijgt. Ze is heel sociaal tegen zowel (vreemde)honden als (vreemde) mensen. Ik heb ook een dalmatiër reu van nu bijna 7 jaar, deze heb ik nadat ze van baasje naar baasje is gegaan uit een asiel in Almere gehaald, toen was hij ongeveer 2 jaar oud. Deze oudere hond kan nog wel wat leren van Dipsy als het gaat om sociaal gedrag. Hij kan heel lief zijn, maar als mijn dochtertje bijvoorbeeld te druk wordt, gromt hij wel eens naar haar. Ik ben zo blij dat ik Dipsy niet heb laten inslapen, zoals de meeste mensen dat toen tegen mij zeiden. Mijn omgeving komt er nu op terug, iedere keer zodra ze Dipsy zien, hoe keurig ze zich gedraagt krijg ik complimenten.
Ik geloof best zodra je met een dove hond geen trainingen volgt en je zal er niks aan doen, dat het een hond wordt die zijn eigen weg gaat en die erg asociaal wordt.
Vaak ligt dit probleem niet bij de hond maar bij het baasje. Een hond wordt gemaakt door de mens. Ik heb heel veel energie in Dipsy gestoken en nu nog, maar het is de moeite waard geweest.

Groetjes en veel liefs Francis & een pootje van Dipsy & Pongo

Een aantal verschillen tov Milou vallen mij op.
A) Jij hebt je hondje vanaf dat ze 7 weken oud is. Je hebt haar dus zelf helemaal kunnen socialiseren, ondanks dat ze doof was.
Milou heeft een hond van 5 maanden in huis gehaald, die pas 3 weken bij iemand anders gezeten had nadat hij bij de fokker wegging. Hij was dus al ruim 4 maanden oud toen hij wegging bij de fokker, een fokker die volgens Milou weinig doet met zijn honden en dus zeer waarschijnlijk weinig of niets aan socialisatie heeft gedaan. Een groot verschil.
B) Je hebt nog een dalmatier, had dus al enige ervaring met het ras alvorens je je dove hondje kreeg. Milou heeft weinig ervaring, heeft alleen een berner gehad die weg moest omdat hij aan de lijn trok en ze hem dus niet tegelijk met de kinderwagen mee kon nemen. Verder heeft Milou geen ervaring met honden opvoeden, alleen haar ouders hebben dat. Maar die wonen ver weg, vader in België, moeder in Duitsland.
C) Jij hebt vanaf het allereerste moment getraind met je hondje, ondanks dat je op het openbaar vervoer was aangewezen. In de Randstad is het OV waarschijnlijk best goed geregeld. Milou woont op een eiland, waar het OV heel wat minder goed geregeld is. De hondenscholen zijn niet met het OV vervoer te bereiken aldus Milou op het dove honden forum (heb dat berichtje ook maar ff opgeslagen voor ze het weer wijzigt). Als ze van het eiland afmoet zit ze minimaal al een half uur in de bus. Milou gaat dit dus niet doen.
D) Jij komt over als iemand die nog wel wat verstand heeft, Milou komt over als een kind wat gaat stampvoeten als ze haar zin niet krijgt. Geduld lijkt ze in ieder geval niet te hebben. Prima combinatie, dit gedrag hebben en daarnaast een kind op te voeden (oh, die moet ook nog mee in die bus waarschijnlijk) en een dove hond die nu al bijt als ze hem straft.

Vaak ligt het probleem bij het baasje zeg je....hier is dat baasje dus een groot probleem.

Inge schreef:

dipsy lover schreef:Hallo allemaal,
Ik heb een dalmatiër teef van nu 1,5 jaar oud (Dipsy), ze is doof geboren.
Ik heb haar gekocht van iemand van marktplaats, geen officiële fokker dus.
Ik mocht haar al bij 7 weken mee naar huis nemen. Ik wist toen niet dat ze doof was, ik had er wel op gelet in het nest maar toen ik haar riep kwam ze gewoon bij me. (achter af was ze gewoon sociaal dat ze uit zichzelf naar mij toe kwam.) Eenmaal thuis merkte ik dat ze toch niet op alles reageerde, dus ik naar de dierenarts. De dierenarts dacht ook dat ze doof was en vertelde dat je in Zeist een gehoortest kon laten maken en aan de hand daarvan 100% zekerheid had. Dit heb ik gedaan en ze is 100% doof aan beide oren. Ik had vervolgens de fokker opgebeld om te zeggen dat hij niet meer verder mocht fokken met zijn honden ivm doofheid. Ook vroeg ik hem of de andere pups ook doof waren, hij zei toen van niet. Hij werd heel boos aan de telefoon en schold me voor alles uit. Hij geloofde me niet, volgens hem wilde ik gewoon niet meer voor de hond zorgen en was ik een slecht persoon. Hij reageerde zo agressief dat ik even niet wist wat ik terug moest zeggen. Hij zou die hond weer komen ophalen, ik heb toen gezegd:''over mijn lijk'' die hond blijft bij mij. Ik woon in Zaandam en iedereen adviseerde mij om de hond in te laten slapen ivm dat een dove hond onbegonnen werk is. Ik wilde op puppy cursus met de hond in Zaandam, maar daar lieten ze de pup niet toe vanwege zijn handicap. Ik ben toen helemaal met het openbaar vervoer naar Haarlem afgerist elke week om daar de cursus te volgen. Ze heeft daar 10 weken les gehad tussen allemaal horende honden en deed precies hetzelfde alleen deed ik het niet met mijn stem, maar met gebaren. Ze deed het soms nog beter dan die horende honden. Mijn trainster had nog nooit een dove hond getraind, maar wilde het een kans geven. We waren zo blij dat mijn pup het zo goed deed. Ik kreeg als advies dat ik verder kan trainen met haar, maar ik heb ook een dochtertje van 2 dus ik heb de tijd helaas niet om steeds naar Haarlem te reizen. Mijn trainster heeft een boek geschreven over mijn pup ''dipsy'' daar beschrijft ze het hele verhaal van mijn pup en hoe we het voor elkaar gekregen hebben om haar gebaren te leren. Ook geeft ze in dat boek een hoop tips en adviezen hoe om te gaan met een dove hond. Later zag ik op marktplaats weer een advertentie over een dove dalmatiër teef van dezelfde leeftijd als mijn hond, na wat email contact bleek dit het zusje te zijn van mijn pup, ze werd nu al voor de 4de keer aangeboden, ook zij was doof en erg schuw geworden. Ik kon wel huilen toen ik dat hoorde hoe slecht ze behandeld was door vorige eigenaren.
Op het internet hoor ik steeds verhalen dat het gevaarlijk is om een dove hond en een klein kind te hebben, dat het veel werk is etc. Ik ben het hier gedeeltelijk mee eens. Het is inderdaad een hele klus om een hond die doof is goed op te voeden, maar een horende hond kan ook heel vermoeiend zijn. Kinderen laat je nooit alleen met honden, ook als ze kunnen horen is dat verboden. Toen ik Dipsy kreeg was mijn dochtertje ongeveer 1,5 jaar oud. Vanaf dat ik Dipsy heb, heb ik haar op onverwachtse momenten aangetikt op haar billen, zodra ze om keek, heb ik haar meteen beloont met iets lekkers. Nu als je haar plotseling aanraakt, schrikt ze niet, ze draait zich om en denkt dat ze iets lekkers krijgt. Ze is heel sociaal tegen zowel (vreemde)honden als (vreemde) mensen. Ik heb ook een dalmatiër reu van nu bijna 7 jaar, deze heb ik nadat ze van baasje naar baasje is gegaan uit een asiel in Almere gehaald, toen was hij ongeveer 2 jaar oud. Deze oudere hond kan nog wel wat leren van Dipsy als het gaat om sociaal gedrag. Hij kan heel lief zijn, maar als mijn dochtertje bijvoorbeeld te druk wordt, gromt hij wel eens naar haar. Ik ben zo blij dat ik Dipsy niet heb laten inslapen, zoals de meeste mensen dat toen tegen mij zeiden. Mijn omgeving komt er nu op terug, iedere keer zodra ze Dipsy zien, hoe keurig ze zich gedraagt krijg ik complimenten.
Ik geloof best zodra je met een dove hond geen trainingen volgt en je zal er niks aan doen, dat het een hond wordt die zijn eigen weg gaat en die erg asociaal wordt.
Vaak ligt dit probleem niet bij de hond maar bij het baasje. Een hond wordt gemaakt door de mens. Ik heb heel veel energie in Dipsy gestoken en nu nog, maar het is de moeite waard geweest.

Groetjes en veel liefs Francis & een pootje van Dipsy & Pongo

Een aantal verschillen tov Milou vallen mij op.
A) Jij hebt je hondje vanaf dat ze 7 weken oud is. Je hebt haar dus zelf helemaal kunnen socialiseren, ondanks dat ze doof was.
Milou heeft een hond van 5 maanden in huis gehaald, die pas 3 weken bij iemand anders gezeten had nadat hij bij de fokker wegging. Hij was dus al ruim 4 maanden oud toen hij wegging bij de fokker, een fokker die volgens Milou weinig doet met zijn honden en dus zeer waarschijnlijk weinig of niets aan socialisatie heeft gedaan. Een groot verschil.
B) Je hebt nog een dalmatier, had dus al enige ervaring met het ras alvorens je je dove hondje kreeg. Milou heeft weinig ervaring, heeft alleen een berner gehad die weg moest omdat hij aan de lijn trok en ze hem dus niet tegelijk met de kinderwagen mee kon nemen. Verder heeft Milou geen ervaring met honden opvoeden, alleen haar ouders hebben dat. Maar die wonen ver weg, vader in België, moeder in Duitsland.
C) Jij hebt vanaf het allereerste moment getraind met je hondje, ondanks dat je op het openbaar vervoer was aangewezen. In de Randstad is het OV waarschijnlijk best goed geregeld. Milou woont op een eiland, waar het OV heel wat minder goed geregeld is. De hondenscholen zijn niet met het OV vervoer te bereiken aldus Milou op het dove honden forum (heb dat berichtje ook maar ff opgeslagen voor ze het weer wijzigt). Als ze van het eiland afmoet zit ze minimaal al een half uur in de bus. Milou gaat dit dus niet doen.
D) Jij komt over als iemand die nog wel wat verstand heeft, Milou komt over als een kind wat gaat stampvoeten als ze haar zin niet krijgt. Geduld lijkt ze in ieder geval niet te hebben. Prima combinatie, dit gedrag hebben en daarnaast een kind op te voeden (oh, die moet ook nog mee in die bus waarschijnlijk) en een dove hond die nu al bijt als ze hem straft.

Vaak ligt het probleem bij het baasje zeg je....hier is dat baasje dus een groot probleem.

hier kan ik me helemaal bij aansluiten

marion, ik lag me rot!
En inderdaad milou als jij dit nou zo'n waardeloos niet gezellig forum vind wat doe je hier dan?
Daar komt bij dat jij nu een berichtje plaatst in het topic van dipsy lover (die haar hond dus wel goed opvoed en die het wel aankan) en meteen gaat het .
Ga jij dan lekker andere forums verk..... en wees ons hier niet tot last met je gemekker en geblaat .

en nog een belangrijk verschil: Dipsy is een teefje en Vlekkie een reu die volgen Milou al gecastreerd moet worden....

Ik vind het echt goed van je dat je de keuze hebt genomen om het gewoon te gaan proberen en zoals je liet weten is het ook gelukt super. Mijn mening is ook dat een dove hondmet de juiste opvoeding een prima hond kan worden. Dit mede omdat honden eerder reageren om je gebaren en er dan later pas de klanken gaan herkennen. Er zijn genoeg honden die niet eens kunnen gaan zitten als je met je rug naar je hond staat en zit zegt

Petje af dus! Tuurlijk kunnen er problemen ontstaan en moet je misschien wat meer opletten bij bep situaties. Maar zo te horen gaat dat bij jullie ook prima en waarschijnlijk omdat je met zoveel mogelijkdingen rekening gehouden hebt.

Ik vind het wel vervelend van die honden school bij je in de buurt dat ze het niet eens wouden proberen maar dat zegt misschien ook wel iets over die school.

Ondanks het feit dat ik nog steeds voorstander ben van dove puppies gelijk laten inslapen, wat bij fokkers die aangesloten zijn bij de NCDH ook gebeurd(!), vind ik het knap wat je hebt gedaan.

Duidelijk heb je ook verstand van het ras, er liep er al 1 rond. Ik heb al eerder aangegeven dat dat de opvoeding van een dove pup zal bevorderen. En je hebt je er voor 110% voor ingezet.

Mag ik vragen waar je puppie vandaan komt? Mijn eerste dalmatier is ook van een foute fokker die niet teste, daar kwam ik later achter dat dat maar op 2 plekken in NL kan en heb hem hierover geinformeerd. Miscommunicatie, gaf hij aan. Deze man bleek later ieder half jaar een nestje te hebben met zijn hond. Anyway, ik ben me nog meer gaan verdiepen in het ras en wil NOOIT meer een pup bij iemand vandaan die niet volgens de regels van de NCDH fokt.

Je probeert Milou te steunen, maar ook ik heb haar geadviseerd (na al haar opmerkingen te hebben gelezen en mijn eerdere adviezen in de wind te slaan) om Vlekkie te herplaatsen bij iemand die er alle tijd voor heeft, trainingservaring EN dalmatierervaring.
Vlekkie zal het bij haar niet redden. Ze is te naief en steekt er te weinig energie in. Jij maakt afstanden voor een goede hondenschool, zij denkt het zelf wel te kunnen.....

Ik wil alleen het beste voor Vlekkie, en dat zal bij haar niet lukken. Na al haar berichten ben ik haar wel een beetje gaan kennen. En dit vind ik zonde van de hond.

Jij hebt bewezen dat het kan! Petje af, maar nu moet niet gelijk iedereen gaan denken dat het makkelijk is en 'o dat kan ik ook'. Ik zal het nooit aandurven....

Helaas kopen nog steeds veel mensen hun dalmatier bij een marktplaats-fokker oftewel, iemand die niet volgens de verenigingsregels fokt en alleen voor het geld. Daardoor zie ik nog steeds dove dalmatierpups op marktplaats verschijnen en zijn er nog steeds mensen die zich laten leiden door medeleven of omdat de pup gratis wordt aangeboden. Helaas...

Ondanks het feit dat ik nog steeds voorstander ben van dove puppies gelijk laten inslapen, wat bij fokkers die aangesloten zijn bij de NCDH ook gebeurd(!),

Waarom vind jij het goed en belangrijk dat dit gebeurt?

@ Dipsy Lover:
Die trainster waar jij het over hebt, is dat Nettie die ook les geeft op de KC Kennemerland?
Daar heb ik ook les van gehad namelijk, en ze heeft wel eens verhalen verteld over iemand die zij les gaf met een dove pup. Dat zal jij dan geweest zijn denk ik!

Klein wereldje...

Wil de hond schreef:

Ondanks het feit dat ik nog steeds voorstander ben van dove puppies gelijk laten inslapen, wat bij fokkers die aangesloten zijn bij de NCDH ook gebeurd(!),

Waarom vind jij het goed en belangrijk dat dit gebeurt?

Omdat 95% van deze dove honden anders verkeerd terecht komt, mensen die hier niet mee om kunnen gaan en de hond steeds in het asiel stoppen. De hond heeft geen leven.....
Dan zijn ze beter af in de hondenhemel. Gelukkig worden er bij fokkers van de club niet zo heel veel dove pups meer geboren, doordat er gehoortesten worden gedaan en er met eenzijdige horende honden niet gefokt wordt.

Daarentegen zie je nog teveel mensen fokken met dalmatiers die niet getest zijn en daar zit dikwijls een of meerdere dove pups tussen.

Hey Suzanne,
De trainster over wie ik het heb, heet inderdaad Nettie.
Ze heeft me echt zo goed geholpen met alles, en nu nog!
Zij geloofde in mij en Dipsy en heeft zich samen met mij voor een volle 200% ingezet om Dipsy ondanks haar handicap een goed leven te geven.
Ze is een toptrainster.
Groetjes Francis

dipsy lover schreef:Hey Suzanne,
De trainster over wie ik het heb, heet inderdaad Nettie.
Ze heeft me echt zo goed geholpen met alles, en nu nog!
Zij geloofde in mij en Dipsy en heeft zich samen met mij voor een volle 200% ingezet om Dipsy ondanks haar handicap een goed leven te geven.
Ze is een toptrainster.
Groetjes Francis

Doe haar als je haar spreekt maar de groeten van Suzanne en Nozem!

Hoi Dipsy lover, ik vind het geweldig wat je gedaan hebt! Echt waar, hier heb ik verder geen woorden voor.. !!

xxx

dipsy lover schreef:Hallo allemaal,
Ik heb een dalmatiër teef van nu 1,5 jaar oud (Dipsy), ze is doof geboren.
Ik heb haar gekocht van iemand van marktplaats, geen officiële fokker dus.
Ik mocht haar al bij 7 weken mee naar huis nemen. Ik wist toen niet dat ze doof was, ik had er wel op gelet in het nest maar toen ik haar riep kwam ze gewoon bij me. (achter af was ze gewoon sociaal dat ze uit zichzelf naar mij toe kwam.) Eenmaal thuis merkte ik dat ze toch niet op alles reageerde, dus ik naar de dierenarts. De dierenarts dacht ook dat ze doof was en vertelde dat je in Zeist een gehoortest kon laten maken en aan de hand daarvan 100% zekerheid had. Dit heb ik gedaan en ze is 100% doof aan beide oren. Ik had vervolgens de fokker opgebeld om te zeggen dat hij niet meer verder mocht fokken met zijn honden ivm doofheid. Ook vroeg ik hem of de andere pups ook doof waren, hij zei toen van niet. Hij werd heel boos aan de telefoon en schold me voor alles uit. Hij geloofde me niet, volgens hem wilde ik gewoon niet meer voor de hond zorgen en was ik een slecht persoon. Hij reageerde zo agressief dat ik even niet wist wat ik terug moest zeggen. Hij zou die hond weer komen ophalen, ik heb toen gezegd:''over mijn lijk'' die hond blijft bij mij. Ik woon in Zaandam en iedereen adviseerde mij om de hond in te laten slapen ivm dat een dove hond onbegonnen werk is. Ik wilde op puppy cursus met de hond in Zaandam, maar daar lieten ze de pup niet toe vanwege zijn handicap. Ik ben toen helemaal met het openbaar vervoer naar Haarlem afgerist elke week om daar de cursus te volgen. Ze heeft daar 10 weken les gehad tussen allemaal horende honden en deed precies hetzelfde alleen deed ik het niet met mijn stem, maar met gebaren. Ze deed het soms nog beter dan die horende honden. Mijn trainster had nog nooit een dove hond getraind, maar wilde het een kans geven. We waren zo blij dat mijn pup het zo goed deed. Ik kreeg als advies dat ik verder kan trainen met haar, maar ik heb ook een dochtertje van 2 dus ik heb de tijd helaas niet om steeds naar Haarlem te reizen. Mijn trainster heeft een boek geschreven over mijn pup ''dipsy'' daar beschrijft ze het hele verhaal van mijn pup en hoe we het voor elkaar gekregen hebben om haar gebaren te leren. Ook geeft ze in dat boek een hoop tips en adviezen hoe om te gaan met een dove hond. Later zag ik op marktplaats weer een advertentie over een dove dalmatiër teef van dezelfde leeftijd als mijn hond, na wat email contact bleek dit het zusje te zijn van mijn pup, ze werd nu al voor de 4de keer aangeboden, ook zij was doof en erg schuw geworden. Ik kon wel huilen toen ik dat hoorde hoe slecht ze behandeld was door vorige eigenaren.
Op het internet hoor ik steeds verhalen dat het gevaarlijk is om een dove hond en een klein kind te hebben, dat het veel werk is etc. Ik ben het hier gedeeltelijk mee eens. Het is inderdaad een hele klus om een hond die doof is goed op te voeden, maar een horende hond kan ook heel vermoeiend zijn. Kinderen laat je nooit alleen met honden, ook als ze kunnen horen is dat verboden. Toen ik Dipsy kreeg was mijn dochtertje ongeveer 1,5 jaar oud. Vanaf dat ik Dipsy heb, heb ik haar op onverwachtse momenten aangetikt op haar billen, zodra ze om keek, heb ik haar meteen beloont met iets lekkers. Nu als je haar plotseling aanraakt, schrikt ze niet, ze draait zich om en denkt dat ze iets lekkers krijgt. Ze is heel sociaal tegen zowel (vreemde)honden als (vreemde) mensen. Ik heb ook een dalmatiër reu van nu bijna 7 jaar, deze heb ik nadat ze van baasje naar baasje is gegaan uit een asiel in Almere gehaald, toen was hij ongeveer 2 jaar oud. Deze oudere hond kan nog wel wat leren van Dipsy als het gaat om sociaal gedrag. Hij kan heel lief zijn, maar als mijn dochtertje bijvoorbeeld te druk wordt, gromt hij wel eens naar haar. Ik ben zo blij dat ik Dipsy niet heb laten inslapen, zoals de meeste mensen dat toen tegen mij zeiden. Mijn omgeving komt er nu op terug, iedere keer zodra ze Dipsy zien, hoe keurig ze zich gedraagt krijg ik complimenten.
Ik geloof best zodra je met een dove hond geen trainingen volgt en je zal er niks aan doen, dat het een hond wordt die zijn eigen weg gaat en die erg asociaal wordt.
Vaak ligt dit probleem niet bij de hond maar bij het baasje. Een hond wordt gemaakt door de mens. Ik heb heel veel energie in Dipsy gestoken en nu nog, maar het is de moeite waard geweest.

Groetjes en veel liefs Francis & een pootje van Dipsy & Pongo

Uit jouw verhaal maak ik tenminste op dat je je er veel in verdiept hebt en er ook veel aan gedaan hebt, dit in tegenstelling tot milou die denkt dat een castratie een perfect luisterende hond creeert en vervolgens alles bij elkaar liegt en bedriegt om haar gelijk te halen om het maar niet eens te hebben over de berner die weg moest omdat hij trok.
Ik vind het heel knap van je!