Het HondenForum

Vanmorgen liep ik met Vegas op de hei en in de verte zag ik twee enorme honden. Toen we dichterbij naderde zag ik dat het twee Mastino Napoletanos waren. Ik ging helemaal uit mijn dak want als er een ras is wat ik wel prachtig vind (en nog nooit in het echt heb gezien) dan zijn het wel mastino's

Eén van de mastino's was een oude dame die blind en doof was. De andere was een forse volwassen reu. Wat me erg opviel was dat Vegas heel voorzichtig deed bij de oude dame. Vol respect liet hij zich besnuffelen en hij bleef volkomen rustig bij haar staan. Zo heb ik vegas volgens mij nog nooit gezien.

Kan dit komen omdat ze blind en doof was? Herkent een hond dat? Of zou het komen doordat ze zo groot was en hij nog nooit een mastino heeft gezien?



Edit: schiet me ineens te binnen dat er op de hei ook een blinde labrador loopt waar Vegas ook altijd erg voorzichtig bij doet.

Ik denk dat ze het maar al te goed aanvoelen dat ze rustig aan moeten doen.
Je merkt vaker aan honden dat ze bij dieren en of mensen met handicap, oudjes, kleine kinderen. veel voorzichtiger zijn , als bij bijvoorbeeld mensen die fitaal helemaal in orde zijn.
Is gewoon een gave wat die diertjes hebben.
Nou zou niet iedere hond zo slim zijn of er even rustig mee omgaan.
Maar het merendeel van de honden zal dat wel zijn denk ik.
Wat zijn het toch eigenlijk ook een schatjes dan he
Hetzelfde als je jezelf wel eens rot voelt, dat voelen ze ook zo ontzettend goed aan en komen even lekker kroelen

Ahh, wat een schatje is het toch ook hè die Vegas!


Zelf ben ik met Bowie nog nooit een blinde hond tegen gekomen maar bij hele ouwe honden gedraagt Bowie zich ook heel anders. Heeft dan heel veel respect voor zo'n hond en dat probeert ze ook op alle manieren aan die hond te laten merken, vind altijd heel mooi en lief te om te zien.

Leuk zijn matino's he blijft altijd een van mijn favo rassen ik heb ze 25 jaar gehad en sinds Tash haar dood zijn we nu mastinoloos

Kan het er ook niet mee te maken hebben dat er een grote reu bij loopt dat Vegas zich extra rustig houd ,mastinoheren zijn meestal geen prettige tegenstanders als ze hun dane in bescherming nemen kan ik me zo voorstellen.
Zelf ken ik een blinde labrador maar heb niet altijd het idee dat ze rustiger met haar omgaan een rr reu zit ,als hij de kans krijgt ,continue op haar te rijen ondanks haar handicap.

Misschien wel in een eigen roedel dat honder er rekening mee houden maar met een compleet vreemde hond weet ik het zo net nog niet.
Overigens werd Tash hier ,ook toen ze op hoge leeftijd was ,met respect behandeld zelfs toen zij fysiek niet meer zo sterk was als eerst en de reuenen haar in dat opzicht de baas waren .

tineke schreef:Leuk zijn matino's he blijft altijd een van mijn favo rassen ik heb ze 25 jaar gehad en sinds Tash haar dood zijn we nu mastinoloos

Jij kent mijn liefde wel voor de mastino's en de fila's toch?
Ik was helemaal in de zevende hemel, wat een machtige honden! Zelfs de oude dame straalde nog gezag uit!

Kan het er ook niet mee te maken hebben dat er een grote reu bij loopt dat Vegas zich extra rustig houd ,mastinoheren zijn meestal geen prettige tegenstanders als ze hun dane in bescherming nemen kan ik me zo voorstellen.
Zelf ken ik een blinde labrador maar heb niet altijd het idee dat ze rustiger met haar omgaan een rr reu zit ,als hij de kans krijgt ,continue op haar te rijen ondanks haar handicap.

De reu was heel vriendelijk en wilde spelen Over het algemeen is Vegas niet zo snel onder de indruk van andere reuen maar deze twee mastino's straalde naar mij toe erg veel gezag uit dus naar Vegas dan misschien ook wel inderdaad

Misschien wel in een eigen roedel dat honder er rekening mee houden maar met een compleet vreemde hond weet ik het zo net nog niet.
Overigens werd Tash hier ,ook toen ze op hoge leeftijd was ,met respect behandeld zelfs toen zij fysiek niet meer zo sterk was als eerst en de reuenen haar in dat opzicht de baas waren .

Het zal inderdaad wel voor een groot deel gelegen hebben aan de mastino's, al doet Vegas ook altijd heel voorzichtig bij de lab die blind is.

Reini schreef:
Jij kent mijn liefde wel voor de mastino's en de fila's toch?
Ik was helemaal in de zevende hemel, wat een machtige honden! Zelfs de oude dame straalde nog gezag uit!

Tash had dat ook tot op het laatst en ook vreemde honden lieten haar met rust en vielen haar nooit lastig .

Reini schreef:
De reu was heel vriendelijk en wilde spelen Over het algemeen is Vegas niet zo snel onder de indruk van andere reuen maar deze twee mastino's straalde naar mij toe erg veel gezag uit dus naar Vegas dan misschien ook wel inderdaad

Ja maar dan nog zelfs als ze heel vreindelijk zijn ,wat meestal het geval is ,kan de uitstraling toch van dien aard zijn dat honden denken oke rustig aan maar.
Die ervaring heb ik met Tash wel verschillende malen gehad zelfs de grootste draak liet haar in de regel met rust.

Reini schreef:
Het zal inderdaad wel voor een groot deel gelegen hebben aan de mastino's, al doet Vegas ook altijd heel voorzichtig bij de lab die blind is.

Wat lief van hem misschien is hij inderdaad wel gevoelig voor zulk soort dingen en houd hij er rekening mee.

Mijn Che is doof en ik merk er niets van dat andere honden dat door hebben

tineke schreef: Ja maar dan nog zelfs als ze heel vreindelijk zijn ,wat meestal het geval is ,kan de uitstraling toch van dien aard zijn dat honden denken oke rustig aan maar.
Die ervaring heb ik met Tash wel verschillende malen gehad zelfs de grootste draak liet haar in de regel met rust.

De uitstraling zal de meeste invloed hebben gehad inderdaad. Dat realiseerde ik me eigenlijk pas na het openen van het topic

De reu was echt machtig om te zien, ik was op slag verliefd! Ik heb hem niet geaaid want ze hebben meestal geen boodschap aan vreemde en om hem puur en alleen voor mijn eigen plezier te aaien, dat gaat me dan weer iets te ver

De oude dame was ook erg mooi om te zien en ook zij, hoewel op hoge leeftijd, straalde enorm veel gezag uit. Ik had meteen respect voor beide honden en Vegas kennelijk ook.

Nog nooit in het echt gezien?

greatdane schreef:Nog nooit in het echt gezien?

Bedoel je mij? Van de mastino?

Zo ja, nee die heb ik, voor vandaag, nog nooit in het echt gezien

Inge O schreef: ik denk eerder in de richting van het missen van een aantal signalen die tussen normale honden juist wél uitgewisseld worden. een normaal horende en ziende hond reageert hoe dan ook op een naderende hond met lichaamstaal. aankijken, of juist niet - mimiek, orenspel, een heleboel kleine details dus.
best mogelijk misschien dat vegas juist dié kleine reaktietjes bij deze blind-dove dame miste, en daardoor wat aarzelend was in zijn reaktie, omdat hij haar niet goed in kon schatten?

Het missen van signalen is heel passend inderdaad, daar had ik zelf nog niet aan gedacht (wat fijn toch zo'n forum ) . De uitstraling van beide honden zal ook een grote rol hebben gespeeld. Vegas was inderdaad wat aarzelend naar de oude dame toe, heel zachtjes benaderde hij haar en hij bleef rustig staan toen ze aan hem snuffelde.
Toen de reu hem uitdaagde voor een potje rennen ging hij met hem verder.

De labrador hier op de hei benaderd hij ook altijd rustig. Misschien ook omdat die lab altijd wat aan de zijkant loopt, van het pad af. Vegas gaat dan heel rustig even buurten waarna hij met de andere labrador verder gaat.

Ik was in ieder geval blij dat hij zo rustig deed. Als hij dat niet had gedaan had ik hem meteen meegeroepen want hij mag geen oude dametjes lastig vallen

Reini schreef:

greatdane schreef:Nog nooit in het echt gezien?

Bedoel je mij? Van de mastino?

Zo ja, nee die heb ik, voor vandaag, nog nooit in het echt gezien

Ik bedoelde jou
Ik vond het namelijk wel apart,omdat ik ze juist erg veel zie.
Maar daarentegen kom ik weer nooit een dog tegen.
Even OT wij hebben een keesje gehad die op het laatst ook blind en vrijwel doof was,maar heb nooit gemerkt dat een vreemde hond er anders op reageerde.

greatdane schreef:

Ik bedoelde jou
Ik vond het namelijk wel apart,omdat ik ze juist erg veel zie.
Maar daarentegen kom ik weer nooit een dog tegen.
Even OT wij hebben een keesje gehad die op het laatst ook blind en vrijwel doof was,maar heb nooit gemerkt dat een vreemde hond er anders op reageerde.[/quote]

Dit waren de eerste die ik ooit heb gezien Hier in de buurt lopen heel weinig dogachtigen. Meer jachthonden, retrievers en terriërs.

Hier loopt een grote rotweiler en die is blind, wel van ouderdom dus hij loopt ook wat stijvig. Bikkel heeft door dat ie zwakker is maar dat roept geen gevoelens op van met die zal ik voorzichtig zijn. Meer het tegenovergestelde. Bikkel is een voorzichtige lafbek dus als ie er dan eentje tegen komt die gehandicapt is dan denkt ie ook wat te kunnen maken.

groetjes majelle

Inge O schreef:

Reini schreef: Als hij dat niet had gedaan had ik hem meteen meegeroepen want hij mag geen oude dametjes lastig vallen

wat een geruststelling .

Als wij met onze 2 zo goed als blinde mopsen op het hondenstrandje zijn, is het opvallend dat er werkelijk geen enkele hond tegen ze oploopt. Ze scharrelen daar wat rond en rennen achter honden aan. Maar op 1 of andere wijze gebeurt er nooit wat. Ook al lopen er daar 50 honden rond, dan nog hoeven we nergens bang voor te zijn.
Het zal het toch wat aarzelende lopen zijn van deze 2, wat gewoon duidelijk zichtbaar is voor de andere honden.
Andersom genomen knallen de mopsen wel eens tegen een andere hond aan in hun enthousiasme, maar ook daar word nooit een grom voor gegeven.

Met de boerenfox die we hadden merkte ik er weinig van dat honden voorzichtiger werden toen ze blind en slecht te been werd.

Vooral de retrievers liepen der regelmatig overhoop als ik mij in een losloopgebied waagde.

Omdat ze het niet zag aankomen had ze wel minder tijd om zich onzeker te tonen. Ze had het pas door als de hond bij der was, en dan was het dus ook wel duidelijk of het vriendelijk of minder vriendelijk was bedoeld.

ik denk dat t per hond is.. als ik een oude hond zie dan lijn ik tyson aan omdat hij denkt lekker spelen met elke hond.. niet alleen jonge honden maar ook dus de oude.. en blinden.. kan ook zijn omdat hij nog jong is hoor! en heel enthousiast

Ik merk hier wel dat de strandhonden 'respect' hebben voor mijn oude dametje Sjarlie en heertje Jacky (beide 13 jaar) en ze worden ook niet lastig gevallen door opdringerige puppies of dergelijke. Daarbij is Jacky ook nog doof, maar ik denk niet dat dat van invloed is, want hoe kan een hond dat weten? Terwijl diezelfde strandhonden wel achter Lek aanjagen om met haar te spelen. Ik ben dus sterk geneigd te denken aan een soort van respect!

Onze hond is alweer 5jaar blind ... en inmiddels ook oud, maar geen hond (letterlijk-figuurlijk) die dat lijkt te merken. Hoewel onze hond altijd veel met andere honden speelden is ze nu bang voor de meesten omdat ze haar juist heel druk benaderen.