Het HondenForum

Ik ben maar eens begonnen met het aanleren van domme kunstjes, zoals poot geven. Toby had het zo door. Ene hand een koekje, commando zit en dan commando poot, terwijl ik zachtjes een voorpootje aantik met mijn andere hand. Met 3 keer had Toop het door. Bij commando poot gaat meteen poot omhoog en de volgende avond heb ik hem ook "andere"geleerd en geeft ie eerst de ene en daarna de andere poot.

Maar bij Yentie werkt het echt voor geen meter.
Commando zit gaat goed, want voor koekjes gaat ze wel zitten.
Maar dan wil ik met mijn ene hand haar pootje aantikken en floep, kont omhoog en meteen neus in mijn hand, want daar zat toch een koekje? Oh nee, was andere hand. Opnieuw. Koekje omhoog houden, zit. OK, dat lukt. Mijn andere hand houd ik laag en tik zachtjes haar voorpootje aan, met commando poot. Hoppa, grote jump naar mijn hand waar het koekje in zit. En kwispelen, als een gek, want dat is leuk.
Maar ja, niet de bedoeling. Want commando hoog kent ze inderdaad heel goed.
Nog een keer; zit en commando poot. Pootje aanraken. Ze trekt hem dan wel iets op omdat er iemand aan haar poot zit, maar komt dan ook meteen overeind en gaat lopen vrijen, koppie in mijn oksel, staartje op lolmeterniveau. Ja, schat, je bent lief en heeeeel knap.
Maar pootje geven wil nog niet lukken. Niet dat het belangrijk is, totaal niet. Maar ik wil zo graag bewijzen dat ook een Foxje pootje kan geven.
Iemand nog een tip hoe ik dat op een andere manier aan haar kan leren?

Ik niet, Nika kan het nog steeds niet

Wat doet ze als je een brokje in de vuist van je hand houdt? Dus gewoon voor haar houden in je vuist en afwachten. Grote kans dat ze eerst gaat lopen mieren met haar snuit om het koekje eruit te krijgen. Maar de kans is groot als je dan nog steeds niet toe geeft, dat er dan gekrabt gaat worden met een poot en dan gelijk het koekje geven. En dit zo steeds uitbouwen, dus eerst zorgen dat ze leert dat ze het koekje krijgt als ze met haar poot op je hand mept (zonder dat ze met haar snuit erbij zit) en dan pas commando eraan gaan koppelen

Dat is een goeie, die ga ik vanavond eens uitproberen.
Want jengelen en hengelen kan ze als de beste, dus dat is inderdaad iets wat bij haar kan aansluiten als manier om het te leren.

Nou misschien dat teckels vergelijkbaar zijn??? Joep heeft ook heel lang zo lopen mieren... Koekje in de hand (eerst interesseerde dat koekje hem niet eens als hij het niet gewoon zo kreeg, later had hij wel interesse maar snapte hij niet dat hij er wat voor moest doen...) pootje aantikken terwijl je commando geeft... Hij deed inderdaad vaak wel even zijn pootje een beetje van de grond bij aanraking, maar dan meteen gaan staan en rondlopen... Wij hebben gewoon stug volgehouden en opeens viel het kwartje. Nu houdt hij niet meer op met pootjes geven haha. En nu heeft hij ook door dat als wij nieuwe commando's geven, we ook wat anders voor hem willen, en gaat hij daar ook zijn best voor doen. Geduld is een schone zaak dus! Veel plezier... Het gaat je zeker lukken...!

Marieke* schreef:Wat doet ze als je een brokje in de vuist van je hand houdt? Dus gewoon voor haar houden in je vuist en afwachten. Grote kans dat ze eerst gaat lopen mieren met haar snuit om het koekje eruit te krijgen. Maar de kans is groot als je dan nog steeds niet toe geeft, dat er dan gekrabt gaat worden met een poot en dan gelijk het koekje geven. En dit zo steeds uitbouwen, dus eerst zorgen dat ze leert dat ze het koekje krijgt als ze met haar poot op je hand mept (zonder dat ze met haar snuit erbij zit) en dan pas commando eraan gaan koppelen

zo heb ik het puck ook geleerd.
ik gebruik er wel een clicker bij.

Diesel is een geval apart.
Die trekt de hele trucendoos open, zit lig, plat, en loopt dan weg

Foxjes kunnen uitstekend pootjes geven. Gaucho was een ster...

Clicker was het magische woord hier. Ook voor "af" trouwens, want 't zijn wel ongerichte projectielen he?

Tot nu toe nog geen succes. Ze snapt er niks van. Of ze wil er niks van snappen, dat kan ook natuurlijk, dat ze daar het nut niet van inziet.
Af kan ze trouwens ook niet.
Maar we gaan gewoon door.

Roelfien schreef:Tot nu toe nog geen succes. Ze snapt er niks van. Of ze wil er niks van snappen, dat kan ook natuurlijk, dat ze daar het nut niet van inziet.
Af kan ze trouwens ook niet.
Maar we gaan gewoon door.

Puck gaat ook nooit af. Ze kan het wel, met een stuk worst voor haar neus. Maar ook na maanden oefenen doet ze het niet zonder.



als ze kunnen zitten en in de mand gaan als dat gewenst is ,waar is dat 'af' nog nodig voor?

Daan schreef:

Marieke* schreef:Wat doet ze als je een brokje in de vuist van je hand houdt? Dus gewoon voor haar houden in je vuist en afwachten. Grote kans dat ze eerst gaat lopen mieren met haar snuit om het koekje eruit te krijgen. Maar de kans is groot als je dan nog steeds niet toe geeft, dat er dan gekrabt gaat worden met een poot en dan gelijk het koekje geven. En dit zo steeds uitbouwen, dus eerst zorgen dat ze leert dat ze het koekje krijgt als ze met haar poot op je hand mept (zonder dat ze met haar snuit erbij zit) en dan pas commando eraan gaan koppelen

zo heb ik het puck ook geleerd.
ik gebruik er wel een clicker bij.

Diesel is een geval apart.
Die trekt de hele trucendoos open, zit lig, plat, en loopt dan weg

Ik gebruik bij dat soort trucjes ook altijd de clicker

Yentie vindt de clicker in huis maar helemaal niks. Buiten moet het ding al in een dikke sok zitten, want ze schrikt echt van die click. En in huis heeft ze helemaal zoiets van: ga weg met dat rotgeluid.
(Terwijl ze niks om knallen van vuurwerk of zo geeft )

Roelfien schreef:Ik ben maar eens begonnen met het aanleren van domme kunstjes, zoals poot geven. Toby had het zo door. Ene hand een koekje, commando zit en dan commando poot, terwijl ik zachtjes een voorpootje aantik met mijn andere hand. Met 3 keer had Toop het door. Bij commando poot gaat meteen poot omhoog en de volgende avond heb ik hem ook "andere"geleerd en geeft ie eerst de ene en daarna de andere poot.

Maar bij Yentie werkt het echt voor geen meter.
Commando zit gaat goed, want voor koekjes gaat ze wel zitten.
Maar dan wil ik met mijn ene hand haar pootje aantikken en floep, kont omhoog en meteen neus in mijn hand, want daar zat toch een koekje? Oh nee, was andere hand. Opnieuw. Koekje omhoog houden, zit. OK, dat lukt. Mijn andere hand houd ik laag en tik zachtjes haar voorpootje aan, met commando poot. Hoppa, grote jump naar mijn hand waar het koekje in zit. En kwispelen, als een gek, want dat is leuk.
Maar ja, niet de bedoeling. Want commando hoog kent ze inderdaad heel goed.
Nog een keer; zit en commando poot. Pootje aanraken. Ze trekt hem dan wel iets op omdat er iemand aan haar poot zit, maar komt dan ook meteen overeind en gaat lopen vrijen, koppie in mijn oksel, staartje op lolmeterniveau. Ja, schat, je bent lief en heeeeel knap.
Maar pootje geven wil nog niet lukken. Niet dat het belangrijk is, totaal niet. Maar ik wil zo graag bewijzen dat ook een Foxje pootje kan geven.
Iemand nog een tip hoe ik dat op een andere manier aan haar kan leren?

Je hond begrijpt je gewoon niet. Je zult duidelijker moeten zijn in wat je van de hond verlangt. Je kunt ook domweg een uur niks doen en wachten tot je hond uit zichzelf een poot op tilt en dit dan belonen. Dan is de eerste paar keer toeval totdat het kwartje valt. Dan heeft ze niet de frustratie dat ze van alles probeert maar dat het niks oplevert. Als het kwartje is gevallen en ze tilt spontaan de poot op om een beloning te ontvangen zou je er een commando aan kunnen gaan koppelen. Het commando "poot" zegt haar nu niks natuurlijk. Gaat het moeizaam dan kun je haar een beetje helpen in het begin door gewoon haar pootje in je hand te nemen.

Het principe van positieve training is dat je een oefening pas gaat benoemen als je hond snapt wat de bedoeling is en uit zichzelf het gedrag vertoont wat je wilt zien. Dan pas koppel je er een commando aan wat gaat werken als een aan en uit knop. Want als je het nu al “pootâ€

Dan zit er tussen de activiteit en de beloning van die activiteit dus best wel veel tijd, als je het samen nog ergens moet gaan pakken.
Terwijl mijn ervaring me juist geleerd heeft dat hoe sneller je de beloning kan geven, des te sneller snappen ze op welke activiteit de beloning slaat.
Tenminste bij mijn herder wel.

Inge O schreef:ik denk als de methode van marieke niet werkt (maar dit gaat ook alleen maar op voor pootje geven) je beter zónder zichtbare beloning kunt gaan werken met haar, ook voor het aanleren van andere zaken.
ik dacht eigenlijk na de eerste zinnen van je bericht al 'ja, en bij yentie werkt dat zeker niet, want die wordt vast helemaal druk van dat koekje ' . ik leer eigenlijk nooit iets aan met de beloning in zicht, juist om die reden . als ze een beloning krijgen nadat ze iets goed hebben gedaan, wordt die eerst vooraf gegaan door mijn 'já!' net op het moment van uitvoering (als methode vergelijkbaar met de clicker dus), en pas dan neem ik een snoepje. daardoor kunnen ze zich beter concentreren op wat de bedoeling is terwijl je met hen bezig bent, vind ik.

ik zou trouwens wél al belonen voor een klein beetje optillen van die poot (en laat haar in eerste instantie ook maar opstaan, maakt niet uit - als ze daar moeite mee heeft zou ik haar zelfs het 'pootje' vanuit staan aanleren, dan verprutst ze de 'zit' ook niet telkens, en kan daar ook geen verwarring rond bestaan). dus : zij tilt pootje een cmtje op, jij zegt vrolijk 'ja', en dan pas haal je de beloning 'ergens' vandaan.

Ja, dat kan, dat ze veel te druk bezig is met het koekje scoren.
Ze hengelt dus nu prompt niet als ik het probeer. Normaal hoef ik maar met een vinger naar haar borstkasje te wijzen en hop, hengelen, want dat betekent buikje kroelen.
Ik geef ook nooit alleen het koekje hoor, bij mij volgen Ja!! en koekje elkaar direct op, juist omdat de stem ook de beloning moet worden.

Roelfien schreef:Dan zit er tussen de activiteit en de beloning van die activiteit dus best wel veel tijd, als je het samen nog ergens moet gaan pakken.
Terwijl mijn ervaring me juist geleerd heeft dat hoe sneller je de beloning kan geven, des te sneller snappen ze op welke activiteit de beloning slaat.
Tenminste bij mijn herder wel.

De click met de clicker is de beloning. Je werkte toch met een clicker of heb ik dat er zelf bij verzonnen? Anders kun je inderdaad zoals Inge zegt het "yes" gebruiken als bekrachtiging. "Goed zo enz." gebruik je in de dagelijkse omgang al te veel. Ik heb dit allemaal niet zelf verzonnen hoor. Het zijn beproefde leer methodes voor honden.

het principe is dan in de aanleerfase:
Aktie hond is goed => Yes! => we gaan iets lekkers halen.

Later wordt dit, als de hond snapt wat de bedoeling is:
Commando => aktie hond is goed => Yes! => wat lekkers halen.

De beloning is voor de hond het horen van het woordje "yes!" of de click van de cliker. Dat moet je eerst met veel geduld je hond leren. Nu zegt hem de click of het woordje "yes" nog niks. Je leert dat een hond aan door steeds snel achter elkaar te clicken en te belonen. Dus click, hup brok erin. Na een fiks aantal keren zal je hond gaan reageren op de click (of het woordje "yes!")

Als je hond met zijn kont naar je toe staat en je clickt dan moet je hond zich direct omdraaien en zijn lekkers komen halen. Dan pas heeft hij echt goed de link gemaakt met de click en het feit dat hij nu wat lekkers kan komen halen. Je hond gaat dan werken voor een click. (tenzij hij natuurlijk net een mega lekker stuk vlees staat op te eten dan zal hij de click waarschijnlijk laten voor wat het is)


Groetjes Mark

Ok, het belonen is mij duidelijk.
Maar goed, de beloning volgt na de acitiviteit.
Hoe krijg ik haar zover dat ze die activiteit doet?
Want dat was eigenlijk de vraag.

Inge O schreef:

Roelfien schreef:
Hoe krijg ik haar zover dat ze die activiteit doet?
Want dat was eigenlijk de vraag.

door te belonen van zodra ze een ietsepietsie van die aktiviteit doet, vanuit de voor haar minst verwarrende positie .
laat haar gewoon of zitten of staan, naar keuze. tik een pootje aan, tilt ze dat een millimetertje op, dan is het ja en snoepje. en pas daarna wordt het moeilijker, twéé millimetertjes, en zelfs drié .

Yep, ik zou zelf een woord gebruiken wat je normaal gesproken niet zo snel gebruikt in je dagelijks woordgebruik om je hond niet in verwarring te brengen. Vandaar ook dat veel mensen met een clicker werken of het woordje "Yes" gebruiken. Een clicker is neutraal en de timing kan heel precies maar je kan het ook verkeerd inzetten. Je moet wel weten wat je doet.

Maar begin anders eerst even met een oefening die je hond allang kent. Het zitten b.v. Zodra je hond het snapt met je beloningswoordje of de clicker ga dan pas nieuwe dingen doen. Anders wordt het een beetje te veel voor de hond.

Succes!

Groetjes Mark

Ok, dat ga ik morgen even proberen.
Vanavond heeft ze haar middelvinger zo ongeveer tegen mij opgestoken.
Wachten tot ze hengelt, werkt inderdaad niet.
Het woordje Ja is op vrolijke wijze gezegd echt iets waarvoor ze heeeeeel hard gaat kwispelen, dus die hou ik er toch wel in. Zo'n mooi kort Ja met vrolijk vraagtekentje erachter.
Maar pootje aanraken kan ik dus wel gewoon doen.
Want ze gaat braaf zitten, dat gaat goed, maar kijkt me daarna aan van: nou, kom op met dat koekie, ik zit en dus ben ik braaf.
Iets teveel gericht op het koekje dus.

Zelfs Nanni kan pootjes geven Ik heb dat geleerd door haar poot te pakken, poot te zeggen en koekje erin. Dat heeft ze nu prima door. Ook Noddy (schapendoes logeetje) kan pootjes geven
Tuana leer ik het niet, dalijk geeft ze pootjes aan de pakwerker

Hoe ik het Quasar geleerd heb was gewoon z'n pootje oppakken en dan op het moment dat ik hem omhoog deed poot zeggen. Dit heb ik 2x herhaald en toen ben ik z'n pootje aan gaan tikken en zei ik poot en hield ik een koekje vast. Hij had dit zo door. Vond het ook leuk als hij ook z'n andere poot omhoog kon doen en heb dat maar hand genoemd. Die heb ik alleen aangewezen met m'n hand en toen deed hij het