Het HondenForum

met je hond, dan krijg je ook een rustige hond,
dat is de stelling,
met rustig bedoel ik, als je bv geen lange wandelingen maakt, geen spelletjes in de tuin etc... dan
word die hond vanzelf met het opgroeien een rustige hond omdat hij dat "zo gewoon is."
Kweet niet of ik duidelijk ben.
Mijn buurvrouw gaat nooit uit wandelen met de hond, zelfs niet buiten de tuin voor een plas, er worden geen actieve spelletjes gespeeld.
Dat hondje komt af en toe buiten, in het begin liep ze even met Luka gek te doen aan de draad, nu doet ze niks behalve een plas in de tuin.
Dus zegt buurvrouw : je ziet, als je rustig bent met een hond, dan krijg je ook een rustige hond.
Dan heb ik vast wat fout gedaan

Een hond past zich aan aan zijn situatie, maar rustig is niet het woord wat ik zou gebruiken... volgens mij is zo'n hondje geestelijk helemaal dood... een hond hoor vrolijk rond te springen en te rennen en het is maar goed dat zo'n hondje van je buurvrouw niet weet dat zijn leven veel en veel beter had kunnen zijn.

Ik noem dat ook niet rustig. Ik denk wel dat je rust brengt door zelf rustig te zijn en dat een hond vaak rustiger is bij een rustig persoon dan bij een altijd bezige bij.

Maar wat buurvrouw rustig vindt, dat vind ik verwaarlozing en een heel saai leven voor de hond. Een gemakkelijke hond zal zich aanpassen en dichtgroeien. Had ze een andere hond gehad , dan had ze hem waarschijnlijk weg gedaan.

Zielig hoor, een hond die zo moet leven.


Anne

ik wil geen rustige hond. Hij moet wel rustig kunnen zijn, en rust kunnen zoeken, maar een actieve, levendige hond is veel leuker

Ik denk ook dat jouw rustige gedrag overslaat op je honden. Niet te verwarren met geestelijk dood zijn door gebrek aan prikkels.

Wij zijn niet zulke drukke mensen en dat zijn onze honden dus ook niet.
Onze zoon heeft 2 honden. Een daarvan is een rottweiler, ook heel rustig, maar die andere is een jonge kruising stabij. En die is wel heel druk, maar dat is zijn vriendin ook. Dus heel herkenbaar.
En al de honden gaan elke dag minstens 1 uur los in een bos oid. Uiteraard daarbuiten nog diverse keren kortere wandelrondjes.
Dus afleiding en beweging genoeg, daar ligt het niet aan.

Ik vindt het gewoon zielig als honden alleen in de tuin komen of 3 keer per dag een rondje gaan lopen. Hier heb ik ze vanaf het begin af aan lekker laten rennen op plaatsen waar het kan. In het bos, op de dijk. En er zijn ook weleens kortere wandelingen bij, maar ik kan merken als ik ze niet 1 keer per dag lekker laat rennen en uit laat leven, dat ze in huis erg onrustig worden. Maar dat heb ik zelf ook, ik kan niet de hele dag binnen op de bank zitten, dan zou ik gek worden

starfleet schreef: Een gemakkelijke hond zal zich aanpassen en dichtgroeien. Had ze een andere hond gehad , dan had ze hem waarschijnlijk weg gedaan.

Anne

denk ik ook. Heeft je hond van zichzelf een beetje pit, dan kom je hier niet mee weg.

Dit is niet rustig maar geestelijk dood, arme hond
Een hond moet lekker kunnen rennen en spelen in bos, park of strand, dat is een hondenleven. Mijn honden zijn in huis rustig omdat ze iedere dag in het bos komen en zich daar uitrazen en in huis hebben ze botten, balletjes en speeltjes waar ze zich mee vermaken en natuurlijk met elkaar

Ik denk als ik me ten ruste leg en niet meer twee keer per dag bosloop met die gasten, mijn huis zeer snel slooprijp zal zijn.

De hond van een kennis van mij wil niet eens meer buiten lopen, de halve straat vind hij genoeg en dan weer naar binnen. Vind dit erg zielig voor de hond. Merk wel dat mijn honden zich aanpassen aan bepaalde situaties, ik heb regelmatig een migraine aanval en dat zijn ze heel rustig en komen dan ook lekker bij me liggen. Ben ik weer opgeknapt gaan ze weer lekker los om de rust om te zetten in actief.

Eline* schreef:Ik denk als ik me ten ruste leg en niet meer twee keer per dag bosloop met die gasten, mijn huis zeer snel slooprijp zal zijn.

Dat is mijn mening ook, maar als ik de honden hier uit de buurt zie
die bijna allemaal niet gaan wandelen, merk ik dat die toch redelijk rustig gedrag vertonen, hoe ze binnen zijn weet ik niet.
Zou een hond niet wennen aan een rustig tempo ?

Mama Sanneke schreef:Zou een hond niet wennen aan een rustig tempo ?

Er zijn honden die zich aanpassen en verveeld rondhangen in depressieve stemming. Honden met pit zullen echter probleemgedrag gaan vertonen.
Ik vind het ieder geval zielig als een hond een levenloos bestaan heeft.

Mama Sanneke schreef:met je hond, dan krijg je ook een rustige hond,
dat is de stelling,
met rustig bedoel ik, als je bv geen lange wandelingen maakt, geen spelletjes in de tuin etc... dan
word die hond vanzelf met het opgroeien een rustige hond omdat hij dat "zo gewoon is."
Kweet niet of ik duidelijk ben.
Mijn buurvrouw gaat nooit uit wandelen met de hond, zelfs niet buiten de tuin voor een plas, er worden geen actieve spelletjes gespeeld.
Dat hondje komt af en toe buiten, in het begin liep ze even met Luka gek te doen aan de draad, nu doet ze niks behalve een plas in de tuin.
Dus zegt buurvrouw : je ziet, als je rustig bent met een hond, dan krijg je ook een rustige hond.
Dan heb ik vast wat fout gedaan

Tja ik zou in dit geval een knuffel kopen uit een speelgoedwinkel als ik die buurvrouw was. Deze zijn over het algemeen erg rustig. Verder vind ik het een hele rare stelling van je buurvrouw. "Als je een hond tekort doet in zijn behoeftes dat krijg je een rustige hond". In haar geval wel dan. Nou feliciteer haar maar. Veel andere gevallen zal een hond zichzelf gaan vermaken met gedrag waar je niet op zit te wachten. Ik vind het een vorm van dieren mishandeling. Neem dan een kat ofzo waar je verder niet zoveel naar om hoeft te kijken.

Groetjes Mark

Mark-fryslan schreef:

Mama Sanneke schreef:met je hond, dan krijg je ook een rustige hond,
dat is de stelling,
met rustig bedoel ik, als je bv geen lange wandelingen maakt, geen spelletjes in de tuin etc... dan
word die hond vanzelf met het opgroeien een rustige hond omdat hij dat "zo gewoon is."
Kweet niet of ik duidelijk ben.
Mijn buurvrouw gaat nooit uit wandelen met de hond, zelfs niet buiten de tuin voor een plas, er worden geen actieve spelletjes gespeeld.
Dat hondje komt af en toe buiten, in het begin liep ze even met Luka gek te doen aan de draad, nu doet ze niks behalve een plas in de tuin.
Dus zegt buurvrouw : je ziet, als je rustig bent met een hond, dan krijg je ook een rustige hond.
Dan heb ik vast wat fout gedaan

Tja ik zou in dit geval een knuffel kopen uit een speelgoedwinkel als ik die buurvrouw was. Deze zijn over het algemeen erg rustig. Verder vind ik het een hele rare stelling van je buurvrouw. "Als je een hond tekort doet in zijn behoeftes dat krijg je een rustige hond". In haar geval wel dan. Nou feliciteer haar maar. Veel andere gevallen zal een hond zichzelf gaan vermaken met gedrag waar je niet op zit te wachten. Ik vind het een vorm van dieren mishandeling. Neem dan een kat ofzo waar je verder niet zoveel naar om hoeft te kijken.

Groetjes Mark

Ze is 70 jaar en heeft het hondje gekregen ter gezelschap na het overlijden van haar man.
Ik heb haar kleindochter wel es aangesproken dat het hondje veel te weinig buitenkomt en die zeiden ook dat het hondje meer buitenmoet komen. Dat was ook de bedoeling om haar uit het isolement te krijgen.

Mama Sanneke schreef: Ze is 70 jaar en heeft het hondje gekregen ter gezelschap na het overlijden van haar man.
Ik heb haar kleindochter wel es aangesproken dat het hondje veel te weinig buitenkomt en die zeiden ook dat het hondje meer buitenmoet komen. Dat was ook de bedoeling om haar uit het isolement te krijgen.

Dat is geen onbelangrijke informatie. het levert in ieder geval begrip op voor de buurvrouw. De hond zelf is er niet mee geholpen. Maar ja dat er gewoon veel honden zijn die niet hun dagelijkse noodzakelijke beweging krijgen is iets waar ik me bij neer heb gelegd. Verder stel ik de kwaliteit van een menselijk leven boven dat van een hond. Dus legeitiem in dit geval. Maar als mensen gaan beweren dat dat juist goed is voor een hond dan kom ik toch even in opstand. Want dat is het niet natuurlijk. Ik denk dat je dan beter een kat kunt geven als troost dan een hond. Een kat kan zichzelf nu eenmaal beter bezig houden.

Groetjes Mark

Ach arm diertje. Het heeft wel een flinke hoeveelheid aanpassingsvermogen, maar ik denk dat ie helemaal afgestompd is, murf en depressief. Ik krijg onderhand het gevoel dat zo'n beetje de helft van de mensen met honden deze bijna niet uitlaten! En als ik hier in de straat kijk, dan is het misschien nog wel een hoger percentage...

Luna past zich ook heel goed aan, soms kom ik ook wel eens een dagje niet verder dan drie of vier blokjes om. Maar dat maak ik dan later natuurlijk weer helemaal goed.

Mama Sanneke, kun jij dat hondje niet af en toe eens mee uit nemen??

Sneu hoor, voor zo'n hondje. Moos en Saar zou je ook zo kunnen laten leven. Alleen in de tuin, net een tikkeltje te dik voeren en af en toe een kleine aai. Ze zouden het zo accepteren (ja, nu niet meer, maar van pup af aan had je ze dat best 'aan kunnen leren'), maar dan wel geestelijk dood zijn.
Daarom zeg ik ook dagelijks tegen ze dat ze het bij mij prima getroffen hebben

Ik merk trouwens wel heel duidelijk dat ze rustiger in huis zijn als ik ook rustig ben. Als ik de hele tijd heen en weer drentel dan worden ze daar ook onrustig van.

Moos schreef: Ik merk trouwens wel heel duidelijk dat ze rustiger in huis zijn als ik ook rustig ben. Als ik de hele tijd heen en weer drentel dan worden ze daar ook onrustig van.

Dat is een andere vorm van rust en onrust dan dat hier bedoeld wordt. Hier is meer sprake van het onthouden van beweging, spel en nieuwe indrukken omdat de situatie nu eenmaal zo is. Eigenlijk zou de discussie moeten zijn: Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Groetjes Mark

Mark-fryslan schreef:[Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Nou, ik denk dat deze vrouw zich er niet bewust van is, of niet gelooft dat ze haar hond een sneu leven geeft. En mocht dat wel zo zijn, dan snap ik niet dat ze er troost, voldoening of wat dan ook ik kan vinden. Om het maar zacht uit te drukken.

Zodra ik het idee heb dat ik mijn hond niks dan een sneu leven te bieden heb, zoek een beter thuis voor hem.

Mark-fryslan schreef: Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Groetjes Mark

Ik vind in ieder geval van niet. Oude mensen zijn niet meer geschikt voor een jonge hond of ze moeten de hond heel regelmatig met een uitlaatservice meegeven of een van de kinderen gaat er eens per dag lekker een eind mee naar het park of bos om lekker te hollen. Dat heeft imo elke niet bejaarde hond minimaal nodig.

De meeste oude mensen zijn gelukkig wel verstandig en hebben hooguit een krakyorkie of sjokherder van 12 jaar oud.

Anne

als mijn honden niet min. 2 uur kunnen bewegen buiten nou dan wil ik niet weten hoe het is als dat ineens niet meer gebeurt :N: ze vinden het nu al erg als ik eens ziek ben 1 dag willen ze mij dan nog wel geven maar op dag 2 zijn het net 2 adhd honden ff een weekje ziek zijn zit er hier niet in ik zou dan denk ik zieker worden door het gedrag wat ze dan vertonen

Zielig hoor voor de hond van je buurvrouw Sanneke. Ook waardeloos trouwens van die kinderen van je buurvrouw om iemand van die leeftijd met een hond op te zadelen. Belachelijk vind ik dat.

Waarom neem jij het hondje niet eens mee wandelen? Of kan dat niet?

Mark-fryslan schreef:

Moos schreef: Ik merk trouwens wel heel duidelijk dat ze rustiger in huis zijn als ik ook rustig ben. Als ik de hele tijd heen en weer drentel dan worden ze daar ook onrustig van.

Dat is een andere vorm van rust en onrust dan dat hier bedoeld wordt. Hier is meer sprake van het onthouden van beweging, spel en nieuwe indrukken omdat de situatie nu eenmaal zo is. Eigenlijk zou de discussie moeten zijn: Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Groetjes Mark

Ja, ik weet wat de buurvrouw van Sanneke doet, maar Sanneke's vraag was of je als je zelf rustig bent een rustige hond krijgt, op die letterlijke vraag borduurde ik (en anderen met mij in het begin) even voort. Ik snap wel dat de buuv van Sanneke iets heel anders doet.

En ik weet ook niet of het hondje echt is aangeschaft om de vrouw te troosten. Als de bedoeling inderdaad was om haar uit haar isolement te krijgen, dan was in eerste instantie het dus ook de bedoeling dat er veel mee gewandeld zou worden neem ik aan. Dat dat niet gebeurt is natuurlijk heel erg fout, maar dat was niet de insteek van haar kinderen begrijp ik uit wat Sanneke verteld.

Moos schreef:

Mark-fryslan schreef:

Moos schreef: Ik merk trouwens wel heel duidelijk dat ze rustiger in huis zijn als ik ook rustig ben. Als ik de hele tijd heen en weer drentel dan worden ze daar ook onrustig van.

Dat is een andere vorm van rust en onrust dan dat hier bedoeld wordt. Hier is meer sprake van het onthouden van beweging, spel en nieuwe indrukken omdat de situatie nu eenmaal zo is. Eigenlijk zou de discussie moeten zijn: Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Groetjes Mark

Ja, ik weet wat de buurvrouw van Sanneke doet, maar Sanneke's vraag was of je als je zelf rustig bent een rustige hond krijgt, op die letterlijke vraag borduurde ik (en anderen met mij in het begin) even voort. Ik snap wel dat de buuv van Sanneke iets heel anders doet.

En ik weet ook niet of het hondje echt is aangeschaft om de vrouw te troosten. Als de bedoeling inderdaad was om haar uit haar isolement te krijgen, dan was in eerste instantie het dus ook de bedoeling dat er veel mee gewandeld zou worden neem ik aan. Dat dat niet gebeurt is natuurlijk heel erg fout, maar dat was niet de insteek van haar kinderen begrijp ik uit wat Sanneke verteld.

Daarom ik ken de situatie verder niet. Daarom laat ik me er verder ook maar niet over uit. Je kunt tal van situaties bedenken waarbij iets wel of niet geoorloofd is.


Groetjes Mark

pooh schreef:Zielig hoor voor de hond van je buurvrouw Sanneke. Ook waardeloos trouwens van die kinderen van je buurvrouw om iemand van die leeftijd met een hond op te zadelen. Belachelijk vind ik dat.

Waarom neem jij het hondje niet eens mee wandelen? Of kan dat niet?

Zeker niet samen met Luka, het hondje is ook niet gewoon van te wandelen dus ik weet niet of ik wel de geschikte persoon ben om dat te doen.
Ze wil trouwens niet eens naar me toe komen. Ze schrikt dan weg.
Enkel Luka krijgt een snuffel aan de draad.
De achterdeur is trouwens al een week dicht nu, ik vrees dat er iets mis is, in ieder geval kan haar kleindochter het hondje opvangen.
Ik denk dat de kinderen er spijt van hebben van het hondje, ze hadden gehoopt dat het isolement zou doorbroken worden, maar helaas.

Moos schreef:

Mark-fryslan schreef:

Moos schreef: Ik merk trouwens wel heel duidelijk dat ze rustiger in huis zijn als ik ook rustig ben. Als ik de hele tijd heen en weer drentel dan worden ze daar ook onrustig van.

Dat is een andere vorm van rust en onrust dan dat hier bedoeld wordt. Hier is meer sprake van het onthouden van beweging, spel en nieuwe indrukken omdat de situatie nu eenmaal zo is. Eigenlijk zou de discussie moeten zijn: Mag je een levend wezen een wat sneu leven geven om een mens te troosten? Dat is een hele pittige discussie. Ik laat me daar maar niet over uit.

Groetjes Mark

Ja, ik weet wat de buurvrouw van Sanneke doet, maar Sanneke's vraag was of je als je zelf rustig bent een rustige hond krijgt, op die letterlijke vraag borduurde ik (en anderen met mij in het begin) even voort. Ik snap wel dat de buuv van Sanneke iets heel anders doet.

En ik weet ook niet of het hondje echt is aangeschaft om de vrouw te troosten. Als de bedoeling inderdaad was om haar uit haar isolement te krijgen, dan was in eerste instantie het dus ook de bedoeling dat er veel mee gewandeld zou worden neem ik aan. Dat dat niet gebeurt is natuurlijk heel erg fout, maar dat was niet de insteek van haar kinderen begrijp ik uit wat Sanneke verteld.

Het gaat inderdaad niet om mijn buurvrouw maar zoals je zegt over de stelling,
rustige opvoeding (onactieve dus) brengt rustige hond voort.
Over de buurvrouw wil ik het liever niet meer hebben want het is hier ieder zijn huis-tuintje-beestje mentaliteit, en vooral je nie bemoeien want dan is het ambras.
Moeilijke mensen hoor, die Belgen

Mag ik het nog eventjes over je buurvrouw hebben

Zou je haar niet een keer kunnen meevragen om te wandelen met haar hondje, misschien komt ze er zo wel achter dat het heel gezellig is en voor Luka is het misschien ook wel leuk.

Oke, terug naar het hondje... Wat voor een soort hondje is het en hoe oud is hij ongeveer? Als wandelen geen optie is, dan zou je kunnen zorgen voor meer geestelijke stimulatie zoals een kong, activity bal e.d. Met sinterklaas voor de deur leggen?

Chatterbox schreef:Mag ik het nog eventjes over je buurvrouw hebben

Zou je haar niet een keer kunnen meevragen om te wandelen met haar hondje, misschien komt ze er zo wel achter dat het heel gezellig is en voor Luka is het misschien ook wel leuk.

Oke, terug naar het hondje... Wat voor een soort hondje is het en hoe oud is hij ongeveer? Als wandelen geen optie is, dan zou je kunnen zorgen voor meer geestelijke stimulatie zoals een kong, activity bal e.d. Met sinterklaas voor de deur leggen?

Samen met Luka is geen optie.
Het is een mini-Malthezer en ik heb haar al es een speel van LUka gegeven en die vond ze wel leuk, ze heeft er wel een paar heb ik gezien.
En nu niet meer over de buuv

Mama Sanneke schreef: Het gaat inderdaad niet om mijn buurvrouw maar zoals je zegt over de stelling,
rustige opvoeding (onactieve dus) brengt rustige hond voort.
Over de buurvrouw wil ik het liever niet meer hebben want het is hier ieder zijn huis-tuintje-beestje mentaliteit, en vooral je nie bemoeien want dan is het ambras.
Moeilijke mensen hoor, die Belgen

Nou oke dan zijn we er wel uit wat mij betreft. Het is een onzinnige stelling. Topic kan gesloten worden.

Nee, serieus ik zou dan niet weten wat hier nog meer over te zeggen. Het hangt helemaal van de hond af. De ene zal inkakken en vadsig voor de kachel gaan liggen en de ander zal het op een slopen zetten of ander gefrustreerd gedrag gaan vertonen. Dus het blijft een rare stelling.

Groetjes Mark

Voor dat de topic gesloten wordt op marcs advies wil ik ook nog even wat kwijt.
Ik heb dus rustige honden.
Bij Puck zit dat gewoon in haar aard, en bouw en fysieke gesteldheid dat ze veel energie steekt in het groeien op zich, dus best rustig is.
Diesel is buiten echt superaktief.
Binnen een vloerkleed.
Diesel mag elke dag mee naar het bos (meestal alleen, want dat is te veel voor puck) of mee naar het water, samen, hij zwemmen en zij wat aanrommelen in het water.
Wat mij zo opvalt is dat Diesel geen kik geeft als die boswandeling, of dat zwemmen er een dag niet inzit. Hij schikt zich echt in zijn lot en wat hij krijgt. Dat is voor ons makkelijk, maar ergens stoort het mij dat hij zich zo inschikt. Mijn schat.. het is ook nooit goed.

Puck is erg vocaal ingesteld, als ze zin heeft in een wandeling laat ze dat heeel erg duidelijk horen. Als ze honger heeft ook, of dorst.
Diesel gaat gewoon liggen voor zijn bak.