Het HondenForum

Danthé is mijn eerste RR en ze hadden mij op voorhand gezegd dat ik creatief moest zijn in de opvoeding. Maar ik ben momenteel zo'n beetje uitgeput qua creatieve motivatie op het moment.

Om je een vb'tje te geven: vorige week op de hondenschool was het tweede deel van de les initiatie agility om even wat anders te doen. We moesten over een stok springen (samen) en dan slalommen met volg tussen een paar paaltjes. Ik had pas een balletje tevoorschijn getoverd en Danthé was supergeconcentreerd op dat balletje en het parcours was dan ook van de eerste keer supergoed afgelegd (naar mijn normen hé). Als beloning even heftig gespeeld met dat balletje en het terug weggestopt. Na een paar minuten moesten we het parcours een tweede keer doen en toen was dat balletje al veel minder interessant maar soit, het lukte nog net... het spelen met het balletje vond hij wél leuk. Nadien was het wederom het parcours afleggen maar tussenin stoppen voor de houdingen. Toen was het met lange benen en absoluut geen aandacht voor mij of de bal of snoepje of wat dan ook, gewoon snuffelsnuffel, slenterslenter... hij was het dus moe!

Ik weet dat hij alles snel moe is... ik laat hem twee keer een oefening doen en dan is het ook gedaan want hij vind dat zo vervelend en totaal nutteloos. Apporteren... net van hetzelfde: twee keer superhevig op de apport en als je die dan de derde keer wegsmijt lijkt het wel alsof hij denkt "met wie zijn voeten rammel je nu - niet overdrijven hé baasje"
Ik kan hem belonen met snoep, een knuffel, effe een sprintje maken samen, effe spelen, ... maar dat werkt maar één keer goed. En om gedrag te bestendigen is herhaling noodzakelijk dus ik vraag me af hoe jullie dat doen... ook al weet ik dat dit een beetje eigen is aan de RR maar ik weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan?

Ik geef Danthé nooit eten voor we naar de les gaan zodat hij wel zin heeft in al dat lekkers dat ik bijheb. Dit ff terzijde.
En ik heb ook speciaal een HS uitgezocht die niet een bepaald gehoorzaamheidsprogramma afwerkt maar eerder zijn lessen toespits op de hond in het alledaagse leven. Ik verwacht niet van mijn RR dat hij binnen de 2 seconden zit of ligt als ik hem dat vraag, als hij dat doet na 10 seconden ofzo ben ik al tevreden, zelfs als hij daarvoor eerst zich uitstrekt of geeuwt waarmee hij eigenlijk aangeeft dat hij het niet met volle goesting doet maar het wel doet om mij een plezier te doen. Ik hoef geen werk-hond maar wil wél dat hij mij gehoorzaamt als het nodig is. Als de honden op de HS in een bepaalde houding moeten zijn tussen de verschillende oefeningen in, laat ik Danthé gewoon vrij aan de lijn en mag hij zelf beslissen of hij wil liggen of zitten of staan... zolang hij maar rustig is. Ik heb dit na een tijdje HS, in samenspraak, beslist om zijn frustreer-gedrag te vermijden waardoor hij uiteindelijk hélémaal blokkeerde.
Ik kan niet alles in mijn eentje en voor advies en raad ga ik ook naar de hondenschool. Daar worden moeilijke situaties ge-ensceneerd dus het zou wel handig zijn als ik hem kan motiveren om daar mee te werken.

Op de HS werd laatst zelfs stilletjes gesuggereerd dat ik misschien beter niet meer kom als de hond het toch niet tof vind (en ik uiteindelijk ook niet meer...). Maar dat is toch ook niet de oplossing... want thuis gaat het allemaal wel goed maar als er andere honden in de buurt zijn, is het een ander paar mouwen. En ik mag wel zeggen dat ik op dat vlak dankzij de HS toch al wat vorderingen gemaakt hebt. Thuis heb ik nu eenmaal geen 5 andere honden om even zijn aandacht te trekken

Wie kan mij hier een beetje raad geven en me terug op de goede weg helpen? Dit is uiteraard de uitdaging van een RR maar ik kan me voorstellen dat er nog wel rassen zijn die een soortgelijk gedrag durven vertonen

Ah ja, voor de duidelijkheid misschien nog even vermelden dat hij in zijn puberteit zit (1 jaar en 5 maanden) en een RR pas mentaal volwassen wordt geacht op de leeftijd van 2.5 jaar. Ik heb dus nog wat tijd om het gedrag wat bij te schaven

Ik herken je probleem. Indra, mijn Briard, is net hetzelfde. Ze is supergemotiveerd om te werken, maar ze heeft een hekel aan eindeloos herhalen. (Haar definitie van "eindeloos" is vanaf vier keer ongeveer. ) Ik heb daar ook aan moeten wennen, want met Thessa, mijn Border Collie, was het nooit een probleem om dezelfde oefening een aantal keer opnieuw te doen.

Mijn advies: "less is more"!

Ik zou gewoon één, maximum twee, keer de oefening laten uitvoeren en dat heel goed belonen.

Probeer er ook voor te zorgen dat je steeds iets vraagt waarvan je weet dat de kans groot is dat hij het zal doen. Op die manier vermijd je dat het mislukt en dat jullie allebei nodeloos gefrustreerd raken.

Bijvoorbeeld: Thuis kan je hond al één minuut blijven liggen. Maar ... op de hondenschool moet hij dat doen tussen een boel andere honden én in een andere omgeving. Dan vraag je beter maar een halve minuut of zo. De kans is namelijk groot dat hij een volle minuut toch niet haalt en dan speel je beter op zeker.

Voor de rest denk ik dat het goed is om heel regelmatig te oefenen, maar dan wel kort natuurlijk, zodat het niet verveelt. Liever een paar keer per dag (week) een kwartier, dan één keer per dag (week) een uur.

Veel succes verder!

Scuba, mijn argentijnse dog van 1 jaar heeft precies hetzelfde. Misschien klinkt t raar of alsof je toegeeft maar wat ik doe is die oefeningen praktisch maken. Het werkt dan veel beter voor scuba.
Wat ik doe is bijvoorbeeld de oefening zit en blijf laten uitvoeren als we naar buiten gaan. Ik laat m dan zitten voor de deur en hij mag pas komen als ik er door ben en m vrij geef. Zo oefen ik ook zit en blijf maar dan gelinkt aan iets praktisch waardoor er in ieder geval een nut aan vast zit. Als ik gewoon met hem oefen en het idd 4 keer vraag verveeld t m al heel snel.
Verder zit en blijf voor zijn eten, zit en blijf voordat hij achter een bal aan mag, zijn riem aan en uit enz enz. Zo zijn t dus niet van die 'oefen sessies' maar oefenen we zit en blijf toch mooi zo'n 20 keer per dag! hetzelfde met af en blijf en andere commando's.

Ik weet niet wat je allemaal oefent natuurlijk, misschien kan t niet met alles maar ik kom een heel eind op deze manier. Voordeel is ook dat hij t gelijk oppikt in allerlei verschillende situaties zodat ie t niet alleen in de huiskamer kan

veel succes in ieder geval!

Hallo Sisi,

Ik ben ook lid van een RR-lijst en daar is net door de diverse leden het een en ander over behendigheid gezegd en geschreven. Het kwam allemaal op hetzelfde neer: ze vonden het niet echt interessant (de honden dan). Na 1 of 2 keer denken ze idd "doe het lekker zelf".
Dat is wel het arrogante wat een RR in zich heeft. Wat veel RR wel leuk schijnen te vinden is een jacht-cursus (het zit van oorsprong natuurlijk ook in hun genen). RR hebben maar tot een bepaalde hoogte een "will to please" en zullen dus ook niet eindeloos dezelfde oefening herhalen.
Wat ze uiteraard wel moeten is gewoon luisteren (net als elke hond) en wel binnen een paar seconde, maar daar komt de arrogantie ook weer bovendrijven....eerst gapen en dan doen.
Ik hou zelf wel van het arrogante en eigenzinnige gedrag van een RR, het niet een allermans vriendje zijn en de gereserveerdheid (naar vreemde). Het hoort echt bij dit ras. Als ik merk dat ik iets aan het doen ben met haar in de vorm van een spelletje en ik merk dat ze er eigenlijk geen klap aan vindt, stop ik ook, tenzij het uiteraard een echte oefening is die van belang is voor haar opvoeding. In mijn ogen moeten de dingen die je op cursus leert in de vorm van bv. behendigheid, doggy-dance etc. leuk zijn voor baas EN hond en als de hond het niet echt leuk vindt ben ik er ook snel klaar mee.

Veel succes met Danthé en er is vast wel iets waar hij wel een en al oor voor heeft.

heeel veeel afwisseling in je oefeningetjes

en idd niet eindelood herhalen dan denken ze echt ja duhh die kennen we al
Een RR is heel slim maar dat is ook nadeel ze leren iets super snel maar vervelen zich ook weer even snel
Toch kunnen ook RR echt wel goed curcus doen
Jenga heeft tot gg1 gedaan en vond er toen geen klap meer aan
En saba ging ook heel goed veel spelen tussendoor al ging ze niet meteen
uit haar dak ging ik gewoon op de grond zitten en met haar kroelen dat vond ze wel super

Ja en Yuma kweet niet of dat een RR is LOl die is nl van alle curcussen als beste geslaagd samen met een sheltie
dmv klicker en kaas als beloning ging ze als een speer en elk oefeningetje op les deed ik 1 keer was het goed hup spelen al deden de andere het tien keer maakt niet uit wij deden wat anders
juist nu leer je je hond goed kennen en het puberen zal ook weer over gaan dan denk je ineens sjee dat heeft hij al lang niet meer gedaan

laat maar horen wat de les werd en anders ga je gewoon in kleiner groepje les nemen misschien is de afleiding dan minder

Hoi Sisi,

Komt jouw frustratie vanuit jezelf of komt die vanuit de HS?

Mijn Saarloos wolfhond doet ongeveer hetzelfde als jouw RR. Ik kan hem 2 keer iets vragen maar de 3de keer vertikt hij het. Ik vindt het persoonlijk niet zo erg. Het betekent alleen dat je heel erg vaak heel kort moet oefenen. Ik oefen gewoon tijdens het wandelen steeds eventjes.

ik ga ook naar een HS maar meer voor de socialisatie en trainen met afleiding. Na een half uur is hij uberhaupt beu en dan ga ik maar wat kleine dingetjes met hem doen. Ik heb met mijn trainer afgesproken dat ik zelf bepaal hoe snel de training gaat, welke oefeningen ik wel of niet doe en wanneer ik ze doe. Zij accepteerd dat ook van mij (en de hond) en dat is erg belangrijk. Je kunt een SWH nou eenmaal niet in een hokje stoppen. Net zoals bij jouw RR. Dat hij een oefening maar 2 keer uitvoert wil overigens niet zeggen dat hij het niet leuk vindt. Ik vindt een spelletje monopolie ook leuk maar niet 3 keer achter elkaar

Als ik jou was zou ik goed voor mezelf bepalen wat exact je frustratie is en dat proberen aan te pakken. Je hond neemt een frustratie trouwens heel snel over en zal op den duur helemaal ophouden met oefeningen uit te voeren.

Groeten,
Eelco

Ik realiseer we heel goed dat ik een RR heb en vraag dan ook niet dat hij exact hetzelfde twee keer achter elkaar doet. Maar een oefening wordt dikwijls opgebouwd qua moeilijkheid hé. Zoals bvb een parcours één keer afleggen zonder afleidende honden in de nabije omgeving en een tweede keer mét afleiding en dan een derde keer met onderweg een houding te vragen... Zouden jullie dan enkel de derde keer meedoen? Ik wissel al af met de beloning: de ene keer spelen we even, de andere keer iets lekkers en nog een andere keer een korte spurt. Ik probeerde ook altijd lekker enthousiast te doen maar volgens de lesgever doe ik net té enthousiast om mijn hond toch maar te verleiden. Hij moet het zelf uit vrije wil doen en niet omdat IK het zo graag doe ik ben het daar niet zo helemaal mee eens, wat denken jullie?

Ik vraag hem ook geen vijf keer zit op een les hoor. En ik oefen thuis ook wel tussendoor. Zo moet hij voor hij binnen mag ZIT en WACHT, voor hij eten krijgt moet hij AF en plas als hij KIJKt mag hij VRIJ om te gaan eten. Hij krijgt nooit een snoepje zonder "iets" te doen ofzo. Niets voor Niets is ook wel een beetje mijn filosofie, behalve dan een knuffel tussendoor

Ik zal het er nog eens uitgebreid over hebben met de HS. Feit is ook wel dat hier in België niet zoveel RR rondlopen en de meeste HS geen ervaring hebben met het ras...

Ik denk niet dat je te enthousiast kunt zijn tijdens de training.

Waar je wel voor moet oppassen is dat je met je enthousiasme geen ongewenst gedrag beloont. Als je bijvoorbeeld telkens erg enthousiast doet wanneer je hond nukkig doet, zou het kunnen dat je precies dat gedrag beloont. En dat is nu ook de bedoeling niet waarschijnlijk.

Het kan inderdaad de bedoeling niet zijn dat je een hond dwingt iets te doen omdat jij dat graag wilt, terwijl de hond er een hekel aan heeft. Maar dat wil niet zeggen dat je wanneer het niet zo goed gaat, je direct moet opgeven. Een creatieve aanpak kan al een heel groot verschil maken!

Ik heb zelf een hele tijd lesgegeven in een hondenschool en persoonlijk heb ik een grote bewondering voor mensen die werken met een "moeilijk" ras.

Mischien ben ik wel vreemd in mijn opvoeding met mijn hond maar ik doe nauwelijks mijn best mijn hond enthousiast te maken. Als hij er geen bal aan vindt dan stop ik gewoon, vindt hij het leuk ga ik nog even door. De enige momenten dat ik corrigeer is als hij mijn rol als alpha probeert te ondermijnen. Als hij zoals jij al aangeeft aan het puberen is dan is dit ook niet het juiste moment om te trainen. Ik zou dan meer aandacht besteden aan de rangorde.

Maar een oefening wordt dikwijls opgebouwd qua moeilijkheid hé. Zoals bvb een parcours één keer afleggen zonder afleidende honden in de nabije omgeving en een tweede keer mét afleiding en dan een derde keer met onderweg een houding te vragen... Zouden jullie dan enkel de derde keer meedoen?

Als ik denk dat hij al op dat niveau is of als er een grote kans is dat hij dat ook gaat uitvoeren dan doe ik inderdaad alleen de laatste mee. Soms alleen de eerste. Hangt er een beetje vanaf welke bui ikzelf heb of welke bui mijn hond heeft.

Groeten,
Eelco

gelderen schreef:Mischien ben ik wel vreemd in mijn opvoeding met mijn hond maar ik doe nauwelijks mijn best mijn hond enthousiast te maken. Als hij er geen bal aan vindt dan stop ik gewoon, vindt hij het leuk ga ik nog even door.

Ik ben het een keer met Eelco eens

Anne

starfleet schreef:

gelderen schreef:Mischien ben ik wel vreemd in mijn opvoeding met mijn hond maar ik doe nauwelijks mijn best mijn hond enthousiast te maken. Als hij er geen bal aan vindt dan stop ik gewoon, vindt hij het leuk ga ik nog even door.

Ik ben het een keer met Eelco eens

Anne

hehe, die gaat in het plakboek

Groeten,
Eelco

Gisteren was het een heel andere les op de hondenschool en Danthé deed gelaten de oefeningen. Zo moesten we door het poortje naar het terrein langs het normale oefenterrein en hij mocht niet voor lopen... of we dat deden in volg of gewoon maakte eigenlijk niet uit. We hebben er een tempo-wisseling ingebracht en het ging allemaal gesmeerd tot de moment dat hij een AF moest doen in de poort. Meneertje had geen zin om AF te gaan en weigerde twee keer mijn commando. Terug naar mijn vertrekpositie dus zonder een woord of een gebaar. Na elke cursist mocht ik opnieuw proberen maar meneertje blééf volhouden en wou aboluut niet AF gaan. Hij ging wel mooi zitten maar AF: No way!

Je zou nu nog kunnen denken dat hij niet op het natte gras wou gaan liggen maar als het niet onze beurt was, ging hij uit zichzelf languit in het gras liggen dus dat was het bewijs dat meneertje zijn kop héél hard is

Na een aantal pogingen heeft de lesgeefster Danthé van mij overgenomen en is ermee (dik tegen zijn goesting) naar het poorte gewandeld. Ik ban dan nagegaan en heb hem opnieuw gevraag dom AF te gaan. Weer niks dus ben ik gewoon doorgelopen en ben ik alleen het terrein opgegaan (hij kon me wel nog zien). De lesgeefster bleef bij hem staan maar zei of deed niets. Na een paar minuten ben ik weer naar hem toe gegaan en heb ik het opnieuw geprobeerd. Noppes!!!

Toen heeft de lesgeefster voorgesteld hem een time-out te geven. We hebben hem met een lange lijn vastgemaakt aan het poortje en ik ben opnieuw het terrein opgegaan (met een heel klein hartje)... je zag dat hij heel onzeker en onrustig was... hij heeft het ook even laten horen maar hij bleef wel braafjes zitten... Na een paar minuten ben ik dan opnieuw naar hem toe gegaan en heb weer AF gevraagd. Wéér weigerde hij !!
Hetzelfde scenario herhaald en de derde keer ging hij eindelijk AF.

De rest van de les was het een lammetje en zelfs toen hij met zijn neus in de poep van de hond voor hem hing, had hij nog enkel aandacht voor mij... a dream coming true ...

Nu maar hopen dat de trend zich verderzet...

Gisteren was het een heel andere les op de hondenschool en Danthé deed gelaten de oefeningen. Zo moesten we door het poortje naar het terrein langs het normale oefenterrein en hij mocht niet voor lopen... of we dat deden in volg of gewoon maakte eigenlijk niet uit. We hebben er een tempo-wisseling ingebracht en het ging allemaal gesmeerd tot de moment dat hij een AF moest doen in de poort. Meneertje had geen zin om AF te gaan en weigerde twee keer mijn commando. Terug naar mijn vertrekpositie dus zonder een woord of een gebaar. Na elke cursist mocht ik opnieuw proberen maar meneertje blééf volhouden en wou aboluut niet AF gaan. Hij ging wel mooi zitten maar AF: No way!

Je zou nu nog kunnen denken dat hij niet op het natte gras wou gaan liggen maar als het niet onze beurt was, ging hij uit zichzelf languit in het gras liggen dus dat was het bewijs dat meneertje zijn kop héél hard is

Na een aantal pogingen heeft de lesgeefster Danthé van mij overgenomen en is ermee (dik tegen zijn goesting) naar het poorte gewandeld. Ik ban dan nagegaan en heb hem opnieuw gevraag dom AF te gaan. Weer niks dus ben ik gewoon doorgelopen en ben ik alleen het terrein opgegaan (hij kon me wel nog zien). De lesgeefster bleef bij hem staan maar zei of deed niets. Na een paar minuten ben ik weer naar hem toe gegaan en heb ik het opnieuw geprobeerd. Noppes!!!

Toen heeft de lesgeefster voorgesteld hem een time-out te geven. We hebben hem met een lange lijn vastgemaakt aan het poortje en ik ben opnieuw het terrein opgegaan (met een heel klein hartje)... je zag dat hij heel onzeker en onrustig was... hij heeft het ook even laten horen maar hij bleef wel braafjes zitten... Na een paar minuten ben ik dan opnieuw naar hem toe gegaan en heb weer AF gevraagd. Wéér weigerde hij !!
Hetzelfde scenario herhaald en de derde keer ging hij eindelijk AF.

De rest van de les was het een lammetje en zelfs toen hij met zijn neus in de poep van de hond voor hem hing, had hij nog enkel aandacht voor mij... a dream coming true ...

Nu maar hopen dat de trend zich verderzet...