Het HondenForum

Pola schreef:Kijk eens op http://lundehund.pagina.nl/

bernersennenfan schreef:Ik heb gekeken voor je in mijn grote hondenencyclopedie, maar kan id niet meer info vinden

En als nadeel: is pas met een jaar zindelijk.

corinne schreef:

En als nadeel: is pas met een jaar zindelijk.

Waar halen ze dat vandaan???? Tykka is bijna helemaal zindelijk op wat 'ongelukjes' na (per week op één hand te tellen), ze was zelfs sneller zindelijk dan onze andere hond.

Geen beginnershond vind ik zo'n vaag begrip, ik denk dat wanneer je je heel goed laat informeren over een ras en heel veel rond gaat kijken, dat je dat best als 'eerste' hond kan nemen.
En dat je een hond geestelijk ook bezig moet houden geldt voor álle honden, maar dat is mijn mening...

Ik zou zeggen, neem contact op met mensen die een Lundehund hebben (nederlandse lundehundenpagina) http://www.lundie.nl/nld/lundehundsinnederland.html
en ga eens kennis maken met een Lundehund, ik vind zowiezo dat je nooit op een beschrijving af moet gaan maar dat je het zelf mee moet maken.

corinne schreef:nog een tip: als je vragen hebt over de lundehund: http://www.prikpagina.nl/list.php?f=2263
Ik vind dat wanneer je al maanden op zoek bent naar informatie dat je dan toch een belangrijk ding steeds over het hoofd hebt gelezen, wat toch regelmatig genoemd wordt: het Lundehundsyndroom:

LUNDEHUNDSYDROOM

Ook bekend als het intestinale lymfangiectasie.

DEFINITIE EN OORZAAK
Lymfangiectasie is een chronische eiwit-verliezende darmaandoening van de hond, gekenmerkt door onvoldoende functioneren en duidelijke verwijding van de darmlymfevaten. Verlies van lymfe in de darmholtes leidt tot verlies van plasma-eiwitten, witte bloedcellen en vet (chylomicronen). De functionele consequentie hiervan zijn tekort aan alle bloedeiwitten, tekort aan witte bloedcellen, te laag bloed cholesterolgehalte en vertoonde opname van vetten. Darm lymfangiectasie kan door verschillende ooorzaken ontstaan: aangeboren verkeerde aanleg van lymfevaten ontstekingen, verlittekening of nieuwvormingen die de lymfevaten binnendringen of blokkeren blokkering van de lymfedoorvoer in het grote lymfévat in de borstholte abnormale afvoer en verhoogde productie van darmlymfe veroorzaakt door verhoogde centraal veneuze druk bij hartfalen, hartezakontsteking dus lymfangiectasie kan ofwel aangeboren ofwel verkregen zijn. Er is weinig bekend over de precieze ontstaanswijze.

KLINISCHE SYMPTOMEN
De klinische kenmerken worden voornamelijk veroorzaakt door de secundaire effecten van verlies van lymfe in de darm. Te laag bloedeiwit gehalte kan het enige zichtbare teken van de darmziekte zijn: aangetaste dieren kunnen normaal uitziende ontlasting produceren en vrij zijn van enige andere tekenen van darmziekte. Heftig verlies via de darm van plasma eiwitten leidt tot verlaagd bloed albumine gehalte en verlaagde plasma oncotische druk. Dit leidt tot oedeem en vochtuittreding. Tekenen hiervan zijn oedeem van de onderhuid en ledematen, vocht in de buikholte en borstholte deze leidend tot ademhalingsproblemen. Chronische met tussenpozen of continu optredende licht gekleurde diarree van waterige tot halfvaste consistentie. Sommige honden latn allen vocht in de buikholte en oedeem zien. Gewichtsverlies en voortgaande uitmergeling worden gewoonlijk geassocieerd met langdurige eiwit-verliezende darmaandoening. Tekenen van darm lymfangiectasie zijn vaak onopvallend van aanvang, hebben de neiging in ernst te wisselen, en worden langzamerhand erger over een periode van verschillende maanden voor de typische tekenen van eiwit-verliezende darmaandoening duidelijk worden. Honderassen die familiaal aanleg voor deze aandoening hebben zijn oa soft-coated wheaten terrier, lundehund, basenji. Een veelvuldig voorkomen wordt ook bij de yorkshire terrier gemeld.

DIAGNOSE
De diagnose lymfangiectasie zou overwogen moten worden bij dieren die verlaagd bloedeiwitgehalte (hypoproteinemie), met of zonder oedeem en vochtuittreding, vooral wanneer dit gepaard gaat met verlaagd aantal witte bloedcellen, verlaagd bloedcholesterolgehalte of verlaagd globulinegehalte. De eerste stap in de diagnose is het uitsluiten van niet-darm oorzaken van hypoproteinemie - leverlijden, nierlijden dmv leverfunctietesten en eiwitbepaling in de urine. Bij lever-of nierlijden is meestal alleen het albumine gehalte verlaagd, bij lymfangiectasie is bij de meeste patienten zowel serum albumine en globulinegehalte verlaagd. Na het uitsluiten van niet-darmoorzaken van hypoproteinemie, moet lymfangiectasie onderscheiden worden van andere darmziektes die eiwtiverlies veroorzaken. Vergeleken met de milde of niet opvallende diarree bij lymfangiectasie, hebben honden met darm- eiwitverlies veroorzaakt door primaire darmslijmvliesaandoening een voortdurende ernstige dunne darmdiarree die al begonnen was lang voor de ontwikkeling van hypoproteinemie. Verlaagd bloedealeiumgehalte is een frequente bevinding bij lamfangiectasie en is veroorzaakt door een verlaagde eiwit-gebonden fractie van calcium (effect van te laag bloed albumine gehalte), slechte opname van vit. D, en slechte opname van calcium dat een complex vormt in de darmhilte met vetzuren en eiwit. Definitieve daignose kan bevestigd worden door histologische identificatie van de karakteristieke darmslijmvliesbeschadigingen in biopsieen. beschrijving van de histologie en pathologie volgt dan: geen terminologie vertaling mogelijk .

BEHANDELING
Het voornaamste oogmerk van de behandeling is om het darmverlies van plasma-eiwitten te verminderen, zodat normale pisama-eiwitwaardes hersteld kunnen worden en om controle over het oedeem en de vochtuittreding te bewerkstelligen. Dieetmaatregelen en anti-ontsteking therapie zijn de belagrijkste compnenten van behandeling. Het dieet zou moeten bestaan uit minimale hoeveelheid vet en een ruime hoeveelheid hoog-kwaliteit eiwit. Commerciele dieten die aan deze voorwaardes voldoen zijn oha goed toepasbaar. Vanwege de slechte vet-opname, moeten deze deten aangevuld worden met vet-oplosbare vitamines (vit. A,D en E dmv intramusculaire injectie en vit K door het voer). Het dagrantsoen moet verdeeld worden over 2-3 giften. Zelf gemaakte laag-vet dieten zijn en acceptabel alternatief, vooral bij kleine rassen. Het eiwit verlies en de diarree kunnen vaak verminderd worden door ontstekingsremrnende doseringen vanm corticosteroiden, zoals oraal prednisolon 1-2 mglkg 2 x daags. Als het beter begint te gaan, moet deze dosering bijgesteld worden naar een lagere onderhoudsdosering. Niet alle gevallen van lymfangiectasie reageren op de steroid toediening. Ondersteunend voor het dieet management en de anti-ontstekingstherapie, kan een antibiotica gift overwogen worden om de secundaire bacteriele overgroei te controleren ( tylosin 10-20 mglkg, of rnetronidazoie 10-20 mglkg). Wanneer lymfangiectasie secundair is dan dient de primaire oorzaak mede aangepakt te worden. Bij de meeste patienten verbeteren de klinische symptomen door de combinatie van dieetmaatregelen en anti-ontstekingstherapie, blijven de plasma waardes normaal, en verminderen de vochtuittredingen, maar een genezing moet niet verwacht worden Verbetering van verschillende maanden zijn niet ongewoon, en insommige patienten zelfs meer dan 2 jaar. Sommige dieren reageren helemaal niet op de behandeling. Veel honden die wel reageren vallen uiteindelijk terug en sneuvelen aan ernstige eiwit-calorie tekorten, vochtuittredingen of niet te controleren diarree.

Marie-Josée schreef:Veel rassen van het oertype (en volgens mij valt een Lundehund daar ook onder) hebben wat moeite met alleen blijven maar als je daar van te voren rekening mee houdt, het traint en voldoende beweging en afleiding biedt lijkt me dat het toch moet lukken.Verder kun je altijd de rasvereniging voor oertypes bellen of zij meer info adressen hebben en misschien eens zoeken op Duitse sites, daar komt de Lundehund meer voor.

corinne schreef:Tykka heeft niet zo'n moeite met alleen zijn, ik heb het geleidelijk opgebouwd en als je er voor zorgt dat ze zich niet hoeven te vervelen dan lukt dat wel.
Het scheelt misschien wel dat we twee hondjes hebben, ik denk dat Tykka het moeilijker zou vinden als ze echt helemaal alleen is.

En inderdaad, met het Lundehundsyndroom valt goed te leven, ze hebben dan een speciaal dieet nodig en je moet goed opletten op wat je tussendoor geeft. Maar als het goed is wordt daar met het fokken goed op gelet.

Wil je in één keer veel lundies zien? 25 september is er een Lundehundwandeling, op het lundehundprikbord vind je er meer over.