Het HondenForum

Er zit veel verschil in het gedrag van reu of teef. Bijvoorbeeld is mijn ervaring dat reuen meer wegloperig zijn, of er langer over doen om een beetje het hierkomen goed te willen uitvoeren, dan teefjes.

Ook vind ik zelf dat teefjes geneigd zijn om veel meer op je te letten, maar dat kan natuurlijk toeval zijn dat ik dat meemaak.

Is dit toeval en zijn er ook andere ervaringen hiermee. En heb je zelf voorkeur voor reu of teef en waarom?

Na een jaar luisteren de reuen hier ook goed, maar ik heb daar veel meer moeite voor moeten doen.

Ik heb zelf een teef en een reu. Maar mijn reu let echt veel meer op mij dan mijn teef. Indy, teef, gaat buiten haar eigen gangetje en Mykos komt zeer regelmatig bij mij een knuffel halen.

mwah ik weet het niet.

Hier alles bij elkaar 6 reuen en 3 teven.
Ik vind de teven hier toch wel moeilijkere in de omgang als de reuen.
De reuen gaan altijd leuk terwikjl de teven toch altijd voor de problemen zorgen, om het maar ff zo te noemen.
Ligt natuurlijk ook wel aan het karakter van de teven vooral die van Hera en Kayleigh, zijn toch honden uit sterke werklijnen dus dat speelt een grote rol.

De reuen zijn hier allemaal wat sulliger, vinden alles wel prima.

Ik vind de teven feller kwa karakter, feller t.o.v. van elkaar, geniepiger, uitgekookter..
De reuen vind ik vaak gewoon wat rechter door zee, no-nonsense je hebt zwart en wit en verders niets types.
(in mijn ras dan he )

Echt oplettender vind ik de teef niet, de reu houdt mij veel meer in de peiling.

onze Caya is ook veel gemener en oneerlijker dan onze reu Chico die gewoon veel eerlijker is en aanhankelijker
Caya verrast je altijd met onaangename dingen zoals uitvallen de ene keer wel de andere keer weer niet
in huis denkt Caya ook det ze de baas is en Chico de sukkel laat dat nog toe ook

ja ik heb twee teefjes met twee anderre karakters

happy blijft werkelijk in de buurd van mij
maar ruby gaat er heerlijk vandoor
happy snuft niet overal en plast niet tich keer ruby wel
happy is niet vel naar honden ruby wel die is pittiger
ik vind dus niet veel verschil tussen teefjes en reutjes
wand ook de reutjes waren verschillend van karakter

wij hebben 5 teven en 3 reuen , bij ons luisteren de reuen beter dan de teven , teven hebben vaak last van bananen in hun oren En ze zijn feller met alles , reuen zijn veel rustiger. Maar teven kunnen wel heel lekker knuffelen

Mijn ervaring is dat teefjes gewoon feller zijn, soms gewoon echte kattenkoppen Mijn reu is wat gemoedelijker en relaxter.

Mijn ervaring is dat het met reuen meer opletten is geblazen met vreemde reuen. M.a.w. ze zijn vaker onvoorspelbaar als ze een andere reu tegenkomen, wat kan ontaarden in uitvallen en zelfs vechten. Omgekeerd hebben andere reuen het vaker op je eigen reu voorzien. Met teven wandel ik veel ontspannener, nooit problemen.

Maar teven binnen de roedel kunnen wel weer echte loeders zijn, heel erg op elkaar letten, jaloers gedrag etc. Maar zoals eerder is gezegd, het gedrag kan natuurlijk per reu / teef heel erg verschillen.

Anna Penta schreef:Mijn ervaring is dat het met reuen meer opletten is geblazen met vreemde reuen. M.a.w. ze zijn vaker onvoorspelbaar als ze een andere reu tegenkomen, wat kan ontaarden in uitvallen en zelfs vechten. Omgekeerd hebben andere reuen het vaker op je eigen reu voorzien. Met teven wandel ik veel ontspannener, nooit problemen.

Die ervaring heb ik ook. Moos zal nooit vechten met een andere reu, hij snauwt weleens als een andere reu te lang aan zijn gat blijft ruiken, maar dat is het dan, maar er zijn wel andere reuen die gewoon niet goed met andere reuen kunnen. Dus met Moos is het toch altijd een beetje opletten, wat trouwens ook wel extra zo werkt omdat hij natuurlijk erg klein is. Als bijv. een Rottweiler reu op ons af komt hou ik toch altijd een beetje mijn hart vast. Als hij het niet zo op andere reuen heeft, en Moos een snauw geeft heeft kan dat al snel niet zo leuk aflopen omdat Moos 35 of 40 kilo lichter is. En nu is Moos ook geen onderdanig typje, dus hij zal zich niet meteen op zijn zij of rug gooien als een andere reu zichzelf ook heel wat vindt. Wat misschien ook weer sneller een reactie van een andere zelfverzekerde reu uitlokt.

Ik merk ook aan mezelf dat als er een opdringerige reu komt snuffelen terwijl mijn honden aangelijnd zijn, en de baas weer eens in geen velden of wegen te bekennen is, ik Saar naar voren schuif. Aan de riem vindt Saar eigenlijk allen honden leuk. Met Moos wordt dat gewoon vaak hommeles, een opdringerige reu in de buurt terwijl Moos zelf aan de riem zit, en Saartje ook nog eens naast hem staat.
Saar is schijnbaar een kei in kalmerende signalen, want zelfs zeer opdringerige reuen snuffen bij haar even heel voorzichtig en dat is het dan. Nu rolt Saar zich ook vak op haar zij, of doet iig de oortjes in haar nek, en de staart laag, dus er is ook totaal geen aanleiding om Saar verder te belagen.

Moos is hier ook degene die het verst bij mij vandaan gaat en overal moet snuffelen. Saar is veel baasgerichter en blijft veel beter in de buurt. Zij kan ook los in bijv. woonwijken. Moos niet, die trekt dan gewoon zijn eigen plan.

Wat ik helemaal niet herken is dat kattenkopperige en felle. Dat heeft Saar helemaal niet. Saar is gewoon een heel zachtaardig, rustig teefje. Ze kan wel heel wild spelen met haar puppenvriendje, en met Moos, maar dat is dan alleen maar omdat duidelijk is dat de andere partij dat ook leuk vindt.
Saar zal nooit fel doen bij een andere hond, of zich opdringen. Moos daarentegen kan, als hem iets niet aanstaat, soms weleens snauwerig uit de hoek komen.

Spok, reu: houdt van knuffelen, maar met mate. Ligt ook graag bij je op bed, maar soms ook niet. Speelt zowel met reuen als teven, soms een tikie te fel. Wordt wel agressief als hij z'n oog op een teef heeft laten vallen en een andere reu bemoeit zich ermee. Luisteren en op me letten gaat steeds beter, weet nog niet waar ik uit kom.

Zoë wilde altijd bij me zijn en bij me liggen, maar hield niet echt van knuffelen. Eventjes was oke, maar mocht niet te lang duren. Met honden was het eenvoudigweg zo : reuen waren oke, teven en gecastreerde reuen moesten oprotten. Luisteren deed ze in de regel goed, op me letten niet altijd. Naar mij grommen: ondenkbaar.

Luna: met stip de felste als ze het niet op een andere hond heeft, kan zowel reu als teef zijn. Speelde ook met beide geslachten, maar dat komt eigenlijk niet meer voor, behalve dan met Spok. Ze luistert goed en houdt me goed in de gaten tijdens wandelingen. Door haar prooinijd kan ze ook lelijk snappen en grommen als je er niet mee om weet te gaan, maar ze is ook een hele lieve knuffel die maar wat graag op je schoot komt zitten.

Dus verschil reu en teef, ik kan er geen chocolade van bakken.

Ik vind over het algemeen teven feller dan reuen; pinniger, zeg maar.
Ze pikken weinig en zijn gewoon kattig

Bij 'mijn' ras, de Rottweiler, vind ik de teven over het algemeen wel aanhankelijker. Ze lopen zelden weg, zijn erg erfvast.
Kaya let juist heel erg op mij en is enorm aanhankelijk (maar kan daarentegen toch ook weer eigenzinnig zijn en dus verschrikkelijk kattig). Ze luistert ook goed en haar is makkelijk wat te leren, makkelijker dan de meeste reuen die ik ken.

jip007 schreef:bij ons luisteren de reuen beter dan de teven , teven hebben vaak last van bananen in hun oren En ze zijn feller met alles , reuen zijn veel rustiger. Maar teven kunnen wel heel lekker knuffelen

Ja, dit slaat ook op mijn zooitje ongeregeld thuis.
Niks meer aan toe te voegen!

monky is heel trouw en vind niemand leuker als mij & vriend hij gaat nooit verder als 10 meter bij mij vandaan (jaja er kan zelfs een loopse teef voorbij lopen zonder dat ij er achter aan gaat en hij is ongecastreerd) en duizend x in een uur om kijken waar ik ben doordat hij vaak is gebeten (hij heeft nog nooit een hond verwond of gevochten) moet hij niks hebben van vreemde honden als hij aan de lijn is is hij los kan hij eigenlijk wel met veel honden reu & teef hij laat zien dat hij er is en voor de rest interreseerd het hem allemaal weinig eigenlijk is het een watje in een onbehoude verpakking verder moet hij wel echt veel bewegen anders is het een monster in huis hij is jammer genoeg niet echt een kroeler (gaat steeds beter hij is bijna 5 jaar) maar wil wel vaak aandacht maar hij speelt dan liever monky heeft jammer genoeg best een moeilijk karakter en hij maakt het daardoor zich zelf & mij zo moeilijk ook door zijn drukte & stress breekt hij snel wat er is eigenlijk ook altijd wel wat met hem

amy is nu 9 maanden en een klein zelfverzekerd ettertje die veel meer de baas wil spelen als monky bij volwassen honden houdt ze zich in maar die border collie die haar nu 2 x heeft gepakt moet ze niks meer van hebben ze is buiten erg druk tegen honden en accepteerd nog wel afstraffingen (maar hoe lang nog ) ze let wel veel minder op mij ze zal niet snel weg lopen maar als ze echt aan het spelen is moet ik wel opletten ik vindt haar veel vrijer in haar doen en laten als monky wel is ze veel liever tegen vreemde mensen & kinderen monky moest op deze leeftijd al niks van vreemd hebben ook is zij heel rustig in huis en een verschikelijke kroeldoos en zij kan zichzelf prima vermaken

ik zei altijd na monky nooit meer een reu maar dat is nog te bezien ligt natuurlijk ook een heel deel aan hoe de situatie dan is maar op zich vindt ik nu aan allebij wel leuke dingen en minder leuke dingen

Teefjes snerpen meer naar andere honden. Tenminste, alle teven die ik heb gehad Tuana heeft ook al de naam TakkeTeef Ze vond het niet leuk dat er 2 "pups" van 5 maanden met haar gingne spelen. Dan bijt ze goed van zich af.

Ik merk dat teven veel feller zijn dan reuen

jidde schreef:Teefjes snerpen meer naar andere honden. Tenminste, alle teven die ik heb gehad Tuana heeft ook al de naam TakkeTeef Ze vond het niet leuk dat er 2 "pups" van 5 maanden met haar gingne spelen. Dan bijt ze goed van zich af.

Ik merk dat teven veel feller zijn dan reuen

Ik vind dat zo vreselijk grappig om te lezen. Ik ken dus helemaal geen takketeven. Ik ken er een stuk of 10, en die zijn allemaal juist helemaal niet snauwerig. Mijn Saar dus ook niet, da's echt een lief, onderdanig tutje eersteklas. Ik heb haar echt nog nooit zien snauwen.
Moos daarentegen maakt heel snel duidelijk of iets hem wel of niet bevalt.

Ooit wel eens een herder gezien?? Ik denk ook dat het het karakter van een herder is hoor Tuana is een takketeef (die durft 2 "pups" van 5 maanden weg te jagen en ze durft nanni te bijten ). Nanni is een takketeef (die valt andere takkenteven aan) en Rivkah, de pup die we tijdelijk hadden, durfde ook wel te bijten als het haar niet zinde

Ach, ik houd daar wel van. Anders had ik wel een labrador genomen

Owja, vriendin van mij heeft een maltezertje van nu 11 weken, annebel. das ook een mustie eerste klas HEEEEEEEEEEL anders dan Tuana. Zo zie je ook weer hoe belangrijk het rasverschil is

Ja, ras maakt ook heel erg uit. Hier in het bos loopt inderdaad een herder, en da's een takketeef; die kan dus niet los in het hondenbos, want dan snauwt ze alles weg.

Zie je wel; rothedders

Tja ik ga niet zeggen dat het niet zo is Tuana is ook bijna gegrepen door... je raad het al... een duitse herder Was op een pakwerkwedstrijd. gelukkig is tuana nog terughoudend en dook zelf al weg

Shelties en collies:

ik merk wel dat er verschil is tussen reu of teef bij deze twee rassen, de reuen zijn over het algemeen rustiger qua karakter, de teven zijn drukker, maar vaak wat aanhankelijker.

Ik heb een teefje omdat dat vaak veel minder problemen geeft met de vele dominante reuen die hier in de buurt rondlopen. Ook heeft een teefje minder de neiging in huis dominant te zijn.

Ik vind ze gevoeliger en aanhankelijker in het algemeen. Ook de teefjes die in de buurt hier rondlopen geven nauwelijks problemen, terwijl menig reueneigenaar met een uitvallende hond loopt.

Anne

Wij hebben hier 2 reuen, allebei zijn ze enorm knuffelig en ze kunnen goed met elkaar overweg. Allebei luisteren ze goed en zijn best sociaal naar andere honden (alhoewel de kruizing jack, iets feller is dan onze kees naar andere honden) Alleen als een andere hond begint te grommen en opdringerig wordt, willen ze nog wel eens met zijn 2en hem corrigeren, waarna het gedrag van de andere hond ook vaak meteen over is Bij teefjes gebeurt dat eigenlijk nooit, het zijn iedere keer reuen waarbij dat gebeurt. Met teefjes gaat het juist heel goed onder elkaar. Verder heb ik geen ervaring met teefjes, heb nooit een teefje gehad. Mijn moeder wel, en dat teefje was knuffelig, en sociaal naar andere honden.

Mantitaur schreef:Shelties en collies:

ik merk wel dat er verschil is tussen reu of teef bij deze twee rassen, de reuen zijn over het algemeen rustiger qua karakter, de teven zijn drukker, maar vaak wat aanhankelijker.

Deze ervaring heb ik ook met Border Collies. Mijn BC reu is vriendelijk naar teven toe, soms iets minder vriendelijk naar machoreuen die hem achterna lopen of te dichtbij komen. BC teven zijn over het algemeen snauweriger naar andere honden, of juist overdreven mondhoek-likkerig, op het irritante af. Vooral loopse BC-teven kunnen echte bitches zijn.

wij hebben ook twee reuen en een teef,nou doe mij die reuen maar hoor
Ik vind teven idd veel koppiger en eigenwijzer,reuen zijn wat moeilijker naar andere reuen,maar ze luisteren beter
Overgens is onze teef helemaal geen kattekop tegenover andere honden,ook niet tegen teven,zij heeft ook nooit mot met een hond en verder dan een snauw gaat ze niet,tenzij de ander echt aanvalt!
Sven onze witte heeft met niemand problemen speelt met reu en teef,geen probleem!
Itan houd niet van andere reuen,zeker niet bij zijn teef in de buurt,maar hij houd ook niet van teven bij zijn teef
Itan heeft grenzen voor beide geslachten en als ze die passeren dan maakt het hem geen hol uit of het een teef of reu is,hij speelt nooit ook niet met teven!

Inge O schreef:

starfleet schreef:Ik heb een teefje omdat dat vaak veel minder problemen geeft met de vele dominante reuen die hier in de buurt rondlopen. Ook heeft een teefje minder de neiging in huis dominant te zijn.
Ik vind ze gevoeliger en aanhankelijker in het algemeen. Ook de teefjes die in de buurt hier rondlopen geven nauwelijks problemen, terwijl menig reueneigenaar met een uitvallende hond loopt.

Anne

dat is nou naar mijn gevoel één van de grootste misverstanden wat verschil reutjes - teven betreft .

Ja ben ik helemaal met je eens.
Wij hebben vaak een tijdelijke hond in huis en met de reuen gaat dat altijd goed en dat zijn toch niet de als meest makkelijke rassen bekend staande honden maar met Tash mijn onlangs overleden teefje moest ik echt wel uitkijken met andere teven.
Zij was veel feller naar de gasten toe ,als het om teven ging dan in ieder geval,dan de heren en wij hebben ook nooit een pittige teef erbij gezet want dat was zeker hommeles geworden.

Inge O schreef:

tineke schreef:

Inge O schreef:

starfleet schreef:Ik heb een teefje omdat dat vaak veel minder problemen geeft met de vele dominante reuen die hier in de buurt rondlopen. Ook heeft een teefje minder de neiging in huis dominant te zijn.
Ik vind ze gevoeliger en aanhankelijker in het algemeen. Ook de teefjes die in de buurt hier rondlopen geven nauwelijks problemen, terwijl menig reueneigenaar met een uitvallende hond loopt.

Anne

dat is nou naar mijn gevoel één van de grootste misverstanden wat verschil reutjes - teven betreft .

Ja ben ik helemaal met je eens.
Wij hebben vaak een tijdelijke hond in huis en met de reuen gaat dat altijd goed en dat zijn toch niet de als meest makkelijke rassen bekend staande honden maar met Tash mijn onlangs overleden teefje moest ik echt wel uitkijken met andere teven.
Zij was veel feller naar de gasten toe ,als het om teven ging dan in ieder geval,dan de heren en wij hebben ook nooit een pittige teef erbij gezet want dat was zeker hommeles geworden.

ja, en diezelfde ervaring heb ik in hun gedrag naar mensen toe. ik ken bij de hovawarten zeker evenveel teven waar mensen op een gegeven ogenblik serieus mee in de knoei raken als reuen.
als mensen dat mee laten spelen in hun keuze of ze een reutje of een teefje zouden nemen leg ik daar ook altijd sterk de nadruk op. té vaak merk je dat ze daarover zo zwart-wit zijn ingelicht dat ze denken 'mwahh, zo'n makkelijk teefje, dat moet voor ons nog wel te doen zijn'......... niet dus .

Ja vind ik ook hoor soms kiezen mensen een wat ''moeilijker ''ras en dan moet het een teef worden omdat ze bang zijn het anders niet aan te kunnen.
Foute beslissing teven kunnen oook heel bitcherig zijn hoor en gaan naar mijn idee langer door met het appeltje schillen(vrouwen he we hebben he er nog even over)met een ander.

Binno is mijn derde rottieteef... nou heb ik het wel gehad met teven pfff.
Reuen zijn ook veel gelijkmatiger van karakter, terwijl het bij teven naargelang de hormoontjes steeds weer verandert.
Ik hou zeker van een beetje pit in een hond, maar Binno is wel a real bitch... Ze is moeilijk met andere honden (lees: absoluut onmogelijk met andere teven) dominant, eigenwijs, bezitterig, wil altijd de boel controleren en naar haar hand/poot zetten, maar... ook heel erg lief en aanhankelijk. Vooral dan voor ons en mensen die ze zelf uitkiest en goedgekeurd heeft.
Veel hangt ook van de bloedlijn af, want ik ken ook tamelijk "makkelijke" rottieteven. (eigen schuld, ik wist van de fokker dat dit een "hard" nest was )
Begrijp me niet verkeerd, Binno is een wereldhond, maar wel eentje met gebruiksaanwijzing!
Onze andere honden zijn reuen, en mijn volgende hond zal zeker weer een reu worden.

Inge O schreef:[
dat is nou naar mijn gevoel één van de grootste misverstanden wat verschil reutjes - teven betreft .

Zal aan het ras liggen. Voor kooikers geldt het zeer beslist wel. Plus kijk eens wat er in de herplaatsing zit. Het aantal reuen is veel groter dan het aantal teven, dus zal beslist voor meer rassen gelden.

Anne