Het HondenForum

Ik ben er al een tijd van overtuigd dat de context waarin iets gebeurt voor een hond zwaarder meetelt dan voor mensen en hieruit blijkt dat een simpele verandering van omgeving al een boel kan veranderen. Hebben jullie dat ook weleens gemerkt? En maak je daar dan ook gebruik van?

Ik denk dat honden zich zeer gemakkelijk aanpassen zolang de roedel bekend is. Dat omgeving verandert is eén, maar dat de regels daar vervolgens aan aangepast worden hebben ze volgens mij enorm snel door. Braaf opgevoedde honden gaan ineens schooien op verjaardagsfeestjes, terwijl ze dat normaal nooit doen om maar eens wat te noemen. Ik denk dat de veranderingen in gedrag ook veel eeder te linken zijn aan het handhaven van de regels ja of nee en de mate waarin je consequent kan zijn en dat dan weer gerelateerd aan de omgeving. Nelson weet heel goed wanneer ik te piepelen ben en wanneer niet. Hij maakt daar soms dan ook dankbaar gebruik van. Dat ligt aan mij en mijn reactie hangt weer af van de omgeving (en mijn humeur. )
Ik neig er dus naar te vinden dat de omgeving geen hol uitmaakt, maar wel de mate waarin wij als bazen ons aanpassen aan de omgeving.

hier ook hoor. sam kan dan niet snel mee op visite., maar bij lola merk ik het wel.

bij ons thuis mogen ze op de bank en alles, bij mijn moeder niet.

lola denkt er niet eens over na om daar op de bank te springen, mag niet=klaar.

Wel hangt het ervan af hoe "thuis" ze zich voelen denk ik. Onzekere honden springen niet zomaar op de bank bijvoorbeeld. Dat is toch iets wat gelinkt is aan status/hogere plekken en daarvoor moet je je enigszins zeker voelen. Jij gaat in een vreemde ruimte ook niet zomaar op de grootste en mooiste stoel zitten achter het duurste bureau. ( nou ja, de meeste mensen ieder geval niet ) Omdat je je iets onzeker voelt stel je je afwachtend op en pas je daar je gedrag op aan en vertoon je dus geen "dominant" gedrag, zoals het uitzoeken van prominente plekken. Voelt de hond zich echter prettig/zeker in de roedel of een mens in een groep zie je dat gedrag dus wel weer...maar dan toch ook iets afhankelijk van de (vreemde) omgeving. Is de omgeving veilig/bekend dan is hij in mijn ogen dus van ondergeschikt belang, maar staat voorop de wijze waarop je als baas met je hond omgaat.

Ik weet niet of het helemaal vergelijkbaar is, maar sinds enige tijd train ik dus weer met Kaya en daar is het een totaal andere hond dan thuis.
Geen praatjes daar, meer zelfs richting onzekerheid. Oefeningen die ze thuis feilloos beheerd, voert ze daar niet of slecht uit.

Een hele goede (honden)kennis traint daar ook en hier op bekent terrein zegt ze de man lichtjes gedag. Daar springt ze de man compleet om zijn nek heen 'he eindelijk een bekende'.

Bij mijn schoonmoeder en mijn eigen moeder gedragen de honden zich min of meer hetzelfde als thuis, als plakt Moritz dan wel iets meer aan mij dan gewoon thuis.

En inderdaad: schooieren doen ze nooit, behalve als er visite is

massam schreef:hier ook hoor. sam kan dan niet snel mee op visite., maar bij lola merk ik het wel.

bij ons thuis mogen ze op de bank en alles, bij mijn moeder niet.

lola denkt er niet eens over na om daar op de bank te springen, mag niet=klaar.

Hier hetzelfde. Van mij mogen de honden op de bank, van mijn ouders niet (alleen Snoepie).
Als Danco hier is ligt hij direct languit op de bank. Als ik met het kwartet in het huis van mijn ouders ben als zij op vakantie gaan zal er geen van de 3 grote honden zomaar op de bank gaan liggen, dus ook Nika en Marouck niet. Behalve als ze even alleen gelaten worden.
Bij mijn ouders plast of Danco of Snoepie (maar vermoedelijk Danco) 's nachts in de mand sinds ongeveer een jaar. Slapen ze hier dan zijn ze altijd droog. Ik laat ze niet meer keer per dag uit dan mijn ouders.
Danco kan heel erg "zeuren" als hij vindt dat het tijd is om uitgelaten te worden bij mijn ouders. Zij laten hem eigenlijk altijd op dezelfde tijden uit. Hier wisselen de tijden nogal eens en wordt er dus ook door Danco niet gezeurd.
Bij mijn ouders thuis laten Danco en Snoepie nog weleens hun eten staan, hier vallen ze direct aan op hun bakken, ondanks dat ze gescheiden eten van Nika en Marouck.
Marouck is hier binnen goed te hebben tegenwoordig, bij mijn ouders is ze weer gigadruk, of ik er nu ben of niet.
Nika past zich het gemakkelijkste aan, zij is van pup af aan gewend zowel bij mij als bij mijn ouders te zijn en is op beide plekken gewoon relaxt en makkelijk.

Ik heb wel het idee dat een andere omgeving vaak bepalend is voor wat de honden kunnen doen of niet. Als mijn honden merken dat ik meer met andere dingen bezig ben dan met hen, dan worden ze ook meteen ondeugender. Dus dat gebeurt vaak bij anderen omdat ze merken dat je minder op ze let. Het zijn vaak maar kleine dingetjes, niet eens zo opvallend, maar wel anders dan thuis, waar ik meer aandacht voor ze heb. En dat geldt ook als ik bij mensen ben met honden, dan is het toch 4 paar ogen dat het hele zooitje in de gaten houdt en dan zijn mijn honden o zo braaf.
Zo weten ze prima het verschil tussen wel of niet op de bank. Bij anderen mag het niet, bij mij mag het wel, ze doen echter weinig moeite om bij anderen toch op de bank te klimmen. Terwijl bij mijn vader, waar het ook mag, ze direct de bank in beslag nemen. Dus blijkbaar weten ze in verschillende situatie heel goed wat de geldende regels zijn en hoeveel er op ze gelet wordt.

Als ik ze meeneem naar familie. luisteren ze alletwee niet.
Ze doen van alles wat niet mag en ze negeren me totaal, mn familie zegt dan, daar komt Els weer met haar goed opgevoede honden, omdat ik altijd over ze opschep hoe goed ze luisteren.
Groetjes Els

Ja honden zijn slimmer dan je denkt,de omgeving maakt ze niks uit maar het luisteren,mijn man laat rocky elke morgen uit een bepaalde route,ja en dat zit in dat hoofdje en laat ik hem uit,ik loop een andere route,zit hij me zo aan te kijken,van waar ga jij naartoe.Thuis mag hij op de bank(zit een plaid op)als wij op bezoek gaan wilt hij daar ook op de bank, nou dat hebben we hem snel afgeleerd.Het ligt er maar aan hoe de regeltjes zijn bij andere mensen,als die volhouden van het mag niet komt het best goed

Diesel gedraagt zich beduidend anders in andere situaties/omgevingen.
Op de hondenclub al helemaal.
Daar is hij een totaal andere hond.
Daar vraagt de 'juf' of hij benaderbaar is, en lopen mensen met een boog om hem heen. Mijn blaffend en grommend vloerkleed.
Op visite is hij druk, maar plakt hij ook aan me. Onzeker dus...

ook daar waar we bijna dagelijks komen, en wat na 2,5 jaar wel heel bekend zou moeten zijn.

Het enige verschil in gedrag vind ik dat Shanu bedelt onder het eten als ik bij mensen op visite ben. Dat doet ze thuis dus echt niet. Verder hoor ik van mensen waar ze geweest is, dat ze gewoon braaf is geweest, zoals altijd. Hier dus geen rare dingen.

Ja Martijn, wij merken dat ook. Als eerste aan de pups die we gefokt hebben en bij ons op bezoek komen. Ze weten dan precies dat ze hier alles mogen en willen meteen op schoot zitten en Toine aflebberen. Dat weten ze omdat hij altijd op de grond gaat liggen als de pups rondlopen en dan mogen ze lekker bij hem komen kroelen en likken en bijten etc.
Hij bijt ze dan overigens ook wel in hun wangen maar dat is tijdens het spelletje.

Als hier dan een bijzonder goed opgevoed hondje op bezoek komt waarvan de baasjes trots vertellen dat hij/zij niet likt en/of op schoot zit en niet schooiert, dan kijken ze zeer verrast als die lieverd het bij ons ineens allemaal 'vergeten' is en gewoon weer doet wat hij deed toen hij hier nog in het nest was. Toine is dan weer 'hun baasje'.

Martijn schreef:Ik ben er al een tijd van overtuigd dat de context waarin iets gebeurt voor een hond zwaarder meetelt dan voor mensen en hieruit blijkt dat een simpele verandering van omgeving al een boel kan veranderen. Hebben jullie dat ook weleens gemerkt? En maak je daar dan ook gebruik van?

Ik denk ook dat dat zo is, want een hond is toch meer dan een mens wat zijn gedrag betreft afhankelijk van condiotionering, en dat is in hoge mate context gevoelig.

Ik wil overigens met deze opmerking absoluut niet het belang van conditionering voor het menselijk gedrag onderschatten. Maar daarnaast kennen wij intelligent leren, en kunnen dus beter context-onafhankelijk (intelligent ) gedrag vertonen.

Bij mijn ouders mag Dingo op de bank, en bij ons ook. Bij mijn schoonouders niet, en daar heeft hij het ook nog nooit geprobeerd.
Dingo gaat ook mee naar de kapper, en ligt dan altijd midden in de zaak. Hij past zich wat dat betreft heel snel aan. Maar weet wel waar wat wel en niet mag.

Thuis is hij redelijk 'aanwezig' in huis, knuffelen, rennen, spelen, water drinken, klieren enz.
Bij visite is hij juist heel erg rustig.
Als daar een zacht kleedje of kussen ligt gaat hij daar op liggen en daar blijft hij dan ook gerust een uur op liggen, hij gaat dan gewoon slapen.