Het HondenForum

wat ik mij al een tijdje afvraag is of het wel verstandig is om honden uit het buitenland naar nederland te halen
zijn het niet vaak honden met een vreselijk verleden niet gesosialiseerd met alle gevolgen van dien
met gevaar dat deze honden verkeerd reageren op de "nederlandse"honden die daardoor weer problemen ontwikkelen (uitvallen en zo)
ik kom hierop omdat er hier een mevrouw rondloopt met een totaal gestoorde greyhound(hond uit spanje) valt naar alles uit wat langs komt vast door alle ellende wat dit beest heeft meegemaakt eerder in zijn leven
begrijp me goed ik veroordeel niemand die een hond uit het buitenland adopteerd en er zullen vast hele lieve sociale honden bijzitten die geen last van hun verleden hebben.
maar ik vraag het me gewoon af,het gaat me wat ver om de honden uit het buitenland te vergelijken met honden die geboren zijn bij een broodfokker maar de o zo belangrijke basis is bij beide honden toch wel flink verkeerd gegaan

Ik snap niet helemaal wat je bedoeld met een 'gevaar' voor 'nederlandse' honden??
Ik ga er dan gewoon vanuit dat als iemand weet dat zijn hond 'agressief' is naar andere honden/mensen deze de hond aan de lijn houdt of desnoods muilkorft?!?

Overigens beheersen de meeste buitenlandse honden de hondentaal perfect!

De meeste buitenlandse honden zijn juist extreem sociaal naar andere honden. De meesten komen tenslotte van de straat en zijn daar opgegroeid tussen andere honden.
Alle goede stichtingen die honden naar Nederland halen selecteren streng op welke honden wel en niet geschikt zijn om in een land als Nederland te leven.

Een buitenlandse hond is juist meestal heel goed met andere honden, tenslotte hebben ze op straat gezwerfd met meestal andere honden (roedel).
Waar het probleem zit, als er een probleem is, dan is het t.o.v. mensen want daar heeft de hond vaak nare ervaringen mee opgedaan.

Moritz van mij (uit Griekenland) is een uiterst sociale hond tov andere honden. Ik hoef nooit bang te zijn dat hij gaat vechten of ander ongewenst gedrag vertoont tegenover andere honden. Hij weet perfect hoe het werkt en zelfs de grootste 'etter' van de buurt vecht niet met hem omdat Moritz het exact weet in te schatten allemaal.

De socialisatie met andere honden is dus juist meestal prima, alleen zit het probleem soms in de socialisatie met mensen.

Ik vang sinds kort buitenlandse honden op en ik merk inderdaad dat deze honden veel socialer zijn. Om te overleven moeten deze honden de hondentaal perfect beheersen. Veel honden zijn wel wat angstig in het begin, maar dat is ook logisch. Ze komen ineens in een hele andere wereld terecht en dat is even wennen.

Bij de stichting waar ik voor opvang worden honden met serieuze gedragsproblemen eerst begeleidt door een gedragsdeskundige en dan pas geplaatst.

zoals jullie het nu uitleggen had ik het nog niet bekeken,ik heb alleen ervaring met de greyhound uit de buurt en die valt elke hond aan waar hij langskomt.
maar die heb je ongetwijfeld ook onder de honden die hier zijn geboren en opgegroeid.
ik dacht eigenlijk dat dat een oorzaak was van zijn slechte verleden,of hij naar mensen uitvalt dacht ik niet, terwijl hij wel mishandeld is (lidtekens op de hond)
zo zie je maar hoe verkeerd je over iets kan denken (ik dus )

Ik heb ook een hond uit Spanje (de grote op de foto hieronder) en ik heb nog nooit zo'n sociale hond gekend, hij spreekt de hondentaal echt perfect! Honden hier uit de buurt die met veel andere honden vechten vechten niet met Sunny terwijl hij toch ook een reu is die niet echt bang is aangelegd. Met andere mensen en kinderen is hij ook heel goed. Ik weet wel dat er ook honden zijn die dat allemaal niet hebben maar die heb je overal. De mijne is in ieder geval zo sociaal dat de gemiddelde nederlandse hond er een puntje aan kan zuigen

Is de greyhound in kwestie niet een ex-racehond..? Dat zou kunnen verklaren waarom hij/zij niet zo sociaal-vaardig is als andere buitenlandse honden.

FoN schreef:Is de greyhound in kwestie niet een ex-racehond..? Dat zou kunnen verklaren waarom hij/zij niet zo sociaal-vaardig is als andere buitenlandse honden.

volgens mij wel
waarom zijn die exrace honden dan minder sociaal

magda schreef:

FoN schreef:Is de greyhound in kwestie niet een ex-racehond..? Dat zou kunnen verklaren waarom hij/zij niet zo sociaal-vaardig is als andere buitenlandse honden.

volgens mij wel
waarom zijn die exrace honden dan minder sociaal

Omdat ze altijd in een hokje gestopt worden en er alleen uitgehaald worden voor de race. Voldoen ze niet meer, dan worden ze opgehangen aan bomen en afgeranseld........
Deze honden komen dus nauwelijks of helemaal niet in contact met andere honden.

Toch ken ik een paar mensen met grey's en die honden leven juist in een grote groep bij die mensen, zonder enig probleem. Die gaan ook wel mee naar groepswandelingen en ook daar blijken het vaak juist de meest zachtaardige honden te zijn die je je maar voor kan stellen.
Die ik ken zijn eigenlijk allemaal heel sociaal.

Maar dat kenmerkt inderdaad de honden die alleen maar onder de honden hebben geleefd.

Nadeeltje van buitenlandertjes kan zijn: hun grote vrijheidsdrift (lopen nogal eens flink bij de baas vandaan), hun jachtdrift en soms wat onaangepast aan ons burgerleventje met huisje/boompje/beestje.
Maar ja, die eerste twee dingen waren ook altijd zeer van toepassing op Beertje en dat is geen buitenlandertje.
Oftewel, waar ze ook vandaan komen, ze hebben allemaal hun voor en nadelen.

magda schreef:wat ik mij al een tijdje afvraag is of het wel verstandig is om honden uit het buitenland naar nederland te halen
zijn het niet vaak honden met een vreselijk verleden niet gesosialiseerd met alle gevolgen van dien
met gevaar dat deze honden verkeerd reageren op de "nederlandse"honden die daardoor weer problemen ontwikkelen (uitvallen en zo)
ik kom hierop omdat er hier een mevrouw rondloopt met een totaal gestoorde greyhound(hond uit spanje) valt naar alles uit wat langs komt vast door alle ellende wat dit beest heeft meegemaakt eerder in zijn leven
begrijp me goed ik veroordeel niemand die een hond uit het buitenland adopteerd en er zullen vast hele lieve sociale honden bijzitten die geen last van hun verleden hebben.
maar ik vraag het me gewoon af,het gaat me wat ver om de honden uit het buitenland te vergelijken met honden die geboren zijn bij een broodfokker maar de o zo belangrijke basis is bij beide honden toch wel flink verkeerd gegaan

Ik denk dat die mevrouw met die gestoorde greyhound een uitzondering op de regel is, want juist windhonden kan je bij wijze van spreken half dood martelen, en daarna kunnen het gewoon geweldige en sociale huisdieren worden.

Ik denk, dat als je je hond bij een goeie stichting haalt, en je bedenkt ook goed wat voor hond je wilt en wat voor hond daar het best bij past (een Roemeense straathond is bepaald iets anders dan een afgedankte Spaanse jachthond!), dat je met een buitenlandertje een wereldhond krijgt.

Verder heb ik natuurlijk alleen maar echte ervaring met die van mij, maar ik kan je verzekeren dat hij het niet best heeft gehad in zijn jeugd. Af en toe zie je dat nog (als hij denkt dat iemand hem pijn gaat doen), maar het enige dat hij dan doet is stijf van ellende in elkaar duiken, oogjes dicht en wachten op de klappen.

Dat buitenlandse honden gedragsproblemen zouden kunnen veroorzaken bij Nederlandse honden is natuurlijk je reinste kul. De honden die ik ken die andere honden hebben getraumatiseerd zijn ex-asielhonden en honden die nu nog een slechte baas hebben. De buitenlandse honden die ik ken zijn of heel erg sociaal, of hebben een goeie baas die precies weet wanneer de hond effe aan de lijn moet.

Ik heb wel gehoord dat bv geredde Greyhounds en Galgo's een jaar lang bang blijven voor alles. Dingen als een tv of een stofzuiger hebben ze nog nooit gezien. Ook hebben ze vaak bang van mannen, maar dat is geen wonder gezien hun verleden.

Stefan heeft onze Mollie letterlijk zelf uit de kennel van het asiel in Spanje gehaald en mee naar huis genomen (wel via een stichting ) Eenmaal thuis was ze meteen zindelijk, kon alleen thuis blijven (ik zat er in het begin meer mee dan zij), heeft nooit iets stuk gemaakt, kon met de katten samen, liep braaf mee aan de riem, ging zo mee de auto in en kon in de auto ook rustig even wachten als we iets moesten doen ergens, kortom een perfecte hond. Van alle aanpassingsproblemen die we verwacht hadden hebben we bij haar niets gemerkt. Met de pneumatische boor gaten in de muur boren, de stofzuiger, vuurwerk, ze vindt en vond er werkelijk niets eng aan.

Onze andere galgo kwam uit een pleeggezin in Nederland, dus die had al een voorsprong, maar ook met hem verliep de introductie hier in huis zeer soepel.

Beide honden zijn erg sociaal naar andere honden toe en ook met mensen is het geen probleem behalve dat ze angstig zijn voor vreemde mensen. Ze zullen echter nooit uitvallen, maar doen er juist alles aan om vreemde mensen te ontwijken. Als ze los lopen is dit al veel minder omdat ze zich dan niet gevangen voelen door de riem. Bezoek thuis is geen probleem, want dan voelen ze zich veilig op hun eigen terrein.

Naar de dierenarts gaan is met beide honden ook geen enkel probleem. Ze laten alles gelaten over zich heen komen en de dierenarts kan zonder problemen alles bij ze doen.

Los lopen is ook geen probleem. Mollie liep met 6 weken los en Dootje na 7 weken. Beiden luisteren ze prima en lopen niet al te ver bij ons weg. Ze blijven ons altijd in de gaten houden.

In huis zijn het de rustigste honden die je kan hebben. De deurbel of de postbode kan amper een reactie teweegbrengen en het komt niet eens in ze op om dan te gaan blaffen want waaksheid zit er totaal niet in. Een lekkere zachte bank om op te liggen, genoeg eten en drinken, dagelijks een lekkere wandeling en niet te vergeten een hele grote portie knuffels en dan zijn onze honden dik tevreden.

Onze Dootje stond bij de stichting waar hij vandaan komt zelfs als zeer getraumatiseerd en probleemgeval bekend. Het zou voor Stefan ene hele klus worden om hem aan hem te laten wennen en het was onbekend of hij ooit los zou kunnen. Met Stefan was hhij binnen een paar dagen de grootste maatjes en los lipe hij na zeven weken. Hij is de grootste schat die je kan indenken en we hebben helemaal geen problemen met hem gehad. Natuurlijk moet je er van tevoren goed over na denken voor je een buitenlandse hond neemt, maar dat moet je m.i. bij iedere hond waar die ook vandaan komt. Het blijft een levend wezen en geen machine dus je kan altijd voor verrassingen komen te staan. Soms positief, maar soms ook negatief.

Ja, ik ken er ook eentje, een miniscuul buitenlands hondje, soort vlinderhondje, dat gewoon via een 1.80 meter hoge ijzeren schutting begroeid met klimop om hoog klom, zo erover heen.
En echt, het is geen kat, maar een echt hondje.

Martijn schreef:

johan1969 schreef:Ik heb wel gehoord dat bv geredde Greyhounds en Galgo's een jaar lang bang blijven voor alles. Dingen als een tv of een stofzuiger hebben ze nog nooit gezien. Ook hebben ze vaak bang van mannen, maar dat is geen wonder gezien hun verleden.

Onzin. Dit soort generalisatie slaan nergens op.


Ik heb met een vrouw van Greyhounds in Need een uur lang gepraat, en ze zei me zelf dat de meeste Galgo's en Greyhounds een hele lange aanpassing nodig hebben.

Voor andere rassen is dat misschien anders, maar dit soort windhonden is wel heel gevoelig.

magda schreef:wat ik mij al een tijdje afvraag is of het wel verstandig is om honden uit het buitenland naar nederland te halen
zijn het niet vaak honden met een vreselijk verleden niet gesosialiseerd met alle gevolgen van dien
met gevaar dat deze honden verkeerd reageren op de "nederlandse"honden die daardoor weer problemen ontwikkelen (uitvallen en zo)
:

Ik heb in mijn hele leven nog nooit zulke makkelijke honden gehad als ik nu heb.
sociaal naar mens en dier.

Vlgs mij is het binnenbrengen van ziektes ook een probleem wat nog relatief weinig andacht krijgt. Ik ben echter niet tegen t principe van honden binnehalen, maar heb liever geen rabies. En ik weet dat de dierenartsen in t buitenland het dan niet zo nauw nemen met het invullen van juiste gegevens op bv t rabiesformulier. Ook dingen als hartworm, leismania, etc. zullen we dan mee te maken krijgen.

Hier 3 buitenlanders (1 Roemeen van onszelf en onze buren hebben 1 spanjaard en 1 roemeen) en allemaal keurig en op tijd geent.
Ziek zijn ze alledrie nog nooit geweest.......

Als jij aan t eind van je vakantie een loslopend zwerfhondje uitzoekt, en deze meeneemt in t vliegtuig, bestaat t niet dat deze 30 dagen daarvoor een enting heeft gehad. Om zo'n hondje mee te krijgen heb je dus een beetje good-will nodig. Heb ik t niet over een goed georganiseerde organisatie die hondjes bemiddeld, maar puur over een vakantieganger die een zwerfhondje meeneemt. En ik geloof nooit, hoe proffessioneel een bemiddelnigsbureau ook is, dat er uitgebreid gescreend wordt, dit kost een fortuin. Snap ik wel, maar je neemt een risico. Nee, meestal niet voor de nederlandse populatie (hoewel dat bij hartworm meer aan t natte en koude klimaat dan aan een vector ligt) maar wel voor jezelf. (en dan bedoel ik emotioneel) Maar snap heel goed dat iemand zo'n hond toch een goed huis wil geven, hoor, en ken er zat die t gedaan hebben! (waar t meestal ook goed mee gaat, btw)
O ja, op rabies valt helaas nog niet te testen.

Martijn schreef:Honden van straat oprapen en meenemen is een compleet ander verhaal.
Als je hier zomaar zwerfhonden gaat vangen kun je er ook de donder op zeggen dat ze iets onder de leden hebbenm. Daar hoef je niet voor naar Het Buitenland hoor.

De zwerfhonden hier zijn vaak gewoon op straat gegooit omdat mensen het niet kunnen betalen als ze iets hebben, dus ja de meesten hebben zeker iets onder hun leden.

annepanne schreef:Vlgs mij is het binnenbrengen van ziektes ook een probleem wat nog relatief weinig andacht krijgt. Ik ben echter niet tegen t principe van honden binnehalen, maar heb liever geen rabies. En ik weet dat de dierenartsen in t buitenland het dan niet zo nauw nemen met het invullen van juiste gegevens op bv t rabiesformulier. Ook dingen als hartworm, leismania, etc. zullen we dan mee te maken krijgen.

Ik zal zorgen dat mijn buitenlandse hond niet bij Anne kan komen hoor!!
Ivm met Rabies en ziektes enzo.

Groetjes!!

annepanne schreef:En ik geloof nooit, hoe proffessioneel een bemiddelingsbureau ook is, dat er uitgebreid gescreend wordt, dit kost een fortuin.

Daarom kost een hond van zo'n organisatie doorgaans rond de 200 euro, aanzienlijk meer dan een hond uit een Nederlands asiel. Van dat extra geld worden o.a. die onderzoeken weer betaald. Onze honden waren ook helemaal getest op de daar voorkomende ziektes en waren volledig ingeënt toen ze hier kwamen.

Bij dieren uit Nederlandse asiels loop je ook het risico op ziekten, want daar testen ze bij mijn weten ook niet op bijv schimmel, kattenaids, leukemie, etc, dus dat is ook een risico, want in een asiel zitten ook veel zwervers en die kunnen best van alles onder de leden hebben wat je niet zo snel merkt aan ze. Ik denk dat je overal wel een bepaald risico loopt.

Voor 200 euro heb je m net in t vliegtuig getransporteerd. Maar ik dacht dat de vraag was of er een risico aan vastkleefd, en daar hoort vind ik ook een medisch verhaal bij.
Enne, Laika, jou hondje was toch al gevaccineerd en behandeld?

Martijn schreef:Het is niet alleen mogelijk, voor veel landen is het domweg verplicht om bewijs te hebben dat je hond geen rabies heeft. Dat kun je gewoon testen.

de administratieve ellende rond trevor, de pekinees die naar ierland moest, staat mij nog bij.

titer-test een paar maand na rabies-vaccinatie. natuurlijk zal die niet waterdicht zijn, maar enige houvast zal je er toch wel aan hebben. anders werd er niet om gevraagd.

Martijn schreef:

annepanne schreef:En ik geloof nooit, hoe proffessioneel een bemiddelnigsbureau ook is, dat er uitgebreid gescreend wordt, dit kost een fortuin.

Baseer je toch een keer op feiten in plaats van dergelijke ongefundeerde bedenkseltjes. Je hebt geen fluaw benul hoe de dingen er daar aan toe gaan maar je hebt wel overal een mening over.

O ja, op rabies valt helaas nog niet te testen.

Je bent verkeerd voorgelicht. Het is niet alleen mogelijk, voor veel landen is het domweg verplicht om bewijs te hebben dat je hond geen rabies heeft. Dat kun je gewoon testen.

Daarnaast komt rabies in heel veel gebieden domweg niet voor dus dat risico loop je in dezelfde mate met een nederlandse hond. Niet dus.
Heb jij een doel met deze bangmakerij?

Nooit afgevraagd waarom honden die een mens in Amerika gebeten hebben afgemaakt worden omdat ze misschien rabies hebben? Juist ja. Omdat je de aanwezigheid van rabies niet bij een levend dier kunt vaststellen. Kan gewoon domweg niet. Antilichaamtiters geven alleen aan dat een enting aanslaat, rabies zelf kan niet voor een antilichaamtiter zorgen. Dat is m nou net de crux van rabies, als je het hebt, ga je eraan dood, het lichaam ziet de kans niet meer dit met antilichamen te bestrijden. Hetzij binnen een maand, hetzij binnen een half jaar. Maar dood ga je. Nogmaals, het over-overgrote deel van de honden zullen gewoon gezond zijn, maar als je me wat rabies betreft ongeinformeerd vind, heb je t helaas mis. Testen op rabies en leismania? Over verzinseltjes gesproken!

Hoelang is de inkubatie-tijd eigenlijk van Rabïes?

(antwoord Wil de Hond)
Dat is t geniepige: kan in zeer uitzonderlijke gevallen tot n jaar. Gemiddeld onder een half jaar. Daarom was, voordat de titerbepaling na enting (wijst dus alleen op n aangeslagen enting, en dus een beschermde hond) ingevoerd werd, t ook nodig dat honden een half jaar in quarantaine bleven voor ze engeland in mochten. Maar nogmaals, merendeel van hondjes is gezond en rabies is verre van veel voorkomend, maar ik wordt pissig als men mijn verhaal afdoet als verzinseltjes...

Om even bij Spanje te blijven, als een hond hier een mens bijt wordt de eigenaar van de hond gesommeerd om 15 dagen na het incident zijn hond te laten zien aan de gemeentelijke DA. Deze bekijkt hem dan en als er geen symptomen van rabïes worden waargenomen mag de hond gewoon weer mee naar huis. Spanje is natuurlijk ook een land wat vrij is van Rabïes, waardoor men het misschien wat luchtiger opneemt.

Het komt bij de serieuze stichtingen niet voor dat een hond van de straat wordt geplukt en vrijwel direkt op transport wordt gezet. Minimaal vverblijven deze honden een redelijke tijd in beheer ter plaatse, voldoende tijd om alle vereiste testen te doen, de vaccinaties te geven en hun bescherming te laten bieden en om de hond te observeren en beoordelen kwa gedrag, om te bezien of en bij wie geplaatst kan worden.

Je doet alle stichtingen die serieus bezig zijn met het verlenen van hulp aan verschopte spaanse honden tekort als je veronderstelt dat zij het niet zo nauw nemen met de volksgezondheid en het gedrag van hun honden.

Heb al eerder aangegeven dat ik t niet over deze stichtingen had. Vermeld alleen wat ik weet over rabies.