Wij hebben een Gos d'Atura Catala. Dit is de langharige versie.
De Gos d'atura Cerda is de kortharige versie.
Wij hebben een reu, veel reuen zijn aggressief naar het eigen geslacht. Alhoewel de gevechten niet veel voorstellen, veel herrie maar zelden gewonden.
Maar dat vind ik het enige minpunt van mijn reu. Voor de rest vind ik het een fantastische hond. Maar niet alle reuen willen zich bewijzen. De teven zijn milder.
Het is geen hond voor beginners, maar dat is mijn persoonlijke mening.
Kan ook aan mijn eigen hond liggen. Alhoewel ik twee probleemgevallen heb gezien. Maar dat heb je met meer rassen toch?
Het is een ras wat zelfstandig beslissingen moet maken in het werk waarvoor ze gefokt zijn. Dit heb ik wel eens lastig gevonden met behendigheid. Hij dacht wel te weten wat de volgende zet was. Gelukkig kwam hij erachter dat hij op mijn aanwijzingen moest letten.
Ze werken graag, ze willen wat te doen hebben. Ze leren heel snel en vervelen zich als ze een paar keer de zelfde oefening moeten doen.
Verder is hij heel aanhankelijk en baasgericht. Bij dit ras is het belangrijk dat je de leiding hebt anders gaat hij alles zelfstandig doen.
Ze zijn ook gefokt voor het bewaken van de kudde schapen. Het blaffen zit dus flink in de genen.
We zijn een keer mee geweest met een strandwandeling met de gos d'atura club. Alle honden los, er waren een paar schermutselingen maar verder is het rustig verlopen. Er was een stel die haar hond vast moest maken omdat deze hond aan het vechten bleef. De rest van de reuen negeerde elkaar. Als er teveel reuen zijn bedenken ze zich wel.
Ze liggen thuis ook graag bij je aan de voeten. En de meeste zijn verslaafd aan aaien.
Niet alle honden vinden aaien namelijk geweldig maar dit ras wel. Ze zoeken altijd een slachtoffer die dit bij hun wil doen.
Als je nog meer wilt weten dan hoor ik het wel.