Pagina 1 van 2
Constant de baas blijven
Geplaatst: 18 aug 2004 21:51
door sample
Hebben jullie dat ook weleens met je hond? Dat je af en toe écht jezelf ff moet laten gelden?
Volgens de trainster van b-cursus ben ik (gelukkig) de baas over mijn monster. Maar ik heb wél het idee dat ik dat af en toe ff flink duidelijk moet maken. Dan staat hij me echt uit te proberen. Strakke blik mijn richting uit en niet afwenden. Op de plaats galopperen en blaffen. Puur uitdagen.
Soms "vecht" ik een robbertje met hem. Om lichamelijk van hem te winnen. Dat helpt.

Geplaatst: 18 aug 2004 21:53
door jidde
Nanni heeft mij nog nooit uitgedaagd en ik zie haar dat ook niet snel doen. Simpel omdat zij haar plek weet en zij daar dik tevreden mee is. Ze is veel te onzeker om de rol als leider opzich te nemen, is veelste gevaarlijk als zij roedelleider wordt.
Geplaatst: 18 aug 2004 21:56
door sample
Bono weet ook eigenlijk wel dat ik de baas ben. Maar af en toe probeert hij nog ff zijn grenzen uit. eigenlijk is dat wel goed. Voor mij, om niet te verslappen. Om alert te blijven en mezelf constant te blijven afvragen of ik hem genoeg biedt. Genoeg, beweging, genoeg uitdaging. hij houdt me wakker. Daar geniet ik van.
Ik heb nog nooit een hond zoals hij gehad. Bij mijn vorige honden was het allemaal wat vanzelfsprekender. Bij deze moet ik eraan blijven werken. Misschien komt het doordat hij nog jong is.
Geplaatst: 18 aug 2004 22:28
door Tamara/Bayko
Met Bayko heb ik dit wel eens. Als ik hem een tijdje wat meer zijn eigen gang laat gaan dan maakt hij er misbruik van door net te doen of ie opeens niet meer kan horen en zijn eigen zin door te drijven

Dan weet ik dat ik weer even de touwtjes wat strakker aan moet trekken en dan is het weer goed.
Geplaatst: 18 aug 2004 22:30
door Hutsje
Nee.
Geplaatst: 18 aug 2004 22:30
door binno
Alleen bij onze huidige rottweiler hebben we hier in het begin problemen mee gehad. Ze heeft als jonge hond verschillende keren geprobeerd om het leiderschap over te nemen, wat haar dus niet gelukt is.
Maar het is zo'n beestje dat elke kans grijpt en waarbij je dus altijd moet blijven opletten, of ze profiteert van dat ene moment om toch weer een trapje hoger te klimmen in de rangorde.
Toch een fantastisch lieve en leuke hond, er mag een beetje karakter inzitten vind ik!

Geplaatst: 18 aug 2004 22:37
door Caro.
Nee, eigenlijk heb ik hier geen 'last' van.
Eén keer heb ik Kaya echt op haar plaats moeten zetten, maar dan nog was het maar een zwakke poging van haar.
Ik lees weleens verhalen waar ik bij voorbaat al uitgeput van raak.... ik prijs me dan weer gelukkig met m'n makkelijke honden.
Geplaatst: 18 aug 2004 22:39
door Wil de hond
Nee hoor,
Ik heb in dat opzicht niks te klagen.
Mijn honden zijn geen doetjes, maar naar mij toe geven ze geen "uitprobeer-problematiek.
Gelukkig.
Geplaatst: 18 aug 2004 23:01
door Eline*
Wil de hond schreef:Nee hoor,
Ik heb in dat opzicht niks te klagen.
Mijn honden zijn geen doetjes, maar naar mij toe geven ze geen "uitprobeer-problematiek.
Gelukkig.
Uitprobeergrapjes ontstaan alleen als de hond denkt dat het zin heeft omdat je in zijn ogen blijkbaar niet voldoende overwicht hebt.
Ik heb er bij mijn honden geen last van.
Uitdagen tot spel vind ik overigens iets heel anders.

Geplaatst: 18 aug 2004 23:09
door sample
Uitprobeergrapjes ontstaan alleen als de hond denkt dat het zin heeft omdat je in zijn ogen blijkbaar niet voldoende overwicht hebt.
Ik denk dat dat waar is. Daarom moet ik me af en toe ff bewijzen.
Geplaatst: 18 aug 2004 23:18
door Eline*
sample schreef:Uitprobeergrapjes ontstaan alleen als de hond denkt dat het zin heeft omdat je in zijn ogen blijkbaar niet voldoende overwicht hebt.
Ik denk dat dat waar is. Daarom moet ik me af en toe ff bewijzen.
Als je je af en toe moet bewijzen communiceer je je rangorde niet goed. Anders zou het niet nodig zijn je te moeten bewijzen.

Geplaatst: 18 aug 2004 23:20
door sample
Ook dat zou een mogelijkheid kunnen zijn. Ik ben niet zo'n superdominant type. Maar dit is nou eenmaal mijn hond. Dus ik zal moeten

Geplaatst: 19 aug 2004 09:43
door Ca Cajuina
je rangorde is ook geen statisch gegeven. Wanneer jij niet op voor jouw hond een duidelijke manier ieder uur van de dag je rangorde communiceert krijg je inderdaad dit soort problemen.
Wij hebben er geen problemen mee. Soms merken we wel dat de reu tegen zijn grensen aan het botsten is. Dan kijkt hij even ofdat we het wel echt menen.
Ik heb nog nooit fysiek met mijn honden gevochten. Buiten het feit dat dat niet verstandig zou zijn omdat mijn reu 55 kilo weegt en ik 59

Vind ik het ook niet nodig. Er zijn heel veel manieren waarop jij kan laten zien wat jou regels zijn door je de hele dag door op een bepaalde manier te gedragen waardoor het voor jouw hond duidelijk is.
Geplaatst: 19 aug 2004 09:56
door cloris
Nee
Geplaatst: 19 aug 2004 09:58
door sample
Wanneer jij niet op voor jouw hond een duidelijke manier ieder uur van de dag je rangorde communiceert krijg je inderdaad dit soort problemen.
Ik kan nauwelijks geloven dat iemand Ãeder uur van de dag daarmee bezig is.
En het zorgt niet voor problemen, ik moet alleen wat meer moeite doen om de baas te zijn dan een ander misschien.
Geplaatst: 19 aug 2004 10:09
door Ca Cajuina
sample schreef:Wanneer jij niet op voor jouw hond een duidelijke manier ieder uur van de dag je rangorde communiceert krijg je inderdaad dit soort problemen.
Ik kan nauwelijks geloven dat iemand Ãeder uur van de dag daarmee bezig is.
Wanneer jij vanuit jezelf uitstraalt de "leider van troep" te zijn dor je dit constant dus ieder uur van de dag

Geplaatst: 19 aug 2004 10:14
door sample
ah, ok bedoel je dát
Ik denk inderdaad dat ik (omdat ik eigenlijk ook een "lievehondentypje" ben, dat waarschijnlijk niet de hele dag uitstraal. En daarom af en toe de boel weer ff in proportie moet trekken.
Geplaatst: 19 aug 2004 10:18
door Ca Cajuina
sample schreef:ah, ok bedoel je dát
Ik denk inderdaad dat ik (omdat ik eigenlijk ook een "lievehondentypje" ben, dat waarschijnlijk niet de hele dag uitstraal. En daarom af en toe de boel weer ff in proportie moet trekken.
Maakt ook helemaal niet uit. Zolang je alles onder controle houd en jij en je hond gelukkig zijn is het prima toch

Geplaatst: 19 aug 2004 10:24
door sample
Tot nu toe is dat prima het geval gelukkig

Geplaatst: 19 aug 2004 10:29
door Joy C
Zo heel af en toe, maar dan gaat het om zwakke pogingen.
Geplaatst: 19 aug 2004 12:07
door laeken
Wuilus was totaal losgeslagen als jonge hond maar dat kwam omdat ze een aantal keer was herplaatst en geen band aanging met ons. Hechtingsstoornis denk ik.
Het niet accepteren van leiding uitte zich oa in het weigeren van bepaalde comando's als zit en liggen. Lage houdingen dus. Wilde je die doorzetten dan beet ze. Voor een frolic deed ze het weer prima
Verder sloopte ze het huis als ze alleen moest zijn, dat pikte ze niet want achteraf heeft ze helemaal geen scheidings of verlatingsangst.
Ook het vechten met andere honden is een indicatie dat ze niet onder ons gezag stond, weglopen deed ze ook gewoon zonder om te kijken eens in de zoveel tijd.
Maargoed, al een jaar of 10 geen enkel probleem meer, hoewel de eerste 4 jaren echt een gevecht zijn geweest met veel erop of eronder situaties voor haar. Een diepe beet in mij was bijna haar limiet
Nu nog accepteerd ze geen enkel gezag van een ander. Als Martijn zegt dat ze door moet lopen kijkt ze echt om van:" WAT? Spoor jij niet ofzo dat je mij een comando geeft

"
Als iemand anders ZIT zegt kijkt ze waarschijnlijk niet eens

Behalve als het wat oplevert natuurlijk

Geplaatst: 19 aug 2004 12:48
door Inge
Hmmmm......moet me bij Nika wel heel af en toe laten gelden. Marouck is een pittige hond, daar ben ik zowiezo altijd heel duidelijk tegen, Nika is juist heel onzeker en die laat ik soms vrijer als ze eigenlijk aankan. Dan moet ik de touwtjes weer ff aantrekken.
Geplaatst: 19 aug 2004 12:58
door Michella
Voor Boomer ben ik heel duidelijk. Dit mag wel en dat mag niet.
Kayla laat ik veel vrij. Ik weet dat ze prima luisterd, hoe dan ook.
Geplaatst: 19 aug 2004 14:46
door sample
Ik zou bijna zeggen: Gelukkig dat er meer mensen zijn die daar ook een beetje last van hebben.
Ik heb Bono niet zelf uitgekozen, die kwam me aanwaaien. Zoals elke hond in mijn leven tot nu toe. Toen ik erachter kwam dat het een kruising herder/rottie was, ben ik gelijk cursus met hem gaan doen. Mijn ervaring op gebied van honden is niet zo enorm en zéker niet de wat pittigere soorten.
We zijn walgelijk gek met elkaar, hij en ik. Maar sóms bekruipt me het gevoel dat hij eigenlijk bij een vent met een strakke hand zou horen. Zo één die van nature de wind eronder heeft. Ik ben wat zachter, zal wel komen doordat ik een vrouw ben. Mijn stem is minder dragend dan die van een man, mijn lichamelijke kracht met trekspelletjes is minder dan een man.
Doordat hij zo gek met me is, luistert hij naar me. Hij is mijn vriend. Ik ben zijn fixatie. Best een beetje "god" (zoals hier ooit een topic was over god zijn voor je hond). Maar tóch moet hij af en toe ff uitdagen. Vraagt hij mij bijna om een grens te trekken.
Geplaatst: 19 aug 2004 15:07
door lies
nee..met geen van beiden
Geplaatst: 20 aug 2004 05:25
door majelle
nee heb dat probleem niet. Niet echt mijn verdienste hoor, Bikkel is gewoon een afwachtend typje waarbij het niet in zijn koppie komt de boel over te nemen. Behalve als hij bij mensen is waar alles mag die probeert ie even uit door zijn zin door te drukken maar ff een beslist nee en het is weer het lammetje

.
Geplaatst: 20 aug 2004 06:58
door Rataplan
Nee met deze honden niet. In het asiel af en toe wel bij honden die al jaren de baas waren bij hun vorige baas. Ze moesten even wennen aan de nieuwe regels en het ritme.
Geplaatst: 20 aug 2004 11:05
door TaMa
Nee ik heb er geen last van

Hij daagt me weleens uit tot spel maar dat is niet het zelfde toch?
Geplaatst: 20 aug 2004 11:23
door Joyce
Als ik naar mijn honden kijk ben ik niet elk uur van de dag bewust bezig met mijn positie veilig stellen. Ik lig ook gerust met ze op de grond tv te kijken of een boek te lezen oid. Ik hoef niet als eerste door de deur en als het zo uit komt krijgen ze eerder eten dan ik.
Toch merk ik aan kleine dingen dat ze zeker wel respect voor me hebben, misschien zijn het alledrie gewoon hele makkelijke honden die allang blij zijn dat er iemand boven ze staat...
Alleen hoor ik vaak mensen praten over dat ze zich veilig voelen als ze 's nachts buiten lopen.. geef je op dat moment niet gewoon de leiding aan de hond? Ik doe het zelf ook hoor, als het donker is en er komt iemand aan dan gaan mijn honden een soort van om mij heen staan met Molli voorop. Komt zo iemand te dichtbij naar Molli's smaak dan zal ze ook wel even grommen. Op dat moment heeft ze dan gewoon de leiding, maar ik heb niet het idee dat dit nadelige gevolgen heeft voor onze relatie.
Geplaatst: 20 aug 2004 11:49
door Zoie
Chatterbox schreef:
Alleen hoor ik vaak mensen praten over dat ze zich veilig voelen als ze 's nachts buiten lopen.. geef je op dat moment niet gewoon de leiding aan de hond? Ik doe het zelf ook hoor, als het donker is en er komt iemand aan dan gaan mijn honden een soort van om mij heen staan met Molli voorop. Komt zo iemand te dichtbij naar Molli's smaak dan zal ze ook wel even grommen. Op dat moment heeft ze dan gewoon de leiding, maar ik heb niet het idee dat dit nadelige gevolgen heeft voor onze relatie.
Interessante vraag . Ik denk dat dat zo is , dat je je hond de leiding laat , en dat dat dus niet goed is. Althans ik zou het niet toestaan . Mijn uitlaathond schijnt ook beschermende trekjes te vertonen bij haar baas . Heb er zelf nooit wat van gemerkt , maar ik zou het niet toestaan .