Het HondenForum

uit de rubriek 'africhting' het volgende geplukt. een citaat uit het werk van DigitalT

Ik zelf heb dus een mechelse herder, nu 5 maandjes oud staat tot nu toe goed onder 'appel', ik ben het belangrijkste wat er is voor hem.
Zijn 'god'.

geldt dat voor meer van jullie?

Mijn honden geloven niet in god..ik ook niet trouwens.

Eline* schreef:Mijn honden geloven niet in god..ik ook niet trouwens.

dat is mijn stelling ook niet. er zijn bazen, die menen dat ze god voor hun hond zijn. en in dit geval een hond van vijf maanden.

gaan we die stelling bevestigen of ontkennen? zijn er nog wat details of onderliggende dingen waar we over kunnen praten alvorens tot een conclusie te komen?

Ik kan er niks aan doen, maar ik ben bang dat ik wel god ben voor Wuilus Sorry

linlin schreef:

Eline* schreef:Mijn honden geloven niet in god..ik ook niet trouwens.

dat is mijn stelling ook niet. er zijn bazen, die menen dat ze god voor hun hond zijn. en in dit geval een hond van vijf maanden.

gaan we die stelling bevestigen of ontkennen? zijn er nog wat details of onderliggende dingen waar we over kunnen praten alvorens tot een conclusie te komen?

Nou, ik ken inderdaad honden waarvoor de baas een soort godje is. Balou, het russelmormel is er ook zo eentje. Ik word altijd een beetje zenuwachtig van dat soort type's omdat ze nogal slaafs aandoen. Daar kan ik niet goed tegen..."Hup, ga jezelf vermaken"..

Ik denk dat ik, en dat is zeker voor mijn reu, gewoon zijn grootste vriend ben??En God???? 8O ....nee zo arrogant ben ik nou ook weer niet!

MARC_S schreef:Ik kan er niks aan doen, maar ik ben bang dat ik wel god ben voor Wuilus Sorry

Hahahah, nou je het zegt.. Maar Wuil is niet slaafs! Ze heeft nog wel haar eigen ding. Laika is ook erg op mij gericht, maar geen slaafse hond die je de hele dag verliefd ligt aan te kijken en zelf geen enkel initiatief neemt.

"God" zal ik het niet noemen, maar zeker wel heel belangrijk. Heeft, volgens mij, veel met de will-to-please te maken. Hierdoor wil/kan een hond leren, wat een basis vormt in de africhting.

Thuis ben ik wel heel belangrijk voor Tycha, maar buiten denkt ze toch af en toe wel dat ze het alleen ook wel kan. :p:

En mijn andere hond, ach! Dat is er zo een van ik laat niets merken, maar houdt me stiekem toch wel erg in de gaten.

MARC_S schreef:Ik kan er niks aan doen, maar ik ben bang dat ik wel god ben voor Wuilus Sorry

ja, dat snap ik, want zo is wuilus. maar, wil jij ook graag God zijn voor je hond? heb jij je hond uitgekozen omdat de kans erg groot was dat ze je zou adoreren als ware je God Almachtig?

Nee voor geen van beide ben ik God of zou ik dat willen zijn.
Soms denk ik zelf dat ik lucht ben voor Elmas, zeker in het bos.

Maar ik ben wel de leukste menspersoon voor ze denk ik, bij mij valt altijd wat te halen of te spelen.

Ik ben ook niet arrogant hoor, kan er alleen niks aan doen. Mijn hond wil niks en niemand anders. Als ze geaaid wordt kijkt ze mij zelfs aan of ze het leuk of stom moet vinden
Als iemand anders wat tegen haar zegt kijkt ze ze aan alsof ze niet goed wijs zijn. Roep je haar en je bent mij niet dan kan je de schijt krijgen

Martijns bestaan begint tot haar door te dringen.

MARC_S schreef: Martijns bestaan begint tot haar door te dringen.

ja, maar martijn IS god . daar waren we al langer achter.

linlin schreef:uit de rubriek 'africhting' het volgende geplukt. een citaat uit het werk van DigitalT

Ik zelf heb dus een mechelse herder, nu 5 maandjes oud staat tot nu toe goed onder 'appel', ik ben het belangrijkste wat er is voor hem.
Zijn 'god'.

geldt dat voor meer van jullie?

nee, zeer beslist niet.

Diesel luistert als het erop aan komt wel.
Meestal.
Soms niet.
Maurits is Jezus voor Diesel. Want die gaat uit van meestal.
Daar kan en moet ik van leren.
Want ik ga eerder uit van soms niet.
Noem mij maar maria
God zijn we geen van beiden.
De enige god voor diesel is een godin.
Loops welteverstaan...

Nou, God ben ik niet voor Jack, maar wel Sinterklaas.

Vooral nu Rob hier niet meer woont, geloof ik wel dat Jack goed doorheeft dat ik zijn dagen min of meer bepaal, en aangezien ik ook degene ben van de lekkere hapjes en van de spannende speeltjes en van de 'bescherming' tegen eventuele enge dingen, is hij volgens mij ook best tevreden met me. Maar met een 'will to please' ofzo heeft het niks te maken, en ik ben ervan overtuigd dat als Jack een 'leukere' baas tegen zou komen, ik gewoon het nakijken heb.

Ik geloof ook niet zo in 'Mijn hond houdt van mij'. Jack heeft het hier prima en hij snapt best dat hoe dikkere vrienden wij zijn, hoe gezelliger het allemaal is. En soms *zie* ik hem gewoon zaken afwegen in dat koppie als hij eigenlijk een spannend spoor zou willen volgen en ik zeg "NEE". En dan is netjes luisteren gewoon voordeliger, en dat doet hij dan ook.

Maar God... nee, alsjeblieft niet. dat is precies wat ik vroeger niet leuk vond aan honden, dat 'niet denken, maar gehoorzamen'. Wat dat betreft heb ik lekker een hondje getroffen dat prima in mijn straatje past. Hij doet gewoon wat hij wil, en wat ik wil en wat hij wil komen meestal overeen.

Hanneke

linlin schreef:

MARC_S schreef: Martijns bestaan begint tot haar door te dringen.

ja, maar martijn IS god . daar waren we al langer achter.

Hahaha, jij misschien wel maar Wuilus nog niet hoor
Ik heb Martijn net gevraagd naar voorbeelden, nou bij deze:

Als ik wegga bv gaat Wuilus piepen bij de deur, even maar hoor. Als Martijn dat irritant vindt zegt hij dat ze stil moet zijn en naar haar plaats moet gaan. Dan kijkt ze hem aan en doet gewoon haar ding. Volgens Martijn heeft ze letterlijk poep aan hem. Hahaha.
Toch komt ze nu al een jaar om de week minimaal 4 dagen bij hem in huis en zou je denken dat hij dus part of the family is. Nee dus
Ik zou anders willen maar ik heb daar niks in te willen. Als ik zeg hou je kop en ga naar je plaats dan rent ze naar haar plaats en trekt haar poten in om maar zo snel mogelijk aan de wensen van mij te voldoen. Erg he?

Kan me helaas niks anders dan een soort ongewilde god voor die hond voelen. Poep aan de wereld en alles voor de baas.

MARC_S schreef: Kan me helaas niks anders dan een soort ongewilde god voor die hond voelen. Poep aan de wereld en alles voor de baas.

de ongewilde god . jij hebt wuilus niet echt uitgezocht. ze was er een beetje opeens. dat is wel een verschil.

linlin schreef:

MARC_S schreef: Kan me helaas niks anders dan een soort ongewilde god voor die hond voelen. Poep aan de wereld en alles voor de baas.

de ongewilde god . jij hebt wuilus niet echt uitgezocht. ze was er een beetje opeens. dat is wel een verschil.

Maar ik viel wel voor haar en ik zou haar in die tijd zo weer gekozen hebben als ik mocht. Als jonge hond had ze de schijt die ze nu aan iedereen heeft dus minimaal ook 6 maanden aan mij en mijn vader. Daardoor ben ik gebeten en heeft ze alles gesloopt wat los en vast zat. Haar liefde heb ik verdient of gewoon gekregen bij gebrek aan beter en helaas is haar houding alles of niets.

Ik denk dat ik voor Sandro wel god ben Hij is nog steeds een zwaan kleef aan (hoewel het wel veeeel minder is dan in het begin)
In mijn bijzijn voelt hijzich god over andere honden maar als ik niet in zicht ben veranderd hij in een watje eerste klas. Die ene keer dat hij in het pension was werd hij al het "pispaaltje van de groep" genoemd. 8O

Voor Yildah ben ik geen god (godzijdank) Die kan prima haar eigen boontjes doppen en soms komt ze in het bos voorbij sjeezen met zo'n kop van: "wat doe jij nou hier "

en wat is god? het alles waar je in gelooft en op vertrouwt?? en wat ook nooit kan veranderen? ik denk dat ik voor mijn honden het alles ben wat ik op dat moment voor ze kan zijn, en dat is mijn alles, hoe dan ook, meer kan ik niet zijn voor mijn dogs

Haha, mooie term 'God', maar erg arrogant. Dat ben ik zeker niet voor Stanley, wel z'n allerliefste vrouwtje dat z'n steun en toeverlaat is. Daar ben ik inmiddels wel achter, dat achter dat avonturierige karakter een hele aanhankelijke hond schuilt. Als het hem te moeilijk wordt in bepaalde situaties, zoekt hij altijd steun bij mij en dat vind ik wel erg belangrijk.
'God' was ik wel voor mijn vorige hond Jimmy. Die had toen wij hem uit het asiel haalden mij als zijn 'leader' uitgezocht, zo gefocussed was hij altijd op mij. Het voordeel was denk ik wel dat ondanks dat hij gedragsgestoord was, z'n herstel wel heel voorspoedig ging omdat hij mij als zijn 'God' had verkozen.

Mocht ik willen alhoewel....toch maar niet

Neuh, de heren hebben beslist hun eigen identiteit behouden. Ik ben wel zeer handig voor de boswandelingen en het eten.

ja en nee ,
in t werk steeds meer, vooral omdat Ace door begint te krijgen dat ik DE sleutel ben tot mogen bijten, oftewel dat hij zich wel eerst moet gedragen, anders gebeurd er gewoon niets
buiten,
NEE hoor, heb GELUKKIG honden die prima zichzelf kunnen vermaken als ze niet aan t werk zijn, lekker zelfstandig als ze alleen zijn en ook tijdens wandelingen, sta er juist altijd van versteld dat er honden zijn die "vermaakt" moeten worden dmv balletjes ed omdat ze anders niet gaan rennen als ze bv op t strand zijn

crutz schreef:ja en nee ,
in t werk steeds meer, vooral omdat Ace door begint te krijgen dat ik DE sleutel ben tot mogen bijten, oftewel dat hij zich wel eerst moet gedragen, anders gebeurd er gewoon niets
buiten,
NEE hoor, heb GELUKKIG honden die prima zichzelf kunnen vermaken als ze niet aan t werk zijn, lekker zelfstandig als ze alleen zijn en ook tijdens wandelingen, sta er juist altijd van versteld dat er honden zijn die "vermaakt" moeten worden dmv balletjes ed omdat ze anders niet gaan rennen als ze bv op t strand zijn

Inderdaad zeg. Je zal maar de hele tijd met een balletje of een stuk moeten gooien. Nee hoor ik vind het prima zo. De honden houden mij in de gaten, snuffelen lekker en als ze iets moois vinden komen ze het laten zien. Zo heb ik ook nog een rustgevende wandeling

Voor Balou ben ik wel god, vooral als ik lig te slapen. Dan moet ik verdedigd worden. Stel je voor dat ze me stelen dan is er niemand om met tennisballetjes te gooien............... .

Helaas denkt Beer zelf al dat hij God is. Het zit er niet in dat hij hier van afstapt. Hooguit dat hij het als god zich een beetje verwaardigd om dan toch maar ook een heel klein beetje te luisteren. Maar heeft niks met rangorde te maken denk ik. Want hij laat me wel heel netjes eerst door de deur gaan enzo. Maar misschien is het gewoon een beleefde hond ................

Voor Dino ben ik degene die alles met hem kan wat een ander niet kan. Hij vindt me echt lief, dat kan ik aan zijn ogen zien. Tegen mij zijn ze voorzichtig zacht van uitdrukking en tegen ieder ander wantrouwend.

Desi weet niet van het bestaan van God af.

Maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik wel het type ben die god wil zijn voor zijn hond. Niet op een slaafse manier, maar op een zekerheid voor alles manier.

Ik ben zeker geen god voor Moos. Of hij moet ook atheist zijn

Hij hangt wel erg aan mij, is overduidelijkst het gelukkigst als ik er ook ben. Maar ik denk dat dit ook wel te maken heeft met het feit dat we met zijn tweeen samenwonen, en ik dus de enige ben die hij elke dag en nacht ziet.
Andere mensen vindt hij ook bijna allemaal lief, leuk en aardig. Maar dan toch vooral als ik er ook bij ben. Als ik hem bij mijn moeder, de oppas, achter moet laten rent hij altijd eerst kwispelend naar de deur. Zo van "als ik maar voor de deur sta dan moet ze me wel meenemen". Maar die houding is gelukkig snel na mijn vertrek over. Dan geniet hij van oma's tuintje!

Buiten met andere honden kan hij rustig een tijdje uit het zicht verdwijnen om achter de rest aan te rennen. Vooral als er ergens een lekkere drol ligt Toch komt hij meestal wel als eerste van de hele groep honden naar mij terug rennen om te checken of ik er nog wel ben. Dan krijgt hij een aai, en rent weer snel weg.

Ik denk dat ik meer een soort moeder ben, en hij de peuter. Kijken hoever hij zijn grenzen kan verleggen, maar als het puntje bij paaltje komt toch weer de veiligheid bij mij zoeken.

ja denk het wel ja ,tis altijd nog zo dat ik bepaal wat er gebeurt

mol

ik ben zeer zeker geen god voor mijn "bengels"
maar mischien wel een beetje de "engel" van de brokjes en koekjes....
zo adorerend als je je dan aan kunnen kijken

God is ook een beetje hoog gegrepen, maar wel het leukste en veiligste wat er op deze aardbol rondloopt. Binnen of buiten luistert ze goed, gehalve schijnen konijnenkeutels toch belangrijker te zijn dan ik. Als ze die staat te eten kan ik roepen gek doen wat dan ook ,nee die zijn belangrijker.

Ook als ze iets minder leuk vindt buiten komt ze meteen tussen m'n benen staan, niet dat ik dan verder iets doe, maar dat schijnt veilig te zijn.