. Ik heb hem meegenomen naar de da waar ik altijd naar toe ga als er ernstiger dingen aan de hand zijn dan huis-, tuin- en keuken plaagjes. Hij schrok zich rot van de grootte van de prostaat en heeft geadviseerd om er meteen een chemische castratie op te zetten. Als dat werkt en de prostaat wordt daar kleiner van dan moeten toch zijn ballen eraf. De prostaat is zo groot dat hij al in de buikholte hangt en hij is een dikke 10 (!) centimeter.Als dit niet werkt dan is de kans erg groot dat er een tumor in zit en dan houdt het op. Dan werkt niets, ook niet de ballen eraf. Dus wachten we dit nog even af. Ik heb het nog gehad over Androcur, dit kende hij wel en hij zei dat dit wel goed op het hitsige gedrag werkte, maar het verkleint de prostaat niet. Dus, hij is vandaag toch maar chemisch gecastreerd
, maar er zat niets anders op. En nu maar hopen dat het aanslaat. Ik hou de Androcur achter de hand, voor het geval het even duurt voor de castratie werkt.
Hij heeft ook veel last van zijn linkervoorpoot momenteel (startpijn), daar heb ik ook even naar laten kijken. Het zit in zijn schouder. Hij kreeg al af en toe een pijnstiller en daar gaan we maar mee door.
Hij heeft ook een oogbeschadiging opgelopen, vast een tak ofzo erin gehad, daar heeft hij veel last van. Hij heeft er nu druppels voor gekregen, hij had zalf maar dat deed zeer.
Zielig he, mijn arme ventje
. Hij was trouwens helemaal weg van hem, hij was zo lief, zelfs toen de da zijn schouder bijna uit de kom trok en hij crepeerde van de pijn stond hij nog heel lief te kwispelen en likjes te geven. Hij kon zich niet voorstellen dat hij al zoveel meegemaakt had.
