Wie heeft hier een Shar-Pei of is daar helemaal weg van??
Het lijkt me leuk te weten hoe de hond bij jullie terecht is gekomen, waar je hem dus vandaan hebt. Van een asiel, fokker, etc.
Zo krijgen we misschien wel mooie verhalen, of verhalen met speciale betekenis!! ( hoeft niet alleen over Shar-Pei´s te gaan hoor!!)
Mijn vriend en ik hebben dus een Shar-Pei, vandaag hebben we hem precies 2 weken.
Daar zit een heel verhaal aan vast, dus laat ik eens beginnen...
Mijn vriend en ik gaan 15 April samenwonen en wij willen heel graag een hond, al heel lang praten we daar over.
Nu hebben we eindelijk een huisje gekocht en gingen op zoek naar een hond.
We wilde er graag 1 uit het asiel, omdat er heel veel honden zitten die gewoon een tweede kans verdienen! Puppies worden toch meestal wel verkocht, maar asielhonden zitten soms zo lang, terwijl ze heel lief zijn. Mensen hebben er geen zin meer in en dumpen ze, proberen ze te verdrinken of mishandelen ze.
Zo zielig! Wij wilden in ieder geval 1 hond een beter leven geven. Weer een hond minder in het asiel!! Een pup zou voor ons ook moeilijker worden, omdat we beiden werken. We waren aan het kijken op www.dierenasiels.com waar dieren opstaan van asiels uit Nederland en Belgie.
We hadden wel wat honden gezien, maar nog niet serieus gebeld, omdat we pas de 15e in ons huisje gaan. Tenminste, ik woon al in ons huis, omdat wij mijn moeders huis kopen en ik daar al woon. Snappen jullie het nog? Maar waar was ik gebleven... :huh:
Oja, mijn moeder was ook aan het kijken op internet voor een hond. Eigenlijk voor de gein, maar toen zag ze de Shar-Pei Zora. Zij is gaan kijken met haar vriend en kwam de volgende dag thuis met deze dame. Mijn moeder had al een hondje, een malthezer. 2 teefjes heeft ze nu dus.
De dag dat Zora is gekomen, gingen mijn vriend en ik weer kijken. Op die site klik je op de naam en dan pas zie je de hond.
Toen zagen wij de naam Sho staan, wat wij erg leuk vonden en gingen kijken... OOK EEN SHAR-PEI!! Erg toevallig. Ik heb de volgende dag gebeld en gevraagd of we hem konden bespreken tot 15 April. Sho is een reu en we waren bang dat dat niet samen zou gaan met de teven. Dus kon hij pas komen, als mijn moeder naar huis haar zou vertrekken, met haar teven. Dat bespreken ging niet, dus heb ik veel over hem gevraagd. Ze wisten weinig te vertellen, hij is al zwerver gvonden. Ze hadden wel een gedragstest gedaan en daar kwam niks verontrustends uit. Alleen dat hij wat afwachtend is. Maar dat zijn Shar-Pei´s over het algemeen toch wel. Ik mijn moeder en vriend bellen of we hem dan nu maar zouden gaan halen, maar dan zou Sho nog 2 weken bij mijn moeder in huis (dat dus ons huis wordt) moeten zijn met haar 2 teven...
Mijn moeder was gelijk enthousiast en had er vertrouwen in dat het ging lukken. Ook mijn vriend wilde hem heel graag! :p:
Dus heb ik gauw vrij kunnen nemen op mijn werk en ben als een speer naar Rotterdam gereden, daar zat Sho in het asiel.
Hij reageerde heel leuk toen ik hem zag en heb hem meegenomen naar huis. In het begin ging het absoluut niet goed met de teven, maar de volgende dag sliepen ze al samen!!! Sho heeft natuurlijk geprobeerd baby´s te maken
maar toen de meiden te kennen gaven daar niet van gediend te zijn, hield hij ook op. Tja, het blijft een man he?? 
Het gaat heel goed met hem!!
Ik ben met hem naar de dierenarts geweest, voor de zekerheid, om hem te laten CHECKEN. Hij is heel gezond, HEEL MOOI! Ik was natuurlijk ontzettend trots!!
Sho heeft de eerste nachten geblaft en zelfs 2 nachten bij mij geslapen, naast mijn bed, om de buren maar niet aan de deur te krijgen.
Nu gaat het perfect!! 
Hij vindt wandelen heerlijk, kan heel goed met andere honden, kan alleen zijn en kan heerlijk kroelen!!
Een heel verhaal dus, maar mijn vriend en ik zijn o zo trots dat we deze stoere kerel een thuis hebben kunnen geven!! Over anderhalve week krijgen we de sleutel van ons huisje. Sho en ik gaan niet meer verhuizen, wij wonen al hier!!
De naam Sho heeft het asiel hem trouwens gegeven. Wij vonden de naam leuk en goed bij hem passen, dus hebben het gehouden.
Wel jammer is dat hij geen stamboom weet en we verder niet weten waar hij vandaan komt. Hij is pas anderhalf jaar oud (daar is hij op geschat) en hij is ZO lief, dat ik niet begrijp waarom hij is gedupmt... :U Maar ja, er blijven mensen die dierenleed LEUK en GRAPPIG vinden... :GR erg he??
Dat vind ik zo verschrikkelijk!!
Maar vanaf aanstaande maandag ga ik met Sho op Cursus!! Echt spannend! Ik ben zo blij dat er mensen zijn die hun hond in het asiel gaan halen, want echt dat hebben ze verdiend!! Sommige honden hebben veel meegemaakt en zijn moeilijk te herplaatsen. Maar van sommigen KAN je gewoon niet begrijpen waarom ze daar zitten. Het breekt je hart als je ziet hoeveel dieren er in het asiel zitten.
DUS....
Wie heeft er ook een speciaal verhaal over waar jou hond vandaan komt??
Vertel het en deel het met anderen!!
Veel liefs, Maartje
: