Het HondenForum

nou?

Mijn reu niet.

Alle gekastreerde teven die ik heb gehad ook niet.

Maar dan ook helemaal niet. Niet dikker, en niet slomer.

Gelukkig maar. Want als mijn honden hadden geworden wat sommigen beweren, dan had ik echt niet blij geweest.

onze teven zijn juist aktiever geworden

Max ook niet. Niet slomer en zeker niet minder aktief! Wel moet ik uitkijken met voeding,maar dat moest ik ook al voordat ie gecastreerd werd........

Niet naar mijn ervaring

Ik heb een gecastreerde teef, slomer is ze zeker niet geworden. Actiever en vrolijker wel. Ik heb haar laten castreren omdat het beestje geen leven meer had, constant schijnzwanger, sloom, lusteloos, hormomen in de knoop ... dat mag dan normaal zijn in de natuur... maar ik was blij voor haar dat ik nu kon ingrijpen, heb hier echt maanden over getwijfeld want ik ben op zich helemaal NIET voor castratie.

Mijn andere teefje van 9 jaar is niet gecastreerd en dat blijft ook zo...

Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren

maxcola schreef:Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren

En zo ken ik mensen die ik dierenbeulen vind omdat ze hun reu niet laten kastreren.

Even voor de goede orde, ik heb een "hele" en een "halve" reu.

Danco (reu, gecastreerd op 4,5 jarige leeftijd) is niet slomer geworden. Wel wat gezeglijker naar met name andere reuen. In huis was hij voorheen ook al rustig, buiten is er in activiteit niets veranderd. Hij heeft we iets meer de neiging om dikker te worden.
Nika (teefje, gecastreerd met 6 maanden) is ook niet veranderd, niet slomer geworden, buiten net zo actief als voorheen en heeft niet de neiging om dikker te worden. Zij was wel altijd een slechte eter, is pas goed gaan eten op de leeftijd van 2 jaar ongeveer.

Nee hoor. Allebei gecastreerd, reu en teef. Maar aan het gedrag is niks veranderd.

ja, bij mij zijn ze er wel door veranderd. Ze zijn er wel rustiger van geworden, Lemon trekt sindsdien niet meer zo erg aan de riem, dat kreeg ik er niet uit voor die tijd en Hughy werd na de castratie nog aanhankelijker dan voor die tijd. Bij Lemon hebben we het laten doen, omdat hij naar andere reuen begon uit te vallen en dat is nog niet helemaal over, helaas. Maar daar heb ik zelf ook wel een aandeel in denk ik, want ik doe hem aan de riem als er een andere onbekende hond langs komt.

nog niet meegemaakt.
maar bij ons op de h.school zit iemand waarbij haar reu wel sloom is geworden. zit niks meer in.

Wil de hond schreef:

maxcola schreef:Voor ik het vergeet te melden: sommigen vinden je een dierenbeul als je je reu laat castreren

En zo ken ik mensen die ik dierenbeulen vind omdat ze hun reu niet laten kastreren.

Even voor de goede orde, ik heb een "hele" en een "halve" reu.

Persoonlijk vind ik het geen dierenbeulerij. Ik heb mijn honden laten 'helpen'omdat ik geen ongewenste pups op de wereld wil zetten(en zo kan ik ook niet in de verleiding komen).
Beide honden zijn nog steeds actief(teef is op 10 jarige leeftijd en gaat iets overgewicht ontwikkelen),maar voor de rest merk ik geen verschil van voor en na hun operatie. Hooguit dat de teef stabieler in haar gedrag werd.

Dat anderen het wel erg vinden daar kan ik niks aan veranderen.

Stanley hebben we HELAAS met 1,5 jaar laten castreren. Dat moest op 'medische gronden' en ging me aan m'n hart, maar ik heb er een fantastische hond met een vrolijk (en nog steeds pittig) karakter aan overgehouden. Dat frustie is eraf, hij eet weer als een tierelier, is weer op z'n gewicht en dat is voor een jonge hond in opgroei erg belangrijk.
Kan nog steeds niet zeggen dat hij wat 'mist' door die castratie. Wij lopen vaak met ongecastreerde reuen, die hem ook nog wel 's aftasten. Nou, hij staat nog steeds z'n mannetje, hoor. Niks mis mee.
Het is nog steeds dezelfde vrijbuiter als voorheen, maar wat ik wel merk is dat hij i.d.d. wat aanhankelijker is geworden.

Hier zijn alle dieren geholpen, behalve de cavia en ze doen het allemaal perfect. Niet slomer, niet dikker gewoon normaal.

Hier zijn ze ook absoluut niet slomer geworden van castratie...

Sypke is gesteriliseerd en niet veranderd of slomer geworden. Mees is niet gecastreerd maar wel heel aanhankelijk. Beide zijn rustige huishonden die buiten heel actief zijn.

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Als jij dat zo ziet,is dat je goed recht Martijn,maar het is natuurlijk wel zo dat elke hond boven de 9 jaar minder energie heeft dan een jonge hond. Hoewel er hier nu verschillende berichten staan die het tegendeel bewijzen,blijf je stellig aan jou visie vast houden. Gelukkig dat er ook een heleboel mensen zijn met andere ervaringen.

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Wendy! schreef:

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Ik weet dat er op dit forum mensen zijn die dezelfde mening hebben als Martijn,ze hebben alleen nog niet gereageerd of hun mening herzien.

ik heb mijn mening zeker niet herzien en blijf vinden dat zonder medische reden castratie niet zou moeten, maar dat staat nu al in zoveel topics dat ik eigenlijk weinig zin heb om weer te gaan vertellen waarom ik tegen ben kort gezegd: castreren om normaal reuen gedrag, wat vaak nog te trainen is, neem dan een teef.
sterilisatie/ castratie van een teef, ben ik nog niet overuit voor mezelf.
ik denk dat het het karakter wel degelijk beinvloed en heb daarvan zat voorbeelden gezien: honden die genoeg driften bezaten met pakwerk en na castratie niets meer hadden, honden die gecastreerd werden voor dominant gedrag en er nog agressiever door werden, of te onzeker, huid/ vachtproblemen, etc.
voor mij wegen die paar voordelen niet op tegen de nadelen.
mensen hier ondervinden geen problemen door de castratie, en gelukkig maar
maar de honden die ik heb gezien allemaal wel.
wat een ander doet moet ie helemaal zelf weten, maar bij mij wordt niet gesneden in gezonde honden.

ik heb 1 gecastreerde reu, welke ik heb laten castreren omdat ik een teef heb en na 6 jaar echt DOFFE ellende gehad te hebben en twee keer een ongewenst nestje te hebben gehad van onze husky en onze mechelse herder heb ik besloten om orbis te laten castreren. niet mijn eerste keus maar het ging gewoon niet meer. zijn gedrag is er niks mee veranderd

Whooper is 11 maanden en niet gecastreerd en dit zal ook niet gebeuren mits er idd een medische reden voor is.

granny schreef:

Wendy! schreef:

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Ik weet dat er op dit forum mensen zijn die dezelfde mening hebben als Martijn,ze hebben alleen nog niet gereageerd of hun mening herzien.

Ik heb mijn mening niet herzien hoor. Je haalt zeker bij een reu een belangrijke drijfveer van getoond gedrag weg en dat vind ik persoonlijk dus vaak helemaal niet positief.
Toevallig kwam ik afgelopen week Beau tegen. Beau ken ik nog van een dik jaar terug, als drukke idiote hyperlab. En ja, hij was verschrikkelijk en niet leuk, want Beau beukte je maag door je oren naar buiten als je hem tegenkwam. Beau is inmiddels gecastreerd. Ik herkende hem aan zijn baas. Beau zelf zag eruit als een 13 jarige, sjokkend achter zijn baas aan met een bal in zijn bek. Amper 3 jaar oud. Dat vind ik dus echt triest.

Eline* schreef:

granny schreef:

Wendy! schreef:

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Ik weet dat er op dit forum mensen zijn die dezelfde mening hebben als Martijn,ze hebben alleen nog niet gereageerd of hun mening herzien.

Ik heb mijn mening niet herzien hoor. Je haalt zeker bij een reu een belangrijke drijfveer van getoond gedrag weg en dat vind ik persoonlijk dus vaak helemaal niet positief.
Toevallig kwam ik afgelopen week Beau tegen. Beau ken ik nog van een dik jaar terug, als drukke idiote hyperlab. En ja, hij was verschrikkelijk en niet leuk, want Beau beukte je maag door je oren naar buiten als je hem tegenkwam. Beau is inmiddels gecastreerd. Ik herkende hem aan zijn baas. Beau zelf zag eruit als een 13 jarige, sjokkend achter zijn baas aan met een bal in zijn bek. Amper 3 jaar oud. Dat vind ik dus echt triest.

Zou het een combinatie van omstandigheden en fysieke toestand van een hond kunnen zijn dat het maakt dat de ene er wel sloom en dik van wordt en er ook genoeg anderen zijn waar je niets aan merkt. In ieder geval er niet 'slechter' van worden?

Eline* schreef:

granny schreef:

Wendy! schreef:

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Ik weet dat er op dit forum mensen zijn die dezelfde mening hebben als Martijn,ze hebben alleen nog niet gereageerd of hun mening herzien.

Ik heb mijn mening niet herzien hoor. Je haalt zeker bij een reu een belangrijke drijfveer van getoond gedrag weg en dat vind ik persoonlijk dus vaak helemaal niet positief.
Toevallig kwam ik afgelopen week Beau tegen. Beau ken ik nog van een dik jaar terug, als drukke idiote hyperlab. En ja, hij was verschrikkelijk en niet leuk, want Beau beukte je maag door je oren naar buiten als je hem tegenkwam. Beau is inmiddels gecastreerd. Ik herkende hem aan zijn baas. Beau zelf zag eruit als een 13 jarige, sjokkend achter zijn baas aan met een bal in zijn bek. Amper 3 jaar oud. Dat vind ik dus echt triest.

Dat gebeurt echt niet bij iedere hond die gecastreerd wordt.
Ik vraag me ook wel eens af waarom mensen er bij reuen zo op tegen zijn dat ze gecastreerd worden omdat je het "wezen" van een hond zou schaden, terwijl men bij teven geen problemen heeft om de hond te castreren/steriliseren...
Ook bij teven zou je dan iets nogal fundamenteels weghalen , lijkt me!
De meeste teven worden namelijk niet gecastreerd/gesteriliseerd omdat het beter zou zijn i.v.m. mammatumoren maar doodgewoon omdat de mensen geen toestanden willen met de loopsheid.

sommige honden worden/tonen vroeg oud,daar heeft het castreren niks mee te maken.

maxcola schreef: Ik vraag me ook wel eens af waarom mensen er bij reuen zo op tegen zijn dat ze gecastreerd worden omdat je het "wezen" van een hond zou schaden, terwijl men bij teven geen problemen heeft om de hond te castreren/steriliseren...
Ook bij teven zou je dan iets nogal fundamenteels weghalen , lijkt me!
De meeste teven worden namelijk niet gecastreerd/gesteriliseerd omdat het beter zou zijn i.v.m. mammatumoren maar doodgewoon omdat de mensen geen toestanden willen met de loopsheid.

Een hond heeft geen weet dat hij gecastreerd wordt omdat er kans is op ziektes of omdat hij/zij gecastreerd wordt om een andere reden.
De enige die daar weet van hebben zijn mensen....dus dan is het voor een teef niet zielig en voor een reu wel.

Of ze slomer zijn geworden?
Ja.

Tarz is echt een luiwammes. Nog echt wel in voor lange afstandswandelingen hoor, en hij geniet met volle teugen van zijn leventje, maar voor zijn castratie was hij veel actiever.
Nina ook, die was slanker en had een mooiere vacht en was iets actiever. Maar dat geeft niet, ze kan alles nog en is super gezond, en gelukkig niet meer schijnzwanger (dat was een ramp).
Chaya is niet slomer geworden, maar voordat ze gecastreerd werd was ze nog erg jong dus het is een beetje moeilijk te zeggen. Ze is niet sloom ofzo hoor.

Niet dat ik er spijt van heb

granny schreef:

Wendy! schreef:

Martijn schreef:Natuurlijk worden ze slomer.
Je kunt niet je hond laten castreren omdat hij te druk voor je is en dan zeggen dat hij er niet slomer van is geworden.
Een redelijk jonge castraat zal ook heus nog wel energie hebben maar vroeger of later doven ze allemaal uit en worden het zitzakken.

Je bent tot nu toe de enige in dit topic die deze mening is toegedaan.

Ik weet dat er op dit forum mensen zijn die dezelfde mening hebben als Martijn,ze hebben alleen nog niet gereageerd of hun mening herzien.

hier zo een die tot nu toe niet gereageerd heeft.

de gecastreerde reuen die ik ken, zijn schimmen van wat ze eens waren. ik vind het reuze-sneu, zeker als je de beweegredenen van die castraties bekijkt. van vlekjes op de bank tot een weekje zeuren bij de deur vanwege een loops teefje in de straat.

mijn gecastreerde teefje ursula is met de jaren alleen maar wilder en onstuimiger geworden. ze heeft wel iets meer de neiging om te dik te worden, dat wordt dus goed in de gaten gehouden.