Het HondenForum

Heel veel nieuwe, hondvriendelijke trainingsmethoden gaan ervan uit dat je hond goed (altijd?!) luistert, als je er maar voor zorgt dat je hond jou als baas leuker vindt dan wat of wie ook (dit wordt ook vaak in het forum geadviseerd bij ongehoorzaamheid). Dus gaat zitten als jij dat zegt in plaats van een kat achterna te gaan, komt terwijl die met een een heel leuk hondje aan het spelen is of een erg interessant geurtje ruikt.
Jij zou dan leuker moeten zijn omdat je
1. iets lekkers of een favoriet speeltje als beloning hebt, dan wel dat ie kans maakt hierop
2. de roedelleider bent en er niets zo erg is als niet bij de leider te kunnen zijn.

Mijn hond was (zie topic gedrag) best wel gehoorzaam en graag bij mij, maar had toch vaak heel veel andere leuke dingen te doen, te ruiken of te zien. En dat kan ik mij ook best voorstellen; met mij zit ie immers de hele dag al opgescheept en ik kan natuurlijk niet de hele dag "leuke baas" uit gaan hangen, heb ook nog meer te doen.

Ik ben zeer vóór deze traningsmethoden boven de "niet-luisteren=straf" manier, maar vraag mij af: wie lukt het inderdaad zijn/haar hond TEN ALLE TIJDEN te laten luisteren (als het moet natuurlijk want ik vind niets zo erg als een hond die de hele wandeling maar commando's krijgt en nauwelijks zelf op ontdekking kan gaan). En vooral natuurlijk: hoe is dat gelukt? Want ik kan mij niet voorstellen dat een hond een mogelijk stukje worst altijd boven de zekerheid van een fijn speelmaatje zal kiezen...

Ben zeer benieuwd naar jullie ervaringen!
groet, Patricia

hoiii Nou ik zit met Shaggy (amerikaanse Bulldog reu 3 jaar) nu bij vergevorderde op cursus als alles goed verloopt bijna GG1 , Shaggy luisterd ten alle tijden heel goed maar ja Shaggy's jachtinstinct is zeer ver te zoeken zeg maar gerust dat hij het niet heeft. we hebben thuis konijnen doet hij helemaal niks mee... als er een haas of een ree voor zn neus wegrent kijkt hij eens heel stom... andere honden intresseren hem niet veel. dus hij luisterd want ik heb altijd een balletje of een brokje... maar met Nina zal dat een stuk moeilijker worden die word al gek als ze binnen zit en buiten een kat loopt... dus als me dat lukt (we hebben Nina pas) vertel ik hoe ik het heb gedaan...wish me luck..

Dus het hangt sterk af van het ras denk ik, Shag is echt een kluns dat zal ook nog wel helpen

Het is me een week gelukt om cindy helemaal onder de duim te houden. Zonder echt te straffen of juist heel gek/leuk te doen.
Ze luisterde echt altijd, als ze achter een kat aan wilde rennen, kinderen met een een bal zag spelen en zelfs het 'uitvallen' naar honden verdween helemaal. Echt super Ik hoefde alleen te zeggen: 'Cindy, niet doen doorlopen!'
Jammer dat het maar een week duurde
Ik weet niet precies hoe het kwam dat ze zo goed luisterde. Ik was geloof ik wel heel consequent, ze mocht een tijdje niet op de bank en op m'n bed en nog een aantal kleine dingetjes.
Het was echt super relaxed zoals ze luisterde. Ze was haar 'streken' ook echt niet verloren of zo, het was niet opeens een 'dood(saai)' hondje.

Maar nu luisteren ze allebei wel redelijk. Ze komen en zitten als ik het zeg en dat zijn voor mij de basisvoorwaarden om ze los te kunnen laten. De rest vind ik minder belangrijk dat is gewoon heel leuk.

Patricia Baerloo schreef: Ik ben zeer vóór deze traningsmethoden boven de "niet-luisteren=straf" manier, maar vraag mij af: wie lukt het inderdaad zijn/haar hond TEN ALLE TIJDEN te laten luisteren (als het moet natuurlijk want ik vind niets zo erg als een hond die de hele wandeling maar commando's krijgt en nauwelijks zelf op ontdekking kan gaan). En vooral natuurlijk: hoe is dat gelukt? Want ik kan mij niet voorstellen dat een hond een mogelijk stukje worst altijd boven de zekerheid van een fijn speelmaatje zal kiezen...

Ben zeer benieuwd naar jullie ervaringen!
groet, Patricia

Leuk zijn op de goeie momenten. :p: Als mijn hond lekker aan het rennen en stoeien is met een gloednieuw vriendinnetje ga ik echt niet staan roepen, want dan luistert hij voor geen meter. Maar da's in mijn ogen hetzelfde als een kind tijdens een voetbalwedstrijd bij je roepen om zijn neus af te vegen. :p:

Ik probeer gewoon alle situaties waarin hij direct moet luisteren terwijl hij gigantisch afgeleid is door iets heel erg interessants te vermijden. Dus alleen los op veilige plekken, en altijd *voor* hij besluit op een paard af te rennen of eens effe lekker de struiken in te duiken al afleiden. Zomaar tussendoor als hij een beetje aan het snuffelen is opeens 'KIJK ES!!' zeggen en een stuk kaas of een spannend speeltje tevoorschijn toveren. Of gewoon effe gek gaan doen, de andere kant op rennen en dan op je hurken gaan zitten om je hond op te vangen.

Ik vind van mezelf dat mijn hond - voor een podenco! - ontzaglijk goed luistert. In normale omstandigheden hoef ik maar 'Jack!' te zeggen en hij zit kwispelend voor me. En door gewoon zelf constant op te blijven letten op wat *hij* misschien interessant genoeg vindt om op af te rennen voorkom ik dat hij me op cruciale momenten negeert. En als de situatie veilig is en hij gaat helemaal op in zijn spel of in een spannend geurtje in de struiken, dan ga ik gewoon niet staan roepen.

En als het toch een keertje gebeurt dat hij gewoon moet komen en het verploft, dan loop ik vloekend en tierend op hem af. Misschien niet helemaal volgens de positieve methodes, maar dan komt hij wel met zijn oortjes en staart laag naar me toe, en dan zijn we na wat namopperen weer vriendjes.

Hanneke

Nee hoor, er zijn altijd leukere dingen te bedenken dan de baas en eten. De truc zit hem er meer in dat je gewoontegedrag intraint en daardoor een automatische reactie bij je hond oproept, waardoor hij in eerste instantie betrouwbaar reageert..en dan nog heb je soms gewoon het nakijken. Ik kan niet op tegen konijnen en katten.
Bij Nelson kan ik meestal wel op tegen andere honden...eerst worst halen, dan mag ie pas spelen. Hij komt dus meestal aanhollen als hij andere honden ziet om zijn hapje te halen om hem vervolgens weer te smeren. Mag ie niet spelen kan ik hem dan bij me houden.
Daarbij straf ik dus wel gewoon als er niet geluisterd wordt naar dingen die ze kennen. Ik laat me niet in de maling nemen door het spul.

als cindy een kat ziet is ze vertrokken

ze doet ze niks maar ze vind het schijnbaar leuk erachteraan te gaan.

dat is eigenlijk het enigste dat ze echt niet luistert.



(nou is cindy best een heel eigenwijs hondje hoor dus kan er niet altijd pijl op trekken maar vind dat wel zo leuk )

De boodschap is duidelijk: 100% garantie heb je nooit, het zijn tenslotte geen robotjes. Maar ik was wel benieuwd naar wat wèl haalbaar is, want als je bij voorbeeld de hondenfluisteraar leest, lijkt het er op dat een goede band met je hond garant staat voor een perfect luisterende hond. Dat ie op grote afstand gaat zitten terwijl er een konijn voor zijn neus wegrent. Kon mij dat niet voorstellen (heb eigenlijk ook nog nooit zo'n hond gezien) maar ja, misschien doet hij iets wat ik niet weet...

Nou was mijn reutje dol op spelen met teefjes en dat is natuurlijk heerlijk om te zien, maar op een gegeven moment wil je toch weer eens verder. Dan kun je roepen en gek doen wat je wilt, maar dat teefje blijft leuker. Ik moest er dan naar toe om hem te halen. Eline, jij schrijft dat je wel eens straft als er niet wordt geluisterd. Waar bestaat dat dan uit? Een grote mond, gewoon aan de lijn doen, negeren?

Prachtige hond trouwens, die Cindy!

Bij Kaya zijn er slechts 2 situaties waarbij ze niet of nauwelijks luistert.

De eerste is, als ze gerend heeft en ze heeft dorst...... dan plonst ze in de dichtstbijzijnde sloot, wat ik ook doe of zeg. Ik kom dus altijd met een natte hond thuis

De tweede situatie is, als ze een balletje heeft (daar is ze dus echt stapelgek op) en die bal ligt in het water onder de slootkant en ze kan 'm niet vinden. Dan komt ze niet direct als ik roep, want ze wil eerst die bal weer hebben.

Verder heb ik eigenlijk nooit problemen met het luisteren. Ze komt altijd, ook al speelt ze met andere honden, ze gaat geen konijnen ofzo achterna. Als ze eens een klein vechtpartijtje heeft en ik zeg "GENOEG!" stopt ze meteen.

Ik vind dus echt dat Kaya goed luistert, zonder dat ze een gedrilde hond is.

Moritz....... ehhhhh, Moritz is nog lerende , maar ook bij hem heb ik geen probleem met het "hierkomen" gelukkig!