Over mezelf en Dibbus...
Geplaatst: 28 jan 2004 21:37
Ik ben Anne-Mieke, 47 jaar, getrouwd met Piet en samen hebben we 7 kinderen waarvan er een aantal al het huis uit zijn.
Een aantal jaren geleden heb ik helaas afscheid moeten nemen van onze eerste hond (kruising herder/duitse staander) omdat ik er vreselijk allergies voor bleek te zijn. Omdat we toch weer heel graag een hond wilden hebben, zijn we op zoek gegaan naar rassen die niet verharen (zonder ondervacht dus). We hebben daarnaast vooral gezocht op karakter en kwamen steeds uit op de Havanezer. Toen ik de eerste foto's van dit ras zag vond ik ze ronduit vreselijk; echte 'schoothondjes' met van die lange, keurig gekapte haren. Helemaal niet mijn keus dus want mijn voorkeur ging eigenlijk uit naar een ras zoals b.v. de Drentse Patrijshond
Maar naarmate ik er meer over las en ook eens een kijkje ben gaan nemen bij een goede fokker, ben ik toch overstag gegaan. We hebben een jaar op hem moeten wachten omdat ze redelijk zeldzaam zijn, maar sinds een paar weken woont Dibbus eindelijk bij ons en ik ben echt hélemaal 'om'!
Dibbus is een geweldig hondje; heel leergierig en slim (ze werden vroeger als circushondjes gebruikt!), vriendelijk voor iedereen en ook nog heel dapper. En het allerfijnste is dat ik, zonder niesbuien en benauwdheid, gewoon heerlijk met hem kan knuffelen. Alleen die lange haren vind ik maar niks, die worden dus twee keer per jaar flink gekortwiekt! Ik ben trouwens heel benieuwd of er hier nog meer mensen met een Havanezer zijn.
Een aantal jaren geleden heb ik helaas afscheid moeten nemen van onze eerste hond (kruising herder/duitse staander) omdat ik er vreselijk allergies voor bleek te zijn. Omdat we toch weer heel graag een hond wilden hebben, zijn we op zoek gegaan naar rassen die niet verharen (zonder ondervacht dus). We hebben daarnaast vooral gezocht op karakter en kwamen steeds uit op de Havanezer. Toen ik de eerste foto's van dit ras zag vond ik ze ronduit vreselijk; echte 'schoothondjes' met van die lange, keurig gekapte haren. Helemaal niet mijn keus dus want mijn voorkeur ging eigenlijk uit naar een ras zoals b.v. de Drentse Patrijshond
Maar naarmate ik er meer over las en ook eens een kijkje ben gaan nemen bij een goede fokker, ben ik toch overstag gegaan. We hebben een jaar op hem moeten wachten omdat ze redelijk zeldzaam zijn, maar sinds een paar weken woont Dibbus eindelijk bij ons en ik ben echt hélemaal 'om'!
Dibbus is een geweldig hondje; heel leergierig en slim (ze werden vroeger als circushondjes gebruikt!), vriendelijk voor iedereen en ook nog heel dapper. En het allerfijnste is dat ik, zonder niesbuien en benauwdheid, gewoon heerlijk met hem kan knuffelen. Alleen die lange haren vind ik maar niks, die worden dus twee keer per jaar flink gekortwiekt! Ik ben trouwens heel benieuwd of er hier nog meer mensen met een Havanezer zijn.
:
