Het HondenForum

Hallo,

Mijn naam is Sonja en ik ben een hele tijd geleden ook al op dit forum geweest maar de laaste tijd kwam er niets meer van om eens lekker op dit hondenforum te kletsen. Een van de redenen dat ik er een tijd uit ben geweest is dat we onze hond Perro (een kruising van bijna 12 jaar ) op 4 december j.l. hebben moeten laten inslapen.
Dat was verschrikkelijk. Vooral misschien ook omdat hij maar heel kort ziek is geweest en wij dus totaal onverwacht afscheid van Perro moesten nemen.
Hij was eigenlijk alleen die bewuste donderdagmorgen maar ziek.
S middags ben ik met hem naar de dierenarts gegaan en na grondig onderzoek en na ´t nemen van een foto van zijn buik werd de diagnose gesteld: Een tumor op de milt die waarschijnlijk al was uitgezaaid naar de lever en Perro had een zwak hart,daar hadden we nooit iets van gemerkt hij wandelde speelde en was niet eerder moe als anders.
Door zijn zwakke hart was opereren geen optie omdat hij de narcose waarschijnlijk niet zou overleven. En ik had zoiets van stel dat ik hem laat opereren dan zit hij alleen in zo´n kenneltje en dat vond hij altijd verschrikkelijk (daarom ging hij ook nooit naar een pension)en dan zouden dat zijn laatste herinneringen zijn als hij zou sterven op de operatietafel.
Ik wilde graag bij hem zijn dus heb ik besloten om hem in te laten slapen.
Ik ben tot het einde bij hem gebleven en heb hem geknuffeld en toegesproken.
Nu ik dit zo schrijf voel ik de tranen weer komen. Dat zal ook nog wel een tijdje zo blijven want Perro en ik waren de beste maatjes en gingen voor elkaar door het vuur.

Lieve Perro......mijn maatje.....ik mis je........

Welkom en wat een verdriet.. heel veel sterkte...

Welkom en nog sterkte met het verlies van je maatje

Welkom terug op het forum
Maar wat naar dat je Pedro hebt moeten laten gaan,kan me goed voorstellen dat je het hier nog moeilijk mee hebt.
Heel veel sterkte en denk aan de mooie momenten van en met pedro.

Welkom terug en veel plezier!!! :

En heel veel sterkte met het verlies van jouw Perro

welkom terug op het forum en ....
veel sterkte nog met het verlies van perro ! :cry2:

Veel sterkte, je hebt het op de juiste manier gedaan in mijn ogen.... zou het precies zo gedaan hebben!!!!

Welkom terug op het forum en heel veel plezier

Heel veel sterkte gewenst voor jou en je familie met het verlies van Perro

Welkom op dit forum,en nog veel sterkte daar met je verlies,en ik weet wat het is.

Groeten Wim

Welkom op het forum en ik vind dat je een dapper besluit hebt genomen! Sterkte met het verwerken

Hallo allemaal,

bedankt voor jullie steun het helpt wel een beetje om te weten dat ik ook volgens jullie de goede keus heb gemaakt want af en toe twijfelde ik er toch wel eens aan. Eigenlijk tegen beter weten in, maar het knaagt toch altijd. Je denkt dan wat als ik hem toch had laten opereren.
Maar goed, bedankt voor jullie steun. En ja hoor het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik heb toch ook nog een beetje goed nieuws:
Wij hebben een pupje besteld!
Groetjes Sonja

Welkom terug :p:
Sterkte met het verlies van Perro :cry2:

perro schreef:Hallo,

Mijn naam is Sonja en ik ben een hele tijd geleden ook al op dit forum geweest maar de laaste tijd kwam er niets meer van om eens lekker op dit hondenforum te kletsen. Een van de redenen dat ik er een tijd uit ben geweest is dat we onze hond Perro (een kruising van bijna 12 jaar ) op 4 december j.l. hebben moeten laten inslapen.
Dat was verschrikkelijk. Vooral misschien ook omdat hij maar heel kort ziek is geweest en wij dus totaal onverwacht afscheid van Perro moesten nemen.
Hij was eigenlijk alleen die bewuste donderdagmorgen maar ziek.
S middags ben ik met hem naar de dierenarts gegaan en na grondig onderzoek en na ´t nemen van een foto van zijn buik werd de diagnose gesteld: Een tumor op de milt die waarschijnlijk al was uitgezaaid naar de lever en Perro had een zwak hart,daar hadden we nooit iets van gemerkt hij wandelde speelde en was niet eerder moe als anders.
Door zijn zwakke hart was opereren geen optie omdat hij de narcose waarschijnlijk niet zou overleven. En ik had zoiets van stel dat ik hem laat opereren dan zit hij alleen in zo´n kenneltje en dat vond hij altijd verschrikkelijk (daarom ging hij ook nooit naar een pension)en dan zouden dat zijn laatste herinneringen zijn als hij zou sterven op de operatietafel.
Ik wilde graag bij hem zijn dus heb ik besloten om hem in te laten slapen.
Ik ben tot het einde bij hem gebleven en heb hem geknuffeld en toegesproken.
Nu ik dit zo schrijf voel ik de tranen weer komen. Dat zal ook nog wel een tijdje zo blijven want Perro en ik waren de beste maatjes en gingen voor elkaar door het vuur.

Lieve Perro......mijn maatje.....ik mis je........

Welkom weer. Ik heb je verhaal gelezen; je hebt een verstandige bslissing genomen, want je hebt gedacht aan je maatje!
Sterkte
Nel

Ik denk dat het de juiste keuze was van je,ik kan me er helemaal in vinden.Zo alleen in een kooitje met dan die laatste herrinering,nee laat het dan maar in je armen zijn gebeurt dan weet je zeker dat-ie met een gerust hartje is heengegaan.
Heel veel sterkte