Mijn hondje Gizmo zeer ziek
Geplaatst: 04 jan 2004 21:56
Nou, het was wat toen ik vanochtend wakker werd.
Mijn hond Gizmo die snachts altijd bij me boven slaapt, was erg raar aan het doen.
Hij leek heel angstig en alsof hij zich geen raad wist wat te doen.
Eerst sprong hij in een mand die naast mn bed staat met allerlei boeken en tijdschriften en prulletjes enzo.
Daaruit gehaald, kroop hij ver weg bij mij onder de dekens.
Even later sprong hij weer in die mand, dus weer uitgehaald.
Toen naar beneden gegaan en samen met de andere hond naar buiten gedaan, toen leek er niks meer aan de hand.
Ook toen hij binnen kwam nog niks.
Daarna ben ik onder de douche gegaan en me aangekleed enzo om weg te gaan.
Maar toen was hij nog raarder aan het doen, aan het achteruitlopen en janken/piepen.
Er was dus iets niet goed, maar wat?
Alle plannen snel omgegooid en gezorgd dat iedereen op plek van bestemming zou komen terwijl ik met hond naar de dierenarts zou gaan.
Toen da gebeld en kon ook meteen komen (ja duhhu< maargoed)
Hij had ondertussen nog een paar van die aanvallen gehad.
Eenmaal daar heeft de dierenarts Gizmo onderzocht en hem een spuitje gegeven tegen de pijn.
Ook had ze de anaalklieren van hem uitgeknepen (hier heeft hij al tijden last van, is ook ontstoken), dit was juist dinsdags nog gebeurd, er kwam ook maar iets uit.
Het kon zijn dat het de anaalklieren waren of maagkrampen.
Maar ze verwachte dat het wel beter zou gaan worden met die spuit.
Ook pilletjes meegekregen voor de anaalklieren, is hoe dan ook nodig.
Als het dat niet zou zijn, maar dat ook niet voldoende zou werken, wordt later over nadere behandeling overlegd.
Daarna ik naar huis, snel ff spullen gepakt en naar de nieuweburenvisite.
Alleen wat ongeplander, Gizmo ging mee.
Ik wou hem niet alleen thuis laten, maar op hem letten.
Dierenarts had gezegd dat ik hem wel thuis kon laten, maar dat vertrouwde ik dus niet, en als ik hem dan maar meenam moest ik van de dierenarts maar zeggen dat ik hem niet alleen mocht laten :p: .
Niemand was nl thuis, iedereen was op de nieuweburenvisite.
Ik had wel op en neer kunnen rijden, maar daar had ik ook niet veel aan, want ik zou dan niet veel aan die visite hebben (door het steeds weg zijn als ik bij Gizmo ging kijken, en als ik er dan wel was de zorgen om de hond thuis) en het zou ondertussen snel kunnen veranderen.
Dus ik de hond mee, werd gelukkig geen probleem van gemaakt.
En wat was ik blij dat ik die hond niet thuis had laten zitten, want hij heeft smiddags heel veel aanvallen gehad en als ik hem dan op schoot nam en hem knuffelde en geruststelde, was het al snel weer over.
Was anders ook wel gebeurd, maar nu was het naar maar was ik er bij en anders was het dubbel naar want niemand had hem dan kunnen gerust stellen.
Het werd nu ook af en toe veel erger, piepte meer en steeds vaker.
En na de aanval lag hij als een zak aardappelen bij mij op schoot, net alsof hij sliep, maar hij was alleen wel hartstikke wakker.
Tussendoor liep hij heel af en toe door de kamer, maar niet zoals hij anders zou doen, wou mij ook geen moment uit het oog missen en toen ik naar de wc ging, was het dus ook paniek in de tent, ook al had ik hem roerloos aan mijn moeder gegeven.
Verder bleef hij dus bij mij, naast mn voeten, onder mijn stoel, maar het liefst bij mij op schoot (het is een absolute knuffelhond, maar ook een erg actieve en zou dus niet de hele middag stil bij je op je schoot kunnen liggen).
Net zo´n hangerig kind dus, het was ook gewoon net een baby.
En toen hij op een gegeven moment weer zo´n aanval kreeg, sprong hij ook uit paniek op schoot bij een wildvreemde voor hem, alleen dat had hij snel genoeg in de gaten en was weer paniekerig dat ik of mijn moeder dat niet was.
Eenmaal thuis snel mn paardje binnen gedaan (moet ook tussendoor he, anders is het weer zo sneu voor dat beestje) en dierenarts weer gebeld, dat het alleen maar erger was geworden.
Kon weer meteen komen.
Toen ik er was, werd Gizmo weer onderzocht, maar weer werd er geen duidelijke oorzaak gevonden, alleen anaalklieren werd uit logicawijzegedachten uitgesloten.
Zware spuit gehad voor de pijn en de ontspanning van de darmen.
Toen zei ze dat het dus de darmen konden zijn, al was het niet voelbaar en gaf Gizmo er weinig om dat ze daar zat te voelen, maar er is ook nog een gedeelte darmen onder de ribben waar je niet zo bij kan om te voelen.
Ook kon het iets met de hersenen zijn, maar dat was maar een hele kleine kans, of het kon epileptie zijn.
Afpsraak gemaakt voor morgenochtend voor controle en eventuele nieuwe spuit als die vanavond zou werken ( en morgen dus uitgewerkt zou zijn), daar gaat mijn moeder met hem naar toe als het goed gaat, want ik heb dan mijn eerste nieuwe stage dag.
En het is geen goed begin als ik die meteen al mis (dat ga ik nl al genoeg doen door mijn ziekte), maar mocht het weer zo erg worden, blijf ik echt wel thuis bij mijn hond hoor, of mijn moeder er nou mee eens is of niet.
Ook wat speciaal voer meegekregen mocht het zo zijn dat Gizmo weer wat zou willen eten.
En 2 zetpillen als de aanvallen terug kwamen en erg lang zou gaan duren.
Ik moest dan ook meteen weer bellen als ik de 1e pil had gegeven, om te overleggen wat we vanaf daar gingen doen.
En toen weer naar huis.
Eenmaal thuis gekomen gingen wij eten en voor een keer was ik blij dat Gizmo ging bedelen (doet hij eigenlijk anders bijna nooit).
Na ons eten zette ik hem dan ook de meegebrachte brokken voor hem neer, hij keek er naar, rook er aan en wou eigenlijk al weer weglopen.
Dus opnieuw da gebeld, wou wel eten, maar waar ik al bang voor was, dat dus niet.
Toen overlegd dat hij dan zijn eigen brokken wel weer mocht, maar dan in hele kleine porties.
Had dat nog niet afgesproken, of hij begon al aan die (geef hem ook groot gelijk, vies stinkende) brokken.
Meteen verteld dat het al een stuk beter ging.
Vanaf dat moment is het alleen maar beter gegaan, geen aanval meer gehad, wel honger (maar hij mocht dus niet zoveel, sorry Gizmo) en weer ruzie gemaakt met de andere hond om aandacht en slaapplaats.
Maarja, nu vannacht en morgenochtend nog, wat als die spuit uitgewerkt is?
Komt alles dan weer in alle hevigheid terug, of zelfs nog erger?
Hoe vaak gaan we dit nog krijgen?
Ach, als we eerst de nacht maar doorkomen, en dan morgenochtend maar weer naar de dierenarts.
Pff, was me het dagje wel.
Mijn hond Gizmo die snachts altijd bij me boven slaapt, was erg raar aan het doen.
Hij leek heel angstig en alsof hij zich geen raad wist wat te doen.
Eerst sprong hij in een mand die naast mn bed staat met allerlei boeken en tijdschriften en prulletjes enzo.
Daaruit gehaald, kroop hij ver weg bij mij onder de dekens.
Even later sprong hij weer in die mand, dus weer uitgehaald.
Toen naar beneden gegaan en samen met de andere hond naar buiten gedaan, toen leek er niks meer aan de hand.
Ook toen hij binnen kwam nog niks.
Daarna ben ik onder de douche gegaan en me aangekleed enzo om weg te gaan.
Maar toen was hij nog raarder aan het doen, aan het achteruitlopen en janken/piepen.
Er was dus iets niet goed, maar wat?
Alle plannen snel omgegooid en gezorgd dat iedereen op plek van bestemming zou komen terwijl ik met hond naar de dierenarts zou gaan.
Toen da gebeld en kon ook meteen komen (ja duhhu< maargoed)
Hij had ondertussen nog een paar van die aanvallen gehad.
Eenmaal daar heeft de dierenarts Gizmo onderzocht en hem een spuitje gegeven tegen de pijn.
Ook had ze de anaalklieren van hem uitgeknepen (hier heeft hij al tijden last van, is ook ontstoken), dit was juist dinsdags nog gebeurd, er kwam ook maar iets uit.
Het kon zijn dat het de anaalklieren waren of maagkrampen.
Maar ze verwachte dat het wel beter zou gaan worden met die spuit.
Ook pilletjes meegekregen voor de anaalklieren, is hoe dan ook nodig.
Als het dat niet zou zijn, maar dat ook niet voldoende zou werken, wordt later over nadere behandeling overlegd.
Daarna ik naar huis, snel ff spullen gepakt en naar de nieuweburenvisite.
Alleen wat ongeplander, Gizmo ging mee.
Ik wou hem niet alleen thuis laten, maar op hem letten.
Dierenarts had gezegd dat ik hem wel thuis kon laten, maar dat vertrouwde ik dus niet, en als ik hem dan maar meenam moest ik van de dierenarts maar zeggen dat ik hem niet alleen mocht laten :p: .
Niemand was nl thuis, iedereen was op de nieuweburenvisite.
Ik had wel op en neer kunnen rijden, maar daar had ik ook niet veel aan, want ik zou dan niet veel aan die visite hebben (door het steeds weg zijn als ik bij Gizmo ging kijken, en als ik er dan wel was de zorgen om de hond thuis) en het zou ondertussen snel kunnen veranderen.
Dus ik de hond mee, werd gelukkig geen probleem van gemaakt.
En wat was ik blij dat ik die hond niet thuis had laten zitten, want hij heeft smiddags heel veel aanvallen gehad en als ik hem dan op schoot nam en hem knuffelde en geruststelde, was het al snel weer over.
Was anders ook wel gebeurd, maar nu was het naar maar was ik er bij en anders was het dubbel naar want niemand had hem dan kunnen gerust stellen.
Het werd nu ook af en toe veel erger, piepte meer en steeds vaker.
En na de aanval lag hij als een zak aardappelen bij mij op schoot, net alsof hij sliep, maar hij was alleen wel hartstikke wakker.
Tussendoor liep hij heel af en toe door de kamer, maar niet zoals hij anders zou doen, wou mij ook geen moment uit het oog missen en toen ik naar de wc ging, was het dus ook paniek in de tent, ook al had ik hem roerloos aan mijn moeder gegeven.
Verder bleef hij dus bij mij, naast mn voeten, onder mijn stoel, maar het liefst bij mij op schoot (het is een absolute knuffelhond, maar ook een erg actieve en zou dus niet de hele middag stil bij je op je schoot kunnen liggen).
Net zo´n hangerig kind dus, het was ook gewoon net een baby.
En toen hij op een gegeven moment weer zo´n aanval kreeg, sprong hij ook uit paniek op schoot bij een wildvreemde voor hem, alleen dat had hij snel genoeg in de gaten en was weer paniekerig dat ik of mijn moeder dat niet was.
Eenmaal thuis snel mn paardje binnen gedaan (moet ook tussendoor he, anders is het weer zo sneu voor dat beestje) en dierenarts weer gebeld, dat het alleen maar erger was geworden.
Kon weer meteen komen.
Toen ik er was, werd Gizmo weer onderzocht, maar weer werd er geen duidelijke oorzaak gevonden, alleen anaalklieren werd uit logicawijzegedachten uitgesloten.
Zware spuit gehad voor de pijn en de ontspanning van de darmen.
Toen zei ze dat het dus de darmen konden zijn, al was het niet voelbaar en gaf Gizmo er weinig om dat ze daar zat te voelen, maar er is ook nog een gedeelte darmen onder de ribben waar je niet zo bij kan om te voelen.
Ook kon het iets met de hersenen zijn, maar dat was maar een hele kleine kans, of het kon epileptie zijn.
Afpsraak gemaakt voor morgenochtend voor controle en eventuele nieuwe spuit als die vanavond zou werken ( en morgen dus uitgewerkt zou zijn), daar gaat mijn moeder met hem naar toe als het goed gaat, want ik heb dan mijn eerste nieuwe stage dag.
En het is geen goed begin als ik die meteen al mis (dat ga ik nl al genoeg doen door mijn ziekte), maar mocht het weer zo erg worden, blijf ik echt wel thuis bij mijn hond hoor, of mijn moeder er nou mee eens is of niet.
Ook wat speciaal voer meegekregen mocht het zo zijn dat Gizmo weer wat zou willen eten.
En 2 zetpillen als de aanvallen terug kwamen en erg lang zou gaan duren.
Ik moest dan ook meteen weer bellen als ik de 1e pil had gegeven, om te overleggen wat we vanaf daar gingen doen.
En toen weer naar huis.
Eenmaal thuis gekomen gingen wij eten en voor een keer was ik blij dat Gizmo ging bedelen (doet hij eigenlijk anders bijna nooit).
Na ons eten zette ik hem dan ook de meegebrachte brokken voor hem neer, hij keek er naar, rook er aan en wou eigenlijk al weer weglopen.
Dus opnieuw da gebeld, wou wel eten, maar waar ik al bang voor was, dat dus niet.
Toen overlegd dat hij dan zijn eigen brokken wel weer mocht, maar dan in hele kleine porties.
Had dat nog niet afgesproken, of hij begon al aan die (geef hem ook groot gelijk, vies stinkende) brokken.
Meteen verteld dat het al een stuk beter ging.
Vanaf dat moment is het alleen maar beter gegaan, geen aanval meer gehad, wel honger (maar hij mocht dus niet zoveel, sorry Gizmo) en weer ruzie gemaakt met de andere hond om aandacht en slaapplaats.
Maarja, nu vannacht en morgenochtend nog, wat als die spuit uitgewerkt is?
Komt alles dan weer in alle hevigheid terug, of zelfs nog erger?
Hoe vaak gaan we dit nog krijgen?
Ach, als we eerst de nacht maar doorkomen, en dan morgenochtend maar weer naar de dierenarts.
Pff, was me het dagje wel.