Pagina 1 van 1

Hoge pijngrens

Geplaatst: 01 jan 2004 18:59
door Trippell
Wanneer onze collie, Duck, is overleden (aan darmkanker), heeft de dierenarts ons verteld waarom alles in maar 4 dagen gebeurd was. Het werd alsmaar erger en erger zei ze, en na een tijdje voelde Duck de pijn pas, en toen was het al te laat om nog iets te kunnen doen.

Ze vertelde dus dat honden een hoge pijngrens hebben; betekent dit dat Duck al maanden/jaren met pijn leefde? Of bedoelde ze dat hij - door die hoge pijngrens - de pijn pas voelde als het al te laat was?

Alvast bedankt voor het antwoord.

Groetjes van Joni

Geplaatst: 01 jan 2004 19:20
door dobervriendin
Ik denk het laatste want als alles zo snel is gegaan dan voelde ze maar de laatste dagen de pijn. Als ze het langer had gehad had je het wel gezien aan het gedrag van de hond.

Geplaatst: 01 jan 2004 19:21
door chrico
Bij sommige honden (ook mensen) ligt de pijngrens hoog. Dat houd in dat je de pijn pas als pijn ervaart op het moment dat het over die grens is.

Geplaatst: 01 jan 2004 20:08
door Trippell
Oké, heel bedankt voor de antwoorden. Ik zat er wat mee. Het lucht me toch wat op om te weten dat hij niet heel erg lang geleden heeft (de dierenarts ging zaterdag komen om hem in te slapen, maar hij is in de nacht van vrijdag op zaterdag gestorven, op zijn lievelingsplekje voor het huis waar hij waarschijnlijk met zijn laatste krachten naartoe is gekropen).

Groetjes van Joni

Geplaatst: 01 jan 2004 20:14
door dobervriendin
Hallo Joni

Dat is toch fijn voor hem heeft hij zelf de beslissing genomen om te gaan en ook nog veilig bij jullie op zijn eigen plekkie. Dat is toch het mooiste was je maar kunt bedenken. Een spuitje geven is niet altijd leuk voor jou niet maar ook niet voor de hond. Sterkte met je verlies en vergeet niet dat jij niks eraan kon doen, jou hond was supersterk en wou blijven waar hij was. Helaas kon hij het niet vol houden maar vergeet hem niet.

Geplaatst: 01 jan 2004 21:02
door Inge
Sommige honden geven ook gewoon niet aan dat ze pijn hebben door te piepen oid. Pas als iets echt zeeeeeeeeeeeer pijnlijk is merk je iets.
Mijn boxer heeft bv. een hele hoge pijngrens.

In april had ik een afspraak staan voor de entingen, en toen ik 's ochtends Nika riep kon ze niet meer staan, haar hele achterhand was verlamd.
Bij de dierenarts aangekomen hebben we haar op tafel gezet en heeft de dierenarts met alle kracht aan haar achterpoten getrokken en wat gedraaid...geen piepje kwam eraf. Nadien bleek ze haar achterkant weer wat te kunnen gebruiken.
Nika heeft HD en doordat ze haar ongemak daarvan "ontziet" door wat geforceerd te lopen had ze waarschijnlijk een zenuw bekneld in haar rug, wat de verlamming veroorzaakte. Pas op het moment dat de dierenarts zo aan haar aan het trekken en sjorren was, besefte ik dat ze al veel eerder pijn moet hebben gehad, wat ze niet aangaf door te piepen of duidelijke signalen te geven.
Het enige wat ik weleens aan haar merkte was dat ze op sommige dagen haar staartje plat tegen haar kont had liggen ipv in de lucht stekend, dat waren dagen dat ze ook wat stijf oogde.
Als ze nu zo'n dag heeft, weet ik dat ze pijn, of op zijn minst ongemak ervaart, en krijgt ze wat metacam om de pijn weg te halen.
Ik voelde me zo schuldig dat ik me nooit gerealiseerd had dat ze pijn moet hebben gehad, maar ze is gewoon keihard. Danco piept al als je een beetje hard in zijn oor knijpt, Nika reageert nooit op pijnprikkels door te piepen.
Erg lastig zo'n hoge pijngrens, je moet gigantisch goed naar je hond kijken om te signaleren als het niet goed is. Voel je dus niet schuldig.

Geplaatst: 01 jan 2004 21:38
door Trippell
Bedankt

Groetjes van Joni

Geplaatst: 01 jan 2004 23:32
door vinkje
Trippell schreef:Oké, heel bedankt voor de antwoorden. Ik zat er wat mee. Het lucht me toch wat op om te weten dat hij niet heel erg lang geleden heeft (de dierenarts ging zaterdag komen om hem in te slapen, maar hij is in de nacht van vrijdag op zaterdag gestorven, op zijn lievelingsplekje voor het huis waar hij waarschijnlijk met zijn laatste krachten naartoe is gekropen).

Groetjes van Joni
IK wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van je maatje, maar begrijp ik nu goed dat Duck buiten sliep, omdat je schrijft dat hij in de nacht van vrijdag op zaterdag gestorven is op zijn lievelingsplekje VOOR het huis.

Geplaatst: 02 jan 2004 10:28
door Trippell
Ja, hij wou zelf buiten blijven dus.

Groetjes van Joni

Geplaatst: 02 jan 2004 12:59
door Mama Sanneke
Trippell schreef:Ja, hij wou zelf buiten blijven dus.

Groetjes van Joni
Wat een moedige hond, sterkte met je verlies.
Sanneke