Het HondenForum

Wij hebben een heel lief hondje Noa van bijna 17 jaar.
Een pittige dame.
Nu gaat ze al een poosje achteruit en hoort en ziet ze niet veel meer. Ze is nog wel vaak blij en zo af en toe speels. De hele week is ons andere hondje Bodhi al heel onrustig en loopt jankend achter Noa aan en slikt haar telken benieuwd niet bij haar weg te krijgen.
2 dagen terug kwam Noa vanuit haar slaap omhoog en gilde ze van de pijn. Dit duurde maar even en daarna was ze weer rustig maar wel volledig in shock. Ze trilde alleen maar en leek koud. Ik dacht dat ze het niet zou halen. Ik heb er haar lekker ingepakt en ze heeft uren bij me gelegen. Natuurlijk zijn we naar de dierenarts gegaan en deze geeft aan dat ze waarschijnlijk iets in haar buikje heeft en ook veel pijn heeft. Ze is ook in minder dan een jaar tijd een kilo afgevallen, ze is nu nog maar 4,8 kilo. Ze heeft nu pijn medicatie gekregen en we hebben het advies gekregen om het niet meer weken te laten duren en haar nog even lekker te verwennen.
Nu knapt ze helemaal op door de pijnmedicatie en begint ze weer te spelen. Wat moeten we nou? Weet met mijn verstand dat dit niet zolang kan duren en ik beslist niet dat ze lijdt door pijn.
Wat zouden jullie doen?

Hoe reageert jullie andere hondje Bodhi nu?
Als Noa met die medicatie weer duidelijk goed in haar vel zit zou je het nog even aan kunnen kijken.
Maar bereid je wel voor op het einde.
Op deze leeftijd en met deze diagnose ben je nooit te vroeg.
Heel verdrietig, maar helaas blijven honden niet ons hele leven bij ons, al zouden we dat graag willen.

Ik persoonlijk ben liever een dag te vroeg dan een uur te laat.
Wil niet dat mijn honden lijden, dat neemt niet weg dat het de moeilijkste beslissingen zijn die je moet nemen.
Zou het dag per dag bekijken en zo gauw je denkt dat het leven lijden wordt, een afspraak maken.

Dankjewel voor jullie reactie.
Ons andere hondje is wel wat rustiger maar blijft zeer alert wat betreft Noa.
Qua gevoel weet ik ook hoor dat het het beste is om haar te laten gaan. Het blijft gewoon lastig om een beslissing te maken over leven en dood.

Dat het lastig is, zo'n beslissing weten en begrijpen we hier allemaal.
Toch zal dat moment komen.
Als jij zorgt dat ze niet hoeft te lijden kan je dat als ondersteuning zien in je beslissing.
Sterkte.

Moeilijk hoor het enige wat ik altijd zeg , houden van is ook loslaten, ik denk dat je zelf wel weet wanneer het echt klaar is, sterkte

Absoluut is dat een moeilijke beslissing, de moeilijkste om te maken voor je lieve hondje. Maarrrr, ik ben ook blij dat ik hem màg maken. Lijden tot aan de onvermijdelijke dood is niet nodig gelukkig. Met de medicatie kun je het even aankijken, maar ik zou ook goed kijken naar hoe je andere hond reageert. Vaak hebben die iets veel eerder door.
Sterkte ermee, en geniet nog van de tijd die jullie samen hebben.

Dankjewel allemaal.
Vanmiddag komt om 14.00 uur de dierenarts en nemen we afscheid van Noa.
Het voelt onwerkelijk en ook raar. Maar ik weet met mijn verstand dat dit de beste keuze is

Jacquelienb schreef: ↑27 aug 2025 07:01 Dankjewel allemaal.
Vanmiddag komt om 14.00 uur de dierenarts en nemen we afscheid van Noa.
Het voelt onwerkelijk en ook raar. Maar ik weet met mijn verstand dat dit de beste keuze is

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte.

Veel sterkte, moedige beslissing uit liefde genomen

Sterkte.
Een moedige maar zware beslissing.

Heel veel sterkte

Dankjewel allemaal,

Ze is heel rustig ingeslapen.
We zijn ontzettend verdrietig, het heeft tijd nodig.
Maar het is goed zo.

Rust zacht lieve Noa

Acht het liefje natuurlijk heeft dat tijd nodig maar vergeten doe je haar nooit voor altijd in je hart en geheugen