Het HondenForum

Onze hond Roxy (8 jaar, kleine podenco mix uit Spanje a 8kg), tobt sinds vorig jaar met haar gezondheid.

Het begon met kleine klachten, ze begon veel te drinken en meer te plassen, naar de da geweest, 2x urine onderzocht, kwam niks uit.
Deze klacht verdween vanzelf weer, gek genoeg.

Ongeveer een maand later, begon ze langzaam te veranderen, minder zin om te lopen, kieskeurig met eten, toonde gewoon een beetje depri ofzo.
Geriatrisch bloed onderzoek laten doen, kwam niks uit, alleen iets verhoogde CRP waarde, maar gezien haar continue gebits issues, zou dat daar vandaan kunnen komen.
Weer naar de da geweest voor weer een gebitsreiniging en meerdere extracties (inmiddels 20 elementen geextraheerd).

Daarna bleef het even stabiel, als in, nog steeds beetje depri, maar niet ziek, ouderdom? Winter ?(ze haat de kou).

Later terug naar de da voor jaarlijkse vaccinatie en ze mankte af en toe met een poot, ook likken aan d’r gewrichten, metacam voor gekregen.
Ging beter, metacam was op na een maand, even aangekeken, en ging ook nog goed zonder metacam.

Na een tijdje toch weer manken, wisselend welke poot, ook veel likken en bijten naar dr knieën.
Weer een maand metacam, da had in meerdere gewrichten artrose gevoeld, met metacam ging het weer beter.
Na een maand was deze weer op, ging nog een week lang goed, daarna van de één op andere dag liep ze nog maar op 3 poten en was ze echt ziekig, direct terug naar de da gegaan. Weer metacam gekregen omdat het daarmee voorheen goed ging.
Ik heb aangegeven röntgen fotos van haar poten te willen laten maken, maar gezien haar al eerder geconstateerde hartruis, wilde ze dit eerst laten checken dmv een hart echo, om te kijken of ze veilig onder narcose kan. Ook had ze al enige tijd last van hoesten, zeker bij inspanning, dan moest ze hoesten tot kokhalzen, wat ook kan horen bij de hartruis.

Naar het Dierenziekenhuis gegaan voor een hart echo, inderdaad een lekkende hartklep. Verder was de pompfunctie oké, dus ze verwachtte niet dat daar de problemen vandaan komen.

Weer terug naar de da omdat ze nog steeds erg mankte en ziekig toont, ook koorts.
Librela prik laten zetten omdat metacam niet meer afdoende helpt. Ook gelijk foto van d’r longen laten maken, ivm de hoest klachten en het ziek zijn.
Hierop waren wel allemaal stippen te zien.
13 dagen AB kuur (Kesium) gekregen.
Ook daarmee ging het niet beter, inmiddels zat ze dus aan de metacam, PEA supplement, Librela prik en AB.

Ivm onze vakantie, (ze is mee) nog een “spoed “ afspraak gemaakt om nog snel opnieuw bloed te laten prikken, zodat we misschien iets meer duidelijkheid hebben voor de vakantie. Weer geriatrisch bloed onderzoek, urine, alle buitenlandse ziekten en CRP laten checken.

Gisteren de uitslag gehad, niks bijzonders te zien, behalve weer verhoogde CRP (143,9).

Nu zijn we op vakantie met haar en het gaat nog steeds niet echt lekker. Ze is niet echt ziek, is wel vrolijk, maar wil echt niet lopen, ze gaat tegenwoordig mee in de kinderwagen. Ze is enorm kieskeurig met eten, heb al van alles geprobeerd en als er iets in gaat, is het echt met hele kleine beetjes.
Ze is ook afgevallen, in 6 weken zo’n 500 gram, en in anderhalf jaar totaal al anderhalve kilo (al mocht ze best iets afvallen hoor).

We zitten met de handen in het haar, omdat we na al die onderzoeken en inmiddels behoorlijk hoge kosten ook, nog steeds niets weten en nog steeds geen gezonde hond terug hebben.

Vervolgstap zou zijn volgens de da naar een internist, buik echo of scan. Of eventueel prednison kuur proberen.

Vind het erg lastig, we hebben al zo veel uitgesloten en nog steeds niks gevonden, wat blijft er over? Kanker? Auto immunziekten?

Loopt ze echt zo slecht in zo’n korte tijd van alleen artrose?
Er is verder niks aan haar te voelen, alles is gevoeld, beluisterd, reflexen getest, ze geeft nergens pijn op aan.

Alle symptomen die ze heeft passen bij zoveel ziektes, waarvan de meeste in het bloed geconstateerd hadden kunnen worden, wat dus niet het geval is.

Wat nu? Wie heeft advies? Wie herkent dit?

Is ze (het bloed) onderzocht op middellandsezee ziekten?

Laten testen op MMZ. Weet je dierenarts ook dat het een hond uit Spanje is?

ranetje schreef: ↑17 jul 2024 20:47 Is ze (het bloed) onderzocht op middellandsezee ziekten?

Ja, negatief op alle ziekten

Marion. schreef: ↑17 jul 2024 21:21 Laten testen op MMZ. Weet je dierenarts ook dat het een hond uit Spanje is?

MMZ? Wat is dat?

Ze weten allen (inmiddels bij meerdere klinieken geweest) dat ze uit Spanje komt ja

Joera schreef: ↑17 jul 2024 21:48

Marion. schreef: ↑17 jul 2024 21:21 Laten testen op MMZ. Weet je dierenarts ook dat het een hond uit Spanje is?

MMZ? Wat is dat?

Ze weten allen (inmiddels bij meerdere klinieken geweest) dat ze uit Spanje komt ja

MMZ betekent Middellandse zee ziekten
Je verhaal lijkt wel behoorlijk in die richting te wijzen, maar kennelijk is dat toch niet het geval.
Dan heb ik eerlijk gezegd ook geen flauw idee waar je nog zou kunnen zoeken.

ranetje schreef: ↑17 jul 2024 22:00

Joera schreef: ↑17 jul 2024 21:48

Marion. schreef: ↑17 jul 2024 21:21 Laten testen op MMZ. Weet je dierenarts ook dat het een hond uit Spanje is?

MMZ? Wat is dat?

Ze weten allen (inmiddels bij meerdere klinieken geweest) dat ze uit Spanje komt ja

MMZ betekent Middellandse zee ziekten
Je verhaal lijkt wel behoorlijk in die richting te wijzen, maar kennelijk is dat toch niet het geval.
Dan heb ik eerlijk gezegd ook geen flauw idee waar je nog zou kunnen zoeken.

Ohhh, maar zou het dan niet MZZ zijn?

Ze is zelfs nog getest op Lyme, die zat er volgens mij niet eens standaard in bij het reisprofiel onderzoek.

Ik vraag mij ook oprecht af, is het mogelijk om van de één op andere dag (zonder trauma of wat dan ook) ineens zo veel last te hebben van artrose, dat ze amper kon en wilde lopen?

Ik heb daar mijn twijfels al over uitgesproken bij de arts, maar kreeg er niet echt een antwoord op.
Sowieso is het niet perse heel voor de hand liggend, dat een podenco kruising van 8 hier zoveel last van heeft? En dan ook nog eens wisselend per poot, soms juist alleen krachtverlies in de achterhand, maar ook niet altijd…
Alles is zo inconsequent, de ene dag denk je dat het eindelijk beter gaat en de volgende dag is het weer helemaal but (wat op zich qua artrose wel zou kunnen) maar het matcht allemaal niet met elkaar alle klachten, dat kan nooit alleen artrose zijn in mijn optiek.

En het lijkt me ook niet dat de CRP verhoogd is van artrose, en dan ook nog terwijl ze op metacam en AB staat.

Ik zou toch een nog een keer MMZ laten testen. Vooral leishmania kan jaren latent attent aanwezig zijn. Vind het erg leish klinken.

Terry schreef: ↑18 jul 2024 12:21 Ik zou toch een nog een keer MMZ laten testen. Vooral leishmania kan jaren latent attent aanwezig zijn. Vind het erg leish klinken.

Dit is vorige week weer gedaan en de uitslag op alles was negatief.

Joera schreef: ↑18 jul 2024 09:09 Ik vraag mij ook oprecht af, is het mogelijk om van de één op andere dag (zonder trauma of wat dan ook) ineens zo veel last te hebben van artrose, dat ze amper kon en wilde lopen?

Ik heb daar mijn twijfels al over uitgesproken bij de arts, maar kreeg er niet echt een antwoord op.
Sowieso is het niet perse heel voor de hand liggend, dat een podenco kruising van 8 hier zoveel last van heeft? En dan ook nog eens wisselend per poot, soms juist alleen krachtverlies in de achterhand, maar ook niet altijd…
Alles is zo inconsequent, de ene dag denk je dat het eindelijk beter gaat en de volgende dag is het weer helemaal but (wat op zich qua artrose wel zou kunnen) maar het matcht allemaal niet met elkaar alle klachten, dat kan nooit alleen artrose zijn in mijn optiek.

En het lijkt me ook niet dat de CRP verhoogd is van artrose, en dan ook nog terwijl ze op metacam en AB staat.

Dat ben ik helemaal met je eens.
Een second opinion of een specialist lijkt me de enige mogelijkheid om er achter te komen wat er mis is.

Is er ook op Anaplasmose getest?

ranetje schreef: ↑18 jul 2024 12:53

Joera schreef: ↑18 jul 2024 09:09 Ik vraag mij ook oprecht af, is het mogelijk om van de één op andere dag (zonder trauma of wat dan ook) ineens zo veel last te hebben van artrose, dat ze amper kon en wilde lopen?

Ik heb daar mijn twijfels al over uitgesproken bij de arts, maar kreeg er niet echt een antwoord op.
Sowieso is het niet perse heel voor de hand liggend, dat een podenco kruising van 8 hier zoveel last van heeft? En dan ook nog eens wisselend per poot, soms juist alleen krachtverlies in de achterhand, maar ook niet altijd…
Alles is zo inconsequent, de ene dag denk je dat het eindelijk beter gaat en de volgende dag is het weer helemaal but (wat op zich qua artrose wel zou kunnen) maar het matcht allemaal niet met elkaar alle klachten, dat kan nooit alleen artrose zijn in mijn optiek.

En het lijkt me ook niet dat de CRP verhoogd is van artrose, en dan ook nog terwijl ze op metacam en AB staat.

Dat ben ik helemaal met je eens.
Een second opinion of een specialist lijkt me de enige mogelijkheid om er achter te komen wat er mis is.

Alleen inmiddels ben ik dus al bij 3 verschillende artsen in 2 verschillende praktijken geweest, en niemand durft een uitspraak of verdenking te doen (of ze hebben daadwerkelijk geen idee).

Ik zit zelf ook al maanden het internet af te speuren om te kijken of ik ergens wijs van wordt.
Alleen alle symptomen passen dus bij zoveel verschillende ziektes en aandoeningen.
Ik vond zelf ook iets parasitairs best goed passen bij alles, maar ook bijvoorbeeld de ziekte van Addison.

Dit benoemde ik ook bij de da, zij zei dat je dat in het bloed moet kunnen zien, maar ook dat het een moeilijk ze diagnosticeren ziekte is, dat vond ik dan weer tegenstrijdig eigenlijk

Wilma schreef: ↑18 jul 2024 15:47 Is er ook op Anaplasmose getest?

Ook deze staat negatief getest bij het bloedonderzoek.
De symptomen komen zeker overeen.

Ik zou naar een tweedelijn kliniek gaan voor een second opinion en vervolgonderzoek.
De oudere leden hier kennen het verhaal van 1 van onze Goldens wel. Jari had allerlei vage klachten (slomer, vage kreupelheid) waar onze eigen dierenarts niet de vinger op kon leggen. We zijn toen doorgestuurd naar De Wagenrenk en daar zagen ze meteen waar ze naar moesten kijken bij het zien van de hond en eerdere onderzoeksresultaten wisten ze meteen welke richting ze moesten. Extra bloedonderzoek gaf aan dat hij hypothyreoïdie had.
Voor mij persoonlijk de bevestiging dat als de vaste dierenarts het niet vindt we ons moeten laten doorverwijzen.

Branka schreef: ↑19 jul 2024 09:02 Ik zou naar een tweedelijn kliniek gaan voor een second opinion en vervolgonderzoek.
De oudere leden hier kennen het verhaal van 1 van onze Goldens wel. Jari had allerlei vage klachten (slomer, vage kreupelheid) waar onze eigen dierenarts niet de vinger op kon leggen. We zijn toen doorgestuurd naar De Wagenrenk en daar zagen ze meteen waar ze naar moesten kijken bij het zien van de hond en eerdere onderzoeksresultaten wisten ze meteen welke richting ze moesten. Extra bloedonderzoek gaf aan dat hij hypothyreoïdie had.
Voor mij persoonlijk de bevestiging dat als de vaste dierenarts het niet vindt we ons moeten laten doorverwijzen.

Is het iets wat de eigen da wel had kunnen/moeten vinden?
Het allereerste wat ik namelijk dacht toen de ziekig werd, was aan d’r schildklier, maar deze was volgens beide bloedonderzoeken gewoon goed. Was dat bij jouw hond dan ook bij de da gewoon als goed werkend gezien?
Kan ik dat topic nog terug lezen?

Onze eigen d.a. dacht op basis van de klachten niet aan hypothyreoïdie. We kwamen n.l. met een kreupele hond en die klachten onderzocht hij en kon hij geen oorzaak bij vinden. Bloedonderzoek had hij nog niet gedaan omdat hij niet aan de schildklier dacht.
Maar bij bijna een kwart van de honden is de TSH normaal.
https://mcvoordieren.nl/kennisbank/schildklier-hond/

Ik vermoed zelf dat ze chronische bronchitis heeft, de symptomen passen er bij en op de röntgen foto had ze witte stipjes op de longen en volgens mij zagen ze ook dat ze luchtpijp wat anders lag (verdrukt of iets) wat ik ook lees dat dat van het schade van het hoesten kan komen.
Toch is hier verder die de da’s niet op in gegaan.
Er is wel gezegd dat prednison kuur nog wel een optie zou zijn, als al het voorgaande niet genoeg zou helpen.

Verder dacht ik te zien, dat de schildklier met dit bloedonderzoek niet is getest, vorig jaar wel, maar blijkbaar zit dat niet standaard in het geriatrisch profiel?
Ik heb de kliniek een mail gestuurd om dit te checken.

Wat waren verder de klachten van Jari?
Ik opperde een schildklier probleem bij de da een half jaar geleden, maar dat werd eigenlijk gelijk weggewuifd omdat ze een goede vacht/huid heeft, verder passen wel bijna alle symptomen.

Bij Jari konden we eigenlijk alles afvinken, maar merkten we dat pas na de diagnose omdat het er langzaam was ingeslopen. De kreupelheid was wel duidelijk zichtbaar.
Maar bij jouw hond hoeft het geen schildklierprobleem te zijn, maar het is wel iets waar de gewone d.a. niet uit komt. Dan is een tweedelijns kliniek voor mij de optie om verder te zoeken.

Gisteren weer terug geweest bij de dierenarts.
Ik moest sowieso terug om de Librela prik te herhalen (al heb ik nog steeds m’n twijfels of het überhaupt iets uithaalt).

Ook weer besproken wat nu?
De da zei dat met alle dingen die nu uitgesloten zijn, ze het meest denkt aan een auto immuunziekte of een tumor.

Ze had gisteren ook koorts en was ook weer afgevallen, ze woog nu nog maar 6,8kg.

Besloten om direct met prednison te beginnen, ze heeft gisteren een dexaject injectie gehad en 3 strips prednison voor een maand thuis.

Binnen 2 uur knapte ze al enorm op, koorts is gelijk gezakt, d’r eetlust is toegenomen, of dit nu komt omdat ze zich beter voelt of door de bijwerkingen, of door allebei, maar in dit geval zijn de bijwerkingen (vraatzucht), een fijne bijkomstigheid.

Lastige is natuurlijk nu wel dat je niet weet of ze een auto immuun ziekte heeft die onderdrukt wordt of dat ze zich goed voelt vanwege de symptoombestrijding.
Voor nu in ieder geval blij dat ze zich weer beter voelt en aankijken maar weer

ranetje schreef: ↑17 jul 2024 20:47 Is ze (het bloed) onderzocht op middellandsezee ziekten?

Precies, teken ziektes kunnen zich in de lever "verstoppen".

mosquito1980 schreef: ↑30 jul 2024 20:01

ranetje schreef: ↑17 jul 2024 20:47 Is ze (het bloed) onderzocht op middellandsezee ziekten?

Precies, teken ziektes kunnen zich in de lever "verstoppen".

Ze is al tweemaal getest op de ziektes en alles negatief

Ze reageert nog steeds erg goed op de prednison en is inmiddels ook weer 400gr aangekomen

Ik las nu ook over polymyositis en deze symptomen komen heel erg overeen. Haar achterpoten zijn ook anders van stand sinds de laatste weken/maanden en veel spierafbraak.

Joera schreef: ↑02 aug 2024 12:53 Ze reageert nog steeds erg goed op de prednison en is inmiddels ook weer 400gr aangekomen

Ik las nu ook over polymyositis en deze symptomen komen heel erg overeen. Haar achterpoten zijn ook anders van stand sinds de laatste weken/maanden en veel spierafbraak.

Hopelijk helpt de medicatie genoeg als het polymyositis zou zijn.
Een nare ziekte.
Om het zeker te weten zouden er spierbiopten moeten worden genomen.
Dan heb je bewijs.

Woensdag op donderdag nacht ging het opeens heel slecht, wel 10x overgegeven, weer verhoging, weet niet willen lopen, niet willen eten.
Weer naar de da gegaan, dit kan een reactie zijn op het afbouwen van de prednison, we gingen eerst van 2 naar 1,5, daar was geen enkel verschil bij te merken en dinsdag van 1,5 naar 1 gegaan en dat ging dan blijkbaar helemaal mis?
Ze hebben ook nog een buik echo gemaakt, om een tumor uit te sluiten. Ze zagen niks geks gelukkig.

Wat dus inderdaad ook weer lijkt te bevestigen dat dit echt een auto immuun ziekte is. Zowel polymiositis als polyartritis zouden beide erg goed in het symptomen plaatje passen.
Ze heeft een prik tegen de misselijkheid gehad, een prik prednison en weer extra pillen mee, omdat we de dosering weer gaan terug brengen naar 1,5 per dag ipv 1. Dit voorlopig even twee weken aanhouden en vanaf daar met een kwart per keer gaan afbouwen ipv per half en hopelijk kunnen we naar een zo’n laag mogelijke dosis.

Zo’n twee uur na het bezoek knapte ze al weer enorm op, koorts weg, eetlust gelijk weer terug.
Lopen is af en toe nog steeds een beetje mwah, sowieso echt wel opstart problemen, maar ze lijkt er vaak ook weinig zin in te hebben. Ik ben in ieder geval blij voor nu dat ze zich weer even goed voelt, maar ik vond de reactie op alleen maar meer een halve pil afbouwen wel erg heftig , ben beetje bang dat ze nooit zonder die troep gaat kunnen.

Nee misschien kan ze niet zonder troep als het maar zonder pijn is

Met dit verhaal erbij zit ik te denken aan Steroid Responsive Meningitis Arteritis. (SRMA)
Inderdaad een auto-immuun ziekte

ranetje schreef: ↑10 aug 2024 15:50 Met dit verhaal erbij zit ik te denken aan Steroid Responsive Meningitis Arteritis. (SRMA)
Inderdaad een auto-immuun ziekte

Wat ik daarbij lees is “(zeer) ernstige nekpijn” dat herken ik eigenlijk helemaal niet. Ze heeft ook totaal geen moeite met d’r tuig over d’r kop/nek doen ofzo.

Joera schreef: ↑11 aug 2024 16:28

ranetje schreef: ↑10 aug 2024 15:50 Met dit verhaal erbij zit ik te denken aan Steroid Responsive Meningitis Arteritis. (SRMA)
Inderdaad een auto-immuun ziekte

Wat ik daarbij lees is “(zeer) ernstige nekpijn” dat herken ik eigenlijk helemaal niet. Ze heeft ook totaal geen moeite met d’r tuig over d’r kop/nek doen ofzo.

Niet elk verschijnsel is altijd aanwezig.
Dus om afwezigheid van nekpijn (ook nooit gehad?) uitsluiten lijkt me iets te vroeg.

ranetje schreef: ↑11 aug 2024 18:09

Joera schreef: ↑11 aug 2024 16:28

ranetje schreef: ↑10 aug 2024 15:50 Met dit verhaal erbij zit ik te denken aan Steroid Responsive Meningitis Arteritis. (SRMA)
Inderdaad een auto-immuun ziekte

Wat ik daarbij lees is “(zeer) ernstige nekpijn” dat herken ik eigenlijk helemaal niet. Ze heeft ook totaal geen moeite met d’r tuig over d’r kop/nek doen ofzo.

Niet elk verschijnsel is altijd aanwezig.
Dus om afwezigheid van nekpijn (ook nooit gehad?) uitsluiten lijkt me iets te vroeg.

Kan natuurlijk, maar heel vaak staan die honden wel met de kop wat omlaag, herken je eigenlijk wel als je er ooit een live gezien hebt die het had.
Nest zusje van onze Scott is daarmee op een leeftijd van 6 jaar ingeslapen, omdat er geen kwaliteit van leven meer was.
Was een hele lijdensweg met af en aan cortisonen en prednison.
Bij tussentijds stoppen waren de klinische symptomen na een paar weken telkens weer terug.

@TS, ik druk de duimen voor jouw hond, sterkte!!