Na Otto's dood was het best stil in huis. Toen werd het weer tijd voor een poedeltje. Het werd een blond teefje, dat door een fokker in Spanje als puppymachientje werd gehouden en werd afgedankt naar een asiel toen de puppy's op waren. Via iemand die me op dit poedeltje wees ben ik er uiteindelijk voor gegaan, de stichting was bekend bij mijn dierenarts en vond ze oké.
Gisteren heb ik Catootje opgehaald in Tilburg en na een rit waarin ze nog heel wat van Nederland heeft kunnen zien kwamen we eerst nog een bierfiets tegen voor ik haar op een rustig stukje uit de draagtas kon laten, zodat ze zelf het laatste stuk aan de lijn naar huis kon lopen. Een witte kat maakte onderweg het warme welkom in Nederland compleet. We doen het rustig aan en ze heeft nog veel te leren, maar dat gaat wel goedkomen.
Hier is ze dan, Catootje, toen ik haar ophaalde in Tilburg:
En er zingt ook iets van Kleine kokette Catootje in m'n hoofd.
Vanmorgen kreeg ze haar eerste Hollandse plensbui over zich heen. Ze was not amused 
