Marion. schreef: ↑29 jun 2024 16:38
Is "tuttig" zijn met honden hetzelfde als het "pamperen" van de jeugd?
Dat denk ik niet.
Ik heb maar 1 pup gehad, en dat was Aki, en Glory en Chara waren rond de 1 jaar toen ik ze kreeg.
Ik heb Aki niet écht gepamperd, wél gekeken met wat voor honden ik hem liet kennis maken als hij los liep nam ik hem wel degelijk soms even aan de lijn, als ik een hond niet vertrouwde (met name iets oudere puber reuen van zijn eigen ras..) dan stond ik het niet toe.
Zo geen zin in k.u.t. ervaringen met specifieke rassen die van nature al niet zo speels zijn, maar snel neigen tot patsen of geldingsdrang.
En andersom gold dat ook, jij noemt rijden van een hond op een ander. Aak (jonge Duitse herder toen van ca. 8/9 maanden en hij was best iel te noemen altijd zeker op die leeftijd) was los op strand. Ik wilde toch ook graag een vrije open sociale Duitse herder, en dwong mezelf dus om niet te snel in te grijpen bij vreemde honden contacten.
Er komt een jonge golden aan, iets ouder en steviger al dan Aki. Prima houding, wilde spelen en Aak ging er op in, maar raakte te druk in zijn kop en besteeg de hond.
De hond snauwde niet, liet het gebeuren, maar ze lagen ineens in een zwin. Ik wil dat rijgedrag al niet, zeker niet als een hond zich laat overrompelen en niets terug doet, want in mijn ogen leert mijn hond dan alleen maar dat hij dit gedrag vaker kan gaan inzetten hetzij bij opwinding, het zij op latere leeftijd om te overheersen en dat vind ik bij vreemde honden die je en passant tegenkomt gewoon nog steeds niet ok, daar hoef je geen punt bij te maken.
Ik greep dus in, want die golden verzoop bijna. Baasje vond het wel grappig en wuifde niets aan de hand hoor, maar ik vond het echt geen leuk gedrag van mijn eigen hond.
Hij ging dus even aan de lijn, even wat gehoorzaamheidsoefeningetjes en later weer los en zag ik meneer met zeer stabiele mechel reu

en liet ik Aak maar even gaan.. in zijn puber bravoure ging hij richting de mechel. Die gaf hem alleen een blik

en Aak damde in.
Bij kleinere honden zeker in zijn jonge opgroeifase liet ik hem ook niet zomaar gaan, ik wilde voorkomen dat hij bepaald typisch DH gedrag zou ontwikkelen, opjagen van angstige honden of dieren.
Is dat pamperen, of ben ik dan te tuttig geweest?
Mijn vriendin is relaxter, heeft ook een ander type hondje en ook nog eens een met een stabiel leuk karakter. Een middenslag doodle. Toch is die hond in conflict geraakt met jawel, een Duitse Herder (ze zag te laat dat het mis ging, en een niet zo leuke herder baas).. en vervolgens blafte hij naar grotere honden, raakte los ook nog in paniek bij bepaalde grotere honden.
Ben toen samen met Chara gaan lopen met haar, die voor een groot deel oogt als langharige Duitse herder. In begin blaffen en grommen bij het zien van Chara, maar die bleef aardig en deed er alles aan om aardig gevonden te worden. Na 2 wandelingen samen was gedrag buiten van haar hond ook weer over en nu is hij weer relaxed en stabiel. Gelukkig.
Zelf ben ik met Glory wat opener, en destijds Chara ook maar pas nadat ik had geobserveerd hoe ze reageerden op vreemde honden. Ik ben daar dus wel een tut in, niet eens zozeer dat mijn honden wat overkomt, maar meer dat ze zelf niet vervelend zijn of dingen doen die voor een andere hond niet leuk uit kunnen pakken.
Maar ligt denk ook aan combi type hond, en je woonomgeving.
Ik woon in een drukke hond rijke woonwijk, weinig veilige losloopplekken en veel uitvallende honden ook in die kleine stukken losloop. Met mijn herder neem ik daar domweg geen risico, als hij zou terug snauwen is de kans groot dat hij bestempeld wordt als gevaarlijke/agressieve hond, dus dan maar tuttig en tijdig aan de lijn en mensen aangeven dat ik hem liever niet laat "spelen" met andere honden.
Loop ik met de drie, dan geef ik het ook altijd aan maar zoek ik ook de drukte niet op en verdwijn van het veld als er anderen komen.
Alleen de dames bij me, dan ben ik veel losser en vrijer geworden op loslaat plekken (gelukkig want dat heb ik mezelf wel weer aan moeten leren)