Karakter of opvoeding?
Geplaatst: 26 mar 2024 12:02
Hoi,
Ik heb sinds kort een Golden Retriever pup en maak me zorgen…
Ruim een half jaar ben ik op zoek geweest naar een hond. Zelf ben ik opgegroeid met honden, als volwassene heb ik mijn eigen hond gehad. Deze is overleden toen mijn oudste kind een paar maanden oud was. Toen even gewacht met een nieuwe hond, inmiddels 2 kinderen (leeftijden onder de 6 jaar) en klaar om een nieuwe hond in ons gezin te omarmen. Na een zoektocht van een half jaar naar herplaatsers, heb ik toch besloten om voor een pup te gaan. Belangrijkste redenen: ik heb 2 jonge en energieke kids, dus een angstige hond was geen optie. Veel herplaatsers hadden toch een rugzakje. Belangrijke afwegingen voor het ras waren een fijne ongecompliceerde gezinshond, die samen opgroeit met onze kat en kinderen, geen vocaal ras, 2x per week voor een paar uurtjes alleen kunnen zijn. Met een pup is dat uiteraard een langere weg van opbouwen, daar was de ruimte voor (na mijn vakantie oppas). De keuze viel op een Golden Retriever, ik heb ervaring met het ras.
Toen kwam de zoektocht naar een pup. Ik vond een particulier nestje, honden in huis opgegroeid met kinderen. Eerst gaan kijken samen met de kinderen en de pup gekozen die het meest interesse had in ons en de kids. Toen begonnen de voorbereidingen, het aftellen en toen de pup opgehaald. Wat toen op viel was dat ze van top tot teen trilde, Maargoed, het was dan ook een spannend moment. Eenmaal thuis rustig laten bijkomen, de kinderen waren er niet dus ze kon rustig verkennen. Nu heb ik een aantal zaken waar ik me zorgen over maak. Ze is pas 1,5 week bij ons en daarom voel ik me stom dat ik deze zorgen nu al heb, want ik weet dat ze nog volop bezig is met wennen aan de nieuwe situatie. misschien zoek ik slechts geruststelling dat het allemaal goed komt, maar ik wil graag mijn zorgen delen.
- ik merk dat de pup snel nerveus / angstig is. Nu is de overgang uit het nest erg groot, dat realiseer ik me zeker. Ze is angstig voor de stofzuiger, bezoek, als ik uit het zicht verdwijn. ze volgt me overal, en zodra ik uit beeld ben (wc, douchen, was doen) gaat ze helemaal los met janken en piepen en blaffen. Ik ben aan het trainen met 2 seconden de kamer uit gaan en terugkomen etc. Ik kan me niet herinneren van onze eerdere pups dat dit zo heftig was als bij deze pup. De stofzuiger wordt dagelijks gebruikt maar ze schiet weg en blaft tot het stopt. We nemen haar mee naar school, opvang, boerderij, kindjes mogen rustig aaien (niet teveel en niet te lang) dat gaat goed, maar op bezoek thuis reageert ze waaks/angstig.
- ‘s nachts gaat het goed in de Bench. Na 4 nachten naast de Bench slapen, kon ik weer boven slapen. Overdag in de Bench is een drama, al krijgt ze eten of een kong met lekkers, het is direct piepen, janken, blaffen, tegen de tralies op, paniek. Het is geen noodzaak overdag, maar bijvoorbeeld met dweilen kan het wel even handig zijn. Ook had ik haar graag voor haar veiligheid in de Bench gedaan als ik even weg moet voor een boodschap of voor een paar uurtjes naar werk.
- ze blaft en piept heel veel. Met spelen, als ze bang is, als ze iets wil, als ze iets ziet, heel vocaal. Is dat normaal puppy gedrag? Gaat dit minder worden?
- ze heeft een flink jachtinstinct. Met de kat gaat het niet goed. Ze vliegt er direct op en begint enorm te blaffen. Wordt aan gewerkt dmv samen voeren, maar de kat leeft al een week boven en buiten en het gedrag wordt niet minder. Buiten gaat dit ook op voor ganzen, fietsende kinderen, ze schiet er luid blaffend op af.
- bezoek… De laatste dagen reageert ze waaks / angstig. Ze gromt en is zelfs 1x met een hap er op afgeschoten. Ik leer bezoek om niet naar haar toe te gaan, geef ze wat koekjes om haar zo naar hen toe te laten komen en om aan haar een positieve associatie te laten leggen met bezoek. Maar ik maak me over dit deel wel echt zorgen, aangezien er ook kleine vriendjes en vriendinnetjes van mijn oudste over de vloer komen. Nu is het een pup, maar wat als dit gedrag blijft? Is het karakter of opvoeding? Ik twijfel of ik haar nog helemaal vertrouw, en dat vind ik moeilijk. Als dit vanuit angst / onzekerheid is dan is er aan te werken, maar het happen vind ik wel ver gaan…
Ze is pas 10 weken. Ik vraag me dus vooral af of dit karakter is of ‘normaal’ puppengedrag en of ik met een goede opvoeding een fijne stabiele gezinshond kan krijgen. Dat ik 2 kleine kindjes heb en dat we veel kleine kindjes over de vloer krijgen, maakt dat ik me hier zorgen over maak op dit moment en het moeilijk vind om te genieten. Met zulke kleintjes is het soms nog lastig om de omgangsregels te volgen, in de basis lukt het wel maar dit gedrag vraagt toch om een extra voorzichtige benadering. Hebben jullie tips of adviezen voor mij? Hebben jullie hier ervaring mee, en hoe is dit gegaan? De puppycursus begint over een week, vandaar dat ik toch alvast op zoek ben. Alvast bedankt.
Ik heb sinds kort een Golden Retriever pup en maak me zorgen…
Ruim een half jaar ben ik op zoek geweest naar een hond. Zelf ben ik opgegroeid met honden, als volwassene heb ik mijn eigen hond gehad. Deze is overleden toen mijn oudste kind een paar maanden oud was. Toen even gewacht met een nieuwe hond, inmiddels 2 kinderen (leeftijden onder de 6 jaar) en klaar om een nieuwe hond in ons gezin te omarmen. Na een zoektocht van een half jaar naar herplaatsers, heb ik toch besloten om voor een pup te gaan. Belangrijkste redenen: ik heb 2 jonge en energieke kids, dus een angstige hond was geen optie. Veel herplaatsers hadden toch een rugzakje. Belangrijke afwegingen voor het ras waren een fijne ongecompliceerde gezinshond, die samen opgroeit met onze kat en kinderen, geen vocaal ras, 2x per week voor een paar uurtjes alleen kunnen zijn. Met een pup is dat uiteraard een langere weg van opbouwen, daar was de ruimte voor (na mijn vakantie oppas). De keuze viel op een Golden Retriever, ik heb ervaring met het ras.
Toen kwam de zoektocht naar een pup. Ik vond een particulier nestje, honden in huis opgegroeid met kinderen. Eerst gaan kijken samen met de kinderen en de pup gekozen die het meest interesse had in ons en de kids. Toen begonnen de voorbereidingen, het aftellen en toen de pup opgehaald. Wat toen op viel was dat ze van top tot teen trilde, Maargoed, het was dan ook een spannend moment. Eenmaal thuis rustig laten bijkomen, de kinderen waren er niet dus ze kon rustig verkennen. Nu heb ik een aantal zaken waar ik me zorgen over maak. Ze is pas 1,5 week bij ons en daarom voel ik me stom dat ik deze zorgen nu al heb, want ik weet dat ze nog volop bezig is met wennen aan de nieuwe situatie. misschien zoek ik slechts geruststelling dat het allemaal goed komt, maar ik wil graag mijn zorgen delen.
- ik merk dat de pup snel nerveus / angstig is. Nu is de overgang uit het nest erg groot, dat realiseer ik me zeker. Ze is angstig voor de stofzuiger, bezoek, als ik uit het zicht verdwijn. ze volgt me overal, en zodra ik uit beeld ben (wc, douchen, was doen) gaat ze helemaal los met janken en piepen en blaffen. Ik ben aan het trainen met 2 seconden de kamer uit gaan en terugkomen etc. Ik kan me niet herinneren van onze eerdere pups dat dit zo heftig was als bij deze pup. De stofzuiger wordt dagelijks gebruikt maar ze schiet weg en blaft tot het stopt. We nemen haar mee naar school, opvang, boerderij, kindjes mogen rustig aaien (niet teveel en niet te lang) dat gaat goed, maar op bezoek thuis reageert ze waaks/angstig.
- ‘s nachts gaat het goed in de Bench. Na 4 nachten naast de Bench slapen, kon ik weer boven slapen. Overdag in de Bench is een drama, al krijgt ze eten of een kong met lekkers, het is direct piepen, janken, blaffen, tegen de tralies op, paniek. Het is geen noodzaak overdag, maar bijvoorbeeld met dweilen kan het wel even handig zijn. Ook had ik haar graag voor haar veiligheid in de Bench gedaan als ik even weg moet voor een boodschap of voor een paar uurtjes naar werk.
- ze blaft en piept heel veel. Met spelen, als ze bang is, als ze iets wil, als ze iets ziet, heel vocaal. Is dat normaal puppy gedrag? Gaat dit minder worden?
- ze heeft een flink jachtinstinct. Met de kat gaat het niet goed. Ze vliegt er direct op en begint enorm te blaffen. Wordt aan gewerkt dmv samen voeren, maar de kat leeft al een week boven en buiten en het gedrag wordt niet minder. Buiten gaat dit ook op voor ganzen, fietsende kinderen, ze schiet er luid blaffend op af.
- bezoek… De laatste dagen reageert ze waaks / angstig. Ze gromt en is zelfs 1x met een hap er op afgeschoten. Ik leer bezoek om niet naar haar toe te gaan, geef ze wat koekjes om haar zo naar hen toe te laten komen en om aan haar een positieve associatie te laten leggen met bezoek. Maar ik maak me over dit deel wel echt zorgen, aangezien er ook kleine vriendjes en vriendinnetjes van mijn oudste over de vloer komen. Nu is het een pup, maar wat als dit gedrag blijft? Is het karakter of opvoeding? Ik twijfel of ik haar nog helemaal vertrouw, en dat vind ik moeilijk. Als dit vanuit angst / onzekerheid is dan is er aan te werken, maar het happen vind ik wel ver gaan…
Ze is pas 10 weken. Ik vraag me dus vooral af of dit karakter is of ‘normaal’ puppengedrag en of ik met een goede opvoeding een fijne stabiele gezinshond kan krijgen. Dat ik 2 kleine kindjes heb en dat we veel kleine kindjes over de vloer krijgen, maakt dat ik me hier zorgen over maak op dit moment en het moeilijk vind om te genieten. Met zulke kleintjes is het soms nog lastig om de omgangsregels te volgen, in de basis lukt het wel maar dit gedrag vraagt toch om een extra voorzichtige benadering. Hebben jullie tips of adviezen voor mij? Hebben jullie hier ervaring mee, en hoe is dit gegaan? De puppycursus begint over een week, vandaar dat ik toch alvast op zoek ben. Alvast bedankt.