Het HondenForum

Hoi,

Ik heb sinds kort een Golden Retriever pup en maak me zorgen…

Ruim een half jaar ben ik op zoek geweest naar een hond. Zelf ben ik opgegroeid met honden, als volwassene heb ik mijn eigen hond gehad. Deze is overleden toen mijn oudste kind een paar maanden oud was. Toen even gewacht met een nieuwe hond, inmiddels 2 kinderen (leeftijden onder de 6 jaar) en klaar om een nieuwe hond in ons gezin te omarmen. Na een zoektocht van een half jaar naar herplaatsers, heb ik toch besloten om voor een pup te gaan. Belangrijkste redenen: ik heb 2 jonge en energieke kids, dus een angstige hond was geen optie. Veel herplaatsers hadden toch een rugzakje. Belangrijke afwegingen voor het ras waren een fijne ongecompliceerde gezinshond, die samen opgroeit met onze kat en kinderen, geen vocaal ras, 2x per week voor een paar uurtjes alleen kunnen zijn. Met een pup is dat uiteraard een langere weg van opbouwen, daar was de ruimte voor (na mijn vakantie oppas). De keuze viel op een Golden Retriever, ik heb ervaring met het ras.

Toen kwam de zoektocht naar een pup. Ik vond een particulier nestje, honden in huis opgegroeid met kinderen. Eerst gaan kijken samen met de kinderen en de pup gekozen die het meest interesse had in ons en de kids. Toen begonnen de voorbereidingen, het aftellen en toen de pup opgehaald. Wat toen op viel was dat ze van top tot teen trilde, Maargoed, het was dan ook een spannend moment. Eenmaal thuis rustig laten bijkomen, de kinderen waren er niet dus ze kon rustig verkennen. Nu heb ik een aantal zaken waar ik me zorgen over maak. Ze is pas 1,5 week bij ons en daarom voel ik me stom dat ik deze zorgen nu al heb, want ik weet dat ze nog volop bezig is met wennen aan de nieuwe situatie. misschien zoek ik slechts geruststelling dat het allemaal goed komt, maar ik wil graag mijn zorgen delen.

- ik merk dat de pup snel nerveus / angstig is. Nu is de overgang uit het nest erg groot, dat realiseer ik me zeker. Ze is angstig voor de stofzuiger, bezoek, als ik uit het zicht verdwijn. ze volgt me overal, en zodra ik uit beeld ben (wc, douchen, was doen) gaat ze helemaal los met janken en piepen en blaffen. Ik ben aan het trainen met 2 seconden de kamer uit gaan en terugkomen etc. Ik kan me niet herinneren van onze eerdere pups dat dit zo heftig was als bij deze pup. De stofzuiger wordt dagelijks gebruikt maar ze schiet weg en blaft tot het stopt. We nemen haar mee naar school, opvang, boerderij, kindjes mogen rustig aaien (niet teveel en niet te lang) dat gaat goed, maar op bezoek thuis reageert ze waaks/angstig.
- ‘s nachts gaat het goed in de Bench. Na 4 nachten naast de Bench slapen, kon ik weer boven slapen. Overdag in de Bench is een drama, al krijgt ze eten of een kong met lekkers, het is direct piepen, janken, blaffen, tegen de tralies op, paniek. Het is geen noodzaak overdag, maar bijvoorbeeld met dweilen kan het wel even handig zijn. Ook had ik haar graag voor haar veiligheid in de Bench gedaan als ik even weg moet voor een boodschap of voor een paar uurtjes naar werk.
- ze blaft en piept heel veel. Met spelen, als ze bang is, als ze iets wil, als ze iets ziet, heel vocaal. Is dat normaal puppy gedrag? Gaat dit minder worden?
- ze heeft een flink jachtinstinct. Met de kat gaat het niet goed. Ze vliegt er direct op en begint enorm te blaffen. Wordt aan gewerkt dmv samen voeren, maar de kat leeft al een week boven en buiten en het gedrag wordt niet minder. Buiten gaat dit ook op voor ganzen, fietsende kinderen, ze schiet er luid blaffend op af.
- bezoek… De laatste dagen reageert ze waaks / angstig. Ze gromt en is zelfs 1x met een hap er op afgeschoten. Ik leer bezoek om niet naar haar toe te gaan, geef ze wat koekjes om haar zo naar hen toe te laten komen en om aan haar een positieve associatie te laten leggen met bezoek. Maar ik maak me over dit deel wel echt zorgen, aangezien er ook kleine vriendjes en vriendinnetjes van mijn oudste over de vloer komen. Nu is het een pup, maar wat als dit gedrag blijft? Is het karakter of opvoeding? Ik twijfel of ik haar nog helemaal vertrouw, en dat vind ik moeilijk. Als dit vanuit angst / onzekerheid is dan is er aan te werken, maar het happen vind ik wel ver gaan…

Ze is pas 10 weken. Ik vraag me dus vooral af of dit karakter is of ‘normaal’ puppengedrag en of ik met een goede opvoeding een fijne stabiele gezinshond kan krijgen. Dat ik 2 kleine kindjes heb en dat we veel kleine kindjes over de vloer krijgen, maakt dat ik me hier zorgen over maak op dit moment en het moeilijk vind om te genieten. Met zulke kleintjes is het soms nog lastig om de omgangsregels te volgen, in de basis lukt het wel maar dit gedrag vraagt toch om een extra voorzichtige benadering. Hebben jullie tips of adviezen voor mij? Hebben jullie hier ervaring mee, en hoe is dit gegaan? De puppycursus begint over een week, vandaar dat ik toch alvast op zoek ben. Alvast bedankt.

Eerst wat vragen:
Heeft je hondje een stamboom?
Hoe was het bij de fokker? Heb je op zijn minst de moeder van de pups gezien en hoe was die?
Wat werd er met de moederhond gedaan in de dagelijkse praktijk?
Wie is de vader van de pups en wat wordt er met de vader gedaan in de dagelijkse praktijk?
Heeft de fokker iets gedaan met de pups aan socialiseren of niet?

Denk er om dat je je hondje niet te intensief socialiseert, dat is veel te vermoeiend.
Kwartiertje per dag is dik voldoende en als de pup op de aangeboden situatie zenuwachtig en/of angstig reageert stop je met het aanbieden van die situatie, je haalt de hond daar weg en je zorgt dat je hond weer kan relaxen.
Een pup loopt de eerste weken vrijwel altijd achter de baas aan.
Logisch, vreemde omgeving en alle broertjes en zusjes en de moeder zijn opeens weg.

Hondje jaagt?
Eh, ja een Golden Retriever is een jachthond

Dat jagen is wel in de perken te houden denk ik als je haar laat merken dat het niet de bedoeling is
Maar ze is inderdaad nog zo jong maar niks geks hoor als je al je vragen hebt

ranetje schreef: ↑26 mar 2024 12:22 Eerst wat vragen:
Heeft je hondje een stamboom?
Hoe was het bij de fokker? Heb je op zijn minst de moeder van de pups gezien en hoe was die?
Wat werd er met de moederhond gedaan in de dagelijkse praktijk?
Wie is de vader van de pups en wat wordt er met de vader gedaan in de dagelijkse praktijk?
Heeft de fokker iets gedaan met de pups aan socialiseren of niet?

Denk er om dat je je hondje niet te intensief socialiseert, dat is veel te vermoeiend.
Kwartiertje per dag is dik voldoende en als de pup op de aangeboden situatie zenuwachtig en/of angstig reageert stop je met het aanbieden van die situatie, je haalt de hond daar weg en je zorgt dat je hond weer kan relaxen.
Een pup loopt de eerste weken vrijwel altijd achter de baas aan.
Logisch, vreemde omgeving en alle broertjes en zusjes en de moeder zijn opeens weg.

Hondje jaagt?
Eh, ja een Golden Retriever is een jachthond

Haha, ja een jachthond, dat relativeert :p ik had gewoon niet verwacht dat een pup met een kat een probleem zou worden, dat is dan misschien mijn inschattingsfout geweest. Maar er constant tegen blaffen en er op willen vliegen, dat is toch wel aan de felle kant? Ik moet even uitzoeken wat ik hier nog meer mee kan doen.

Ze heeft geen stamboom. Moeder was aanwezig toen we kwamen kijken en was een lieve hond, vond het prima dat we met de pups speelden. Vader hadden ze apart gezet omdat hij beschermend is over de pups. Nu had ik daar misschien op door moeten vragen wat dan precies… dat weet ik dus niet. Verder waren er nog 2 honden die ze ook apart hadden gezet.

Ik wil het gewoon graag direct goed doen en vind het best een verantwoordelijkheid, zowel richting de hond als de kinderen. Een keuze waarin ik heel zorgvuldig ben geweest bij de aanschaf, en nu deze ‘dingetjes’ opduiken, wil ik er graag snel bij zijn, om te voorkomen dat het erger wordt. Ik heb mijn hele leven honden gehad maar toch maakt een pup en gedrag wat ik niet herken me dan onzeker…

Zijn de pups daar wel gewoon in huis opgegroeid? Dan neem ik aan dat ze gewend zijn aan een stofzuiger, en zeker de eerste weken zullen ze een afgeschermd nest hebben gehad waardoor ze toch echt niet konden vluchten voor die stofzuiger. Hoe uit zich dat nerveuze/angstige gedrag? Is het wel angst?
En dat pups overal achter je aan lopen is heel erg normaal, ikzelf laat dat altijd gaan, komt vanzelf goed. Heel kleine stapjes nemen, je pup is ook nog maar een baby. En "happen" vind ik ook een te groot woord, ik heb bij iedere pup gaatjes in mijn handen of kleding. Ze ontdekken de wereld met hun bekkie. Eigenlijk doe ik de eerste weken niet veel aan opvoeding. Doet pup iets wat niet de bedoeling is (bv mijn wandelschoenen "doodschudden") dan kom ik heel snel met een alternatief speeltje wat veel leuker is. Want dat is ook samen met mij spelen.

Nou ja, ik zeg wel dat ik de eerste weken niet veel aan opvoeding doe, maar dat is eigenlijk niet waar. Ik ben die weken heel hard bezig om de leukste - de wereld - te zijn voor pup. Ook buiten. Ik laat pup los en laat haar/hem ontdekken, en heel regelmatig roep ik pupje bij me en dan krijgt hij/zij iets héél lekkers. Vrij laten en hun ding laten doen (en dat is niet op een kinderboerderij) vind ik heel erg belangrijk. Maar hierkomen vind ik ook heel belangrijk, en hoe vroeger je daarmee begint hoe betrouwbaarder je hond komt als dat nodig is.

Wat zegt de fokker over je vragen? Kun je daar wel terecht?

90 procent wat ik lees is niet ongewoon voor een pup die er net is.
Die andere 10 procent, zoals al het vele blaffen, kan aangeleerd gedrag zijn bij de fokker door de andere honden, die waarschijnlijk erg waaks waren, omdat je schrijft dat die weggesloten werden toen je kwam bezoeken.

Omdat het geen stamboomfokker is, wat niet altijd wat zegt hoor, maar grote kans dat er aan socialisatie nog niet veel is gedaan.

Het kan allemaal goedkomen, je hebt misschien wel een feller of angstiger pupje getroffen, maar dat zegt niks over hoe de hond nog kan uitgroeien. Ik heb zelf een angstige herplaatser gehad, en die was met een half jaar al niet meer terug te herkennen. Had al veel meer vertrouwen en zelfvertrouwen gekregen.

Ik denk dat een rustige benadering en vertrouwensband het eerste is waar je aan moet werken. En niet teveel prikkels en teveel willen socialiseren in de eerste minimaal twee weken.
Laat het pupje eerst maar landen. Met stofzuigen, werk altijd van de pup af. Dus nooit met de stofzuigermond naar de pup toe stofzuigen. Dat is nogal bedreigend.

Wat de kat betreft, zijn er hier vast mensen die je daar mee kunnen helpen. Daar heb ik zelf geen ervaring mee.
Maar het is niet vreemd dat juist een pup nog niet goed gaat met een kat, die geen honden gewend is. Meestal is dat door onstuimig puppengedrag. En ja de ene pup is vocalen dan de ander.

Het kan allemaal goedkomen hoor.

Een kat heeft meestal zijn tijd nodig maar met een pup komt het meestal goed
En als de pup achter de kat aan gaat afleiden en weg halen

Hoi,

Bedankt voor jullie reacties. Even een update…

We proberen de prikkels ook te minimaliseren met socialiseren. Er zijn een aantal zaken die ik echt had verwacht, vroeger hebben we ook wel pups gehad (daarna herplaatsers), maar ik vind deze pup wel heftiger dan ik gewend was…

- kat blijft een drama. Mijn kat is dus wel honden gewend. Ze heeft al een paar keer een tik uitgedeeld, blijft meestal zitten ipv wegrennen (iets hogerop), maar de hond word helemaal gek. Blaffen, springen, etc. Soms komen ze wel dicht bij elkaar, savonds op de bank als ze moe is. Maar het blaffen naar de kat en er bovenop springen en bijten als ze op de grond is, blijft. Afleiden, haar vasthouden aan haar tuigje en rustig proberen te laten zitten, het lijkt niks uit te halen voor alsnog…
- blaffen: ik denk ook dat dit vanuit het nest komt. Maar hoe leer je het af? Een felle ‘SSST’ of ‘uh’ consequent helpt eigenlijk niet. De buren heb ik netjes geïnformeerd maar die horen haar dus wel regelmatig, ik wil er iets mee dat ik in elk geval iets van vooruitgang merk, maar dat vind ik heel lastig…
- angst lijkt er wel vanaf. Behalve voor de stofzuiger, dit blijft een dingetje. Ik verplaats haar vaak 2x (ze rent naar de keuken als ik begin, als ik klaar ben met de woonkamer de stofzuiger uit, zij naar de woonkamer, ik naar de keuken). Ik kan ook weer naar boven. Slapen in de Bench gaat goed. Maar overdag zodra de deur even dicht gaat en ze kan ons zien dan wil ze naar ons toe en is het blaffen en janken… hier is wel in te trainen natuurlijk
- bijten vind ik wel echt een issue. Ja een pup bijt. We hebben veel speeltjes met verschillende materialen, flostouw, rubber, hardere en zachtere dingen met structuur om op te bijten speciaal voor wisselen. Soms werkt het als ze wil spelen maar vaak ook niet. Hard ‘Auw’ zeggen en stoppen met spelen en weglopen heeft als resultaat een grommende hond in de broekspijp of ergens anders en ze houdt dan niet op en gaat maar door. Vaak is dit als ze eigenlijk moet slapen maar rust vinden is heel moeilijk voor haar. Dat is eigenlijk waarom we de Bench hadden (nooit gedaan met eerdere honden), maar hier krijg ik haar niet in zonder janken en piepen. Ook niet met wat lekkers (benchtraining met snoepjes en eten wel mee bezig). Ik heb ook nog 2 kleine kindjes die inmiddels best wel bang zijn omdat ze zo fel is en maar door blijft gaan ook na correcties. Bijtgedrag is hartstikke normaal, maar ook mijn hondenoppas geeft aan dat ze wel heel ver gaat, door blijft gaan, niet gevoelig lijkt voor correctie en zij vindt het ook wel heftig. Dit wordt eigenlijk alleen maar erger, en ik heb zelf het idee dat dit (deels) ligt aan overprikkeling, maar hoe zorg ik ervoor dat ze dan haar rust vindt? Eten, uitlaten, spelen, slapen is een beetje de volgorde maar dat slapen en de pup met rust laten / negeren is dus heel lastig omdat ze dan echt gaat vervelen, bijten, slopen, etc.

Bij blaffen afleiden.
De aandacht op iets anders vestigen.
Alleen maar "nee" zeggen werkt niet bij een jonge pup, je kunt beter een alternatief aanbieden en daardoor het gedrag ombuigen naar gewenst gedrag.
Zoals iemand al schreef bij bijten een bijtrol tussen die kaken schuiven.
Zoiets moet je dus bij je in de buurt hebben als het bijten een aanvang neemt.
Draait de pup door dan is rust de aangewezen oplossing.
Dus een time out in de bench en die moet op een rustige plek staan uit de loop.

En probeer zo veel mogelijk een vast ritme aan te houden zodat de pup weet wat er wanneer gebeurt.

Nog even een update:

Bedankt voor jullie tips. Op de puppycursus zagen ze idd een overprikkelde pup. We hebben daarom hard gewerkt aan rustmomenten in de Bench (of ja, benchtraining… want ze wilde echt niet in de Bench overdag, alleen snachts). Dus doorgepakt en met effect. We hebben een totaal andere pup. Een blije, ondeugende pup met lekkere puppy streken, maar niet meer de rebelse overprikkelde variant. Ze pakt nu ook steeds meer uit zichzelf rust. Nu kan ik er echt van genieten, was redelijk de wanhoop nabij haha. Poes en blaffen is nog wel wat werk te verzetten maar dat komt met tijd wel goed.

Fijn om te lezen

Golden87 schreef: ↑06 apr 2024 18:59 Nog even een update:

Bedankt voor jullie tips. Op de puppycursus zagen ze idd een overprikkelde pup. We hebben daarom hard gewerkt aan rustmomenten in de Bench (of ja, benchtraining… want ze wilde echt niet in de Bench overdag, alleen snachts). Dus doorgepakt en met effect. We hebben een totaal andere pup. Een blije, ondeugende pup met lekkere puppy streken, maar niet meer de rebelse overprikkelde variant. Ze pakt nu ook steeds meer uit zichzelf rust. Nu kan ik er echt van genieten, was redelijk de wanhoop nabij haha. Poes en blaffen is nog wel wat werk te verzetten maar dat komt met tijd wel goed.

Fijn dat het nu zo'n stuk beter gaat
Heel herkenbaar