Het HondenForum

Hallo,
Helaas heb ik mijn allerliefste hondje op bijna 16 jarige leeftijd in moeten laten slapen. Ik merk dat mijn andere hondje haar mist en in de rouw is. Echt zo verdrietig om te zien, ze waren 10 jaar samen en de beste maatjes. Na mijn eigen verdriet vraag ik me af hoe ik er het beste van kan maken voor mijn lieve Sammy

Ik denk dat je net moet doen als anders, meestal gaat het vanzelf over naar een poosje
Maar enkelen houden er lang last van ik heb een hondje gehad die niet meer at uit verdriet, daar heb ik toen een herplaatsen bij genomen

Sammy zal inderdaad zelf ook rouwen. Maar onderschat niet hoeveel invloed jouw houding en gedrag heeft. Geef hem de tijd om te rouwen, maar ga ook samen dingen ondernemen. Het leven gaat verder, zonder Indy. En dat het tijd kost om samen een nieuwe routine te krijgen, is logisch. Dat je allebei nog verdrietig bent, is logisch. Dat mag er ook zijn. Maar blijf er niet in hangen, want jullie tijd samen tikt ook door. Je gaat door met herinneringen maken, maar nu zonder Indy erbij. En ook dat is goed. Laten het dan maar mooie herinneringen worden, zoals jullie ook mooie herinneringen met Indy samen hebben

Dankjewel voor jullie reacties. Samen met Sammy ga ik ook nog mooie herinneringen maken. Hij is ook alweer 10 jaar nu en heeft al jaren epilepsie (met medicatie gaat het goed). Over een tijdje waarschijnlijk een ander hondje erbij nemen zodat hij weer een meisje heeft.