Het HondenForum

Hallo allemaal, ik ben sinds kort eigenaar van een lief klein hondje . Nu is hij nog niet geholpen. Je hoort zoveel verschillende verhalen dat ik toch aan het twijfelen ben of ik hem wel of niet laat helpen. Hij is één jaar en vertoont geen negatief gedrag ook niet met andere honden. Hij is terughoudend/beetje bang in eerste instantie, maar dat is al snel over. Het is ook m'n enige hond.
Graag hoor ik jullie ervaringen.

Hallo welkom op dit forum
Ik zou hem niet laten helpen, ik zie geen rede waarom als je nergens last van hebt

Ik ben niet tegen castreren. Wel tegen castreren als daar geen goede medische reden voor is.
Zowel reu als teef overigens.
En, ras-afhankelijk kun je met allerlei andere problemen te maken krijgen, zoals vachtverandering!

Suzanne

Er is geen reden als je helemaal geen problemen hebt.
Waarom zou je dan in een hond laten snijden?

Er is nog een reden waarom het in jullie geval niet handig is.
Veel reuen die van nature al onzeker en angstig zijn worden na castratie nog angstiger.
Dat lijkt me geen feestje, dus dat kan je beter voorkomen.

Je 'helpt' hem alleen maar van de regen in de drup want door castreren wordt hij nog angstiger. Niet doen dus. Ik heb 3 intacte mannen waarvan 1 van nature onzeker en hij kan zich intact prima handhaven.

Ik lees eerlijk gezegd geen reden om jouw hondje te castreren. Wat Alma hierboven al zegt, de onzekerheid is eerder een reden om hem niet te castreren.
Vraag mij ook af waarom je het overweegt?

Ik heb hem via een stichting en zij geven aan dat de honden wel geholpen moeten worden. En ik heb in het verleden honden gehad uit het asiel die al waren geholpen. Dus heb ik ook geen ervaring hiermee.

Verstuurd vanaf mijn CPH2197 met Tapatalk

Scarlett73 schreef: ↑03 nov 2022 08:54 Ik heb hem via een stichting en zij geven aan dat de honden wel geholpen moeten worden. En ik heb in het verleden honden gehad uit het asiel die al waren geholpen. Dus heb ik ook geen ervaring hiermee.

Verstuurd vanaf mijn CPH2197 met Tapatalk

Is dat een verplichting vanuit de stichting of geven ze alleen een voorkeur aan?

Is wel een verplichting. Hij zat hiervoor bij een gezin met twee andere honden waar hij dominant op reageerde en plaste in huis. Ik heb hem nu een aantal weken in huis en ik merk hier totaal niets van ook buiten niet. Nu is hij als enige hond dus hoeft hij ook z'n plek niet te verdedigen. Vandaar dat ik nu toch wel twijfel.

Verstuurd vanaf mijn CPH2197 met Tapatalk

Scarlett73 schreef: ↑03 nov 2022 10:18 Is wel een verplichting. Hij zat hiervoor bij een gezin met twee andere honden waar hij dominant op reageerde en plaste in huis. Ik heb hem nu een aantal weken in huis en ik merk hier totaal niets van ook buiten niet. Nu is hij als enige hond dus hoeft hij ook z'n plek niet te verdedigen. Vandaar dat ik nu toch wel twijfel.

Laat hem eerst maar eens tot rust komen en settelen, want dat duurt wel iets langer dan een aantal weken.
Of hij in dat andere gezin echt dominant reageerde of uit angst/opwinding reageerde weet je niet en is ook niet meer te beoordelen.
Ik heb trouwens wel een beetje de P aan dat zogenaamde "dominant" reageren, dus neem dat maar met een schep zout.

Elke stichting eist dat de honden die ze plaatsen gecastreerd worden omdat ze niet willen dat er met die honden gefokt wordt.
Begrijpelijk, maar die "verplichting" om te castreren kan je naast je neerleggen als blijkt dat dat in dit geval niet in het belang van deze hond is.
Zoals ik hier boven al schreef, castratie is onverstandig en niet in het belang van de geestelijke gezondheid van de hond als hij van zichzelf angstig is.

ranetje schreef: ↑02 nov 2022 22:41 Er is geen reden als je helemaal geen problemen hebt.
Waarom zou je dan in een hond laten snijden?

Er is nog een reden waarom het in jullie geval niet handig is.
Veel reuen die van nature al onzeker en angstig zijn worden na castratie nog angstiger.
Dat lijkt me geen feestje, dus dat kan je beter voorkomen.

Uit het openingsbericht lees ik niet dat het hier persé om een angstige hond gaat.
TS schrijft terughoudend/beetje bang en dat dat vlot weer over is. En verder dat het haar eerste hond is.
Door met name dat laatste waag ik te betwijfelen of het gedrag van de hond goed ingeschat wordt. [ik las niet goed, er staat ENIGE hond, niet eerste vergeet dus maar wat hierboven staat ]
Letterlijk iedereen zonder ervaring met honden die ik tegenkom zegt “die Fries van jou is wel bang hè?”. Maar dat is ie helemaal niet, hij heeft gewoon extreem weinig interesse in mensen en als ze hem wel interesseren wil ie graag onder z’n eigen voorwaarden kennismaken. Maar goed, hij is altijd samen met z’n zoon en dat is een allemansvriend dus mensen denken dan dat omdat de Fries niet zo is dat ie dan ‘dus wel bang zal zijn’.

Overigens is de Fries wel gecastreerd (ergens voor z’n derde verjaardag) en heb ik geen gedragsverandering gemerkt bij hem. Wel heeft ie sinds een jaar of wat een behoorlijke castratenvacht, zo’n hele dikke laag onderwol. Maar daar is ook wat aan te doen, wij scheren hem gewoon twee keer per jaar

Ik heb altijd reuen (gehad), de Fries is de enige die ik heb laten castreren. Daar was een reden voor. Mijn absolute voorkeur gaat uit naar niet castreren, maar als het om de een of andere reden nodig is zie ik ook geen robleem in het wel laten doen.

Het is zeker geen angstige hond idd. Is alleen op zn hoede maar ook toch wel nieuwsgierig uiteindelijk. Dit is mn eerste hond ook zonder "slecht" gedrag door ervaringen. Mn eerste hond was behoorlijk dominant kwam uit het Asiel en was een vondeling. Het was wel een schat zat geen kwaad in.
Maar zij was al geholpen in het Asiel. Zo ook mn tweede hond. Die kwam ook uit het asiel en was ook al geholpen dit was een reu. Hij was niet dominant.

Ik denk toch dat ik er mee wacht en het sowieso aankijk. Bedankt voor alle reacties


Verstuurd vanaf mijn CPH2197 met Tapatalk

Hij heeft alleen even zn staart tussen de benen, maar voor de rest is zn lichaam ontspannen. Vrij snel zie je zn staart ook al weer kwispelen.

Verstuurd vanaf mijn CPH2197 met Tapatalk

Mijn border collies trekken ook wel eens de staart tussen hun benen, maar dat betekend zeker niet dat ze angstig zijn.
Veelal schapen gespot, of heel geconcentreerd.

En terughoudend heb ik er ook wel een aantal, niet bang, maar niet zo van het op alles en iedereen afgaan, meer "ik doe mijn eigen ding, o wil je me aanhalen, prima hoor", maar ze zoeken het niet zelf op.

De enige hier die in theorie een angstbijter hád kunnen worden, is juist diegene die heel enthousiast op iedereen af wil denderen, wat ie uiteraard niet mag.
Die had voordat ie bij ons kwam al 4 baasjes versleten, en is een redelijk onzekere hond door alles wat ie meegemaakt had.
Als ik die had laten castreren hadden we denk ik een groter probleem gehad.
Door dat niet te doen heeft ie nu kans gehad zich aan de rest van het roedel op te trekken, en zelfzekerder te worden.

De enigen die ik ooit heb laten castreren was er een met een nestbroer met epilepsie (omdat we nog een intacte teef in huis hadden, en een oepsnest met die reu de grootst mogelijke nachtmerrie had kunnen zijn), en een op latere leeftijd vanwege een liesbreuk/prostaatprobleem.
Dus nee, een hond zonder gegronde reden castreren zeker niet, en al helemaal niet als het een bange/onzekere hond betreft.

En als het een onhebbelijke macho betreft ga je dat met castratie ook niet oplossen, kwestie van ingesleten gedrag, waar je eerder aan zou moeten werken/trainen.