Het HondenForum

Goedemorgen iedereen,

Dan nu de vraag waarvoor ik mij heb aangemeld op dit forum
Ik heb een puppy van (bijna) 15 weken, een kruising Jack Russell/Chihuahua die luistert naar de naam Sietse. Hij komt bij een vrouw vandaan die weliswaar uitstekend voor de hondjes heeft gezorgd, maar erg voorzichtig is geweest met de hondjes naar buiten laten, voornamelijk met het oog op de lage temperatuur (de hondjes zijn geboren op 10 oktober). Ik weet niet of er een verband is, maar Sietse heeft moeite met het begrip "buiten".
In de achtertuin wil hij zijn behoefte wel doen (zolang hij nog zindelijk gemaakt moet worden vinden we dat goed) maar niet als het regent. Dan moeten we letterlijk met een paraplu'tje boven hem gaan lopen, anders doet hij het in huis. Een wandeling is tot nu toe de grootste uitdaging gebleken. Ik ben tot nu toe (we hebben hem ruim drie weken) iedere dag met hem op pad geweest, maar hij gaat op z'n kont zitten en kijkt me aan. Lopen wil hij niet. Ik heb een zak vol snoepjes, lok hem met mijn stem, moedig hem aan, geef hem dus aanmoediging in de vorm van eten, maar het mag allemaal niet baten. Sietse gaat zitten en denkt bij zichzelf "loop zelf maar"

Ik zie wel verbetering. Momenteel wil hij meelopen naar het park vlakbij ons huis (maar niet zonder minimaal zes snoepjes ter aanmoediging) maar 's ochtends moet ik mijn dochtertjes naar school brengen en weigert hij automatisch elke vorm van beweging, snoep of niet. Nu kan het te maken hebben met het feit dat ik 's ochtends minder geduld heb door tijdsdruk (we moeten toch om half 9 op school zijn) en vind mezelf meer dan eens met Sietse in mijn jas omdat ik hem wel ook goed wil socialiseren. Bovendien kan hij nog niet alleen thuis blijven (veel piepen en huilen als hij alleen is, we zijn er nog mee bezig) dus hij moet mee in de ochtend.
Volgens de mensen in mijn omgeving verwen ik hem teveel, moet ik (veel) strenger voor hem zijn en hem niet langer vervoeren in mijn jas, maar ik weet niet hoe ik dat het beste aan zou kunnen pakken. Hem letterlijk over de stoep sleuren kan toch ook de bedoeling niet zijn.

In het kort: wat kan ik doen om mijn puppy te motiveren voor een wandeling?

Alvast bedankt!

Je hoeft niet strenger te zijn, integendeel. Het is volkomen normaal dat een pup buiten wandelen moeilijk vindt, ook pupjes die goed gesocialiseerd zijn. De buitenwereld is groot en vreemd en veel voor zo'n kleintje om te behappen. Neem hem op de arm of in een draagzak als je je dochtertje naar school bent. Op de terugweg zet je hem neer op bekend terrein en gaat richting huis, dan wil hij waarschijnlijk wel meelopen - lekker weer naar het veilige huis en de veilige tuin. Als je met hem gaat wandelen kun je hem ook op de arm nemen en een eindje van huis lopen en dan weer terugwandelen.
Vanuit veiligheid ontstaat het vertrouwen om de wereld te durven verkennen, en dan is het ook leuk. Als je strenger voor hem bent, maak je van naar buiten gaan iets om bang voor te zijn. En dat moet je niet willen.
Laat andere mensen maar kletsen.

Hoi Qaatje, bedankt voor je reactie

Ik merk dat hij vooral heel erg reageert op hoe ik zelf in de wandeling sta, wat natuurlijk ook heel logisch is. Als ik de meiden eenmaal op school heb zitten (vanaf school wil hij inderdaad vaak wel zelf naar huis lopen, en ook als ik het hondje van m'n moeder bij me heb, omdat hij dan natuurlijk een voorbeeld heeft) ga ik vaak rustig een stukje met hem wandelen, altijd kort en nooit te ver van huis. Met de nodige motivatie krijg ik hem dan wel aan het lopen. Is de snoep-methode eentje die ik kan blijven gebruiken zolang hij het zo spannend vindt, of is het beter om het op andere manieren te proberen?

Snoepjes zijn prima, het gaat erom dat het leuk is om buiten te zijn. Je kunt ook een balletje meenemen en dat een klein stukje gooien. En super dat hij al van school naar huis wil lopen! Hou het gewoon kort, leuk en niet te ver, zoals je nu doet is prima, en van daaruit gaat hij vanzelf wat verder lopen. Waar het om gaat is dat hij het leuk vindt, het hoeft niet lang. En streng hoeft ook niet. Ik snap echt niet waarom zoveel mensen denken dat je vooral erg streng moet zijn tegen een pup.

Wat het naar buiten gaan ben ik het met qaatje eens.
Wat betreft het niet alleen thuis willen zijn kun je het ook proberen met een kong met wat leverpastei erin of een voerbal met wat brokjes.

Streng zijn kan juist averechts werken. Het is geduld hebben waar je het beste resultaat mee behalen kan.
Een hond weigert niet uit zozeer uit onwil maar omdat hij/zij nog niet weet dat meewerken veeeeel leuker kan zijn.
Ook het wandelen in de regen kan leuk zijn als jij je helemaal en overtuigend kan gedragen alsof het het mooiste weer van de wereld is en stuur je hart alvast een 10 meter verderop. Honden kunnen jou beter "lezen" dan jij. Als alleen maar denkt "shit het regent. Zou hij nou wel mee willen lopen ?" heeft Sietse al NEE gezegd.
Gooi desnoods kleingesneden stukjes rodiworst voor je uit zelfs in plassen water. Maak er een speleltje van.
Heb vooral geduld.

(Ik vind de naam Sietse geweldig. Fryske roots?)

Bedankt voor je reactie, Teckeltoos!

Ik ben vooral blij om te lezen dat ik er goed aan heb gedaan om van begin af aan mijn hart te volgen en niet zozeer de adviezen van anderen op te volgen (over het te streng zijn). Als ik zo naar mijn pup kijk krijg ik ook niet bepaald de indruk dat dat succesvol zal zijn. Fijn om daarin hier bijval te krijgen!

We gaan door zoals we het nu doen heb net samen met mijn oudste dochter een stuk met Sietse gewandeld en hij lijkt het wel steeds sneller op te pakken! Van de 10 snoepjes die ik bij me had heb ik er vandaag maar 6 nodig gehad en dat is vooruitgang geduld is een schone zaak zegt men dan, haha.

@ teckeltoos: ik krijg heel veel leuke reacties op zijn naam! We wonen zelf in de provincie Groningen, maar Sietse komt uit Drachten, daarom vonden we een Friese naam wel passend, haha.

Als je hem meeneemt als je je dochter naar school brengt en hij heeft geen zin om te lopen, neem hem dan op de arm of stop hem in een schoudertas.
Als je dochtertje op school is zet je hem neer (als je dan wel tijd hebt) en loop je samen naar huis.

Zo heb ik het vroeger met mijn teckels gedaan, die aanvankelijk ook echt niet van huis weg wilden, maar op de terugweg wel wilden lopen omdat dat richting huis was
En mijn teckels wilden ook niet buiten plassen als het regende.
Neus buiten de deur en de plas op de deurmat binnen
Dus ik nam ze onder de arm, regenjas aan en ik bleef buiten (of in de tuin) staan tot ze een plas hadden gedaan.

Toen ze ouder werden ging dat probleem vanzelf over
Het enige wat je niet moet doen is het hondje dan maar niet op straat meenemen.
Maar zo doe je ook niet, zo te lezen.
Prima, komt goed

Leren alleen thuis blijven gaat in kleine stapjes.
Leer hem eerst maar om (geleidelijk aan!) eens in zijn mandje te blijven liggen als je een kop thee in de keuken gaat halen en dat er een deur tussen hem en jou zit als je naar de wc gaat.

Hier hadden we ook wel eens van die puppy's, die zei ik dan wel eens loop maar met mij mee mijn honden waren gek op pups en de pups volgde hun wel
Misschien heb je ook wel zo hond in je omgeving die niet enkel speelt maar gewoon ook gaat lopen al is er een pup in de buurt
En anders is het volhouden ze gaan het allemaal doen

Aaahhh Chihuahua x dan krijg je dat

Allereerst goed dat je de vraag stelt. Dan vervolg ik met dit is iets wat bij chihuahuas vaak wat langer duurt.

Wat wandelen betreft neem hem mee iets verder van huis onder je arm. zodat hij wel terug moet lopen. Neem beloninkjes mee en beloon hem als hij goed doorloopt. Als hij dat dan een tijdje goed doet ga je vanuit huis lopen ook met belonen en dat ga je dan wel afbouwen natuurlijk.

Het in de tuin.
Ik bleef erbij tot ze iets gedaan hebben en toen heel hard belonen en lekker naar binnen. En dat blijven staan kan best even duren. Ik zei dan ook eerst plasje doen als ze wel naar de deur gingen en zette ze dan weer op het gras.

En onthoud de aanhouder wint.

Als ze het eenmaal doorhebben dan gaat het vanzelf. Bij Dex hielp het ook dat we naar cursus gingen en afspraken met andere mensen met chihuahuas zodat hij kon spelen en spelenderwijs ontdekken is me toch leuk

Bedankt voor alle reacties!

Mijn man en ik (net gelijk wie er mee naar buiten gaat voor het plasje) blijven er ook bij zolang Sietse zijn ding nog moet doen. Ook met regen, harde wind, etc. blijven we erbij tot hij klaar is

Wat betreft het alleen leren laten: momenteel ben ik inderdaad met Sietse bezig dat hij in zijn bench blijft (met het deurtje open en de deur van de woonkamer ook open) als ik even in de keuken koffie ga zetten. Als hij het volhoudt krijgt hij een beloning (hondenkoekje). Als het niet lukt stuur ik hem terug in de bench en verkort de periode dat ik weg blijf. Daarna beloon ik hem alsnog (als hij is blijven zitten).
In het begin rende hij al uit de bench als ik alleen nog maar richting de kamerdeur liep. Nu laat hij me rustig naar de keuken gaan en kan ik de vaatwasser uitruimen zonder dat hij me achterna komt. Enorme sprongen dus!
Voor de duidelijkheid: hij is dol op zijn bench! ligt erin te slapen, speelt erin en krijgt zijn bakje vlees 's avonds in de bench, alles om de bench aantrekkelijk te maken en te houden voor hem. Dit gaat dus ook goed

Mensen hebben mij geadviseerd - en niet alleen vrienden maar ook een medewerker van de dierenwinkel - om Sietse niet meer in mijn jas te dragen. Tja, zoals ik ernaar kijk heb ik drie opties.

1. Over straat trekken als hij niet wil lopen
2. Hem alleen thuis laten met alle gevolgen van dien
3. Toch in de jas dragen

Van bovenstaande klinkt optie drie me toch het meest diervriendelijk. Men denkt dat ik hem op die manier afhankelijk maak, of dat hij denkt "ik word toch wel gedragen dus waarom zou ik lopen?"
Aan de andere kant zie ik ook aan hem dat het niet lopen niets te maken heeft met "koppigheid". Hij heeft z'n staartje tussen z'n pootjes wat duidt op angst. Dan vind ik het niet verantwoord om hem te dwingen door te trekken o.i.d.
Om nog maar te zwijgen over wat dat met zijn nekje zou kunnen doen.
Maar nogmaals, ik krijg hier aan alle kanten bijval, dus ik blijf het gewoon zo doen! Uiteindelijk leert hij het echt wel, ook al heeft hij dan misschien een langere aanloop nodig

Lekker in je jas dragen dus! Als mensen wat op te merken hebben doe je maar of je doof bent.

Qaatje schreef: ↑22 jan 2022 17:51 Lekker in je jas dragen dus! Als mensen wat op te merken hebben doe je maar of je doof bent.

Sietse is wel een schatje hoor!

Qaatje schreef: ↑22 jan 2022 10:27 Je hoeft niet strenger te zijn, integendeel. Het is volkomen normaal dat een pup buiten wandelen moeilijk vindt, ook pupjes die goed gesocialiseerd zijn. De buitenwereld is groot en vreemd en veel voor zo'n kleintje om te behappen. Neem hem op de arm of in een draagzak als je je dochtertje naar school bent. Op de terugweg zet je hem neer op bekend terrein en gaat richting huis, dan wil hij waarschijnlijk wel meelopen - lekker weer naar het veilige huis en de veilige tuin. Als je met hem gaat wandelen kun je hem ook op de arm nemen en een eindje van huis lopen en dan weer terugwandelen.
Vanuit veiligheid ontstaat het vertrouwen om de wereld te durven verkennen, en dan is het ook leuk. Als je strenger voor hem bent, maak je van naar buiten gaan iets om bang voor te zijn. En dat moet je niet willen.
Laat andere mensen maar kletsen.

Precies dit. Het is heel normaal gedrag voor pups. Komt vanzelf goed.

Qaatje schreef: ↑22 jan 2022 18:16 Sietse is wel een schatje hoor!

Ik kan het niet anders dan met je eens zijn, haha

Ik tilde mijn hondjes als pup ook altijd naar de overkant hoor, pas toen ze normaal mee liepen tilde ik ze niet naar de overkant.
ik woon in een flat dus als pup gingen ze opgetild mee over de galerij en in de lift en naar de overkant
Zo moest ik ook geen galerij of lift te soppen toen ze nog niet helemaal zindelijk waren
Ze hebben er geen vreemd gedrag aan overgehouden hoor