Het HondenForum

Ik begrijp je overweging met niet nogmaals een roesje. Ik laat zoiets meestal doen als er al naar iets anders gekeken moet worden.
Vraag is ook of het wat uitmaakt om het te weten.

Ik zou overleggen voor pijnstiller en wel eens een bezoekje bij een fysio brengen. Spieren kunnen ook behoorlijk wat klachten geven.

Wat vervelend. Ik ga met Lucia mee. Pijnstillers en er een fysio of misschien osteopaat naar laten kijken.

Ik weet niet welke glucosamine je gebruikt, maar misschien een sterkere variant? Maar als je al zegt dat ze ook lastiger springt en soms sleept met haar poot dan ben ik een beetje bang dat het echt de ouderdom is.
Maar je kan het allicht proberen. De Flexi Life Forte van Eurojoe lijkt hier goed aan te slaan.
https://www.euro-joe.com/NL/product/Flexi-life-Forte_2

Buster had dat ook en op basis daarvan de diagnose DM.
Wij hebben hem daarom laten inslapen toen het echt erger werd. Liever dat dan dat hij nog een poot zou breken omdat hij omviel. Met pijn in ons hart maar dit ging niet langer .

Sterkte .

Bambi poten, zo noemde mijn dierenarts het bij Jorla.

Die gaf gelukkig zelf aan dat het genoeg was, door (bijna) niet meer te willen eten en niet of nauwelijks nog overeind te willen komen.
Toen ze zelfs haar geliefde appelschillen weigerde als ik ze bij haar kwam brengen, is de euthanasie afspraak gemaakt voor twee dagen later.

Nanna schreef: ↑31 aug 2021 14:40

Lucia schreef: ↑31 aug 2021 14:34 Ik zou overleggen voor pijnstiller en wel eens een bezoekje bij een fysio brengen. Spieren kunnen ook behoorlijk wat klachten geven.

Meestal is het door de poten zakken geen pijn maar gewoon ouderdom. "Op" zijn. Artrose van de rugwervels en dus spondylose.

Klopt hoor, maar ik ben er wel vam overtuigd dat ondersteuning kan helpen. Ik heb een duitse herder die bijna ingeslapen zou worden om zoiets, door behandeling bij fysio zo zien opknappen binnen korte tijd dat hij uiteindelijk nog 2 jaar mee kon.

Nanna schreef: ↑31 aug 2021 14:40

Lucia schreef: ↑31 aug 2021 14:34 Ik zou overleggen voor pijnstiller en wel eens een bezoekje bij een fysio brengen. Spieren kunnen ook behoorlijk wat klachten geven.

Meestal is het door de poten zakken geen pijn maar gewoon ouderdom. "Op" zijn. Artrose van de rugwervels en dus spondylose.

Een van onze weimaraners had het ook. Was ook “iets” aan de rugwervel. En omdat het zo’n grote hond was kan je niet veel als het onderweg gebeurt. Je kunt ze niet even optillen. Ze viel ook om op het laatst als ze omkeek. Ik had ook overal kleden in de kamer omdat als ze op gladde vloer stond gleden haar achterpoten als een kikker uit elkaar en zakte ze naar de grond en dan kon ze niet meer zelfstandig opstaan.
Wij hebben haar in laten slapen toen ze ze onder het poepen in haar eigen ontlasting zakte omdat de achterhand voor die houding niet sterk genoeg meer was. Ze was 12 jaar. Ik vond het laten inslapen erg moeilijk omdat ze nog zo mooi, niet ziek, vrolijk enz. was. Ze heeft bijna de hele koekjespot bij de dierenarts leeg gegeten voor ze haar laatste injectie kreeg.

Osteopaat lijkt me zeker een optie voor als er ergens met de wervels iets niet helemaal lekker zit.
Als je naar haar dijen kijkt/voelt is er dan vermindering van de spierbundels?

Heavy schreef: ↑31 aug 2021 15:47 Ze valt niet om en zakt ook niet letterlijk op de grond. Ze herstelt meteen en loopt verder. Ik ga zometeen mee met vriend en dan filmen dan zie ik het toch beter dan wanneer ik ernaast loop.

Met haar leeftijd en ras zou ik er toch een DM test aan wagen.

Ik zou zo ook denken aan artrose. Dan is daar niet veel aan te doen. Zo erg is het zo te lezen nog niet, dus misschien kan ze nog best een tijdje mee.
In overleg met de dierenarts zou je misschien best wel kunnen kijken hoe het met pijnstilling gaat.
Artrose kan wel pijnlijk zijn.
En met een jonge pup, is pijnstilling misschien wel een idee.
Je geeft al glucosamine bij?

Osteopathie zou ik alleen doen, na een artrose onderzoek en advies hierover bij de dierenarts. Want die gaat nog wel eens "kraken", en gevoelsmatig denk ik dat dat misschien wel kwaad kan, bij artrosevorming.

Emma schreef: ↑31 aug 2021 16:19 Ik zou zo ook denken aan artrose. Dan is daar niet veel aan te doen. Zo erg is het zo te lezen nog niet, dus misschien kan ze nog best een tijdje mee.
In overleg met de dierenarts zou je misschien best wel kunnen kijken hoe het met pijnstilling gaat.
Artrose kan wel pijnlijk zijn.
En met een jonge pup, is pijnstilling misschien wel een idee.
Je geeft al glucosamine bij?

Osteopathie zou ik alleen doen, na een artrose onderzoek en advies hierover bij de dierenarts. Want die gaat nog wel eens "kraken", en gevoelsmatig denk ik dat dat misschien wel kwaad kan, bij artrosevorming.

Een Osteopaat kraakt over het algemeen niet.
Tenminste, de osteopaat van mijn honden "kraakt" nooit.
Ze kan wel heel goed aangeven waar de pijnlijke/moeilijke plekken zitten.

Een Orthomanueel therapeut "kraakt" wel.

Het kan natuurlijk van alles zijn, spiervermindering achterhand door ouderdom of door wel een aandoening dat weet je niet.
Ze geeft geen pijn aan, zeg je.
Dan denk ik zelf niet aan iets van problemen met rug of heiligbeen, want daar hebben ze op een bepaald moment wel pijn van omdat zenuwen bekneld kunnen raken, wat dus plots even wegzakken van een achterhand tot gevolg heeft. Dan zou ik trouwens wél nu continue pijnstilling gaan geven, ze hebben dan in ieder geval minder ongemak en kunnen wat vrijer bewegen.

Maar sommige honden nemen wat pijntjes soms voor lief en gaan stug door, dan kun je het merken aan momenten dat ze een sprong over of ergens op moeten maken, bolle houding van rug, andere manier van springen en soms vertrekken ze de bek.

Als ze verder nog goed mee kan, en inderdaad geen pijn aangeeft, dan zou ik zelf toch kiezen om anabolen in te laten spuiten. je loopt nog voldoende met haar, dus dan zouden anabolen een boost kunnen geven.

Als het echt een andere aandoening is waardoor ze nu zo vaak door de achterkant zakt (bijvoorbeeld DM), dan helpen die anabolen eerlijk gezegd niet.

Finn heb ik ooit eens laten behandelen door een chiropractor. Aandoening zelf kon niets aan worden gedaan, maar hij had ook wat wervels in de nek vast zitten bleek toen. Na 2/3 behandelingen liep hij weer een stuk vrijer toen. Hij was toen 5 jaar.
Vlak voor zijn elfde zakte hij meer door de achterhand, ik dacht toen dat de rug aandoening hem parten ging spelen, maar het bleek dus langzaam verlamming te zijn. Nooit wetenschappelijk vastgesteld middels test, maar hoogstwaarschijnlijk had hij DM.

Ik weet niet hoe Heavy qua gedrag is hoor, maar Lucca's rug kon zonder roesje op de foto gezet worden. Ik liet haar plat liggen en heb haar met een "blijf" en een hand op haar schouder zachtjes in die positie gehouden. Dat kan niet bij elke hond maar misschien kan dat bij Heavy ook.

-zin weggehaald want ik las niet goed, je bent al bij de dierenarts geweest.

Hoop dat het meevalt

Ik heb Finn niet laten testen, had wel het pakket in huis, maar aan DM is/was toch niets te doen. En er waren geen nakomelingen van hem dus de noodzaak om alsnog te laten testen zag ik zelf niet zo. En DA ook niet. We constateerden dat hij geen pijn had, en te goed was om in te laten slapen. Dus in ons geval een boost anabolen, maar we wisten dat een 2de injectie na een paar maanden niet meer zou helpen.

Maar je weet niet wat het bij Heavy is, misschien gewoon ouderdom en kan wat stimulans qua anabolen goed werken, en bij twijfel of ze pijn heeft zou ik op deze leeftijd ook niet schromen om met een lage dosis pijnstilling te beginnen, maar dan wel continue geven. Niet tijdelijk en dan weer stoppen.

blondie schreef: ↑31 aug 2021 16:54 Ik heb Finn niet laten testen, had wel het pakket in huis, maar aan DM is/was toch niets te doen. En er waren geen nakomelingen van hem dus de noodzaak om alsnog te laten testen zag ik zelf niet zo. En DA ook niet.

Die is er ook niet, maar dan weet je voor vijf tientjes waar je het wel of niet moet zoeken.
Niko had het waarschijnlijk ook, had wel erg makkelijk geweest als dat op dat moment vast had gestaan.

Zelf deed ik over pijnstilling niet moeilijk.
Ook bij Jol heb ik de da van toen moeten overtuigen. Ik had het gevoel dat er iets mis was jaren geleden, maar ze gaf nergens pijn aan. Maar in huis onrustig, sneller hijgen dan normaal etc.. Ik heb toen zelf wel aangedrongen op pijnstilling, en ze knapte er toen echt van op dus was er wel iets. Bij haar wel weer ermee gestopt toen ze beter ging.
Destijds met Finn ook zo gedaan, tot hij echt continue pijnstilling nodig had, maar dat was vanwege LSI, die rugaandoening die wel op foto zichtbaar is geworden toen hij 5 jaar oud was.

En ik ben echt geen promotor van anabolen of zo. Maar destijds met 5 jaar heeft Finn door een andere da ingespoten gekregen, en toen hij bijna elf jaar was en door de achterhand zakte.

Je zou het op zijn minst kunnen overleggen met je dierenarts. En uiteraard je zelf er over kunnen inlezen.

Als de kop nog goed is en de levenslust is er, dan zou ik zelf naar opties kijken, en niet al denken dat dit het eind van haar tijd is. Maar goed, zo denk ik na mijn ervaringen met Finn. Als ik had toegegeven aan de keren dat hij een slechte dag had door zijn rug, dan had hij de 8 jaar niet eens gehaald.

dagmar88 schreef: ↑31 aug 2021 16:58

blondie schreef: ↑31 aug 2021 16:54 Ik heb Finn niet laten testen, had wel het pakket in huis, maar aan DM is/was toch niets te doen. En er waren geen nakomelingen van hem dus de noodzaak om alsnog te laten testen zag ik zelf niet zo. En DA ook niet.

Die is er ook niet, maar dan weet je voor vijf tientjes waar je het wel of niet moet zoeken.
Niko had het waarschijnlijk ook, had wel erg makkelijk geweest als dat op dat moment vast had gestaan.

Ging me niet om het geld hoor.

Maar @ Heavy lees dit eens door, misschien herken je er iets in.
https://kortenoord.com/honden/ziektes_a ... yelopathie

En nogmaals, voor hetzelfde geldt is dat het helemaal niet.

Als je foto's van de rug kan maken zonder roesje, zou ik dat zeker doen. En ook die DM test. Ik vind het fijn om dingen te kunnen bevestigen en uit te sluiten door middel van tests en daarop de behandeling aan te passen, mits die tests niet te ingrijpend zijn. Sommige da's baseren zich vooral op het klinisch beeld, maar dat gaat te vaak mis naar mijn mening.

ranetje schreef: ↑31 aug 2021 16:24

Emma schreef: ↑31 aug 2021 16:19 Ik zou zo ook denken aan artrose. Dan is daar niet veel aan te doen. Zo erg is het zo te lezen nog niet, dus misschien kan ze nog best een tijdje mee.
In overleg met de dierenarts zou je misschien best wel kunnen kijken hoe het met pijnstilling gaat.
Artrose kan wel pijnlijk zijn.
En met een jonge pup, is pijnstilling misschien wel een idee.
Je geeft al glucosamine bij?

Osteopathie zou ik alleen doen, na een artrose onderzoek en advies hierover bij de dierenarts. Want die gaat nog wel eens "kraken", en gevoelsmatig denk ik dat dat misschien wel kwaad kan, bij artrosevorming.

Een Osteopaat kraakt over het algemeen niet.
Tenminste, de osteopaat van mijn honden "kraakt" nooit.
Ze kan wel heel goed aangeven waar de pijnlijke/moeilijke plekken zitten.

Een Orthomanueel therapeut "kraakt" wel.

Oke
Mijn eigen mensen osteopaat kraakt wel, vandaar. Nu is dat bij mij wel prima, ik heb nog geen artrose

blondie schreef: ↑31 aug 2021 17:15
Ging me niet om het geld hoor.

Dat staat er niet, best vervelend.



Het is een minimaal belastende test. Bij een positieve uitslag zou ik die foto laten zitten en richten op het bewaken van de grenzen/kwaliteit.

De op dit moment beschikbare DM DNA test is ook niet 100% betrouwbaar.
Vrij geteste honden kunnen symptomatisch lijder worden en dragers/lijders kunnen levenslang symptoom vrij blijven. En een definitieve diagnose is enkel te stellen na overlijden bij sectie

Ik ga volledig met Blondie mee. Ik zou beginnen met milde pijnstilling en anabolen. Op die leeftijd vind ik bepaalde dingen niet echt schadelijk meer. En helpt het dan is het goed. Het heeft mijn oudere zwaardere honden vaak geholpen nog een paar jaar heerlijk hond te zijn.

Heavy schreef: ↑01 sep 2021 08:22 Ik heb het gefilmd maar even geen zin meer om dat hier neer te zetten
Maar het is me wel duidelijk geworden dat ze bij vriend beter loopt en dat komt waarschijnlijk doordat ze bij hem aan de flex loopt en meer haar eigen tempo kan bepalen. Ik heb haar los ook nog niet door zien zakken.

In de straat moet ze naast me en dat zijn de momenten dat ik wat zie en voel

Ik lees nog steeds mee hoor.
Wachten op een nieuw forum als het zo urgent is, daar heb je ook niets aan. Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat ze geen pijn heeft en zelf nog blij met je mee gaat. Kan ze nog wel makkelijk poepen? Bij spondylose kan er weleens een ernstige verstopping ontstaan. Deels door de kwaal, maar ook deels omdat de houding te pijnlijk is om goed uit te voeren en vol te houden.

Heavy schreef: ↑01 sep 2021 08:22 Ik heb het gefilmd maar even geen zin meer om dat hier neer te zetten
Maar het is me wel duidelijk geworden dat ze bij vriend beter loopt en dat komt waarschijnlijk doordat ze bij hem aan de flex loopt en meer haar eigen tempo kan bepalen. Ik heb haar los ook nog niet door zien zakken.

In de straat moet ze naast me en dat zijn de momenten dat ik wat zie en voel

Dat is herkenbaar, dat heb ik met Ita net zo.
De achterhand is slecht, maar zo lang ze in eigen tempo kan lopen lukt het nog.
Zodra ze langzamer moet of even stilstaat komen er problemen.
Bij Ita goed verklaarbaar en niets aan te doen.

Kan ze nog wel gewoon gehurkt poepen?
(Ita poept lopend, die kan niet lang genoeg gehurkt zitten)

Heavy schreef: ↑01 sep 2021 08:22 Ik heb het gefilmd maar even geen zin meer om dat hier neer te zetten
Maar het is me wel duidelijk geworden dat ze bij vriend beter loopt en dat komt waarschijnlijk doordat ze bij hem aan de flex loopt en meer haar eigen tempo kan bepalen. Ik heb haar los ook nog niet door zien zakken.

In de straat moet ze naast me en dat zijn de momenten dat ik wat zie en voel

Niko ging in draf beter ja. Is sowieso niet ongebruikelijk bij oudere honden of honden met slechte heupen, gemakkelijker draven dan stappen.
Pas na verloop van tijd zakte hij ook in draf/los af en toe in. Pijn had hij toen nog niet en hij liep meteen ongehinderd weer door. Nog later kwam daar wat incontinentie bij en als je zijn achterpoten ondersteboven neerzette, bleef hij zo staan.

Heavy, zakt ze nu soms door de achterhand heen of is het slepen met de poten.
Want jouw reactie daarover n.a.v. mijn linkje verward me wat.
Slepen deed Jol bijvoorbeeld ook, maar Finn raakte uit balans soms door oneffenheden in de weg of op een grasveld. Hij maakte dan echt soms een knieval, en stond wel weer op met een "niets aan de hand hoor " maar dat waren duidelijke kenmerken dat er iets niet helemaal ok meer ging.

Incontinent is hier niet gebeurd in huis, maar plotse aandrang buiten of tijdens lopen ontlasting laten gaan kwam wel na een paar weken. Zittend poepen moest Finn echt balans in weten te pakken op een bepaald moment, dus die ging zelf op een bepaald moment maar zo staan dat hij grip had, en wat hoger zitten dan hij normaal deed.

dagmar88 schreef: ↑02 sep 2021 17:41

Heavy schreef: ↑01 sep 2021 08:22 Ik heb het gefilmd maar even geen zin meer om dat hier neer te zetten
Maar het is me wel duidelijk geworden dat ze bij vriend beter loopt en dat komt waarschijnlijk doordat ze bij hem aan de flex loopt en meer haar eigen tempo kan bepalen. Ik heb haar los ook nog niet door zien zakken.

In de straat moet ze naast me en dat zijn de momenten dat ik wat zie en voel

Niko ging in draf beter ja. Is sowieso niet ongebruikelijk bij oudere honden of honden met slechte heupen, gemakkelijker draven dan stappen.
Pas na verloop van tijd zakte hij ook in draf/los af en toe in. Pijn had hij toen nog niet en hij liep meteen ongehinderd weer door. Nog later kwam daar wat incontinentie bij en als je zijn achterpoten ondersteboven neerzette, bleef hij zo staan.

Oh dat dikgedrukte herinner ik me ook. Bij de LSI van Finn ging hij bij weerstand ineens verstappen, om toch terug in balans te komen. Bij de DM bleef hij inderdaad later gewoon staan zoals je die achterpoten neerzette.. en dan zou hij domweg omvallen als we hem niet tegen hadden gehouden. Deed da toen inderdaad, herinner ik me nu weer.

Heavy schreef: ↑02 sep 2021 17:29

ranetje schreef: ↑01 sep 2021 11:21

Heavy schreef: ↑01 sep 2021 08:22 Ik heb het gefilmd maar even geen zin meer om dat hier neer te zetten
Maar het is me wel duidelijk geworden dat ze bij vriend beter loopt en dat komt waarschijnlijk doordat ze bij hem aan de flex loopt en meer haar eigen tempo kan bepalen. Ik heb haar los ook nog niet door zien zakken.

In de straat moet ze naast me en dat zijn de momenten dat ik wat zie en voel

Dat is herkenbaar, dat heb ik met Ita net zo.
De achterhand is slecht, maar zo lang ze in eigen tempo kan lopen lukt het nog.
Zodra ze langzamer moet of even stilstaat komen er problemen.
Bij Ita goed verklaarbaar en niets aan te doen.

Kan ze nog wel gewoon gehurkt poepen?
(Ita poept lopend, die kan niet lang genoeg gehurkt zitten)

Lees eens even het bericht hierboven

Ita poept ook prima, alleen niet meer gehurkt

Al een afspraak bij de dierenarts gemaakt?
Als je twijfelt, zou ik het even laten nakijken...

Heavy schreef: ↑03 sep 2021 08:43

HillieS schreef: ↑03 sep 2021 06:53 Al een afspraak bij de dierenarts gemaakt?
Als je twijfelt, zou ik het even laten nakijken...

Nee ze loopt nu weer als een trein natuurlijk

Zal je altijd zien ja