Het HondenForum

Hallo,

We hebben een lieve Zwitserse herder van (sinds een week) 12 jaar. Langzaam aan zijn we aan het rondkijken voor een puppy.
Maar we vragen ons af of het goed zou gaan om bij deze leeftijd nog een pup te zetten.
We staan op een wachtlijst voor een pup rond februari 2022.
Als onze hond er nog is, is ze bijna 13 jaar.
Nu is ze nog heel actief, gaat gerust nog een uurtje mee naar het bos. Maar wie weet verandert dat ook snel? Het is een hond van alledag nu natuurlijk.

Ik ben heel benieuwd naar jullie kijk hierop en eventueel tips en ervaringen. We willen een nieuwe pup ook weer de beste start geven en ons oude besje een fijne oude dag

In mijn idee gaat het belang van "de hond die er al is" altijd voor. Tenzij je werkelijk in staat bent om de oude hond EN de pup afzonderlijk van elkaar het beste te geven qua beweging, training en aandacht EN zeker weet dat je je ouwe bessie er een plezier mee doet zou ik wachten. Maar, dat is persoonlijk.

Suzanne

Ik krijg hopelijk ook binnenkort een pup en mijn huidige hond is 11,5. Wel een klein en lang actief ras. Ik ben me er terdege van bewust dat, ondanks dat ze nu nog topfit is, er een tijd komt dat de jongste andere behoeften krijgt qua beweging dan mijn oudje. Maar dat is me tot op heden altijd gelukt dus dat komt nu ook wel goed.

Kleine kanttekening, Floor is echt nog jong in dr koppie en heeft altijd met meerdere honden in een roedel geleefd. Ze is nu als enige over en ik merk soms dat ze toch een maatje mist.

Het hangt heel erg van de hond af. Noa heeft tot haar einde andere honden en pups geweldig gevonden. Ging mevrouw nog lekker mee spelen met haar stijve pootjes. En als het nodig was wist ze echt wel duidelijk te maken als een andere hond te ver ging.
Dit is een filmpje van elfjarige Noa en puber Koda.

Lou is nu geschat op 9 jaar. En het is de bedoeling dat er begin 2022 ook een pup gaat komen.
Ik weet niet hoe Lou het gaat vinden. Ze vindt alle honden in het begin spannend dus stom en dat zal met een pup niet anders zijn verwacht ik. Maar het zal vast wel loslopen. Shib was ook al 12 toen Lou erbij kwam en dat heeft ook niet voor problemen gezorgd. Vooral opletten, ook veel dingen los van elkaar ondernemen en ieder z'n rust en ruimte gunnen.
En, ik zal misschien wel een hork zijn, maar ik wil er een hond bij en Lou mag zich daar naar schikken. Ze zal het heus niet altijd leuk vinden, verwende prinses dat het is, maar daar zet ze zich maar overheen. Een extra aai en een extra snack zal vast veel goed maken bij haar

Suze en Lynne zijn enorm lief en leuk met pups. Misschien doordat ze zelf beide pups hebben gehad nog in Roemenië? Geen idee. Maar ze zijn beide de jongste niet meer en hebben wel rust nodig. Dus zolang ik daarvoor zorg, bijvoorbeeld met een puppyren, dan kan ik prima een pup bij mijn oudjes hebben. Ik denk dat als je er rekening mee houdt dat de oudere hond ook rust kan opzoeken, het niet perse anders is dan wanneer dezelfde hond jonger was.

Wel heb ik gemerkt dat de ene pup de andere niet is. Een pup die geen respect heeft als Suze haar grens aangeeft zorgt voor een niet blije Suze. Zo was hier een oppaspup die steeds over Suze heen ging hangen en dus totaal niet reageerde als zij haar grenzen aangaf. Dat vond Suze echt niks. Bleek ook dat de eigenaar het niet goed durfde om de pup te begrenzen waar nodig, toen hij dat eenmaal wel deed was het al een leukere hond. Maar puppy Iep en puppy Ayla waren na even wennen echt erg leuk volgens Suze en dat zijn nog steeds de beste hondenvriendinnen van Suze.

Bedankt voor het delen van jullie ervaringen!

~Suzanne~ schreef: ↑16 jun 2021 15:55 In mijn idee gaat het belang van "de hond die er al is" altijd voor. Tenzij je werkelijk in staat bent om de oude hond EN de pup afzonderlijk van elkaar het beste te geven qua beweging, training en aandacht EN zeker weet dat je je ouwe bessie er een plezier mee doet zou ik wachten. Maar, dat is persoonlijk.

Suzanne

Dit inderdaad.
Je moet er rekening mee houden dat het je dubbel zoveel tijd gaat kosten, omdat je waarschijnlijk vrij snel beide honden apart moet gaan uitlaten/wandelen.
Ik zou het op die leeftijd niet meer doen denk ik.

Mijn schoonouders hadden een oude hond, en hebben daar op een gegeven moment een jonge herplaatser bij gehaald uit het asiel. In het begin klikte dat absoluut niet, en werden ze veel gescheiden gehouden. Maar na een paar weken ging het goed, en de oude hond leefde helemaal op. Ik ben er bijna van overtuigd dat hij, dank zij de jonge hond, misschien wel een jaar langer heeft geleefd dan wanneer die tweede hond er niet was gekomen. Maar in dit geval was het wel een herplaatser van 1-2 jaar oud denk ik, een pup kan weer een heel ander verhaal zijn.

Sowieso is de ene hond de andere niet. Houdt je hond überhaupt van pups? Kun jij de honden afzonderlijk geven wat ze nodig hebben? Want dat is wel belangrijk: ze hebben verschillende behoeften op die leeftijden, en er komt een moment dat je pup alleen over zal blijven. Het is dan wel heel fijn als hij/zij al gewend is om ook helemaal alleen thuis te blijven en helemaal alleen met jou op stap te gaan. Ik heb ook bij kennissen gezien die de pup en oude hond altijd samen hadden, de pup na het overlijden van de volwassen hond (ik denk dat de pup toen ongeveer een jaar oud was) absoluut niet alleen kon zijn.

Xana leefde helemaal op toen pup Xygan erbij kwam. Toen was ze 14. Ze vond pups altijd al geweldig en heeft er hier thuis in totaal 5 opgevoed.

Kyra is ruim 12,5 en we hebben er sinds kort een pup bij.
Ze vind het fantastisch. Ze was sowieso nog super speels en was ook degene die Sari (9) bleef uitdagen voor een spelletje.
Nu heeft ze er een maatje bij waarmee ze lekker kan stoeien.

Denk dat het heel afhankelijk is van je oude hond of die het nog leuk vind of niet.

Veronique & Kyra schreef: ↑24 jun 2021 12:14 Kyra is ruim 12,5 en we hebben er sinds kort een pup bij.
Ze vind het fantastisch. Ze was sowieso nog super speels en was ook degene die Sari (9) bleef uitdagen voor een spelletje.
Nu heeft ze er een maatje bij waarmee ze lekker kan stoeien.

Denk dat het heel afhankelijk is van je oude hond of die het nog leuk vind of niet.

Ja, dat denk ik ook. Taartje vond het met haar 13 jaar ook helemaal prima met tornado-opvangpup Cee. Maar met meerdere honden is dat sowieso makkelijker, want dan speelt de pup met de honden die daar ook behoefte aan hebben en vallen de oudere hond daar niet mee lastig als hij daar geen zin meer in heeft. Taartje speelde niet echt met Cee, maar nam hem wel graag op sleeptouw om hem de fijne kneepjes van het hagedisjagen bij te brengen Zij was sowieso heel lief en tolerant met alle pups.
Mila heeft niks met pups, ik kan me zo voorstellen dat zij er niet op zou zitten te wachten als ze eenmaal echt bejaard is.

Ja dat zou zomaar kunnen. Al is “eigen” toch weer anders dan vreemde pups.

Kyra heeft ook niks met (vreemde) pups of überhaupt andere honden in het algemeen. Als we met wandelen kennismakende honden tegenkomen dan laat ze overduidelijk weten dat ze daar niet van gediend is.
Toch had ik er alle vertrouwen in om er een pup bij te zetten.

Het heeft een week heel veel begeleiding gekost om ze rustig te introduceren samen. Maar eenmaal geaccepteerd en het is weer net zo’n gouden duo samen als destijds met Sari. Alsof de geschiedenis zich herhaalt, zo leuk om weer te zien.

Veronique & Kyra schreef: ↑24 jun 2021 13:50 Ja dat zou zomaar kunnen. Al is “eigen” toch weer anders dan vreemde pups.

Kyra heeft ook niks met (vreemde) pups of überhaupt andere honden in het algemeen. Als we met wandelen kennismakende honden tegenkomen dan laat ze overduidelijk weten dat ze daar niet van gediend is.
Toch had ik er alle vertrouwen in om er een pup bij te zetten.

Het heeft een week heel veel begeleiding gekost om ze rustig te introduceren samen. Maar eenmaal geaccepteerd en het is weer net zo’n gouden duo samen als destijds met Sari. Alsof de geschiedenis zich herhaalt, zo leuk om weer te zien.

Ja, leuk is dat! Heerlijk dat ze er op haar oudere dag nog zo veel plezier mee heeft
Mila vindt pups gewoon vervelend, alleen heel rustige, bescheiden en verlegen pups vindt ze nog wel te pruimen. Dat is in het algemeen zo, dus zowel op wandelingen als thuis (opvangpups, dus dat is na een weekje ook wel 'eigen'). Op wandelingen gaat ze pups uit de weg en in huis gaat het wel oké met wat begeleiding, zolang ze met rust wordt gelaten is er geen probleem. Als ze ergens tussen de 4-5 maanden zijn, gaat ze ze wel steeds leuker vinden en speelt ze er ook veel mee. Maar met die echte baby's die nog onbenullig zijn en nog niet alle hondentaal goed oppakken, heeft ze geen enkel geduld
Gelukkig vinden mijn andere honden pups juist wel heel leuk, dus dan wordt Mila ook vanzelf wat uit de wind gehouden.

Rio vond het geweldig toen Abra erbij kwam , hij genoot er echt van en speelde dat het een lieve lust was.
Wel hadden wij kort daarvoor een pup in opvang gehad waardoor we wisten dat hij een pup leuk zou vinden.
Met die opvangpup ging het namelijk ook prima.

Wij hebben destijds bij Tagor die 13 jaar was wel een pup gekozen. Om de egoïstische reden dat we niet een jaar of langer zonder hond wilden en de fokker van onze keus een nest plande met een hele leuke teef van haar. Wel heel bewust pup en oude hond apart van elkaar uitgelaten. Ze hebben maar een maand of 4 a 5 samen geleefd, maar in die tijd had Finn dingen opgepikt die hem de rest van zijn leven bij zijn gebleven (in goede zin).
Het kan dus wel, maar zorg dat beiden individueel de aandacht, zorg en tijd krijgen die ze nodig hebben.

Ik ben het eens met de meeste mensen hier: Het ligt aan de honden, maar vaak kan het prima.

Toen Rakoes erbij kwam waren de andere twee 13 en 14. De oudjes waren bewezen sociaal en Rakoes een stuk kleiner dan hun. Af en toe moest Rakoes wat afgeremd worden, maar de oudjes lieten het zelf subtiel merken als ze er genoeg van hadden en Rakoes reageerde daar direct op. Verder maakt het formaat ook uit natuurlijk, de oudjes waren (middel)groot en Rakoes heel klein. Als je een bejaarde chihuahua hebt en daar een boxerpupje bijzet dan kan dat natuurlijk wel misgaan. Het is wel van de belang de oude tegen de pup in bescherming te nemen.
Ik heb ook het idee dat de oudjes nog een kleine opleving hebben gehad door de pup in huis.

Verschilt per hond denk ik. Bij mijn vorige tweetal heeft Miep - die overbleef - nooit veel van pups moeten weten. Ze was een jaar of 3 toen we 5 weken een pupje te logeren hadden, en het heeft echt dik 3 weken geduurd voordat ze hem dulde. In tegenstelling tot Saar, die was geweldig met pups en vond ze ook geweldig. Als Miep eerder was overleden had ik bij Saar rustig een pup gezet, had ik sowieso wel gedaan want dat was de beste opvoedster hier in huis. Maar bij Miep dus beslist niet. Die was 11 toen ze alleen achterbleef, en heeft nog 4 jaar echt van "enig kind" zijn genoten.

Ik heb twee keer bij een hond van 10 jaar een pup geplaatst en een keer bij een hond van 8.
Na een paar weken met opletten dat de pup de oudere hond niet te veel zou molesteren is dat steeds prima gegaan.

Natuurlijk kan het ook mis gaan, maar als je dan de ruimte hebt om in dat geval meer te scheiden kan het naar mijn idee best.