Het HondenForum

Al mijn overleden honden zijn begraven op een ereplaatsje in hun tuin. Het plekje waar ze een heerlijk leven gehad hebben.

Ik heb dit voorjaar DuCain over de tuin uitgestrooid, kon het eindelijk over mijn hart verkrijgen, dus nu staat er niets meer

Ik heb het nog niet meegemaakt, maar ik denk dat ik de as zou uitstrooien op een speciale plek. Terug naar de bron. In een urn in de kamer zetten lijkt me geen fijn idee.

Ik heb voor allemaal een urn uitgezocht die voor mijn gevoel passend was voor de betreffende hond.
Soms wat zoekwerk, maar die strooibussen waren zeker niet wat.

ik heb van 3 honden een beetje as in een glazen hartje laten doen. van de overige honden heb ik de as uitgestrooid.

Ds zit in een knuffelbeer. Ten tijde dat ik nog een rottweiler wou, heb ik ooit eens een rottweiler knuffelbeer gekregen
Die beer heeft ze toevallig paar weken voor ze dood ging, gekregen omdat ik hem boven tegen kwam.
Ze had er al de vulling uitgehaald maar verder niets aan gedaan. Ze heeft haar eigen urn gemaakt dus.
Het valt ook niet op in huis, er ligt gewoon een knuffelbeer voor bezoek.

Ik heb as van drie honden in urnen in mijn vitrinekast staan, als Gerard eerder dan ik kom te overlijden zet ik ze wel bij hem in de kist.

De as van Joy en Sinne staan hier in een simpel busje op de boekenkast.
Ik wil wel iets anders, maar elke keer dat ik ga zoeken vind ik niets wat ik mooi vind.

Fribbel ligt in de tuin begraven, met een struik op z'n hoofd.
Tiba, Noise en Lena de poes waren van mijn vriend. Die zijn gecremeerd en de urnen liggen onder zijn kant van het bed.

De as van al onze honden is uitgestrooid. Het idee van een urn op de kast paste niet bij ons, voelde niet goed. Tagor en Jari in een stuk duinen bij zee in de buurt van waar ze vaak kwamen. Hetzelfde stuk zodat ze gevoelsmatig weer samen waren. Finn zijn as is in de buurt van een hunebed uitgestrooid waar mijn moeder veel wandelde met hem.

Noah staat in een lelijke koekblik in de gedenkkast tussen haar gewonnen prijzen. Blik zelf is niet mooi maar ze is voor mijn gevoel weer thuis.

Ben zit in een blik en staat op de kast. Soms brand ik een paar kaarsjes die erbij staan. Voor de symboliek zeg maar.
Net als jij is dit het niet voor mij. Het voelt niet als Ben, het is slechts as.
Ik heb besloten om het blik binnenkort in de auto te zetten en bij alle leuke wandelplekken een paar lepels van de as uit te strooien en het laatste restje op de hei op de Veluwe waar hij heel graag was. Samen met zijn en mijn liefste mensen.
Ik mis hem soms ontzettend maar de as zegt me niets.

Niks.
Ik heb die bus 4 jaar in huis gehad. Stond een zonnetje met een mooie straal op, en daar paste precies een foto van haar onder. Het heeft zo lang geduurd omdat Zoon een deeltje van haar as wilde in een kokertje en dat zag ik niet zitten.

Ik heb de as bij de begrafenis van Barley in mijn tuin in zijn grafje uitgestort. Ik heb ze daar achtergelaten bij mijn verhuizing. Onder een door mij geplante prunus.

Ik houd alleen de herinneringen aan mijn honden.
Dus helemaal geen as.
Ook niet in een urn, uitgestrooid of wat as in een sieraad.

Ik heb niks met as

Mijn tuin is niet groot genoeg om te begraven en ik zou de grond niet eens inkomen vanwege alle wortels van bomen en struiken, dus dan liever zo.

Met as heb ik minder dan niks. Boy, onze 2e hond, wilde Pieter in een bus mee naar huis. Dqt staat nog steeds in zijn busje verstopt achter boeken in de boekenkast.
Saar en Miep hebben we begraven in de tuin, daar staan mooie bloempjes op te groeien.

Ik heb ook niets met gedenkplekjes en kaarsjes ofzo. Ik vind zelfs die "gedenkfoto's" op een rijtje naar. Zussen hebben dat, mijn moeder ook. Ik niet. Mijn vader en mijn honden zitten in mijn hart, maar ze zijn nergens meer.

Ik ben ook niet zo van de gedenktekens, Zorro is duurzame energie geworden.
Niet echt een antwoord op je vraag maar ik kan me in ieder geval goed voorstellen dat het even zoeken is naar iets dat bij je past, en daarbij is niks fout.

Ik heb Trees haar as niet gehouden, wel haar favoriete kong speeltje. Een soort symbool voor de tweede jeugd die ze hier heeft gehad. En haar halsband, maar die draagt Colin nu want dat staat hem goed, beter dan de halsband die ik eigenlijk voor hem had. Die Kong is voor altijd van Trees, dat wel.

Eigenlijk heb ik niks met de as. Mijn eerste hond het ik meer vanuit onwetendheid in een bus opgehaald bij het crematorium, heeft vele jaren in de kast gestaan en later uitgestrooid op de hei waar ze graag was.
Bij de andere honden heb ik het uit laten strooien door het crematorium, dat kan over water of op het strooiveld en daar kregen we dan later bericht van.

Ze staan op mijn slaapkamer. Als ik dood ga moeten ze met me mee. Een klein beetje as heb ik van Xito en Xena om mijn nek hangen.

ik heb niet zoveel met gedenkplaatsjes enzo..Silky is op onze achterste weiland uitgestrooid rond de walnotenboom. Ik heb er een paar narcissen rondom geplant en het staat vrolijk en gezellig. Zo was zij ook

Ik laat de honden wel cremeren maar strooi ze wel uit , niet direct maar zodra we er aan toe zijn.
En dan op een voor hun en ons dierbare plek.

Ik heb de honden individueel laten cremeren en heb ze ook ieder in een eigen urn op de kast

Dit is een onderwerp wat ons de laatste tijd ook bezig houdt. In Wilhelminaoord is een dierenbegraafplaats, maar dat voelt dan toch ook weer niet goed ofzo.
We laten ze nu altijd individueel cremeren en halen ze dan weer op. Sommige zitten in een plasticzakje om later uit te strooien maar hebben we zelf in een mooie pot gedaan, de ander zit in een luxe strooikoker die ik van Majesta echt zo lelijk niet vind.. De laatste hond die overleden is, Unique, zit in een officiële luxe, dure, hondenurn. Ik heb het er wel eens over om de honden uit te strooien of de volgende niet meer individueel te laten cremeren, of wel individueel maar dan bij het crematorium uitstrooien. Ik wil de honden graag uitstrooien daar waar we vaak hebben gelopen en nog steeds komen. Maar dat vindt mijn moeder geen fijn idee omdat het officieel natuurlijk niet mag. Dus vooralsnog staan ze op de kast.
3 staan er inmiddels boven in de boekenkast en Unique staat nog op een mooi plekje in de woonkamer. Daar ben ik ook nog niet aan toe om die uit te strooien.

Boutje schreef: ↑27 mei 2021 17:03 Ik heb voor Jinn een passende roos uitgezocht. Een wilde gele met hele erge doorns, past bij haar, wild, amberkleurige oren, stekelig kantje en heel mooi. Als ik uit het keukenraam kijk zie ik een nu nog vrij kale plek tussen de rest van de begroeiing met 3 rozenstruikjes en daaronder ligt haar as. Vorig jaar op mijn verjaardag bloeide de eerste gele bloem, voor de rest deed hij nog niet veel maar nu zijn ze goed aan het groeien.

In ons vorige huis ligt een hondje onder een ondertussen gigantische klimroos en een Shetland pony onder een appelboom.

Bij de volgende honden wil ik het ook zo doen... een voor mijn gevoel passende boom of struik zoeken en die planten op hun grafje (kleine hondjes) of assen.

Ik vind dit eigenlijk het mooiste idee.

Snoop was gek op tennisballen dus hij zit in een handgemaakte tennisbal urn.

Ik heb helemaal niets met de lichamen van overleden dieren en mijn vorige katten zijn allemaal in de vriezer van de dierenarts. Maar het idee dat Fred daar opgepropt in een vriezer ligt zit me echt niet lekker. Maar wat er dan wel moet gebeuren weet ik nog niet dus Fred mag nog 10 jaar mee zodat ik nog even de tijd heb om er over na te denken.

Ik heb Rimpel en Muis beiden individueel laten cremeren en daarna zijn ze in 3 delen opgedeeld.

De helft van beide honden staat bij mijn ex vriend en mede baasje van de honden In de kast.
Mijn helft heb ik nog eens in 2 delen op laten delen. Een klein beetje in een strooi koker en het andere deel in een spekstenen potje.

Rimpel is voor een deel uitgestrooid op zijn favoriete plekje in het bos in Drenthe en Muis is voor een deel uitgestrooid in de gletsjerkuil in een stuk bos in Drenthe.

De spekstenen potjes staan hier op de kast en zijn geen typische urnen...dat heb ik bewust zo gekozen.
Als ik sneef gaan die potjes mee met mij het graf in.

Mijn ouders en ik hebben voor een mooie urn gekozen waar een kaarsje bovenin kan staan, die branden wij op hun verjaardag.