Het HondenForum

In 2018 heeft Shep een echo van haar buik gehad omdat de alt-waarde (lever) toen 155 was en de da waar ik toen kwam dat veel te hoog vond. Op de lever waren destijds wat vlekken te zien maar om precies te weten wat dat was, zou ze een chirurgisch biopt moeten. Dat destijds niet gedaan omdat Shep verder geen klachten had en ze al 11 jaar was en zo'n operatie zwaar is. Nu zijn we 2 jaar verder en nog steeds niets aan haar te merken. Destijds nog wel op aanraden da geprobeerd een leverbesparend dieet van Hill's te geven maar de eerste 2 dagen ging ze daar zwaar van aan de diarree en daarna wilde ze het niet meer eten. Mee gestopt dus.
Ze wordt in oktober 14 jaar. Ik heb afgelopen maandag een bloedonderzoek laten doen om te kijken of het oké is dat ik haar chronisch pijnstilling voor artrose blijf geven. Ben net gebeld en ik ben behoorlijk geschrokken. Leverwaardes allemaal verhoogd. De alt-waarde is in middels 447. Nu weet ik niet wat te doen. Heb 2 opties; 1 direct weer een echo laten maken, 2. over drie maanden eerst opnieuw bloedonderzoek om te kijken wat de waardes dan zijn. Ik heb gezegd dat ik er even over na denk maar ik vind het erg moeilijk. Aan de ene kant wil ik die echo want ik wil weten wat er aan de hand is en wie weet valt het mee en ben ik opgelucht. Aan de andere kant wil ik geen echo want moet dat arme besje weer een onderzoek ondergaan en als ze wel iets vinden, wat kan ik er dan nog mee op haar leeftijd? Maar ik ken mezelf, als ik niets doe, blijf ik erover piekeren. Drie maanden afwachten op nieuw bloedonderzoek trek ik eigenlijk al niet. Aan Shep is niets te merken; ze eet oké, ze valt niet af en geeft niet over. Maakt nog wandelingen van 3 kwartier tot een uur. Ik ben behoorlijk in paniek, weet niet wat te doen.

Zie net dat ik in alle stress niet goed heb gekeken. In 2018 was de alt-waarde ook al 319 zie ik nu opeens. Daar heeft ze dan dus toch alweer 2 jaar mee rond gelopen zonder klachten.

Tja eigenlijk weet ik niet goed wat de verwachtingen zijn. Het is dat ik zelf zo snel stress en wil weten wat er aan de hand is maar eigenlijk denk ik dat het voor Shep misschien fijner is om niets te doen, aangezien ze niet ziek is. Is het eerlijk om haar op deze leeftijd nog onderzoeken aan te doen.

Zinodo schreef:Ja dat is inderdaad een dilemma. Ze loopt er waarschijnlijk al een hele tijd mee rond maar lijkt zich niet echt ziek te voelen, ja wat moet je daar dan mee..

Ik ben wel bang dat er misschien een tumor is en ik die nog kan laten verwijderen als ik erop tijd bij ben. Maar 2 jaar geleden had ze ook al hoge waardes. Weet iemand hier of het mogelijk is dat een hond al 2 jaar met een tumor in de lever rond loopt? Op google lees ik wel dat het vaak heel lang duurt voordat je wat merkt aan je hond bij leverkanker.

Wat geeft je DA als opties, met voor- en nadelen? Ik zou ook overwegen een second opinion te halen; 2 weten meer dan 1...?
En kanker...ik zou niet verwachten dat een hond daar 2 jr mee rondloopt maar zeker weten doe ik het niet..

Suzanne

Als ze nergens last van heeft zou ik op haar leeftijd niks laten doen. Sowieso als er toch niks aan gedaan kan worden lijkt het me nutteloos haar de stress van de onderzoeken te laten ondergaan.

Op die leeftijd zou ik er niets meer aan doen. Zolang ze het naar haar zin heeft lekker door blijven gaan. Is het op, dan is het op

~Suzanne~ schreef:Wat geeft je DA als opties, met voor- en nadelen? Ik zou ook overwegen een second opinion te halen; 2 weten meer dan 1...?
En kanker...ik zou niet verwachten dat een hond daar 2 jr mee rondloopt maar zeker weten doe ik het niet..

Suzanne

De opties zijn echo of over 3 maanden nog een keer bloedonderzoek. Maar nog een bloedonderzoek lijkt mij niet nuttig omdat die waardes 2 jaar geleden dus ook al hoog waren. Denk niet dat ze over 3 maanden opeens lager zijn. Op de vorige echo was cirrose te zien maar de oorzaak kon alleen achterhaald worden met een chirurgisch biopt. Ik neem aan dat dat nu ook wel weer zo zal zijn. En ik wil dat mijn lieverd van 14 jaar niet aandoen. Ben bang dat ze er alleen maar beroerder van wordt. Maar een echo is een licht onderzoek en stiekem hoop ik dat dan blijkt dat het allemaal wel meevalt. Maar ja als dat juist niet zo is, ga ik daar weer over stressen.
Second opinion heb ik nu denk niet veel aan. Leverwaardes zijn niet goed, dat is duidelijk. Echo is de enige manier om achter de oorzaak te komen. Maar ik neig nu wel wat meer naar wat anderen hier ook zeggen, namelijk niet teveel gedoe meer op haar leeftijd. Maar ja dan ga ik toch weer twijfelen want stel dat er wel iets aan te doen is. Lastig hoor. De dierenarts laat de beslissing helemaal bij mij. Is ook logisch natuurlijk.
Als ik niet had laten bloed prikken ivm pijnstilling had ik niets geweten omdat er verder niet zoveel aan haar te merken is. Maar ja mensen laten het bloed van hun hond natuurlijk ook vaak prikken om op tijd bepaalde problemen op te sporen en er op tijd iets aan te kunnen doen. Als het nog een jonge hond was, zou ik niet zo twijfelen. Sorry dat ik zo zit te raaskallen. Vind het gewoon erg lastig. Wil het beste voor Shep.

Nanna schreef:Ze is bijna 14. Dat is voor een hond van haar type al echt stokoud.
Haar dood zit er onvermijdelijk aan te komen. Waarom wil je dat zo paniekerig voor je uit schuiven?
Ik zou ook opteren voor een zo leuk mogelijk laatste stukje. Straks zit die stakker te kijken met een zak medicatie en een smerig dieet. Waarom? Voor die extra paar maanden? Daar bewijs je haar helemaal geen dienst mee, alleen jezelf.
En wie weet kachelt ze ook nog met hoge leverwaarden en al lekker een jaartje door. Maar laat dan dan wel een léuk jaartje voor haar zijn.

Ik ga hier volledig in mee

Ik had denk ik dit laatste bloedonderzoek al niet meer laten doen. Ik neem aan dat ze de pijnmedicatie nodig heeft ivm pijn? Voor een fijne laatste tijd kan je daar toch niet mee stoppen, slechte lever of nierwaarden ten spijt
Behandelen of onderzoeken die belastend zijn doe ik ook niet bij een oudere hond. Het risico op complicaties door stress of roesje/narcose zou mij veel te groot zijn.
Hoe erg je je maatje ook niet kwijt wil, ze leeft echt in reservetijd met haar 14 jaar. Accepteer dat en kies alleen maar voor kwaliteit, niet kwantiteit.

Mijn mechel Amber bleek ook leverkanker te hebben. Geen idee hoe lang ze er al mee rondliep, want ze was al tijden niet goed en niemand wist wat er aan de hand was tot ik (weer) bij een nieuwe dierenarts kwam. Verder at ze goed, zag er puik uit, liep nog vrolijk mee enz. Zodra ik die diagnose had, wist ik dat ik de eindfase inging. Heb nog allerlei medicatie/supplementen gegeven, maar had niet de indruk dat het wat deed.
Op een dag werd ze erg ziek, en toen heb ik haar laten gaan.

Ik zou haar ook gewoon nog het beste geven wat je haar kunt bieden en verder geen gedoe meer. Je kunt haar verder toch niet helpen of genezen. Dan kun je haar net zo goed al die toestanden besparen op haar leeftijd. Moeilijk is het sowieso

Nanna schreef:Ze is bijna 14. Dat is voor een hond van haar type al echt stokoud.
Haar dood zit er onvermijdelijk aan te komen. Waarom wil je dat zo paniekerig voor je uit schuiven?
Ik zou ook opteren voor een zo leuk mogelijk laatste stukje. Straks zit die stakker te kijken met een zak medicatie en een smerig dieet. Waarom? Voor die extra paar maanden? Daar bewijs je haar helemaal geen dienst mee, alleen jezelf.
En wie weet kachelt ze ook nog met hoge leverwaarden en al lekker een jaartje door. Maar laat dan dan wel een léuk jaartje voor haar zijn.

Dat inderdaad.
En wat mijn dierenarts zegt, wat veranderd het aan de aanpak?

Wat ga je doen met de uitslag van de echo. Een echo is nl niet alles uitsluitend en dan komt er een vervolg onderzoek. Toch een biopt, toch een scan, beiden met narcose dus behoorlijk belastend voor ook weer de lever en de rest van haar gestel.

crutz schreef:

Nanna schreef:Ze is bijna 14. Dat is voor een hond van haar type al echt stokoud.
Haar dood zit er onvermijdelijk aan te komen. Waarom wil je dat zo paniekerig voor je uit schuiven?
Ik zou ook opteren voor een zo leuk mogelijk laatste stukje. Straks zit die stakker te kijken met een zak medicatie en een smerig dieet. Waarom? Voor die extra paar maanden? Daar bewijs je haar helemaal geen dienst mee, alleen jezelf.
En wie weet kachelt ze ook nog met hoge leverwaarden en al lekker een jaartje door. Maar laat dan dan wel een léuk jaartje voor haar zijn.

Dat inderdaad.
En wat mijn dierenarts zegt, wat veranderd het aan de aanpak?

Wat ga je doen met de uitslag van de echo. Een echo is nl niet alles uitsluitend en dan komt er een vervolg onderzoek. Toch een biopt, toch een scan, beiden met narcose dus behoorlijk belastend voor ook weer de lever en de rest van haar gestel.

Klopt. Ik heb er met wat mensen over gepraat en nog eens goed na gedacht. Want ik weet dat als er iets op echo wordt gezien er meestal een chirurgisch biopt nodig is en dat ga ik haar sowieso niet aan doen. Heb mijn da gevraagd of er een goed supplement is. Hij heeft goede ervaringen met zentonil. Die ga ik bestellen.
Een narcose durf ik toch niet meer aan. Nadat ze een jaar geleden die gvs had is ze toch een stuk minder stabiel, ben bang dat dat met narcose nog erger gaat worden. De 13-jarige herder van een vriendin van mij is laatst nog onder narcose geweest en liep een dag later alweer vrolijk rond te springen. Maar de ene hond is de andere niet en bij Shep heb ik het gevoel dat ze er slechter van zal worden.

En paniekerig voor me uitschuiven? Ja dat doe ik inderdaad omdat ik nu eenmaal niet weet wat ik zonder mijn maatje moet. Wij zijn met zijn tweetjes, al heel lang. Zonder haar ben ik alleen. Maar dat wil niet zeggen dat ik haar vanalles aan ga doen. Ik heb inmiddels goed nagedacht en kies voor haar om niet verder te onderzoeken. Wel supplementen geven want dat kan nooit kwaad.

Ik denk dat je een realistische beslissing hebt genomen
Geniet van haar.
Als ze nog zo fit is kan dat best nog een tijdje zo voort