Het HondenForum

Heeft iemand hier ervaring mee, en zo ja, wat is het vervolgtraject geweest?

Dit is wel een heel algemene vraag

Ja, ik heb daar wel ervaring mee, maar het vervolgtraject was verschillend vanwege de verschillende oorzaak.
Mila had ooit uit het niets enorm verhoogde leverwaardes (bloedonderzoek gedaan omdat ze wat sloom leek voor haar doen), ze is op een leverbesparend dieet gezet en drie weken later waren de waardes weer bijna normaal. Oorzaak is nooit gevonden, uit aanvullend bloedonderzoek kwam verder niets en omdat de waardes normaliseerden en ze ook helemaal niet ziek was, heb ik het erbij gelaten en geen leverbiopt laten doen. Nog eens drie weken later waren alle waardes normaal.

Amy heeft verhoogde lever- en eiwitwaardes gehad door Leishmania en daarvoor is uiteraard de Leishmania behandeld, waardoor de lever- en eiwitwaardes nu weer normaal zijn.

Dankjewel voor je reactie!
Heeft Mila ook nog een echo gehad van de lever destijds?

Inderdaad een beetje algemeen zo. Even wat uitleg.
Vandaag bloedonderzoek gehad voor Apple.
Reden was omdat ze niet zoveel zin heeft in wandelen, meer hijgen en een bultje bij een melklijst.
Uit het onderzoek kwam een verhoging van beide waardes waardoor DA aangaf dat het goed zou zijn een echo te maken van de lever.
Naar aanleiding daarvan nieuwsgierig of mensen ervaring hebben hiermee en vervolgonderzoek.

Nee, Mila heeft geen echo gehad. Omdat ze verder totaal niet ziek oogde, goed at en ook nog gewoon prima actief was (alleen ging alles nét wat rustiger dan ik van haar was gewend), werd eerst een leverbesparend dieet aangeraden. De dierenarts gaf toen als vervolgoptie een leverbiopt, maar omdat de waardes met dat dieet dus goed zakten, hebben we dat niet meer gedaan.
In eerste instantie werd er gedacht aan Weil, maar dat bleek het niet te zijn, en de dierenarts gaf aan dat het waarschijnlijk een virale leverontsteking is geweest.

Ik hoop dat snel duidelijk wordt waardoor die afwijkende waardes bij Apple worden veroorzaakt en ze weer goed opknapt!

Overigens zijn verhoogde lever- en eiwitwaardes ook heel kenmerkend voor tekenziektes als Ehrlichia, Anaplasmose en Babesia, die inmiddels ook in Nederland kunnen worden oplopen. Ik ken inmiddels al meer dan vijf honden die één van deze ziektes in Nederland hebben opgelopen (nooit buiten Nederland geweest), waarschijnlijk op de Waddeneilanden of in Drenthe.

Hier in Spanje wordt bij afwijkende bloedwaardes natuurlijk direct en als eerste getest op mzz omdat ze hier heel veel voorkomen, terwijl er in Nederland vaak niet snel aan wordt gedacht. Maar ik ga ervan uit dat je dit het komende decennium ook veel meer tegen gaat komen bij honden die nooit buiten Nederland zijn geweest.

Ik bedoel niet te zeggen dat ze een tekenziekte heeft, maar misschien goed om in je achterhoofd te houden dat dat een optie kan zijn, mocht het onderzoek naar de oorzaak een beetje doodlopen.

Ik weet niet hoe je hier een link naar een oud topic kunt plaatsen. Maar ik heb hier een paar jaar geleden geschreven over de verhoogde leverwaardes en de echo die Shep gehad heeft. Het topic heet; Titel: Problemen evenwichtsoorgaan of iets anders?
Misschien kun je het terug vinden met de zoekfunctie.

Één van onze mastin del pirineo teven werd in oktober jl., nadat ze een aantal dagen niet at (was toen 10 maanden), plotseling zo geel als een kanarie. Ze heeft meerdere bloedonderzoeken gehad, een leverbiopt, een röntgenfoto en diverse medicaties. Ook een hypoallergeen dieet. Tegenwoordig is ze erg rank, zeer actief en eet gewoon dezelfde brokken en hetzelfde vlees als al onze andere honden.
Het was een acute leverontsteking, oorzaak niet kunnen ontdekken. Specialist kwalificeerde haar als maag-darmpatient die haar hele leven aangepast voer zou moeten krijgen.
Wij houden wel rekening met een terugval ooit

Ik haak hier even aan. Afgelopen week heeft Skye kantje boord gelegen. Onmeetbaar hoge leverwaarden. At niets. 41,5 graden koorts. Geel oogwit, gele zweem tandvlees, donker oranje plas. In de eerste instantie ook slechte nierwaarden maar die waren na een nacht opname/ medicijnen en infuus weer veel beter. Hij was echt niets waard. Hij is nu wel wat opgeknapt. Eet gelukkig weer, drinkt weer en is weer wat meer zichzelf.

We hebben getest op Weil en dat is het niet. Echo was ook niets op te zien. We gaan morgen terug voor bloedtest. Maar ik denk dat ik ook ga vragen te testen op tekenziektes?

Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Sorry trouwens om hier zo binnen te stormen in dit topic. Geef even een gil als je wilt dat ik een eigen topic open.

Zo zielig...

*Skye* schreef:Ik haak hier even aan. Afgelopen week heeft Skye kantje boord gelegen. Onmeetbaar hoge leverwaarden. At niets. 41,5 graden koorts. Geel oogwit, gele zweem tandvlees, donker oranje plas. In de eerste instantie ook slechte nierwaarden maar die waren na een nacht opname/ medicijnen en infuus weer veel beter. Hij was echt niets waard. Hij is nu wel wat opgeknapt. Eet gelukkig weer, drinkt weer en is weer wat meer zichzelf.

We hebben getest op Weil en dat is het niet. Echo was ook niets op te zien. We gaan morgen terug voor bloedtest. Maar ik denk dat ik ook ga vragen te testen op tekenziektes?

Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Sorry trouwens om hier zo binnen te stormen in dit topic. Geef even een gil als je wilt dat ik een eigen topic open.

Zo zielig...

Ja, als de oorzaak onduidelijk blijft zou ik dat zelf zeker doen, of op z'n minst overleggen met de dierenarts of dat inderdaad zou kunnen bij deze symptomen. Zo'n bloedtest is verder niet echt veel gedoe, zeker als er toch al bloed moet worden afgenomen, en al is het maar om een tekenziekte uit te sluiten.

Ik duim voor jullie dat Skye blijft opknappen en dat jullie snel weten wat er aan de hand is of was

Caro schreef:Ik weet niet hoe je hier een link naar een oud topic kunt plaatsen. Maar ik heb hier een paar jaar geleden geschreven over de verhoogde leverwaardes en de echo die Shep gehad heeft. Het topic heet; Titel: Problemen evenwichtsoorgaan of iets anders?
Misschien kun je het terug vinden met de zoekfunctie.

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... chtsorgaan

Bedankt Fenneke.

*Skye* schreef:Ik haak hier even aan. Afgelopen week heeft Skye kantje boord gelegen. Onmeetbaar hoge leverwaarden. At niets. 41,5 graden koorts. Geel oogwit, gele zweem tandvlees, donker oranje plas. In de eerste instantie ook slechte nierwaarden maar die waren na een nacht opname/ medicijnen en infuus weer veel beter. Hij was echt niets waard. Hij is nu wel wat opgeknapt. Eet gelukkig weer, drinkt weer en is weer wat meer zichzelf.

We hebben getest op Weil en dat is het niet. Echo was ook niets op te zien. We gaan morgen terug voor bloedtest. Maar ik denk dat ik ook ga vragen te testen op tekenziektes?

Wat zouden jullie aanraden in deze situatie? Sorry trouwens om hier zo binnen te stormen in dit topic. Geef even een gil als je wilt dat ik een eigen topic open.

Zo zielig...

Mijn Cardigan heeft dat op elfjarige leeftijd ook gehad, alleen koorts was iets minder hoog en haar oogwit was wel geel maar niet haar tandvlees wat jouw hond wel heeft. Erg ziek in gedrag en absoluut geen eetlust. Wat passend is bij die leverwaarden. Maar absoluut niet passend bij het normale gedrag van mijn hond. Ze is lang ziek geweest, ik wilde haar al laten inslapen. Maar ineens kwam ze toch ineens van de bank af en liep me achteraan naar de kast omdat de gedroogde pens daar lag. Ik was stikverbaasd. Echt dagen alleen maar gelegen, waardeloos. Ik weet nog dat ze AB kreeg en een menselijk medicijn. Dat moest ik afhalen in de ziekenhuis apotheek. Nou, dat duurde natuurlijk voordat ik dat kreeg. Of dat geholpen heeft, ik weet het niet. Ik weet alleen dat de dosering daarvan te hoog was en ze enorm hijgerig werd een uur na toediening. Lange adem gehad, dat is het enige wat ik je kan meegeven. En het heeft ook lang geduurd voordat ze weer echt zichzelf was, nadat ze weer was opgeknapt. Heel veel sterkte wens ik jullie!!

Bedankt voor jullie reacties.

Verschil wel met de meeste verhalen dat er geen sprake is van geelzucht of een erg zieke hond. Het enige wat het bloedonderzoek triggerde was meer hijgen en sneller vermoeid. Die symptomen zouden ook van haar artrose kunnen komen.

De volgorde is ook precies andersom valt me op, juist uit het bloedonderzoek komen de afwijkingen. Een echo zou wel een volgende stap zijn.

Brindlecardi schreef:Bedankt voor jullie reacties.

Verschil wel met de meeste verhalen dat er geen sprake is van geelzucht of een erg zieke hond. Het enige wat het bloedonderzoek triggerde was meer hijgen en sneller vermoeid. Die symptomen zouden ook van haar artrose kunnen komen.

De volgorde is ook precies andersom valt me op, juist uit het bloedonderzoek komen de afwijkingen. Een echo zou wel een volgende stap zijn.

Dat was bij Shep dus ook. Die had ook totaal geen klachten. Ik had bloedonderzoek laten doen omdat ze regelmatig een raar soort epileptische aanvallen had. Maar uit dat bloedonderzoek kwamen dus verhoogde lever en eiwitwaardes terwijl ze verder superfit was, normaal eten en drinken en ook geen geelzucht. Op de echo werden witte vlekken gevonden. Maar om zeker te weten wat dat was zou er een chirurgisch biopt moeten worden gedaan. Dat is best een zware operatie en omdat Shep helemaal niet ziek was, dat toen dus niet laten doen. Bij haar kwamen de afwijkingen dus ook alleen maar uit het bloedonderzoek. Hoe hoog zijn de waardes dan bij jouw hond? Want de dierenarts die ik destijds had vond ze bij Shep schrikbarend hoog en stelde daarom die echo voor. Sinds vorig jaar heb ik een andere dierenarts en heb toen die waardes ook nog eens besproken en die vond ze helemaal niet zo ontzettend hoog.

Kan me voorstellen dat je dat niet hebt gedaan.
Zijn er nog klachten geweest nadien?

Ze hebben geen waardes doorgegeven. Ze zei dat voor hun met name de trigger was de combinatie van verhoogde leverwaardes en de eiwitwaardes.
Als het alleen lever was geweest hadden ze volgens mij niet zozeer de echo aangeraden.

Brindlecardi schreef:Kan me voorstellen dat je dat niet hebt gedaan.
Zijn er nog klachten geweest nadien?

Ze hebben geen waardes doorgegeven. Ze zei dat voor hun met name de trigger was de combinatie van verhoogde leverwaardes en de eiwitwaardes.
Als het alleen lever was geweest hadden ze volgens mij niet zozeer de echo aangeraden.

Ik heb toen leverbesparend dieet brokken van Hill's aangeschaft op aanraden van de dierenarts. Maar die heb ik maar een paar dagen gegeven omdat Shep er al direct van aan de diarree ging en ze na 3 dagen niet meer wilde eten. Heb er toen verder niets meer mee gedaan. Dierenarts zei wel dat ik moest opletten of ze opeens erg veel zou afvallen of niet meer zou willen eten want dan moest ze verder onderzoeken. Heb haar toen steeds iedere maand gewogen. Dit speelde zich allemaal af in januari 2018. Ze is nooit afgevallen en niets aan haar gemerkt. Ze is nu inmiddels bijna 14 jaar.
Maar net als bij jouw hond waren er helemaal geen klachten die op problemen met lever wezen. Het kwam gewoon toevallig uit dat bloedonderzoek. Ik wist wel de waardes maar dat komt ook omdat ik altijd als Shep een bloedonderzoek of wat voor onderzoek dan ook heeft gekregen, ik een printje met de uitslagen mee vraag. Ik vind het fijn om er dan nog eens rustig naar te kijken. En daardoor zie ik ook bijvoorbeeld dat bepaalde waardes, zoals eiwit bij haar altijd hoog zijn omdat ik dan kan vergelijken met oude onderzoeken. En dan weet ik dat dat bij haar hoort.

Fijn dat je niets meer hebt gemerkt!
Omdat er bij mij hond toch wel wat vage klachten zijn icm een bult bij een melklijst, toch maar een echo ingepland voor dinsdag as.
Alles kan zonder narcose dus dat is fijn.

Brindlecardi schreef:Fijn dat je niets meer hebt gemerkt!
Omdat er bij mij hond toch wel wat vage klachten zijn icm een bult bij een melklijst, toch maar een echo ingepland voor dinsdag as.
Alles kan zonder narcose dus dat is fijn.

Altijd fijn om toch wat zekerheid te krijgen. Denk je eraan om paar uur van tevoren niets te eten te geven. Dat waren ze bij mij vergeten te zeggen maar gelukkig had ik voor de zekerheid al niets gegeven omdat het mij logisch leek. Bij Shep was ook zonder narcose. Moest op haar rug liggen en ik stond bij haar kop en hield die vast. Zo is bijna een kwartier rustig blijven liggen.

Ja, helaas wel

Vorig jaar begin september ging onze keeshond steeds slechter eten terwijl hij nog nooit een maaltijd overgeslagen had.
Uit bloedonderzoek kwam een verhoogde leverwaarde en hij heeft toen de dag erop een echo van de lever gehad. Zijn lever was enorm groot en zat vol met kanker. Hij werd binnen een week tijd zó ziek dat we hem hebben laten inslapen.

Wat ook opviel trouwens was dat zijn urine knalgeel was.

Brindlecardi schreef:Fijn dat je niets meer hebt gemerkt!
Omdat er bij mij hond toch wel wat vage klachten zijn icm een bult bij een melklijst, toch maar een echo ingepland voor dinsdag as.
Alles kan zonder narcose dus dat is fijn.

Ben je inmiddels wat wijzer?

Ben ook benieuwd of er iets te zien was op de echo?

Bedankt voor jullie interesse! Het was even afwachten op de formele uitslag.
De meeste organen hebben ze gecheckt en waren in orde, ook de lever. Schijnbaar waren haar bijnieren alleen op opvallend klein. Kan aangeboren zijn maar kan ook veroorzaakt worden door de ziekte van addison.
Vervolgonderzoek zou nodig zijn om dat met zekerheid te stellen.

Moet zeggen dat het een lastig verhaal is wel. In verband met de extreme artrose in al haar poten is het moeilijk te zeggen of haar sloomheid en gebrek aan plezier in wandelen komt door iets in de bijnieren of dat het veroorzaakt wordt door pijn in haar poten (ondanks permanente pijn medicatie).

Oh ja dat is inderdaad lastig, om dan te bepalen waar de sloomheid vandaan komt. Ga je vervolgonderzoek laten doen en wat voor onderzoeken zouden dat dan zijn?

Brindlecardi schreef:Bedankt voor jullie interesse! Het was even afwachten op de formele uitslag.
De meeste organen hebben ze gecheckt en waren in orde, ook de lever. Schijnbaar waren haar bijnieren alleen op opvallend klein. Kan aangeboren zijn maar kan ook veroorzaakt worden door de ziekte van addison.
Vervolgonderzoek zou nodig zijn om dat met zekerheid te stellen.

Noah heeft de ziekte van Addison. De eerste symptomen zijn vrij algemeen nl. slechte eetlust, moe, veel plassen en drinken, braken,diarree, enz. De bloedwaarden die wat zeggen over Addison zijn natrium en kalium. Als eerste aanwijzing zou je daar een afwijking moeten zien, Na verlaagd en K verhoogd. Een andere indicatie is de basaal cortisolwaarde. Addison echt vaststellen gaat d.m.v. de ACTH stimulatietest. Om een betrouwbare uitslag te krijgen bij deze test mag de hond gedurende 6 weken geen glucocorticoiden gebruikt hebben. Daar zou je met haar pijnmedicatie even op moeten letten.
Bij ziekte van Addison zie je trouwens vaak afwijkende nierwaarden, geen afwijkende leverwaarden.

Veel succes met je zoektocht!

Astrid en Indra schreef:

Brindlecardi schreef:Bedankt voor jullie interesse! Het was even afwachten op de formele uitslag.
De meeste organen hebben ze gecheckt en waren in orde, ook de lever. Schijnbaar waren haar bijnieren alleen op opvallend klein. Kan aangeboren zijn maar kan ook veroorzaakt worden door de ziekte van addison.
Vervolgonderzoek zou nodig zijn om dat met zekerheid te stellen.

Noah heeft de ziekte van Addison. De eerste symptomen zijn vrij algemeen nl. slechte eetlust, moe, veel plassen en drinken, braken,diarree, enz. De bloedwaarden die wat zeggen over Addison zijn natrium en kalium. Als eerste aanwijzing zou je daar een afwijking moeten zien, Na verlaagd en K verhoogd. Een andere indicatie is de basaal cortisolwaarde. Addison echt vaststellen gaat d.m.v. de ACTH stimulatietest. Om een betrouwbare uitslag te krijgen bij deze test mag de hond gedurende 6 weken geen glucocorticoiden gebruikt hebben. Daar zou je met haar pijnmedicatie even op moeten letten.
Bij ziekte van Addison zie je trouwens vaak afwijkende nierwaarden, geen afwijkende leverwaarden.

Veel succes met je zoektocht!

Bedankt voor je bericht!

We hebben het vervolgonderzoek nog niet gedaan, mede ook in verband met het moeten stoppen met pijnmedicatie.

Wat voor nu nog het meest opvallende blijft is dat ze zo ontzettend snel hijgt. Ook tijdens slaap lijkt ze snel te ademen.
Is dat iets wat jij herkent bij jouw hond? En krijgt jouw hond permanent medicatie voor de addison?

Brindlecardi schreef: Wat voor nu nog het meest opvallende blijft is dat ze zo ontzettend snel hijgt. Ook tijdens slaap lijkt ze snel te ademen.
Is dat iets wat jij herkent bij jouw hond? En krijgt jouw hond permanent medicatie voor de addison?

Nee, hijgen herken ik niet bij Noah. Over het algemeen sluipen de symptomen er heel langzaam in bij Addison en ze zijn zo algemeen dat ze niet echt opvallen.
Achteraf gezien hebben we wel gezien dat hij weinig energie had, maar hij had ook last van een elleboog, dus wij schoven dat op pijn. En hij deed af en toe enorm grote plassen en hij dronk dan ook echt veel. Maar dat was maar af en toe een keer, dus daar hebben we verder geen aandacht aan besteed.
Je heb 2 vormen van Addison, de typische en de a-typische vorm. Bij de typische vorm is er sprake van een Addisoncrisis, dat is bij Noah gebeurd. Zo'n crisis wordt getriggerd door een moment van hevige spanning/schrik. Bij Noah was dat de operatie aan zijn elleboog. De 1e week na de operatie ging de revalidatie best aardig, maar de 2e week ging het steeds moeilijker. Wij schoven alles op ongemak van zijn elleboogoperatie, maar in werkelijkheid was dit de start van een Addisoncrisis en begaven zijn bijnieren het. Hij ging ineens heel snel acheruit, vreselijk overgeven en niet meer aanspreekbaar. Wij hebben hem meer dood dan levend bij de dierenarts naar binnen gedragen. De symptomen lijken dan op nierfalen.
Bij de a-typische vorm vindt er geen Addisoncrisis plaats. De symptomen zijn over het algemeen weinig energie, slechte eetlust, diarree, misselijk/overgeven.

Een Addison patient moet de rest van zijn leven medicatie innemen, omdat de bijnieren niet meer werken. Zij maken de hormonen cortisol en aldosteron aan en die moet Noah dus levenslang innemen. Ik dacht dat bij de a-typische vorm niet beide hormonen toegevoegd hoeven worden, omdat de bijnieren nog wel gedeeltelijk werken, maar dat weet ik niet helemaal zeker.