Het HondenForum

Vorig weekend hebben we onze hond zeer plotseling moeten laten inslapen, zij is daarna naar het crematorium gebracht.
Bijna 2 jaar terug hebben we onze andere hond laten inslapen en cremeren en hij is bij een ander crematorium gecremeerd.

We hebben zojuist het as kunnen ophalen.
Maar ik ben helemaal in de war, dit ziet er zó anders uit dan mn andere hond.

Onze duitse herder, een stuk groter, zit in een veel kleinere pot en is echt as, zandachtig.
Onze rhodesian ridgeback zit echt in een hele grote bus en het 'as' is véél grover en zijn echt soort 'steentjes'

Ik kan niet begrijpen hoe dit zo kan verschillen van elkaar?!
Kan dit door een ander proces gebeuren ofzo?

Het vervelende is ook, dat ik na de crematie van onze eerste hond, uit betrouwbare bron hoorde, dat dat crematorium het mogelijk niet zo nauw nam met individueel cremeren en alles gewoon op een grote hoop gooide. Nu maak ik me helemaal zorgen dat ik misschien mijn eigen hond niet eens in die urn heb zitten

misschien het verschil van zeven of niet zeven.. volgens mij worden meestal de grove dingen er nog uit gezeefd als ik me niet vergis.. maar goed ik heb nooit t hart gehad om de pot open te maken dus hoe DuCain er nu uitziet weet ik niet

S@ndr@ schreef:misschien het verschil van zeven of niet zeven.. volgens mij worden meestal de grove dingen er nog uit gezeefd als ik me niet vergis.. maar goed ik heb nooit t hart gehad om de pot open te maken dus hoe DuCain er nu uitziet weet ik niet

Maar waarom zouden ze zeven? Je wil toch je volledige hond terug krijgen? En als ze zeven, krijg je juist terug wat er wel of niet door de zeef is gegaan?

Van de week meegeweest as ophalen van hond van vriendin. Grote hond. Dat was ook een soort koffiebus, zo groot. Van mijn eigen honden weet ik ook dat t vrij grof was nog. Alle honden individueel gecremeerd. Of althans, daarvoor betaald.

het een verbrand vollediger ( makkelijker) dan het ander of zo.. ik ben verder niet thuis in het proces.

Tja, of het echt je eigen hond is kan je natuurlijk nooit meer nagaan. Ik heb het zo teruggekregen:



Fijn gemalen dus. Volgens mij maalt een beetje fatsoenlijk crematorium de as sowieso nog eens. Ik heb een jaar of 15 terug een ratje laten cremeren en daar kreeg ik dus hele stukjes bot mee terug. Kan me niet voorstellen dat de botten van een hond dan wel dusdanig opgestookt worden dat ze automatisch als as uit elkaar vallen, maar ik heb er weinig verstand van.

Voor mezelf sprekend; ik heb natuurlijk het liefst dat het de as van m'n eigen hond is. Maar aangezien ik het toch niet ga bewaren is het eigenlijk ook niet zo belangrijk. Het uitstrooien is toch ook maar een soort ritueel, dus het maakt eigenlijk niet veel uit of het daadwerkelijk dié as is, als ik het maar symbolisch kan afsluiten door iets uit te strooien. Weet niet of ik het zo duidelijk uitgelegd heb

Edit: Oh, en sterkte met het verlies

Toch niets bewaren Sandra?
Bij mij staan ze in de kast, 2. De rest in de tuin. Kleiner.

Maylo (circa 25 kg op moment van overlijden) zat in een pot ter grootte van een koffiebus. Hoe luguber ook, heb ik werkelijk staan lachen toen ik die pot opendeed. De schroeven van zijn poot(tplo) operatie zaten er nog in. Dus niet (goed) gezeefd de plaat waar die schroeven aan hoorde zat er dan weer niet in.

In zijn geval was het dus ook behoorlijk grof. Het fijnste deel zat helemaal onderop werd duidelijk tijdens het uitstrooien.
Maylo was individueel gecremeerd.

DesireeB schreef:Maylo (circa 25 kg op moment van overlijden) zat in een pot ter grootte van een koffiebus. Hoe luguber ook, heb ik werkelijk staan lachen toen ik die pot opendeed. De schroeven van zijn poot(tplo) operatie zaten er nog in. Dus niet (goed) gezeefd de plaat waar die schroeven aan hoorde zat er dan weer niet in.

In zijn geval was het dus ook behoorlijk grof. Het fijnste deel zat helemaal onderop werd duidelijk tijdens het uitstrooien.
Maylo was individueel gecremeerd.

Nou, dan had jij wel de goede!

Sandra&co schreef:Tja, of het echt je eigen hond is kan je natuurlijk nooit meer nagaan. Ik heb het zo teruggekregen:



Fijn gemalen dus. Volgens mij maalt een beetje fatsoenlijk crematorium de as sowieso nog eens. Ik heb een jaar of 15 terug een ratje laten cremeren en daar kreeg ik dus hele stukjes bot mee terug. Kan me niet voorstellen dat de botten van een hond dan wel dusdanig opgestookt worden dat ze automatisch als as uit elkaar vallen, maar ik heb er weinig verstand van.

Voor mezelf sprekend; ik heb natuurlijk het liefst dat het de as van m'n eigen hond is. Maar aangezien ik het toch niet ga bewaren is het eigenlijk ook niet zo belangrijk. Het uitstrooien is toch ook maar een soort ritueel, dus het maakt eigenlijk niet veel uit of het daadwerkelijk dié as is, als ik het maar symbolisch kan afsluiten door iets uit te strooien. Weet niet of ik het zo duidelijk uitgelegd heb

Edit: Oh, en sterkte met het verlies

Zo ziet het er ook uit bij mijn eerste hond inderdaad!

Nanna schreef:Van een verbrande hond blijven botstukjes over. Dat gaat daarna door een zogenaamde cremulator.
Die vermaalt die stukjes, en dat kan grover of fijner.
Bij mensen gebeurt dat trouwens ook zo.

Dus het kan zomaar dat dit proces (de fijnheid van het vermalen) verschilt per crematorium?

Nanna schreef:Van een verbrande hond blijven botstukjes over. Dat gaat daarna door een zogenaamde cremulator.
Die vermaalt die stukjes, en dat kan grover of fijner.
Bij mensen gebeurt dat trouwens ook zo.

ahh dat was het.. niet zeven maar malen
hoewel t me verder aan mijn **** zal roesten of ik mijn complete hond terug krijg. wat niet weet, wat niet deert of zoiets

Heb nooit naar de as gekeken. Zitten in potjes die maar een kleine opening hebben. En het zit ook in een plasticzakje.

Hier staan er drie in de woonkamerkast.

Ik heb contact gehad met het crematorium en zij zeiden inderdaad dat het proces sinds 2 jaar is veranderd bij hen, dat zij een ander maal systeem gebruiken dan eerst, omdat dit stofvrijer is. Voorheen kregen zij het ook veel fijner er uit dan nu. Dus het zit hem toch in het proces, gaan we dan maar van uit.
Bedankt voor de reacties.

Wat verdrietig dat jullie haar moeten missen... Sterkte.

Na crematie gaan de overgebleven resten in de cremulator, dat is een machine die de deeltjes vermaalt tot de uiteindelijke as die terug gaat naar eigenaren (of nabestaanden). Het kan natuurlijk dat er een verschil zit tussen cremulators van verschillende crematoria...

Edit: ik was te sloom, spuit elf.

Saba schreef:Wat verdrietig dat jullie haar moeten missen... Sterkte.

Na crematie gaan de overgebleven resten in de cremulator, dat is een machine die de deeltjes vermaalt tot de uiteindelijke as die terug gaat naar eigenaren (of nabestaanden). Het kan natuurlijk dat er een verschil zit tussen cremulators van verschillende crematoria...

Edit: ik was te sloom, spuit elf.

toch bedankt

Ik had een vreemde ervaring met mijn eerste twee katten. Die zijn bij het zelfde crematorium gecremeerd, precies een jaar na elkaar.
Bij de eerste kreeg ik de as in een jampot. Daar zaten ruwe stukjes in en zelfs zijn versmolten naamkokertje. Bij de tweede was de as veel fijner en maar ongeveer de helft.
Ik ben dat altijd vreemd blijven vinden. Heb ik van Soep wel alle as mee gekregen, of van Smoef te veel?

De as van mijn eerste berner was heel fijn. De as van Jorla heb ik tot vorige maand in de koker laten zitten. Haar as heb ik uitgestrooid op de handdoek waarin ik Barley begraven heb. Ik was te veel van streek om het eens op mijn gemak te bekijken.

Het grafje is behoorlijk diep maar evengoed kwam er een stofwolk van Jorla's as bovenuit van zeker 30/40 cm voor het weer neerdaalde.

Wat is het verschil tussen begraven en cremeren? Ik heb het gevoel dat Barley daar ligt, maar Jorla niet.

kooi schreef:Ik had een vreemde ervaring met mijn eerste twee katten. Die zijn bij het zelfde crematorium gecremeerd, precies een jaar na elkaar.
Bij de eerste kreeg ik de as in een jampot. Daar zaten ruwe stukjes in en zelfs zijn versmolten naamkokertje. Bij de tweede was de as veel fijner en maar ongeveer de helft.
Ik ben dat altijd vreemd blijven vinden. Heb ik van Soep wel alle as mee gekregen, of van Smoef te veel?

De as van mijn eerste berner was heel fijn. De as van Jorla heb ik tot vorige maand in de koker laten zitten. Haar as heb ik uitgestrooid op de handdoek waarin ik Barley begraven heb. Ik was te veel van streek om het eens op mijn gemak te bekijken.

Het grafje is behoorlijk diep maar evengoed kwam er een stofwolk van Jorla's as bovenuit van zeker 30/40 cm voor het weer neerdaalde.

Wat is het verschil tussen begraven en cremeren? Ik heb het gevoel dat Barley daar ligt, maar Jorla niet.

Ik denk dat als de as wat groffer is het ook meer plaats in neemt dan as wat echt heel fijn gemalen is.

gonnie schreef:

kooi schreef:Ik had een vreemde ervaring met mijn eerste twee katten. Die zijn bij het zelfde crematorium gecremeerd, precies een jaar na elkaar.
Bij de eerste kreeg ik de as in een jampot. Daar zaten ruwe stukjes in en zelfs zijn versmolten naamkokertje. Bij de tweede was de as veel fijner en maar ongeveer de helft.
Ik ben dat altijd vreemd blijven vinden. Heb ik van Soep wel alle as mee gekregen, of van Smoef te veel?

De as van mijn eerste berner was heel fijn. De as van Jorla heb ik tot vorige maand in de koker laten zitten. Haar as heb ik uitgestrooid op de handdoek waarin ik Barley begraven heb. Ik was te veel van streek om het eens op mijn gemak te bekijken.

Het grafje is behoorlijk diep maar evengoed kwam er een stofwolk van Jorla's as bovenuit van zeker 30/40 cm voor het weer neerdaalde.

Wat is het verschil tussen begraven en cremeren? Ik heb het gevoel dat Barley daar ligt, maar Jorla niet.

Ik denk dat als de as wat grover is het ook meer plaats in neemt dan as wat echt heel fijn gemalen is.

Klopt, dat is hier ook het geval. Denk dat het qua gewicht niet zoveel scheelt.

Bij Dushi was het wat witter dan bij Sandra. Het zag er precies uit als schelpenzand wat je vroeger onder u een vogelkooi deed.

Sandra&co schreef:Tja, of het echt je eigen hond is kan je natuurlijk nooit meer nagaan. Ik heb het zo teruggekregen:



Fijn gemalen dus. Volgens mij maalt een beetje fatsoenlijk crematorium de as sowieso nog eens. Ik heb een jaar of 15 terug een ratje laten cremeren en daar kreeg ik dus hele stukjes bot mee terug. Kan me niet voorstellen dat de botten van een hond dan wel dusdanig opgestookt worden dat ze automatisch als as uit elkaar vallen, maar ik heb er weinig verstand van.

Voor mezelf sprekend; ik heb natuurlijk het liefst dat het de as van m'n eigen hond is. Maar aangezien ik het toch niet ga bewaren is het eigenlijk ook niet zo belangrijk. Het uitstrooien is toch ook maar een soort ritueel, dus het maakt eigenlijk niet veel uit of het daadwerkelijk dié as is, als ik het maar symbolisch kan afsluiten door iets uit te strooien. Weet niet of ik het zo duidelijk uitgelegd heb

Edit: Oh, en sterkte met het verlies

Zo ziet de as van Bonnie er ook uit.
En ik weet zeker dat het haar as is, want ik ben er van begin tot eind bij geweest.

Sterkte met het verlies!

Ik ga er vandaag achterkomen. We gaan straks Koda's as ophalen.