Het HondenForum

Goedendag dames en heren ik ben nieuw op dit forum en val meteen met de deur in huis,

Onze hond famke is een labrador van 11 jaar oud. Nu heeft ze nog heel veel zin in het leven en is super enthousiast alleen heeft ze kwaadaardige tumoren. Nu gooi ik een bericht op dit forum omdat ik het eigenlijk niet kan aanzien maar er toch aan zal moeten geloven dat onze hond word ingeslapen, door één van de tumoren word haar darm dicht gedrukt waardoor ze eigenlijk bijna niet meer kan poepen. Dit is zeer naar om aan te zien. We hebben foto’s laten maken en een CT scan . Mijn vraag is toch nog als laatste hoop of iemand hier nog iets aan kan doen (opereren etc). De hond zit aan de pijnstilling en zodra ze gaat leiden krijgt ze een spuitje, alleen ik wil er alles aan gedaan hebben om de hond (mogelijk te kunnen redden ) ik heb de foto’s in de bijlage toegevoegd. Ze heeft er zelf nog heel veel zin in daarom kan ik het ook niet verdragen. CT SCAN HIER: https://easyupload.io/t4mrk4

Met vriendelijke groet,

Ronald

Beetje ongebruikelijke manier van introductie

Ik zou niet meer aan een oudere hond, met kanker, gaan sleutelen. Ervan genieten en dood verwennen en als de tijd komt, afscheid nemen.
Het welzijn van de hond gaat voor jou emotie

Hier geen tips. Zou zelf hetzelfde doen als Mosquito omschrijft. Alles doen om het zo comfortabel mogelijk te maken en als het niet meer gaat, dan afscheid nemen. Opereren brengt vaak nog meer ongemak met zich mee en de vraag is of je dat wilt bij een oude hond die meerdere tumoren heeft.

Veel sterkte met de beslissing

mosquito1980 schreef:Beetje ongebruikelijke manier van introductie

Ik zou niet meer aan een oudere hond, met kanker, gaan sleutelen. Ervan genieten en dood verwennen en als de tijd komt, afscheid nemen.
Het welzijn van de hond gaat voor jou emotie

viewtopic.php?f=5&t=333372

Hoe vervelend ook, "eigenlijk bijna niet kunnen poepen" is reden om nu de dierenarts te bellen en het inslapen te plannen.

Welkom Ronald.

Ook al is het met een zo verdrietig bericht.
Dat de hond er nog zin in heeft heeft helaas niks te maken met hoe ze zich echt voelt en de beslissing die bij het baasje ligt.
Velen hier hebben dit besluit al moeten nemen en niemand, echt niemand, vindt dit gemakkelijk.
Het is een van de ergste dingen om te moeten doen maar je doet het wel in het belang van de hond.

Natuurlijk hoop ik dat hier nog iemand iets kan neerzetten waar je wat aan hebt.

Maar wanneer je in het belang van Famke handelt weet je eigenlijk zelf al wat het beste voor haar is.
Koester de jaren die je met haar gehad hebt, neem de tijd om afscheid te nemen en zet het dan ook door.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Heel veel wijsheid en sterkte met je hond Famke.

Bedankt voor de reacties, wij zorgen dat de hond geen pijn heeft en ze zal absoluut niet gaan lijden.
Helaas zijn ver weg de meeste reacties in een negatieve vorm, als een mens kanker heeft dan zegt hij ook niet van geef me maar een spuitje. Nu is een hond geen mens alleen ze heeft er nog erg veel zin in en weinig last. Als het nu te erg word en er kan niets aan worden gedaan krijgt ze een spuitje, het beestje is 11 en dat vind ik niet oud genoeg, ik hou zeker het beestje niet levend vanwege mijn eigen emoties want ik heb er zo helemaal geen plezier in. Alleen ik laat niet zomaar een hond doodmaken die nog plezier heeft, daar heb ik het recht niet voor vind ik. Ik dacht misschien is iemand kundig genoeg om de tumor te verwijderen.

kleintje325 schreef:Bedankt voor de reacties, wij zorgen dat de hond geen pijn heeft en ze zal absoluut niet gaan lijden.
Helaas zijn ver weg de meeste reacties in een negatieve vorm, als een mens kanker heeft dan zegt hij ook niet van geef me maar een spuitje. Nu is een hond geen mens alleen ze heeft er nog erg veel zin in en weinig last. Als het nu te erg word en er kan niets aan worden gedaan krijgt ze een spuitje, het beestje is 11 en dat vind ik niet oud genoeg, ik hou zeker het beestje niet levend vanwege mijn eigen emoties want ik heb er zo helemaal geen plezier in. Alleen ik laat niet zomaar een hond doodmaken die nog plezier heeft, daar heb ik het recht niet voor vind ik. Ik dacht misschien is iemand kundig genoeg om de tumor te verwijderen.

Dat heet dan palliatieve sedatie. Of euthanasie, als dat zo gepland is.
En nee, dat is niet zo. Zo'n beetje iedereen hier heeft herhaaldelijk voor die beslissing gestaan.
Het hoort bij je taak als goede hondenbaas om je hond in te laten slapen voor het "te erg" is.
Een hond moet kunnen poepen. Als het niet klopt wat je hebt gezegd is een ander verhaal.

Wie heeft er een link naar die folder?

Die beslissing maken is nooit makkelijk maar wel het laatste wat je voor je maatje kan doen.

http://alstublaft.nl/zijn-we-niet-te-vroeg/

Natuurlijk wil je het beste voor Famke en als je haar nog kunt laten helpen, dan doe je dat en als dat niet meer kan, dan sta je voor de beslissing om haar te laten gaan als het zover is.
Je eerste bericht gaf mij in geschreven tekst echter het gevoel dat het eigenlijk al zover is om afscheid te nemen. Maar het is op een berichtje toch lastig advies te geven.
Ik kan je hooguit veel wijsheid toewensen, ga eventueel opnieuw met je arts in gesprek en misschien zelfs met een andere arts.

Heftig Ronald, maar ik zou mijn hond van 11 ook geen operatie meer aan doen. En niet kunnen poepen is voor mij toch wel ernstig reden om aan het onvermijdelijke einde te denken

Mijn Golden van 13 had een tumor op de plek van haar "middelteentje" zeg maar (geen idee of het kwaadaardig was, niet eens laten onderzoeken). En daar had ze helemaal geen last van, kilometers lopen was nog steeds het liefst wat ze deed. Al bloedde het soms. Maar op een ochtend stond ze met haar pootje omhoog te wachten tot we uit gingen, en dat was voor mij wel het teken dat ze er nu wèl last van had. Haar laatste dag was een hele blije dag, nog met de hele roedel naar het veldje. Ze is blij en rustig ingeslapen. En voor mij is dat het juiste moment, wachten tot ze niet meer kon/wilde lopen was wat mij betreft te laat geweest. Naar haar toe dan, want ik kon haar nog lang niet missen.

Sterkte met je besluit in elk geval, waar je dan ook voor kiest

Het zal 100 namen hebben dat maakt me niks uit , je zogenaamde “goedebeslissing” is er niet want een hond kan niet praten. Je hond laten inslapen voor het “te erg” is vind ik een verkeerde beslissing. Want je moet zorgen dat het niet te erg word. Dat kan soms doormidden van een operatie etc, ik vind het erg makkelijk hoe je oordeelt over een hond zijn leven , en een conclusie trekt dat als een hond niet kan poepen hij moet worden ingeslapen. Dat is letterlijk wat er staat, er leiden meer wegen naar Rome en soms is de moeilijke weg de beste. Nogmaals is het niet zo dat het beestje gaat leiden. Ik vraag niemands mening over wat er met onze hond moet gebeuren, ik vraag of iemand die darm kan vrijmaken O.I.D of dat mogelijk is . Ik ben namelijk niet iemand die op geeft en zegt geef hem maar een spuitje. Dat is de makkelijke weg en zullen velen doen, alleen ik strijd ervoor het beestje beter te krijgen. Echter ben ik wel realistisch ze moet niet lijden en het moet wel zinvol zijn. Alleen ik kijk naar de mogelijkheden mochten die er zijn.

kleintje325 schreef:Bedankt voor de reacties, wij zorgen dat de hond geen pijn heeft en ze zal absoluut niet gaan lijden.
Helaas zijn ver weg de meeste reacties in een negatieve vorm, als een mens kanker heeft dan zegt hij ook niet van geef me maar een spuitje. Nu is een hond geen mens alleen ze heeft er nog erg veel zin in en weinig last. Als het nu te erg word en er kan niets aan worden gedaan krijgt ze een spuitje, het beestje is 11 en dat vind ik niet oud genoeg, ik hou zeker het beestje niet levend vanwege mijn eigen emoties want ik heb er zo helemaal geen plezier in. Alleen ik laat niet zomaar een hond doodmaken die nog plezier heeft, daar heb ik het recht niet voor vind ik. Ik dacht misschien is iemand kundig genoeg om de tumor te verwijderen.

Welkom, een trieste reden om je aan te melden.

Ik snap dat het soms negatief over komt, maar veel van de reacties zijn gebaseerd op gelijksoortige ervaringen. Velen van ons hebben voor de keuze gestaan waar jij nu voor staat en vaak meer dan eens.

11 jaar is inderdaad nog niet zo heel oud, maar het is toch wel een bejaarde hond. Het zou misschien kunnen een operatie, maar het vraagt ook wat van het dier. Dat doen hangt dan van de kans van slagen af. Daarbij moet je beseffen dat, zelfs wanneer de operatie succesvol verloopt, het zeer waarschijnlijk is dat er al snel weer een ander gezondheidsprobleem zich kan melden. En daarna het volgende en het volgende.

Zelf heb ik ooit een zeer dierbare 12-jarige berner laten opereren aan een milttumor. Die operatie lukte en zij kreeg een enorme opleving. Helaas was die van korte duur, want na een paar maanden begon haar artrose te vergergeren en haar spondylose. Haar zintuigen gingen achteruit en daar werd ze wat onzeker van. Ze begon ook te dementeren.
Het werd echt een getob. Wandelen hoefde voor haar niet meer zo en ze had steeds hogere doseringen medicijnen nodig.

Tien maanden na de operatie kwam er een nekhernia overheen en heb ik haar moeten laten gaan. Terugkijkend, heb ik eigenlijk spijt van die operatie. De winst was vooral voor mij en niet voor haar.

Een maand geleden heb ik een dierbaar huisdier laten inslapen. Zonder behandeling was het voor hem onleefbaar geworden, maar behandeling vond ik voor hem te ingrijpend. Het voegde misschien dagen aan zijn leven toe, maar weinig of geen kwaliteit.

Ik hoop dat mijn verhaal je helpt bij je overwegingen. Je hebt het leven van je hond in je handen en je wil daar zorgvuldig mee omgaan. Dat begrijpen we allemaal. Je maakt de vergelijking met mensen met kanker, maar dat is toch wel een tikje anders. De mens heeft zelf besef van leven en sterven en daarbij moeten mensen helaas vaak veel te lang en veel te erg lijden. Fijn toch,dat we dat onze dieren kunnen besparen?

Mijn teckel had hernia perinealis. Dat hield in dat sluitspier van endeldarm naar anus gescheurd waren waardoor ontlasting bleef hangen voor anus. Wat het poepen heel pijnlijk maakte. Operatie was mogelijk maar gaf geen garantie zei dierenarts. Hij had als tip om paraffine olie door eten te doen waardoor de ontlasting makkelijker te persen was. De teckel heeft hierdoor nog aantal goede jaren gehad. Parafinne olie kocht ik bij dierenarts. Deze olie was beter dan bijv olijfolie of zo omdat die opgenomen werd en de parafinne niet waardoor het beter gleed. Misschien kun jr hier iets mee. Sterkte.

kleintje325 schreef:Het zal 100 namen hebben dat maakt me niks uit , je zogenaamde “goedebeslissing” is er niet want een hond kan niet praten. Je hond laten inslapen voor het “te erg” is vind ik een verkeerde beslissing. Want je moet zorgen dat het niet te erg word. Dat kan soms doormidden van een operatie etc, ik vind het erg makkelijk hoe je oordeelt over een hond zijn leven , en een conclusie trekt dat als een hond niet kan poepen hij moet worden ingeslapen. Dat is letterlijk wat er staat, er leiden meer wegen naar Rome en soms is de moeilijke weg de beste. Nogmaals is het niet zo dat het beestje gaat leiden. Ik vraag niemands mening over wat er met onze hond moet gebeuren, ik vraag of iemand die darm kan vrijmaken O.I.D of dat mogelijk is . Ik ben namelijk niet iemand die op geeft en zegt geef hem maar een spuitje. Dat is de makkelijke weg en zullen velen doen, alleen ik strijd ervoor het beestje beter te krijgen. Echter ben ik wel realistisch ze moet niet lijden en het moet wel zinvol zijn. Alleen ik kijk naar de mogelijkheden mochten die er zijn.

Ik neem aan dat je in beide gevallen lijden bedoelt.

En ik kan alvast niet die darm vrijmaken, dan zul je toch bij je dierenarts (of een specialist) moeten zijn. En jij vind het de makkelijke weg om een hond in te laten slapen? Ik vind het vooral de meest liefdevolle weg. Geen idee of die tumor operabel is, of dat de darm vrij gemaakt kan worden, maar de vraag is wel of je dat moet willen voor een hond van 11. Hij is niet zo heel piep meer, en veel labradors halen de 15 niet eens.

Volgens mij is het juist de allermoeilijkste beslissing om je hond te laten inslapen. Iedereen zou juist tot het gaatje willen gaan, als dat daadwerkelijk de kwaliteit van leven vergroot.
Maar los daar van: ik zou deze vraag aan een aantal specialisten voorleggen die exact weet wat de mogelijkheden en risico's zijn. Misschien kun je eens bij Wagenrenk informeren?

kleintje325 schreef:ik vind het erg makkelijk hoe je oordeelt over een hond zijn leven , en een conclusie trekt dat als een hond niet kan poepen hij moet worden ingeslapen.

Dat is niet makkelijk, dat is de absolute basis. Als het daadwerkelijk klopt ook de enige conclusie.
Heb je daar over gesproken met je dierenarts?

Vraag je dierenarts naar een doorverwijzing naar een goede internist voor je hond. Zij kunnen je vraag het beste beantwoorden Denk aan de Universiteitskliniek in Utrecht, de Kompaan in Ommen of de 2e lijn en zo zijn er nog wat praktijken

Ik zou de Wagenrenk (Wageningen) proberen, absoluut goed

Je niet kunnen ontlasten geeft enorm veel problemen. En als dat door een kwaadaardige kanker komt, levert opereren in feite niets positiefs meer op. Bij een mens kom je dan uit op palliatieve zorg of euthanasie. Als m'n schoonzusje in haar geval voor euthanasie gekozen had, hadden mijn man en ik dat heel goed begrepen. Ze koos er puur vanwege haar principes niet voor. Ik zal niet beweren dat die laatste maand niet ook goede kanten had, maar die hadden meer te maken met de waardevolle laatste gesprekken dan met kwaliteit van leven. Wel willen eten, maar het niet via de normale weg kwijt kunnen is echt heel erg naar. Kies alsjeblieft in het belang van je hond, niet voor uitstel van je eigen pijn

Je geeft aan dat het om kwaadaardige tumoren gaat. (meervoud, waarschijnlijk uitzaaiingen?)

En dat de hond problemen heeft met poepen, die erger worden.

Een heel pijnlijke vraag misschien, maar wat denk je dat een eventuele operatie oplevert?
Qua hersteltijd/revalidatie en qua pijn?
En hoeveel tijd krijgt hij 'extra'?

De kans dat die balans negatief uitpakt is mijns inziens groot. Veel extra pijn en beroerd voelen door de operatie waarschijnlijk, en niet maar eventjes, met daarbij waarschijnlijk maar een zeer beperkte extra tijd, in verband met de toch al hoge leeftijd en kwaadaardige tumoren.

Ik denk niet dat een operatie hier per se de beste keus is.


Zolang de hond er nog is, red je het misschien een poosje met pijnstillers en iets dat de ontlasting zachter maakt.
Ik denk dat dat eigenlijk de eerlijkste optie is. Voor de hind zélf dus.
Hoe pijnlijk dat voor ons als mens ook is.

kleintje325 schreef:Bedankt voor de reacties, wij zorgen dat de hond geen pijn heeft en ze zal absoluut niet gaan lijden.
Helaas zijn ver weg de meeste reacties in een negatieve vorm, als een mens kanker heeft dan zegt hij ook niet van geef me maar een spuitje. Nu is een hond geen mens alleen ze heeft er nog erg veel zin in en weinig last. Als het nu te erg word en er kan niets aan worden gedaan krijgt ze een spuitje, het beestje is 11 en dat vind ik niet oud genoeg, ik hou zeker het beestje niet levend vanwege mijn eigen emoties want ik heb er zo helemaal geen plezier in. Alleen ik laat niet zomaar een hond doodmaken die nog plezier heeft, daar heb ik het recht niet voor vind ik. Ik dacht misschien is iemand kundig genoeg om de tumor te verwijderen.

Tja ik vind 8 ook niet oud genoeg, toch moest ik mijn hond op die leeftijd laten inslapen met nierfalen. Lijden is hier een no-go. Niet poepen kunnen valt hier dan ook onder. Ik vind t niet hondwaardig en zou dus niet gaan lopen leuren en meer lijden veroorzaken. Liever 2 weken te voeg dan een dag te laat

Ze worden helaas nooit oud genoeg

Kijken naar de mogelijkheden alleen is niet genoeg. Levert het voor de hond nog voordelen op om eventueel geopereerd te worden? Hoe zwaar wordt het herstel en wat is de levensverwachting bij een succesvolle operatie?

Ik heb een hond laten gaan vlak voor zijn 3de verjaardag. Mijn maatje, mijn alles. Altijd vrolijk! Tot de laatste periode. Leverontsteking waar hij maar niet bovenop wilde komen. De DA gaf me uiteindelijk na 1,5 maand knokken 2 optie's bij het laatste bezoek. Inslapen of verder doorpakken met doorverwijzing en een heel scala aan specialisten erbij halen met grote kans dat als hij er al bovenop zou komen hij nooit meet als vanouds werd of dat het steeds maar bleef terugkomen. Optie nummer 1 was de meest eerlijke beslissing, als ik op dag 1 had geweten zijn kans op herstel nihil was had ik hem waarschijnlijk volgestopt met pijnstilling en nog een dag of 2 van hem genoten om er meteen een einde aan te maken. Zo'n periode wil nooit, maar dan echt nooit meer. 1,5 maand steeds weer op het randje van de dood en toch weer terugkomen. Zo ziek en nog steeds lieve, gekke en vrolijke momenten. Kan er nog om janken als ik terug denk.

Dan hebben we Opoe. Die heb ik in februari geadopteerd met al ruim 10 jaar op de teller. Ziet amper wat, was broodmager, liep slecht. Niemand wilde haar leek wel. Ze had iets, dus ik ging er voor. Na een week of 2 zijn we naar de DA gegaan. Bek bleek zo verrot als maar kon. Ze komt uit Bulgarije en daar hadden ze al wat tanden verwijderd, een melkklieren pakket(wegens goedaardige tumoren) en is ze gecastreerd(vanwege verdenking van BMO) want ze moest toch al onder het mes. Dat was in november. Begin maart is de rest van haar gebit(op een paar kiezen na) eruit getrokken. Een relatief simpele ingreep waarbij herstel eigenlijk vlot merkbaar is. Dat durfde ik wel aan. Nu duurt herstel wat langer want 1 gat wil niet dicht maar is rustig en niet ontstoken dus elke 2 weken laten we het even nakijken. Dat mormel is sinds haar operatie vreselijk bijgetrokken. Maar de operatie heb ik alleen laten doen omdat er dus vrij weinig herstel aan vast zit. Na 2 dagen had ze al minder pijn dan voor de operatie. Mocht ze nu tumoren ontwikkelen waar ze last van krijgt en waar een fikse ingreep voor nodig is. Dan verwennen we haar tot op het bot zolang pijnstilling haar pijn onder controle houdt en dan is het klaar.

Dus nee, de meeste hier denken niet heel makkelijk maar maken en weloverwogen keuze in het belang van de hond.
Heel veel sterkte met jou keuze.

kleintje325 schreef:Het zal 100 namen hebben dat maakt me niks uit , je zogenaamde “goedebeslissing” is er niet want een hond kan niet praten. Je hond laten inslapen voor het “te erg” is vind ik een verkeerde beslissing. Want je moet zorgen dat het niet te erg word. Dat kan soms doormidden van een operatie etc, ik vind het erg makkelijk hoe je oordeelt over een hond zijn leven , en een conclusie trekt dat als een hond niet kan poepen hij moet worden ingeslapen. Dat is letterlijk wat er staat, er leiden meer wegen naar Rome en soms is de moeilijke weg de beste. Nogmaals is het niet zo dat het beestje gaat leiden. Ik vraag niemands mening over wat er met onze hond moet gebeuren, ik vraag of iemand die darm kan vrijmaken O.I.D of dat mogelijk is . Ik ben namelijk niet iemand die op geeft en zegt geef hem maar een spuitje. Dat is de makkelijke weg en zullen velen doen, alleen ik strijd ervoor het beestje beter te krijgen. Echter ben ik wel realistisch ze moet niet lijden en het moet wel zinvol zijn. Alleen ik kijk naar de mogelijkheden mochten die er zijn.

Ik begrijp je zorgen maar je schrijft dat je vraagt of iemand die darm kan vrijmaken O.I.D. maar je begrijpt dat niemand hier dat kan. Dus zoals eerder al aangeraden zou ik de vraag voorleggen aan een goede internist. Je zou in ieder geval de eventueel gemaakte foto's/scans door kunnen mailen naar een goede arts voor een second opinion. Wij zijn geen dierenartsen en kunnen je helaas geen antwoord daarop geven. Die paraffine lijkt me ook een goede tip die je zou kunnen uitproberen. Sterkte.