Het HondenForum

In navolging van dit topic: viewtopic.php?f=2&t=333111

Welke hond kon je vroeger wel achter het behang plakken, maar staat nu op een voetstuk?

De poedel, maar Ik denk dat die nog wel vaker genoemd gaat worden.

Podenco
Ik vond ze zo lelijk.

Barzoi ook trouwens.

Barzoi. Ik vond ze zo lelijk maar nu mooi. Niet dat ik er eentje hoef hoor.

Kleine honden. Maar dat is geen ras.

De terriërs eigenlijk. Had ik vroeger niks mee maar omdat ik mijn honden niks leer is het handig als ze meewerken door koppig te zijn. Dan lijkt het net alsof we elkaar aanvullen.

Mechels

Ik wilde een duitser omdat de mechel veel te fanatiek was en vele maatjes te groot voor me... dacht ik
Die Duitser is er nooit gekomen, de mechel wel

van laag naar hoog, of zelfs op een voetstuk, gaat wel erg ver, maar ik ben tot een herwaardering gekomen van de poedel.
Een heel klein beetje maar, want die vacht vind ik nog steeds zeer onaantrekkelijk. Maar zus heeft een harlekijn koningspoedel en dat vind ik wel een aardig beest. En nu zit er een middenslag pupje bij. Ook een leuk ding.
Maar de mooiste en de liefste is toch de harlekijn koningspoedel teef die bij mijn moeder is gekomen als 7-jarige herplaatser. Lief beest is het en haar troost na het verlies van haar vorige zwarte poedel.

Nakerds...
Ik vond het maar trutten hondjes. Maar nu er zelf hier een AHT rond loopt is dat helemaal veranderd. Wat een heerlijk hondje is het

Nou wat ik van de nakerds zie hier op het forum vind ik ze toch ook wel erg leuk en als je ziet ook hoe de Peruanen het doen in de sport en zo zijn het echt fijne honden.. misschien zou dat hier ook nog wel passen- het overwegen waard.
De cane corso ben ik ingegroeid en voeger vond is ze gewoon niet zo leuk, nu denk ik van wat erg als ik straks te oud ben voor dit ras, want ze hebben wel even wat nodig.
verder ben ik gewoon de X maal en buitenlanders veel leuke gaan vinden, zitten zoveel leukerd tussen ( maar goed dat is geen ras)

Poedels (mits goed verzorgd) ben ik gaan waarderen vanwege hun karakter. Uiterlijk vind ik nog steeds maar zo-zo, maar goed...dat komt door de krulletjes.
Windhonden. Ik dacht dat dat van die hooghartige wegrenners waren.

Witte herders. Die hebben toch de naam om nerveus en bang te zijn, maar die ik in het echt ken zijn hartstikke open en sociaal. Leuker eigenlijk dan de meeste Duitsers en Mechels die ik ken.

Pitbulls. Ik vond het linke loeders maar ken een paar hele leuke. En zou een (kruising) hier ooit ook niet uitsluiten.
Cavalier King Charles. Ik vond ze vreselijk saai maar ze hebben zo'n leuk karakter. Ik zou een gezonde kruising daarvan hier ook niet uitsluiten.
Alles wat klein en wit is. Al blijf ik de traanstrepen lastig vinden, ze zijn vaak zo zoet.

Honden uit de windhondengroep, beetje algemeen misschien zo, maar ik vind ze veel eleganter nu.

En Tosca is dol op husky's een alle husky's die ik tot nu toe hebben ontmoet vinden haar ook lollig, dus ik ben ook minder negatief daarover.

Jack Russels....

Terriers in het algemeen eigenlijk.
Ik ben een soort menselijk variant van een terrier dus ik zag het totaal niet zitten om zo’n honden-gelijkenis in huis te halen.
TOT Muis…Muis kwam – zag – overwon en ik ben tegenwoordig dus best in love met russel hussels…vooral de hussels met iets anders onbestemds er in gekruist.
Vorige week een kruising teckel met russel gezien; Keesje…wat een heerlijk beest.

Tamara81 schreef:
En de Husky (kruisingen) ben ik gaan waarderen vanwege de verhalen op het forum van Dagmar en Manuma.

Ik wilde zelf nooit een husky!

Het is in elk geval een bijzonder kind en we zijn allemaal dol op hem. Zelfs mijn vriend die bang is voor grote honden.
Ik kan lezen en schrijven met die hond, hij is verschrikkelijk slim en veel meer op mij gericht dan ik ooit had verwacht.

Dwerghondjes leken me ook nooit wat voor mij en de kees dus ook niet. Zo'n ontplofte, keffende haarbal waar weinig in zit.
Dat is Sjaak allerminst. Het klopt heus wel, als je ze niet van begin af aan remt in dat keffen, niet stuurt in hondcontacten en ze te weinig aandacht geeft.
Het zijn wel gezelschapshondjes die gezien moeten worden.
Er zit best wel pit in, maar gecombineerd met een hypervrolijk en baasgericht karakter.

En de schotse collie. Vroeger had ik een langhaar oppashond van het engelse type en dat was me toch een loeder.
Een nerveus stuk chagrijn dat niet waarschuwde en honden meteen beet.
Ze was al oud en had zich op één plek in de keuken waar ze altijd sliep letterlijk door de vloer heen gegraven door obsessief rondjes draaien en krabben.
Door Mila en Glenn heb ik er gelukkig een heel ander beeld bij gekregen.

Windhonden(niet allemaal) maar ik zie hier wel leuke exemplaren voorbij komen. Inmiddels ben ik drama gedrag ook wel gewend door Izzy dus wie weet komt er ooit wel zoiets.

Llhasa apso

Havanezer

Border collie. Ik vond het neurotische kuthonden maar ik heb gezien hoe het ook kan
Nu komt er zelfs eentje hier

Kleine(re) honden in het algemeen, laten we zeggen vanaf 10 kg. Vroeger vond ik alleen grote honden èchte honden, maar ik zie hier zoveel leuks voorbij komen, dat ik er wel anders naar ben gaan kijken. Mits (en dat geldt voor alle honden) ze wel op alle fronten in proportie zijn.

Voor ik Lizzy kreeg, vond ik windhonden ook maar lelijke magere schepsels, maar zij heeft mijn mening aardig doen veranderen.
Ik zie hier trouwens regelmatig dat het aanstellers zouden zijn, maar dat herken ik echt niet in Lizzy of Maverick.

Poedels en whippets

Ik wilde vroeger nooit een klein hondje. Zo'n opgeschoten rat die halve dagen loopt te keffen. Vreselijk. Da's toch geen echte hond. En kijk wat er nu rondloopt

Voor mij de 'windhond-achtigen', ik had echt helemaal niks met die 'knokige gevallen'.
Nadat ik begin dit jaar mijn Mastín Wizard heb moeten laten inslapen vanwege een auto immuun ziekte op de leeftijd van slechts 17 maanden, had ik besloten om voorlopig honden te gaan opvangen voor een stichting (helaas op 4 jaar tijd ook 4 honden moeten laten inslapen).
De eerste die kwam was (toen nog) Shari. Een x windhond type uit Griekenland. Maar tjee... wat een geweldig leuk hondje is dat ! Zo leuk dat ik na een tijdje dubben besloten heb om haar zelf te houden, en nu helemaal om ! (Had ik nooit gedacht van mijzelf na mijn hele leven alleen maar xMH/HH, Bouviers, Cane Corso's etc. te hebben gehad...)
Ik kan er heerlijk van genieten om Keet (zoals ze nu heet) hier over de heide te zien 'vliegen', supersociaal naar mens en dier (licht jacht instinct), kortom een heerlijk hondje... (en gaat ook prima samen met mijn andere opvangers uit Roemenië)

Dus voor mij absoluut met stip de windhond types...

Chihuahuas zijn echt in het aanzien gestegen. Bij een aantal leuke eigenaren gezien en hoewel het nog steeds niet mijn favoriete hondjes zijn, ik zal eerder voor een toypoedel of italiaanse windhond gaan, zijn het veel positievere hondjes dan ik in eerste instantie kende.

En de Jack Russells. De Parson Russells vind ik mooier, maar het karakter van beide vind ik 100% positief meevallen.

Mechelse herders, dat vond ik altijd nerveuze piepende honden die geen halve dag stil konden zitten, maar nu ik er een paar wat beter ken vind ik het echt heerlijke honden
Ow en misschien omdat ik nu een boxer heb uit werklijn die ook kan neusfluiten en dreutelen als ik te lang niets doe...dan lijkt t weer mee te vallen

Wellicht komt er ooit wel eentje bij me, 'als ik later groot ben'

lucie schreef:Kleine(re) honden in het algemeen, laten we zeggen vanaf 10 kg. Vroeger vond ik alleen grote honden èchte honden, maar ik zie hier zoveel leuks voorbij komen, dat ik er wel anders naar ben gaan kijken. Mits (en dat geldt voor alle honden) ze wel op alle fronten in proportie zijn.

Voor ik Lizzy kreeg, vond ik windhonden ook maar lelijke magere schepsels, maar zij heeft mijn mening aardig doen veranderen.
Ik zie hier trouwens regelmatig dat het aanstellers zouden zijn, maar dat herken ik echt niet in Lizzy of Maverick.

Kleine honden kunnen zelfs met 6 kilo al perfect in proportie zijn.

Guus heeft op geen enkele manier verdwergings-misproporties. Die heeft echt een grote hondenkop en de juiste ogen en snoet. Dikke pootjes en gewoon heel smakelijk ondanks dat miniformaat. Vind ik dan...

laeken schreef: Guus heeft op geen enkele manier verdwergings-misproporties. Die heeft echt een grote hondenkop en de juiste ogen en snoet. Dikke pootjes en gewoon heel smakelijk ondanks dat miniformaat. Vind ik dan...

Hetzelfde geldt voor Zus. Haar schat ik op 7 kilo. Die had net zo goed 15 of 35 kilo kunnen zijn.
Ze is mooi uit aan het zwaren en perfect in verhouding. Dat vind ik zelf wel heel fraai. Flink bone was qua uiterlijk ons doel en pas bij de latere generaties naar de grootte kijken.
Dit omdat beide ouders aan de maat zijn en er in NL standaard juist zeer kleine honden worden gebruikt voor deze kruising.
Maar dan krijg je dus wel van die rare spitsmuizen met vreemde kopjes en spillebenen.
Het was in één keer raak
Haar vacht vertekent wel omdat ze zo dicht op de grond zit. Het lijkt alsof ze laaggesteld is, maar eenmaal nat blijkt dat echt niet het geval.

Sjaak is wel wat uit proportie, maar die is echt heel klein; net geen 4 kilo en bijna 23 cm. En toch vind ik het zelf niet storend.
Hij heeft vrij grote zeehondenogen, maar geen bolle en geen vieze en ook geen rare schedel.
Maar of het een echte hond is? Ja en nee. In karakter zeker, qua formaat telt hij in de hondenwereld niet mee en daar moet je voorzichtig mee zijn.
Het is in elk geval heerlijk makkelijk. Ik zou tien Sjakies en Zusjes kunnen hebben.

Chihuahua's

dagmar88 schreef:

laeken schreef: Guus heeft op geen enkele manier verdwergings-misproporties. Die heeft echt een grote hondenkop en de juiste ogen en snoet. Dikke pootjes en gewoon heel smakelijk ondanks dat miniformaat. Vind ik dan...

Hetzelfde geldt voor Zus. Haar schat ik op 7 kilo. Die had net zo goed 15 of 35 kilo kunnen zijn.
Ze is mooi uit aan het zwaren en perfect in verhouding. Dat vind ik zelf wel heel fraai. Flink bone was qua uiterlijk ons doel en pas bij de latere generaties naar de grootte kijken.
Dit omdat beide ouders aan de maat zijn en er in NL standaard juist zeer kleine honden worden gebruikt voor deze kruising.
Maar dan krijg je dus wel van die rare spitsmuizen met vreemde kopjes en spillebenen.
Het was in één keer raak
Haar vacht vertekent wel omdat ze zo dicht op de grond zit. Het lijkt alsof ze laaggesteld is, maar eenmaal nat blijkt dat echt niet het geval.

Sjaak is wel wat uit proportie, maar die is echt heel klein; net geen 4 kilo en bijna 23 cm. En toch vind ik het zelf niet storend.
Hij heeft vrij grote zeehondenogen, maar geen bolle en geen vieze en ook geen rare schedel.
Maar of het een echte hond is? Ja en nee. In karakter zeker, qua formaat telt hij in de hondenwereld niet mee en daar moet je voorzichtig mee zijn.
Het is in elk geval heerlijk makkelijk. Ik zou tien Sjakies en Zusjes kunnen hebben.

Soms pakken die kleintjes gewoon heel erg goed uit. Maar wat wij wenselijk vinden kan een ander juist onwenselijk vinden. Bas heeft een hele kleine snuit met kleine slechte tanden. Ook heeft ze vrij grote ogen. Toch pakt zij de halve tijd de aandacht van voorbijgangers. Mensen met staffords en co vallen als een blok voor Guus en zeggen zo wat een leuk beestje! Zo'n kleintje wil ik ook wel. Terwijl de wat oudere mensen meteen bij Bas in katzwijm vallen. Wat een lief zoet hondje. En zo rustig en schattig.

Ze zijn echt elkaars tegenpolen en dat merk je heel goed in de reacties van mensen. Smaken verschillen.

laeken schreef:

lucie schreef:Kleine(re) honden in het algemeen, laten we zeggen vanaf 10 kg. Vroeger vond ik alleen grote honden èchte honden, maar ik zie hier zoveel leuks voorbij komen, dat ik er wel anders naar ben gaan kijken. Mits (en dat geldt voor alle honden) ze wel op alle fronten in proportie zijn.

Voor ik Lizzy kreeg, vond ik windhonden ook maar lelijke magere schepsels, maar zij heeft mijn mening aardig doen veranderen.
Ik zie hier trouwens regelmatig dat het aanstellers zouden zijn, maar dat herken ik echt niet in Lizzy of Maverick.

Kleine honden kunnen zelfs met 6 kilo al perfect in proportie zijn.

Guus heeft op geen enkele manier verdwergings-misproporties. Die heeft echt een grote hondenkop en de juiste ogen en snoet. Dikke pootjes en gewoon heel smakelijk ondanks dat miniformaat. Vind ik dan...

Guus is ook hartstikke leuk en ik zeg ook niet dat honden onder de 10 kg niet in proportie kunnen zijn, maar persoonlijk heb ik niet zoveel met echt heel kleine honden. Maar wie weet komt dat nog