Het HondenForum

Het is nu zo makkelijk, als je een hond zoekt hoef je maar op het internet te kijken en de honden vliegen om je oren... rashonden, buitenlanders, broodfok, herplaatsers. De keuze is reuze!
Voor de ouwetjes onder ons, hoe vonden jullie een hond zonder internet? Tibby heb ik destijds gevonden via pupbemiddeling door de rasvereniging, Bob kwam uit het plaatselijke asiel.

toen hadden we kranten, waar advertenties in stonden en daarvoor waren er veel meer honden op iedere straat hoek een nest en ging het via via

Wij hadden thuis een poedel. De drogist eigenaar had een nestje en mijn moeder kocht daar een pup van.
Paar jaar later kreeg ik een dwergpincherpupje. Die kwam uit de etalage van een dierenwinkel.

Nog een kleine aanvulling. Mijn eerste eigen hond, een Weimaranerpup, heb ik ook nog voor het internettijdperk gekregen. Een vriendin die een Golden pup had kwam de fokker tegen met haar 2 volwassen honden en 2 pups. Mijn vriendin wist dat ik heel graag een Duitse Staande Korthaar wilde hebben en heeft het contact gelegd met fokker en mij. Fokker zou 1 pup houden en de andere pup nog verkopen. Ze had een overbeet en was daarom nog steeds bij de fokker met 3 maanden. Ik had nog nooit mooie hond gezien en heb haar toen dus meegenomen. Het is 12 jaar mijn once in a lifetime hond geweest. Wat een verdriet heb ik daarvan gehad toen ze ingeslapen moest worden. Zo lief en trouw.

Sterre schreef:Wij hadden thuis een poedel. De drogist eigenaar had een nestje en mijn moeder kocht daar een pup van.
Paar jaar later kreeg ik een dwergpincherpupje. Die kwam uit de etalage van een dierenwinkel.

O ja, toen lagen inderdaad de pups nog gewoon in de etalage van de dierenwinkel. Dat kan je je nu eigenlijk niet meer voorstellen.

Advertentie in de krant, viavia ''leuke hond!, oh ja, komt daar en daar vandaan, ze hebben nog wel pups'' en toevallig ergens komen waar een nestje was. Het was wel vaker een impulsaankoop geloof ik

Via een fokker waar we via via van gehoord hadden en uit de Telegraaf en via een herplaatsingstichting die in het lokale sufferdje adverteerde.

onze eerste hond was een golden retriever en ik zag in een blad "onze hond" een advertentie staan en daar heb ik op gereageerd.

nomo schreef:Advertentie in de krant, viavia ''leuke hond!, oh ja, komt daar en daar vandaan, ze hebben nog wel pups'' en toevallig ergens komen waar een nestje was. Het was wel vaker een impulsaankoop geloof ik

Ik zat te bedenken hoe dat advertentiekrantje ook alweer heette maar dat was dus de Via Via

Het asiel (middenslag schnauzer) en daarna uit het clubblaadje een dwerg. Op verzoek met oren, staart er aan deden ze niet.

Toevallig las ik dit net

In 1993 lazen we in het oude tijdschrift “Dogs With Spirit” een artikel over het ons onbekende ras de Tosa (toen nog met Inu erachter), geschreven door Frens Kappe van kennel “Van de Akkelei”, toentertijd de enige fokker van de Tosa in Nederland.
(...)
Akira groeide voorspoedig op en we begonnen haar in te schrijven voor diverse hondenshows waar zij zeer succesvol bleek. Natuurlijk smaakt dit dan naar meer en begon langzaam het idee te ontwikkelen om Akira te laten dekken. Omdat de bloedlijnen zeker in die tijd zeer nauw aan elkaar verwant waren was het onze bedoeling een niet-gerelateerde reu te vinden om zo met ons eerste nest meteen een outcross te kunnen maken; iets wat toen geen overbodige luxe was.
Vergeet niet dat Internet in die tijd nog niet voorhanden was, dus alle correspondentie ging per brief en/of fax! Na verloop van tijd vonden we een in onze ogen geschikte reu.

http://tosa-megasthenes.nl/pages/nl/tos ... er-ons.php

Via een advertentiekaartje bij de supermarkt (herplaatser) en via de rasvereniging (pups).

Vóór internet had ik nog geen hond, maar mijn katten regelde ik via advertenties in de supermarkt of bijvoorbeeld het krantje de Middelaar waar Marktplaats op gebaseerd is.

Advertentie uit de krant inderdaad. Of uit de viavia (daar kwamen fietsen e.d. ook allemaal vandaan). Zoeken naar een baan ging via de intermediair.

ik ben ooit eens bezig geweest met een Puli uit Hongarije, catalogus van de WDS erbij met foto's van de honden. Uitgezocht welke fok mij aanstond, adres in catalogus opgezocht en per brief informatie uit gewisseld. Ging wel wat tijd overheen natuurlijk brief heen sturen, wachten op antwoord, brief terug sturen. Uiteindelijk is het om diverse reden niet door gegaan, maar in de communicatie waren we al een heel eind. Je moest toen wel wat meer geduld opbrengen dan tegenwoordig

Timmie ons teckeltje kwam uit een nestje wat bij mijn tante geboren was.
Robbie de dwergpoedel kwam uit een boomloos nest bij ons uit de buurt, een van de zeldzame poedels mét staart want de eigenaar vond het zielig om ze te laten couperen.
Doerak mijn cairnterrier reken ik ook nog mee want toendertijd bestond internet al wel maar ik mocht niet op de pc van mijn toenmalige man want die was alleen voor zakelijke doeleinden.
Ik was toen bij een dierenarts om te vragen of ze nog iemand met een nestje wisten.
Wisten ze niet maar ze wilden het in de gaten houden.
Ik vertelde wat ik zocht mijn gezinssamenstelling enz.
Daar zat net een fokster van cairnterriers die al een jaar lang een goed tehuis zocht voor 1 van haa reutjes en ze belde me later op.
Ik mocht komen kijken maar niet gelijk meenemen want ze wilde kijken waar hij terecht zou komen.
Er was meteen een klik met de hond, heb er 10 jaar lang een leuke hond aan gehad.

Via via.
Eerste hond heeft een "oom" uit het asiel gehaald (1967)
Tweede hond was een zoon van de eerste bij een familie 2 straten verder (1972)

Alex "kreeg" ik via mijn trainer in Zuid Afrika, zij had contact met een goede fokker (haar vriendin en DA), goed woordje voor me gedaan zodat ik niet op de wachtlijst hoefde
Lady heb ik bij de SPCA weggehaald
Nadat Lady overleed in 2015 een goede vriend (van de Honden Brigade) die DH heeft die zwanger was..... en zo kwam Vusi
Zela..... die deed aan auto adoptie

Boeken over hondenrassen uit de bibliotheek gehaald en zo op de langhaarteckel uitgekomen.
Ik meen dat er een telefoonnummer van de teckelclub achterin een hondentijdschrift stond.
Teckelclub gebeld en naam en telefoonnummer van een goed aangeschreven fokker gebeld die dichtbij zat.
Gebeld en afspraak gemaakt om te komen kijken. Ik was inderdaad op slag verliefd op de langhaar en een paar weken later had ik mijn teckelpupje
Eerder dan verwacht trouwens, de pup was toevallig beschikbaar door een afmelding. Ik had nog niet het hele aankoopbedrag bij elkaar gespaard, dat moest van verjaardagsgeld komen voor mijn 16de verjaardag
Maar ik mocht de pup toch al hebben, afbetalen kon een paar weken later als ik jarig was geweest

Dat het een stamboom rashond moest worden kwam van huis uit. Dat was de norm thuis. Honden zonder stamboom waren ongezond, slecht en fout en ongesocialiseerd of al verpest.

Onze Groenendaeler kwam van een boerderij waarvan mijn vader toevallig gehoord had dat daar een nest pups geboren was. Ze was al 14 weken toen ze bij ons kwam wonen ('overblijvertje') en totaal niet gesocialiseerd. Het arme beest heeft haar leven lang de hele wereld ontzettend spannend gevonden. Vooral autorijden was een drama. Daar kwam dan nog bij dat mijn ouders ook geen idee hadden hoe ze met deze angsten moesten omgaan. Ik ben wat dat betreft erg blij met het internet, al zal dat bij een hoop mensen ongetwijfeld juist ook voor meer verwarring zorgen.

Nu ben ik hoop ik geen oudje Maar onze hond vroeger thuis hadden we via een advertentie in de krant. En toevallig kreeg ik laatst een hele stapel oude nummers van De Hondenwereld, uit de jaren 70 en 80 onder andere, waarin fokkers ook advertenties plaatsten voor pups die al geboren waren of reserveringen voor geplande nesten.

De goude gids en dan bellen naar een fokker van een ras, hadden die geen nestje dan kon je telefoon nummers krijgen van een collega fokker, met een telefoon mer zo hoorn en kabel vast aan de muur.

Of via via

We waren destijds op de paardenmarkt in Maastricht (omdat klein Sandra'tje dol op paarden was) en daar was een hele boerderij mee. Geiten, schapen, varkens, noem maar op. En natuurlijk een nestje Jack Hussels. Verkocht.
De 2e Jack kwam uit de krant. Was bij een broodfokker. Een paar jaar later gingen we naar een boerderij omdat smam een Golden Retriever wou. Dat was midden jaren '90.

Dusty heb ik destijds gevonden in de Particulier. De papieren voorloper van MP.

Wij hadden uit de hondenencyclopie een aantal rassen gehaald die ons leuk leken. Vervolgens hebben we de Raad van Beheer gebeld om telefoonnummers te vragen van de betreffende rasverenigingen. Van de Raad van Beheer kregen we maximaal 3 telefoonnummers van verschillende rasverenigingen door. Als we daar geen succes hadden, moesten we opnieuw bellen voor andere rasverenigingen
Wij belden als eerste naar de rasvereniging van de Estrela en kregen daar de telefoonnummers van de 2 fokkers in Nederland. Wij hebben er 1 gebeld en zijn daar gaan kijken. We waren mega onder de indruk van alle honden die zij hadden en hebben ons daar op de wachtlijst voor een pup laten zetten.

Scooby kwam uit het asiel.
Ik was wel iemand die het heerlijk vond om in de supermarkt het gele viavia krantje door te neuzen als mijn moeder boodschappen aan het doen was

Mijn eerste hond, een labradorpup, kochten we n.a.v. een advertentie in een hondenblad. Zij was ook de enige pup, de andere honden kwamen uit het asiel.

Leuk topic...

Ik werd lid van de rasvereniging en bezocht veel hondeshows. Soms als schrijver in de ring. Kletsen met fokkers en daarna bezocht ik ze. Diegene met wie ik een leuke klik had en zijn honden erg kon waarderen liet ik me op de wachtlijst zetten. Soms moest ik wel een jaar wachten...geen probleem als ik mijn pup maar kreeg.

O ja en geen koopcontracten toen...

008 gebeld, nummer van de rasvereniging gevraagd. Toen kregen we een stenciltje met toekomstige nestjes. En toen fokkers gebeld.

Wij kregen onze eerte hond Stanley via familie hij was drie jaar oud , Tasja ook via familie twee jaar oud. Lady via een asiel en Rocky via een advertentie in * hoe hete dat blad ook al weer, niet onze hond*
Hummel weer via familie, Dana en meneer teckel via het asiel, Joep en Santos via het hondenforum en Vera via internet. De laatste drie tellen dus niet mee voor deze vraag

als eerste hond zochten wij destijds een bouvier, toen ook nog geen internet,
dus gewoon onze vraag onder de mensen gebracht, en in een klein dorp en omgeving gaat dat nog sneller dan via internet.
dus ook al heel snel een goede fokker gevonden, ook nog redelijk in de buurt,
daar kwam onze pup vandaan en daar hebben we 17 jaar van mogen genieten.

Via een bordje pups te koop bij de lokale studenten fietsenmaker achter het station waar ik dagelijks langs kwam. En vanaf dat moment eigenlijk nog maar zelden van het OV gebruik gemaakt

De allerliefste hond ooit, mijn eerste bernersennen, uit de 'handje contantje', advertentiekrantje. 100 gulden betaald voor 8 jaar liefde. Uitgefokt was ze, dus afgedankt. Eigenaar gevraagd of we haar twee weken later konden ophalen vanwege onze verhuizing. Bang dat ze daar teveel stress van zou hebben. zijn reactie: 'Dan moet ik jouw hond nog twee weken te vreten geven'. Ze had aardig wat nestjes voor hem op de wereld gezet. Ze is 13 jaar geworden.
Mijn eerste eigen hondje de tekkel Harvey Lee, gekocht in de dierenspeciaalzaak in de Bogaard, vandaar zijn naam volgens hen: Bogo. Paspoortje heb ik nog. Wist ik veel.