Het HondenForum

Het is ons allemaal wel ingepeperd dat fulltime werken en honden niet samen gaan Ondanks dat ik dat toch al een paar jaar doe, heeft het altijd door mijn hoofd gespookt of mijn honden anders zouden zijn als ik meer thuis was, meer tijd voor ze had. Zouden ze dan rustiger zijn, drukker, gehoorzamer of juist vervelender. Zouden ze echt beter af zijn als ik niet zoveel van huis was?
Nu is het wat dat betreft de ideale tijd om te ondervinden hoe het is als ik meer tijd met ze doorbreng en ik moet zeggen, na een week thuiswerken merk ik nog totaal geen verschil. Finn is nog altijd zijn eigenwijze zelf. Waar ik eerder wel eens het gevoel had dat hij door alleen zijn zich meer terug zou trekken, merk ik daar nu geen verandering in. Hij heeft nog steeds zijn momenten dat hij alles lekker van een afstand ligt te bekijken terwijl Tess alles uit de kast trekt om mijn aandacht te krijgen. En op andere momenten wil hij op schoot en is er met geen stok af te slaan
Tess is nog altijd haar drukke zelf. Ze was altijd al druk en blij als ik thuis kwam van werken, buitenshuis net zo. Ik vroeg me wel eens af of ze wat gelijkmatiger zou zijn als ik meer thuis was, maar nee hoor Het ene moment ligt ze zoet te slapen om vervolgens de hele speelgoedmand op de kop te keren, want het is tijd om te spelen Ook buitenshuis merk ik daar totaal geen verschil in. Ben ik even een half uurtje boodschappen doen, breekt ze de tent net zo af als wanneer ik 4 uur ben gaan werken.

Ze genieten er wel van dat ik meer thuis ben, dat wel. Ze kunnen nu de hele dag samen zitten ipv gescheiden als ik weg ben en een aaitje tussendoor is nu ook zo gegeven. Maar op hun algehele gedrag maakt dat dus niet uit.

Goed we zijn pas een week onderweg, maar voor alsnog ben ik blij dat ze niet veranderen. Blijkbaar ging het ze goed af dat werken van mij, gelukkig maar. Ik heb daar altijd wel mijn best voor gedaan, maar door al die commentaren altijd over werken en honden blijft het toch knagen. Bij mij tenminste. En misschien is mijn conclusie wel iets te kort door de bocht, maar het was een overpeinzing. Iets met tijd over enzo Dus ben erg benieuwd naar jullie ervaringen/meningen. Merken jullie verschillen nu jullie meer thuis zijn?

Ik ben altijd al thuis, dus dat maakt het verschil niet.
Maar ik merk wel dat dat de spanningen die ik toch wel heb (met mate hoor, goed te handelen) i.v.m. een zeer kwetsbare echtgenoot wel invloed hebben.
Tikkie eigenwijzer, denken dat "hier" niet meer zo belangrijk is enz.
Voordeel is dat ik het heb opgemerkt en me daarop kan concentreren
En dat is dan weer voor iedereen goed

Mijn hond kan niet goed alleen thuis zijn. We brengen hem dus een paar dagen per week naar de oppas.
En hij vind het daar echt heel leuk en toch merk ik dat het wegvallen van de oppas voor meer ontspanning zorgt.

Ze liggen het grootste deel van de dag te pitten. Ze lijken zich vooral te verplaatsen zodat ze wel (Dali) of juist niet (Lucca) vol in de zon liggen.
Dali staat soms wel een tijd mij indringend aan te staren. Dan wil hij iets en het is niet altijd duidelijk wat.
Ik merk weinig anders aan hun gedrag in ieder geval.

Ik vraag me wel af... gaat dat alleen thuis zijn straks ook weer zo makkelijk zijn?
Xavi vindt dat nooit een probleem, verwacht daar straks ook niet zoveel van.
Maar kan me voorstellen dat er honden zijn die dat straks weer op moeten bouwen.

Xavi krijgt wel minder rust zo, maar ik merk nog helemaal niks in zijn gedrag.
Hij is zo ontzettend braaf
Hij slaapt overdag altijd veel, nu dus wat minder maar ik heb het idee dat hij wel dieper slaapt.
Gelukkig komt hij wel aan zijn rust toe! Soms even een hele dag slaap inhalen, dan hoor je hem de hele dag eigenlijk niet.
Hij moet wel zo nu en dan écht even buiten het erf uitgelaten worden.. dan gaan we laat op de middag naar het bos.
Dan is hij weer een hele tijd knock out.

Maargoed, dat is straks tijdelijk even afgelopen als die kleine tornado hier komt logeren.

Ik merk hier ook weinig verschil. Ben natuurlijk in de schoolvakanties al thuis, dus heb wel vaker kunnen zien hoe ze zich dan gedragen. Maar dan ben ik vaker weg natuurlijk en doen we ook meer leuke dingen en hoef ik niet thuis te werken.
Nu ik voornamelijk thuis ben en ook thuis werk, dus ze totaal geen aandacht geef zie ik gewoon een stel aartsluie honden Ze komen wel wat vaker eens een aai halen. En Ayla kruipt soms even op schoot (dat werkt ook zo fijn ) maar verder liggen ze voornamelijk te slapen. Soms wordt er even ergens mee gespeeld en dan krijg ik ook wel speeltje op schoot gegooid met de vraag of ik even meedoe.

Ze vinden het wel lekker dat ik er ben, maar om nou te zeggen dat ze zich ineens anders gedragen, nee.

Hylos schreef:Ik vraag me wel af... gaat dat alleen thuis zijn straks ook weer zo makkelijk zijn?
Xavi vindt dat nooit een probleem, verwacht daar straks ook niet zoveel van.
Maar kan me voorstellen dat er honden zijn die dat straks weer op moeten bouwen.

Xavi krijgt wel minder rust zo, maar ik merk nog helemaal niks in zijn gedrag.
Hij is zo ontzettend braaf
Hij slaapt overdag altijd veel, nu dus wat minder maar ik heb het idee dat hij wel dieper slaapt.
Gelukkig komt hij wel aan zijn rust toe! Soms even een hele dag slaap inhalen, dan hoor je hem de hele dag eigenlijk niet.
Hij moet wel zo nu en dan écht even buiten het erf uitgelaten worden.. dan gaan we laat op de middag naar het bos.
Dan is hij weer een hele tijd knock out.

Maargoed, dat is straks tijdelijk even afgelopen als die kleine tornado hier komt logeren.

Ik verwacht er nog geen problemen mee als ik straks weer ga werken. Moet nu ook af en toe even weg voor de boodschappen en ik moet 1-2x per week nog naar het werk voor ongeveer 3 uur. Dus we kunnen het blijven oefenen en ik hou nu ook gewoon de routine die we hebben aan.

Ik verwacht niet veel moeilijkheden. Izzy doet gewoon haar eigen ding en Droef ligt gewoon bij me en wordt meer moe van mij dan ik van hem.
Opoe ligt beneden en wij zitten boven. Af en toe kom ik haar even aaien als ik beneden ben voor wat te drinken of eten en dan zit ik even een paar minuten bij haar.
Wel dacht ik maandag even dat het een probleem voor Opoe ging worden. Ik was op kantoor en vriend op zijn kamer. Hij bleef naar beneden lopen want ze bleef maar blaffen en daarop begonnen Droef en Izzy dan ook weer. Sinds maandag avond slaapt ze weer boven. Ze wilde er gewoon toch wel bij horen en nu is het geblaf gestopt. Ook 's avonds gaat ze tevreden slapen en 's ochtends geeft ze me wat meer tijd om op te starten. Ze werd gewoon een beetje baldadig denk ik.

Ik werkt wel vaker vanuit huis, en dat is verder geen probleem.
Al is het wel hectisch, ik krijg veel telefoon, voer groepsgesprekken etc. dat was normaliter niet zo als ik vanuit huis werkte. Hij reageert daar verder wel prima op, ze liggen ook rustig in de woonkamer en af en toe bij me in de keuken.

Aki is echter wel behoorlijk gevoelig als het om onze spanningen en reacties gaat. Hij voelt gewoon spanning aan en dat lijkt op zijn darmen te slaan en uit zich ook in nog aanhankelijker worden.
Op zich naast dat hij er zelf wat ziek van wordt, diarree, uiteraard weer op het nieuw kleed is het deels wel een eigenschap dat hij zich erg verbonden voelt met ons, meer dan goed voor hem is.
Anderzijds is het natuurlijk weer heel fijn om die kop bij je te hebben, een kus te krijgen en dat lichaam tegen je aan als je eindelijk eens op de bank kunt ploffen.
Aan hem is het dus merkbaar dat wij ook uit ons doen zijn momenteel.

Dus hier is bij Aki wel altijd merkbaar dat er dingen anders zijn dan anders, hij wordt er ook erg zenuwachtig van.

Jol, leeft in haar eigen bubbel. Ze vindt het prima allemaal.