Wat is/vind jij een stabiele hond? En hoe krijg je die?
Geplaatst: 09 mar 2020 18:42
Naar aanleiding van het topic over gedragsproblemen: wat is een stabiele hond (voor jou) hoe krijg je die?
Dat denk ik ook.Nanna schreef:Ik denk dat nature een groter aandeel heeft dan nurture.
Maar evengoed denk ik verder dat rust, reinheid en regelmaat een hond goed doen. Plus een kalme, consequente baas.
Dat denk ik ook.Nanna schreef:Ik denk dat nature een groter aandeel heeft dan nurture.
Maar evengoed denk ik verder dat rust, reinheid en regelmaat een hond goed doen. Plus een kalme, consequente baas.
Hm. Goeie. Voor beide gevallen geldt dat ze vertrouwt op mij. (En dat ik dat ook doe.Habibi schreef:Wat vind je stabiel,
En wat vind je gehoorzaam?
Ik heb de indruk dat je die een beetje door elkaar gooit?
Of bedoel je betrouwbaar gehoorzaam?
Gisteren met wandelen met het pupje táálde ze niet naar andere honden, alsof ze haar portie hond voor die dag al gehad had.Doyaquba schreef:Bij een tweede hond kan je wel hebben dat deze bepaald gedrag overneemt en het dan dus dubbel een probleem is. Als het niet zulke ernstige dingen zijn zou ik er niet te veel over twijfelen. Uitvallen naar andere honden vind ik dan weer een lastig puntje, want twee honden controleren in zo'n situatie is gewoon lastiger.
Voor mij is een stabiele hond een ontspannen hond. Een die niet snel onder de indruk is van de normale dingen in het leven en die zich snel aanpast aan veranderingen. Hoe je die krijgt is denk ik door zelf ook ontspannen te zijn en de hond zo veel mogelijk positieve ervaringen laten opdoen en vooral aan alle behoeftes te voldoen. En RRR dus, het is al gezegd.
Het enige wat ons roedeltje van 3 'fout' doet is blaffen. Dat is niet heel raar voor boxers, die waken graag, maar eigenlijk blaft er maar 1 uit waaksheid, onze oudste teef, de jongsten blaffen mee. Ze heeft nu dus groupies![]()
Vooral vervelend voor bepaalde mensen in de buurt geloof ik, die schijnen het uit te lokken. Ze doet het alleen naar honden die ooit naar haar zijn uitgevallen en die dan voor het raam langslopen en naar het buurjongetje dat altijd naar haar 'blaft' door het hek. Als dat alles is, is ermee te leven, maar vervelend is het toch, zeker als je ze alledrie weer stil en rustig moet krijgen![]()
Maar dat dus als voorbeeld van gedrag van 1 wat de andere hond dan wel overneemt...
Ik wacht sowieso de zomervakantie nog af, mee met kamperen voelt voor mij een beetje als de ultieme test. Voor dan vind ik twee honden echt te veel.Nanna schreef:Perfect wordt het toch nooit. Ze blijven je vaak verbazen![]()
Als je er een andere hond bij neemt wil dat natuurlijk niet zeggen dat op dat moment de ontwikkeling van je huidige hond stopt.
Dus als je voor meer dan 80% tevreden bent zou ik er voor gaan hoor
Ik heb je opmerking over proberen vaker gelezen, maar bedoel je dan qua betekenis 'aanklooien' ofzo? Een wilde gok wagen?Cleva schreef:Elke hond is natuurlijk anders en denk de hele litanie van open deuren er maar bij.
Maar de meeste echt stabiele en gehoorzame honden hebben wel overeenkomsten.
Meestal hebben ze een baas waar ze op kunnen bouwen en die belangenconflicten vermijdt.
Als je alleen maar haalbare opdrachten en begrenzingen geeft krijg je een hond die zich laat helpen.
Dat is de hoofdreden waarom een opleiding van het een of ander zo zinnig is. Je moet iets doen met je hond zodat je materie, samenwerking en ontwikkeling met elkaar verbindt.
Alleen maar wandelen is niet genoeg. Ook niet als je heel veel wandelt.
Daarnaast moet je je hond niet blootstellen aan dingen die hij (nog) niet aankan. Tussenstappen zijn cruciaal en paniekmomenten zijn koste wat kost het vermijden waard.
Veel mensen denken dat socialisatie betekent dat je je jonge hond in het diepe moet gooien en dat is niet zo.
Je biedt de hond aan waarin je wil dat hij groeit. Als je wil dat hij goed met rare mensen overweg kan dan laat je hem zoveel zien als hij aankan zonder zijn goede gedrag te verliezen. Nooit meer en als je het niet precies weet kies je voor minder.
Wees gewaarschuwd voor de contactgestoorde oom op het familiefeestje die je hond even wil dwingen om te zitten. Dat zijn de moment dat het misgaat en je hond vertrouwen verliest. In andere mensen maar ook in jou want je staat niet voor hem en dat voelt een hond tot op het bot.
Verder is het heel zinnig om een hond zelf dingen te laten doen, starten of juist stoppen en iets anders gaan doen.
Maak niet de fout om dan over rang en gehoorzaamheid te gaan mauwen. Dat zijn heel belangrijke punten maar niet op dat moment.
Alleen een hond die de kans krijgt om zelf keuzes te maken kan goed worden in het maken van keuzes en het besef dat je invloed hebt is noodzakelijk voor een gevoel van veiligheid wat weer doorvertaalt naar kalmte.
Als laatste is het erg belangrijk om verandering toe te staan als je hond niet stabiel is.
Een hond die bijvoorbeeld blaffend uitvalt naar passanten kan daar alleen mee stoppen als hij een alternatief heeft. Vaak word er dan wel gestopt met blaffen maar wil zo'n hond dan heel snel passeren en gaat dan hard trekken aan de riem.
Dat is dan niet het moment om dat ook te gaan bestraffen of stil te gaan staan en zelfs niet om voor een beloning te laten volgen.
Laat hem op zijn eigen manier iets anders doen.
Een stabiele hond is een hond die in balans is, weet wat de mogelijkheden zijn en zelfverzekerd genoeg is om te handelen en daar ook de ruimte voor krijgt.
9 van de 10 keer verrassen honden je in positieve zin als je ze de ruimte geeft.
Al dat gehannes en gebemoei zonder systematische vordering in de leergang werkt averechts.
En wat we niet doen, maar dan ook echt nooit is proberen. Proberen of iets werkt.
Dan is Leiden in last. Als de baas al niet meer weet wat de baas moet doen dan heb je niet eens meer een kwestie van slechte leiderschap...dan heb je niet eens een roedel.![]()
Dan is het niet jouw hond.
ZoietsTara schreef:Niet proberen moet je lezen als: niet iets aanhalen als je niet zeker weet dat je kunt anticiperen als het net even iets anders uitpakt dan je had bedacht.
Wat een vooroordelen allemaallaeken schreef:Ik ga nu wel mensen tegen de schenen schoppen maar dat maakt me niet uit. Je krijgt ook een stabiele hond door geen rashond te nemen of een ras te kiezen dat stabiel gefokt wordt. Ik heb altijd hele stabiele bastaarden gehad en een hele instabiele rashond. Honden die andere honden opvreten zijn vaak van het ras Stafford of pitbull. Instabiele honden met angsten zijn vaak van het ras collie en co. Wil je een totaal onbereikbare hond die constant wegloopt dan moet je echt een beagle of een hound nemen. En wil je dat je hond je kind een keer grijpt of het bezoek aanvliegt zou ik zeker voor een rottweiler of een stevig waakras gaan. En als je van hele drukke onbegrensde honden houdt moet je een labrador nemen waar je de eerste drie jaar helemaal dol van wordt. En je kan natuurlijk voor de poedel gaan maar dan moet je er wel rekening mee houden dat je hond ineens bang is voor zijn voerbak of niet meer een bepaalde straat in durft omdat er ooit een vuilnisbak omviel.
Ik weet dat er super stabiele rashonden zijn. Maar wil je perse een stabiele hond dan is het nemen van een kruising sowieso meer kans daarop. Kies je kruising juist en je bent al een heel eind.
Verder kun je zelf ook veel doen. Rust bewaren en geen idiote manier van overvragen en hoge verwachtingen op je hond botvieren.
Belangrijke toevoeging is dat goed uitlaten en veel spelen ook veel doet. Te weinig aandacht en beweging is een recept voor probleemgedrag.
Douscha kreeg een partij zelfvertrouwen die dacht op een gegeven moment echt dat ze àlles konAlfilillo schreef:om dit gedrag beter onder controle te houden en zelfs de stress minder uit de hand te laten lopen. Trainen op zelfvertrouwen, de hond successen laten behalen, en vooral zelf een stabiele en zelfverzekerde baas zijn.
Vindt je?billy schreef:Wat een vooroordelen allemaallaeken schreef:Ik ga nu wel mensen tegen de schenen schoppen maar dat maakt me niet uit. Je krijgt ook een stabiele hond door geen rashond te nemen of een ras te kiezen dat stabiel gefokt wordt. Ik heb altijd hele stabiele bastaarden gehad en een hele instabiele rashond. Honden die andere honden opvreten zijn vaak van het ras Stafford of pitbull. Instabiele honden met angsten zijn vaak van het ras collie en co. Wil je een totaal onbereikbare hond die constant wegloopt dan moet je echt een beagle of een hound nemen. En wil je dat je hond je kind een keer grijpt of het bezoek aanvliegt zou ik zeker voor een rottweiler of een stevig waakras gaan. En als je van hele drukke onbegrensde honden houdt moet je een labrador nemen waar je de eerste drie jaar helemaal dol van wordt. En je kan natuurlijk voor de poedel gaan maar dan moet je er wel rekening mee houden dat je hond ineens bang is voor zijn voerbak of niet meer een bepaalde straat in durft omdat er ooit een vuilnisbak omviel.
Ik weet dat er super stabiele rashonden zijn. Maar wil je perse een stabiele hond dan is het nemen van een kruising sowieso meer kans daarop. Kies je kruising juist en je bent al een heel eind.
Verder kun je zelf ook veel doen. Rust bewaren en geen idiote manier van overvragen en hoge verwachtingen op je hond botvieren.
Belangrijke toevoeging is dat goed uitlaten en veel spelen ook veel doet. Te weinig aandacht en beweging is een recept voor probleemgedrag.![]()