Het HondenForum

De titel zegt het al, onze hond van bijna 13 heeft een tumor op haar buik. Een melkklier tumor. De da kon uit de biopt niet opmaken of het goed of kwaadaardig was maar er zjjn longfoto's gemaakt en dat zag er goed uit.
Hij raadde wel aan om de tumor weg te laten halen omdat die er niet hoort en dan kon ze meteen wel gesteriliseerd worden om dit soort tumoren te voorkomen. Dat laatste vond ik een beetje vreemd want ik ga een oudere hond zeker geen twee ingrepen aandoen. En waarom nu nog steriliseren?
Ik twijfel ook of we haar nog een operatie moeten aandoen. Wat is jullie mening hierover?

Hoe bedoel je dat?

Het is een maltezer en ze is niet erg sterk, vaak wat ziekelijk. Verder wel heel vrolijk en blij maar het is altijd al een zwak hondje geweest. Daarom twijfel ik ook. Ik weet dat dit soort tumoren vaak voorkomen bij oudere honden en dan kun je bezig blijven natuurlijk. Ik ben ook bang dat het te zwaar voor haar wordt en aan de andere kant ben ik bang dat de tumor zal groeien. Mijn gevoel zegt het haar niet meer aan te doen maar stel dat het toch kwaadaardig wordt.

Ja dat vond ik ook wel een beetje. We komen er al jaren en het is ons wel eerder opgevallen dat ze erg op geld uit zijn. Zal ik een andere da raadplegen? Maar ik wil haar geen biopt meer aandoen.

Een behoorlijke zware operatie voor een hond van 13, voor een soort tumor waar ze in de praktijk vaak helemaal niet zoveel last van hebben.

Goed dat je hier kritisch over nadenkt.
Mijn eerste reactie is laat die operatie alstjeblieft achterwege.

Het gaat de levensverwachting van je hond hoogstwaarschijnlijk niet verhogen.
De zware operatie kan de levenskwaliteit nogal doen verslechteren, én kan de levensverwachting verkorten ook.

Ik snap de moeilijkheid van je beslissing. Wij hebben vorige week gehoord dat onze senior een tumor heeft. Op zijn linker bil, bij zijn aanzet van de staart.
Nu is Koda sterk, hij heeft al heel wat doorstaan. Zijn laatste narcose wilde hij maar niet goed wakker worden. Dat maakt mij huiverig voor een volgende narcose. Dat en nog wat punten maakt dat wij hebben besloten niet te opereren.
Sterkte met je beslissing.

Een teer hondje van 13 jaar zou ik ook de operatie niet aandoen.

Snap dat dit een lastige beslissing is. Bij een gezonde hond van die leeftijd zou ik het denk nog wel laten doen maar dan zou ik wel eerst een second opinion van een andere arts vragen. Bij een zwak hondje zou ik het niet aandurven.

Ik heb het toen mijn hond 12 was wel laten doen, omdat mijn man dat graag wilde. Had het nooit moeten laten doen, was een grote ellende vanaf de operatie totdat ze 9 dagen later overleed.

Dank jullie wel voor de reacties, een bevestiging voor mijn gevoel en twijfel. We gaan het niet doen en nu kan ik daar ook rustig over zijn. Ik ben ook echt boos op de da dat ie hier zo mee omgaat. En dan ook nog een sterilisatie voorstellen..

Tsja zolang er nog geld aan verdiend kan worden.
Ik zou bij zo’n zwak hondje ook geen operatie meer overwegen.
Toen mijn hondje bijna 16 was zag ik dat ie op was, wou niet meer wandelen, bijna blind van de staar, behoorlijk doof, incontinent, achterhand zwak.
Dus ik besloot om hem in te laten slapen.
Nóg probeerde de dierenarts me te bewerken om het nog even uit te stellen.
Ja ben je er wel aan toe? Het hondje wil heus nog niet dood hoor zou je niet even pijnstillers proberen?
Hij zat me compleet een schuldgevoel aan te praten maar ik wist dat doe ik mijn hond niet meer aan dus heb het doorgezet hoe moeilijk ik het er ook mee had.

Bij een sterk hondje zou ik de operatie aangaan , bij een al wat zwakker hondje niet , maar dat kan je meestal zelf het beste inschatten
sterkte

Bij Opoe zijn de tumoren(meerdere dus) wel verwijderd. Maar die moest sowieso onder narcose voor haar gebit, een onrustige baarmoeder(die is dus ook verwijderd) en in hoeverre ze last had van die tumoren weet ik niet maar ze hebben aan 1 kant alle tepels verwijderd.

Nu mag Opoe volgende week weer onder narcose vanwege haar gebit. Ik zie er als een berg tegenop, maar die kan ik niet zo laten want ze heeft er echt pijn aan en een ontsteking in het gebit kan ook einde Opoe betekenen.
Opoe is 11, en hopelijk sterk genoeg om goed uit de narcose te komen.


Ik zou de tumoren zolang ze er niet teveel last van heeft gewoon laten zitten. Castreren omdat dit verdere tumoren zou voorkomen is echt de grootste onzin die ik ooit heb gehoord op deze leeftijd.

Heeft ze nu last van de tumor? Als ze er geen last van heeft zou ik het op die leeftijd sowieso niet meer laten weghalen zeker niet als ze al niet zo fit meer is. De nadelen van de narcose en het herstellen van de operatie wegen mijns inziens dan niet meer op tegen het voordeel van het verwijderen vam de tumor.

Volgens mij heeft ze er geen last van maar de tumor is wel vrij groot. Misschien toch afwachten of ie groter wordt en als ze er last van krijgt toch opereren?

Lolala schreef:Volgens mij heeft ze er geen last van maar de tumor is wel vrij groot. Misschien toch afwachten of ie groter wordt en als ze er last van krijgt toch opereren?

Ik zou het niet doen, tenminste niet meer. Na negen dagen ellende van die operatie is onze hond overleden. Hond dood en 2500 euro armer.

Nanna schreef:

Lolala schreef:Volgens mij heeft ze er geen last van maar de tumor is wel vrij groot. Misschien toch afwachten of ie groter wordt en als ze er last van krijgt toch opereren?

Ik heb een teckel gehad met tumoren tot zowat op de grond. Ze was al eens aan borstkanker geopereerd maar het kwam net zo vlot weer terug. Ze is op 16 jarige leeftijd van ouderdom gestorven.
Van die tumoren heeft ze nooit last gehad.

Precies! Zodra ze gaan snijden en prikken in tumoren gaan zich volgens mij vermenigvuldigen. Jaren geleden bij een kat laten doen, nooit meer!

Gezonde voeding, eventueel kijken of je haar wat kunt aansterken met een supplement of zo. En lekker genieten van elkaar!

Ik heb het wel laten doen. Op advies van de d.a. bij een berner van 12.3 jaar. Maar dat was een tumor op de milt. Niet opereren zou haar dood betekenen. Toch zou ik het niet snel weer doen. Ze heeft daar goed drie maanden plezier van gehad en daarna werden bestaande kwalen erger, ( spondylose en artrose) en kwamen er kwalen bij, ( dementie en nekhernia). het laatste werd haar fataal bij 13 jaar en 6 weken.
Achteraf had ik beter afscheid van haar kunnen nemen dan deze glijdende schaal met haar in te gaan.

Mijn moeder heeft een koningspoedel van 9.6 jaar. Zij heeft ook tumoren aan haar tepels, ondanks sterilisatie. Zelfde d.a. raadt een operatie af. Aan de andere kant, mijn zus heeft een chihuahua die ze met twaalf jaar wel nog heeft laten opereren aan tepeltumoren. Ook dit hondje was al jaren geleden gesteriliseerd. Gaat goed met haar.

Ik ben het met Nanna eens, lekker met rust laten en het hondje verwennen. En al helemaal geen sterilisatie meer.

Nou dan gaan we haar maar lekker vertroetelen, wie weet hoe lang ze nog leeft. Ik ben blij dat ik mijn vraag hier gesteld heb, ik voelde me er zo onzeker over.

Sterkte ermee. Het is een dappere beslissing. Ik hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben samen.

kooi schreef:Sterkte ermee. Het is een dappere beslissing. Ik hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben samen.

Dankjewel, ik blijf het lastig vinden, blijf toch weer denken, die ik hier wel goed aan..

Ptje schreef:Tsja zolang er nog geld aan verdiend kan worden.
Ik zou bij zo’n zwak hondje ook geen operatie meer overwegen.
Toen mijn hondje bijna 16 was zag ik dat ie op was, wou niet meer wandelen, bijna blind van de staar, behoorlijk doof, incontinent, achterhand zwak.
Dus ik besloot om hem in te laten slapen.
Nóg probeerde de dierenarts me te bewerken om het nog even uit te stellen.
Ja ben je er wel aan toe? Het hondje wil heus nog niet dood hoor zou je niet even pijnstillers proberen?
Hij zat me compleet een schuldgevoel aan te praten maar ik wist dat doe ik mijn hond niet meer aan dus heb het doorgezet hoe moeilijk ik het er ook mee had.

Lolala schreef:

kooi schreef:Sterkte ermee. Het is een dappere beslissing. Ik hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben samen.

Dankjewel, ik blijf het lastig vinden, blijf toch weer denken, die ik hier wel goed aan..

Weet je, je weet nooit waar je goed aan doet. Maar als je de tumor weg zou halen en het loopt mis, is dat onomkeerbaar. En nu kun je in ieder geval nog even van haar genieten, zeker omdat ze er geen last van heeft

Maar dat het een lastige beslissing is, begrijpt iedereen hier.

lucie schreef:

Lolala schreef:

kooi schreef:Sterkte ermee. Het is een dappere beslissing. Ik hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben samen.

Dankjewel, ik blijf het lastig vinden, blijf toch weer denken, die ik hier wel goed aan..

Weet je, je weet nooit waar je goed aan doet. Maar als je de tumor weg zou halen en het loopt mis, is dat onomkeerbaar. En nu kun je in ieder geval nog even van haar genieten, zeker omdat ze er geen last van heeft

Maar dat het een lastige beslissing is, begrijpt iedereen hier.

Ik hoop dat we nog lang van haar mogen genieten, bedankt voor de steun allemaal, ik voel me zeker gerustgesteld door de reacties hier.

Ik heb er ook voor gekozen Taartje niet meer te opereren aan haar tumoren. Zij had in eerste instantie geen melkkliertumoren maar twee kwaadaardige tumoren op haar poot en flank die zijn weggehaald toen ze ca. 10 was (toen zat ze nog in een asiel in Spanje). De snijranden waren niet schoon, dus de kans was groot dat de tumoren terug zouden komen en dat gebeurde ook. Later kreeg ze ook melkkliertumoren. Weghalen leek me een gebed zonder eind en wilde ik haar niet meer aandoen.
Ze heeft gelukkig nooit last gehad van de tumoren zelf of van uitzaaiingen, tot een grote tumor op haar poot openbarstte toen ze 13-14 was. Toen was het einde verhaal, dat soort wonden genezen niet meer, maar zij heeft nog ruim 3 jaar geleefd zonder ooit ergens last van gehad te hebben.
Als ik het nu nog eens over mocht doen, zou ik het precies zo doen.

Ik heb nog een bultje ontdekt, die zat er eerst niet en is nog klein. En de grotere tumor daar komen van binnen ook wat bultjes op. Ik vind het toch weer wat eng worden maar denk ook dat een operatie dit niet gaat oplossen. Wat is wijsheid, het gewoon maar laten gaan nu?

Lolala schreef:Ik heb nog een bultje ontdekt, die zat er eerst niet en is nog klein. En de grotere tumor daar komen van binnen ook wat bultjes op. Ik vind het toch weer wat eng worden maar denk ook dat een operatie dit niet gaat oplossen. Wat is wijsheid, het gewoon maar laten gaan nu?

Ik begrijp heel goed dat het je bezig blijft houden en je erover blijft piekeren. Ik denk dat ik het inderdaad maar zo zou laten maar dan komt het lastige, namelijk het zelf accepteren dat je het zo laat en nog van je hondje te genieten deze laatste weken, maanden of misschien wel jaren zonder dat te laten overschaduwen door zorgen. En ik weet dat het lastig is. Ik heb zelf ook een oude hond die weleens wat mankeert en ik maak me veel zorgen maar ik zou het zo erg vinden als ik achteraf op die laatste jaren moet terug kijken met de wetenschap dat ik er meer van had moeten genieten in plaats van me steeds zo druk te maken.

Gelukkig dat ik hier goede raad krijg, ja ik ben er steeds mee bezig, voel me er onzeker over maar denk ook niet dat een operatie iets oplost. Die bulten zullen toch terug komen. Maar ik schrik er wel van dat er weer eentje bij komt. Ben bang dat het dan ineens heel snel zal gaan en ik wil haar nog niet kwijt..

Cleva schreef: Voor je hond geldt nu nog alleen dat minder tijd waarin ze zich niet lekker voelt beter is. Daar zit je invloed. In het beperken van dat nare, zieke gevoel.

Ze voelt zich niet ziek hoor, ze is gewoon blij en vrolijk dus we gaan zeker nog geen datum prikken voor een spuitje. Dat kan nog wel als ze echt ziek wordt.
Ik heb er gewoon moeite mee omdat ik nog steeds ergens wat twijfel heb.

Lolala schreef:

Cleva schreef: Voor je hond geldt nu nog alleen dat minder tijd waarin ze zich niet lekker voelt beter is. Daar zit je invloed. In het beperken van dat nare, zieke gevoel.

Ze voelt zich niet ziek hoor, ze is gewoon blij en vrolijk dus we gaan zeker nog geen datum prikken voor een spuitje. Dat kan nog wel als ze echt ziek wordt.
Ik heb er gewoon moeite mee omdat ik nog steeds ergens wat twijfel heb.

als ze echt ziek wordt ben jij te laat. dat is dus iets wat ik mijn hond(en) niet aan wil doen. van mij mogen ze gaan als ze nog redelijk goed zijn. zijn ze ziek is het aan mijn egoisme te danken en ben ik dus te laat.