Obstipatie.
Geplaatst: 25 feb 2020 22:57
Afgelopen zaterdag merkte ik tijdens de reguliere P&P rondes dat Lut moeite had met poepen. Als ze zat ging ze elke keer, hevig rillend weer een meter verder zitten. In de avonduren wilde ze zelfs na geplast te hebben direct naar huis. Onderweg ging ze regelmatig zitten en likte aan haar kont. Aangezien ze loops was weet ik dat daaraan en besteedde er niet direct aandacht aan. Ze bleef echter aan de gang en toen ik wilde kijken liet ze dat maar schoorvoetend toe. Uiteindelijk toch gelukt en zag gelijk een knobbel ter grootte van een kleine walnoot. Duidelijk een perianaal abces. Logisch dat ze niet wilde lopen, dat was vanwege de pijn. Ik hoopte dat gedurende de nacht het abces zou openbarsten. Toen ze op bed sprong liet ze, waarschijnlijk door een enorme pijnprikkel haar plas lopen. Door het sprei, het dekbedovertrek en het dekbed heen. Kon ze weliswaar niets aan doen en heb haar verder beneden laten slapen. De volgende dag na de eerste plasronde zag ik dat het abces open gebarsten was en ze likte er ook constant aan. Ik heb alle haren om de wond heen weggeknipt i.v.m. de wondverzorging. Ik heb haar wel twee dagen lang een pijnstiller gegeven en sinds gisteren gaat het weer de goede kant op.
Ik schrijf dit ter lering omdat ik zelf op een dwaalspoor werd gebracht. Bij "niet kunnen poepen" kan er meer aan de hand zijn dan een gewone obstipatie. Voor de zekerheid toch even het perineum onderzoeken.
Ik schrijf dit ter lering omdat ik zelf op een dwaalspoor werd gebracht. Bij "niet kunnen poepen" kan er meer aan de hand zijn dan een gewone obstipatie. Voor de zekerheid toch even het perineum onderzoeken.